Αν ο Ελύτης ήταν κυβερνήτης…

Μετά την ψηφοφορία της Τετάρτης τίποτε δε θα είναι όπως παλιά. Είτε περάσουν τα μέτρα είτε όχι. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αν τα μέτρα περάσουν ασφαλώς η προγραμματική συμφωνία που ένωσε τα τρία κόμματα δε θα έχει λόγο να υφίσταται. Η ΔΗΜ.ΑΡ. θα αποχωρήσει και θα μείνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Αλλά για πόσο; Αν η Ευρώπη καταλάβει ότι οδηγεί την Ελλάδα με μαθηματική ακρίβεια στον Τσίπρα και τον Μιχαλολιάκο, τότε θα κάνει το χρέος της. Θα δώσει την ευκαιρία στη χώρα και τους Έλληνες να ξανασταθούν στα πόδια τους. Και το πολιτικό σκηνικό θα έχει πάρει παράταση ζωής για να μπορέσει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Αν τα μέτρα δεν περάσουν, τότε πάμε ολοταχώς σε κυβερνητική κρίση, σε οικονομικό αδιέξοδο αφού θα καθυστερήσει ή θα ματαιωθεί η εκταμίευση της δόσης και φυσικά σε επαναφορά της αναξιοπιστίας της χώρας.

Ότι και να γίνει θα έχουμε μια ραγδαία μεταβολή της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Όμως, οι χώρες δεν είναι επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο. Πρέπει να συνεχίσουν και να κάνουν ότι είναι δυνατόν για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Και στη νέα εποχή, όποια κι αν είναι αυτή, οι ηγέτες, όσοι δηλαδή καταφέρουν ξεπεράσουν τα κόμματα, θα αναλάβουν να φέρουν σε πέρας τη δύσκολη αποστολή.

Με το ΠΑΣΟΚ διαλυμένο και τη ΔΗΜ.ΑΡ. σε περιδίνηση μένουν δύο πολιτικοί πόλοι. Ο λεγόμενος κεντροδεξιός και ο αριστερός ο οποίος βασίζεται στο λαϊκισμό του Αλέξη Τσίπρα και στις ευκαιριακές «παντρειές» των απογοητευμένων Πασόκων με τους εκκολαπτόμενους ηγετίσκους του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν ο Αντώνης Σαμαράς κάνει την υπέρβαση και ξεφύγει από τα βάρη του παρελθόντος που κουβαλά ο δικομματισμός, τότε θα δηλώσει «παρών» στις εξελίξεις που έρχονται.

Όμως, αυτές τις κρίσιμες ώρες που όλα μοιάζουν να παίζονται σε μια ζαριά, έρχονται στο νου τα φλογερά λόγια του Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος αίφνης έγινε… επίκαιρος επειδή είναι ο αγαπημένος ποιητής του πρωθυπουργού. Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να πει ο Ελύτης για μια σειρά από καταστάσεις; Οι στίχοι του δίνουν τις απαντήσεις.

Θα έλεγε στον Σαμαρά: «Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά»

Θα συμβούλευε τους Έλληνες που είναι τώρα απογοητευμένοι: «Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε»

Θα έλεγε στους πολίτες που αυτή την κρίσιμη ώρα πάνε να λιποψυχήσουν: «Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε, μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε. Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα, παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα».

Θα έλεγε σε όσους πιστεύουν ότι μπορούν να έχουν την εξουσία στο τσεπάκι τους χωρίς να υπολογίζουν κανέναν:  «Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δεν μιλάνε.

Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις».

Θα έδινε μια ελπίδα στους πολίτες που έχει «μαυρίσει» η ψυχή τους: «Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει».

Θα τόνιζε σε όσους υποσχέθηκαν αλλά ξέχασαν να φέρουν αποτέλεσμα: «Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες».

Σε όσους έχασαν το θάρρος