Απαραίτητες αλλαγές στον ενιαίο φόρο ακινήτων

Είναι προφανές ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν φτάσει στα όρια αντοχής τους και αρκετοί μάλιστα τα έχουν ξεπεράσει. Ταυτόχρονα είναι αναγκαιότητα να υπάρξουν έσοδα, ώστε να καταφέρουμε γρήγορα να βγούμε από την κρίση που μαστίζει την Ελληνική οικονομία και τους πολίτες.

Κάθε φόρος που επιβάλλεται ή αντικαθιστά παλιότερους φόρους πρέπει να διέπεται από την αναλογικότητα και το στοιχείο της κοινωνικής δικαιοσύνης. Στο πλαίσιο αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε σε αλλαγές στον ενιαίο φόρο ακινήτων όπως αυτός παρουσιάστηκε.

1. Στις περιπτώσεις που τα ακίνητα φορολογούμενου

αποφέρουν εισόδημα από ενοίκιο έως 12000 ετησίως να υπάρχει μεγαλύτερη επιβάρυνση σε σχέση με όσα δεν ενοικιάζονται. Η κατηγορία αυτή των φορολογούμενων ελαφρύνθηκε σημαντικά από φόρο, λόγω της αυτοτελούς φορολόγησης ενοικίων 10% για ποσό έως 12000 και 33% για το υπερβάλλον ποσό, ενώ παλαιότερα φορολογούνταν στην κλίμακα του συνολικού εισοδήματος.

2. Σύνδεση του ετήσιου εισοδήματος, όπως και του ύψους της συνολικής ακίνητης περιουσίας με συντελεστή αύξησης του φόρου που πρέπει να πληρώσει ο φορολογούμενος. Δημιουργούμε δηλαδή έναν συντελεστή αναφοράς και αυτός αυξάνεται, ή μειώνεται όπως συμβαίνει σε ευπαθείς οικονομικά ή κοινωνικά ομάδες.

3. Έκπτωση στο φόρο σε όσους μείωσαν το ενοίκιο του ακινήτου σε ποσοστό μεγαλύτερο του 20% σε σχέση με το ενοίκιο του 2010. Έτσι δίνεται κίνητρο για την μείωση των ενοικίων όπου αυτό δεν έχει συμβεί.

4. Αλλαγή στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες έχει εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης στο οικόπεδο και το ακίνητο πληρώνει λιγότερο από ότι το οικόπεδο που δεν έχει δομηθεί.

5. Επανακαθορισμός των ομάδων που εξαιρούνται ή δικαιούνται μειωμένο φόρο. Είναι παράλογο να μην πληρώνει άνεργος, ο οποίος όμως ενοικιάζει ακίνητα και έχει εισόδημα από αυτά. Υπάρχουν περιπτώσεις τέτοιων ανέργων με μεγαλύτερο εισόδημα από ότι όσων εργάζονται.

6. Συσχετισμός του φόρου με τις καταθέσεις που έχει δηλώσει ο φορολογούμενος στη φορολογική του δήλωση. Διαφορετική αντιμετώπιση σε αυτόν που έχει ίδιο ακίνητο, αλλά έχει καταθέσεις σε σχέση με αυτόν που δεν έχει.

7. Ελάφρυνση της πρώτης και μοναδικής κατοικίας φορολογούμενου και επιβάρυνση των φορολογούμενων που διαθέτουν περισσότερα ακίνητα, ώστε να ικανοποιείται ο δημοσιονομικός στόχος.

8. Ελάφρυνση στα καλλιεργούμενα αγροτεμάχια και επιβάρυνση στα μη εκμεταλλεύσιμα, ώστε να ωθήσουμε στον πρωτογενή τομέα, ή την ενοικίαση προς αυτό το σκοπό όλων των εκτάσεων.

Βασίλης Τσιαλιαμάνης