Από το κακό στο χειρότερο;

Του Πάνου Σώκου

Είμαστε στην επόμενη μέρα, με τον Στέφανο Κασσελάκη να είναι πλέον πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το πώς και το γιατί έκανε την ανατροπή και εκλέχτηκε είναι ένα θέμα που αναλύθηκε διεξοδικά μέχρι χθες. Έτσι έκριναν τα πιο πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι αποφάσισαν. Είναι γεγονός, ωστόσο, ότι το κόμμα εισέρχεται σε μια διαδικασία σταδιακής μετάλλαξης που θα έχει πολλές φάσεις. Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ

μεταλλάσσεται συνεχώς. Το κόμμα του 3% δεν είχε μεγάλη σχέση με το κόμμα του 2015, που κέρδισε τις εκλογές, αλλά και με το κόμμα της κυβερνητικής περιόδου 2015-2019, που επιχείρησε να διαχειριστεί με φιλολαϊκό τρόπο ένα σκληρό Μνημόνιο. Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ της αντιπολιτευτικής περιόδου 2019-2023 ήταν επίσης διαφορετικός, καθώς επιχείρησε να μετατεθεί στο κέντρο του πολιτικού φάσματος, χάνοντας πλήρως τον προσανατολισμό του. Τώρα, το στίγμα της νέας μετάλλαξής του θα το δώσει ο νέος του αρχηγός, που αρχικά θα πρέπει να αποτρέψει μια καταστροφική διάσπαση και να ενοποιήσει τον χώρο.

Αυτά μένει να τα δούμε και, σε κάθε περίπτωση, δεν αφορούν τούτη τη στιγμή τους πολίτες. Τους πολίτες τούς αφορά το πραγματικό πεδίο της πολιτικής, και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ και ο νέος του αρχηγός δεν έχουν πίστωση χρόνου. Οφείλουν το συντομότερο να επιβάλουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως εναλλακτική λύση απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, αν θέλουν να παραμείνουν κόμμα εξουσίας, ασκώντας σοβαρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στην κακή κυβέρνησή του.

Γιατί δεν υπάρχει χειρότερος και καταστροφικότερος συνδυασμός για τη χώρα από το να έχει μια κακή κυβέρνηση και μια κάκιστη αντιπολίτευση, με την έννοια ότι είναι αναξιόπιστη, δεν προσφέρει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, άγεται και φέρεται από τη δική της εσωστρέφεια. Γιατί αυτό ζούμε από το 2019 μέχρι σήμερα. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αλωνίζει ανεξέλεγκτη, οι αρνητικές γνώμες για την κυβερνητική πορεία σταθερά υπερτερούν κατά πολύ των θετικών, πολύ περισσότερο μετά τις εκλογές του 2023, αλλά την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν επωφελείται, συγκεντρώνει σταθερά πιο πολλές αρνητικές γνώμες από την κυβέρνηση και σήμερα βρίσκεται σε διάλυση και στα πρόθυρα διάσπασης, παρά την εκλογή νέου αρχηγού. Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, φαίνεται ότι δεν έχει ξεκάθαρη στρατηγική και πορεύεται με τη βεβαιότητα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να χάνει και με τη νέα ηγεσία του, επομένως αυτό θα κερδίζει και κάποια στιγμή θα γίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Ο δικομματισμός έχει αντικατασταθεί από τον «γαλάζιο» μονοκομματισμό, καθώς ο άλλος κομματικός πόλος έχει καταρρεύσει, ενώ δεν κερδίζει και η υπόλοιπη αντιπολίτευση, η οποία στις τελευταίες εκλογές πήρε μερίδιο από τα ιμάτια του χαμένου ΣΥΡΙΖΑ και όχι από την κυβέρνηση.

Σημείο των καιρών κι αυτό, όμως δείχνει αυτό που προαναφέραμε, ότι η κυβέρνηση είναι κακή, αλλά η αντιπολίτευση στο σύνολό της είναι κάκιστη, με αποτέλεσμα στη χώρα να υπάρχει μεγάλο πολιτικό κενό, που στην παρούσα φάση ωφελεί την κυβέρνηση, δεδομένου ότι αυτή έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι και φυσικά το δημόσιο ταμείο, με το οποίο κάνει παιχνίδι εξαγοράζοντας συνειδήσεις! Οι συσχετισμοί τούτη την περίοδο ευνοούν την κυβέρνηση, γιατί, παρά τα πολλά λάθη που έχει κάνει μέχρι τώρα στους τρεις πρώτους μήνες της νέας τετραετίας, έχει πολύ χρόνο μπροστά της για να βελτιώσει την εικόνα της, να ξεδιπλώσει ένα νέο σχέδιο μεταρρυθμίσεων για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και, βεβαίως, δεν πιέζεται από την αντιπολίτευση, η οποία ακόμα ψάχνεται. Σε επόμενη φάση, αυτό το πολιτικό κενό ίσως σπεύσουν να το καλύψουν οι δυνάμεις στα δεξιά της Ν.Δ. που είναι ανερχόμενες. Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον του τόπου, χωρίς αμφιβολία, θα εξαρτηθεί και από το ποιες θα είναι εκείνες οι δυνάμεις που θα καλύψουν αυτό το πολιτικό κενό, ενώ η νέα πολιτική περίοδος έχει μεγάλο ενδιαφέρον και για την κυβέρνηση αλλά και για την αντιπολίτευση στο σύνολό της.

The post Από το κακό στο χειρότερο;   appeared first on antinews.gr.