Αλλάζει άρδην το αεροπορικό τοπίο;

Του Strange Attractor

Αυτό που συνέβη με την πτήση της Ryanair, που προσγειώθηκε στο Μινσκ, κατά κάποιο τρόπο αλλάζει τα πάντα όλα στην πολιτική αεροπορία, και οι συνέπειες θα φανούν ανάλογα με το πώς θα αντιδράσουν (αν αντιδράσουν) οι αρχές της πολιτικής αεροπορίας (και όχι μόνο) της ΕΕ, αλλά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πολιτικών Αεροποριών (ICAO) που υπάγεται στον ΟΗΕ.

Διότι πλέον ο κάθε επιβάτης, είτε είναι καταζητούμενος κάπου, είτε πολιτικός

διαφωνών, είτε κάποιος ανέμελος τουρίστας, κινδυνεύει να βρεθεί χωρίς τη θέλησή του σε κάποιο άσχετο με τον προορισμό του αεροδρόμιο, κινδυνεύοντας από διάφορους αστάθμητους παράγοντες που όμως δεν έλαβε υπ’ όψιν όταν έκλεινε το φτηνό εισιτήριο.

Αυτό που έκανε ο Λουκασένκο ανακατεύει την τράπουλα των αεροπορικών μεταφορών.

Έως προχθές, είθιστο οι πιλότοι των επιβατικών και εμπορικών αεροπλάνων να εμπιστεύονται τυφλά τις συστάσεις, τις οδηγίες και τις πληροφορίες των υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας όλων των χωρών πάνω από τις οποίες πετούν, και οι αρχές των οποίων λειτουργούν σύμφωνα με τα αυστηρά και σαφή διεθνή στάνταρντς που καθορίζει ο ICAO.

Για αυτό το λόγο οι αεροπορικές μεταφορές θεωρούνται και είναι οι πιο ασφαλείς όλων.

Διότι υπάρχουν συγκεκριμένες διεθνείς αυστηρές προδιαγραφές, οι οποίες εξασφαλίζουν την κανονικότητα και την ασφάλεια των αεροδρομίων και των αεροπορικών ταξιδιών.

Αυτά μέχρι προχθές.

Διότι προχθές οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας της Λευκορωσίας αποδείχθηκαν συνεργοί στο «έγκλημα» του Λουκασένκο.

Συμμετείχαν σε μια εξαπάτηση όταν ενημέρωσαν τον πιλότο της Ryanair πως υπάρχει πληροφορία για βόμβα στο αεροσκάφος του και πως καλά θα κάνει να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Μινσκ.

Μια καλοδουλεμένη και προσχεδιασμένη απάτη με απώτερο σκοπό τη σύλληψη του Προτάσεβιτς.

Ανάλογα περιστατικά έχουν συμβεί στο παρελθόν και με τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία.

Κάποια μάλιστα ήταν και θανατηφόρα, αφού είχαμε καταρρίψεις πολιτικών αεροσκαφών.

Αυτό που έγινε όμως προχθές αποδεικνύει περίτρανα πως οι απολυταρχικοί ηγέτες κάποιων χωρών, όχι μόνο φτύνουν τη δημοκρατία και τη Δύση, αλλά έχουν πάψει να δίνουν σημασία σε διεθνείς κανονισμούς, διαβατήρια, διπλωματικά έθιμα, σύνορα, ακόμη και κανόνες της εναέριας κυκλοφορίας.

Και όλα αυτά για να συλλάβουν κάποιον θεωρούμενο ως αντιφρονούντα.

Είναι ένα μικρό δείγμα από όλα αυτά που έρχονται, με τη Δύση ανήμπορη και πλαδαρή, να πελαγοδρομεί ανάμεσα στην πολιτική ορθότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ίδια ώρα που κράτη όπως η Λευκορωσία, η Τουρκία, η Ρωσία και άλλα, με την επίφαση της δημοκρατίας, κάνουν ό,τι γουστάρουν, χωρίς να δίνουν σημασία στις όποιες συνέπειες.

Τι να μασήσει ο Λουκασένκο από τις νερόβραστες απειλές της ΕΕ, όταν ο ίδιος κυβερνάει σταθερά τη χώρα του από την εποχή που εμείς είχαμε τον… Ανδρέα στο Μαξίμου;

Έτσι λοιπόν, ο Λουκασένκο, ο Πούτιν, ο Ερντογάν και άλλοι παρόμοιοι ηγέτες, μπορούν να παραβιάζουν διεθνείς κανόνες και να συλλαμβάνουν ή να σκοτώνουν όποιους θεωρούν αντιφρονούντες, ασχέτως υπηκοότητας σε οποιαδήποτε χώρα θέλουν, αγνοώντας ηθικές, νομικές, ή γραφειοκρατικές παραμέτρους.

Κάτι ανάλογο βέβαια έχουν κάνει επανειλημμένα στο πρόσφατο παρελθόν και οι ΗΠΑ, με τα περίφημα «λευκά αεροπλάνα», απαγάγοντας και μεταφέροντας εχθρούς τους στο Γκουαντάναμο μέσω αδήλωτων μυστικών πτήσεων. Να τα λέμε όλα…

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως κανείς μας δεν είναι ασφαλής.

Κι αυτό διότι δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η αντίδραση του μαχητικού αεροσκάφους που «συνόδευε» την πτήση της Ryanair, αν ο πιλότος της δεν υπάκουε (όπως έχει κάθε δικαίωμα) στις συστάσεις του πύργου ελέγχου του Μινσκ και συνέχιζε για τον τελικό προορισμό του.

Άρα, ακόμη κι αν είσαι επιβάτης σε αεροπλάνο, απολαμβάνοντας το ποτό σου σε ύψος χιλιάδων ποδών, κινδυνεύεις να βρεθείς σε μπουντρούμι κάποιας τριτοκοσμικής «δημοκρατίας», επειδή κάποιος εκλεγμένος δικτάτορας αποφάσισε να παίξει με τους διεθνείς κανόνες για να συλλάβει έναν συνεπιβάτη σου, που τον θεωρεί εχθρό της «δημοκρατίας» του.

Εν τω μεταξύ προχθές συνέβη και κάτι άλλο, που εμμέσως αγγίζει και εμάς.

Οι αμερικανικές αρχές πολιτικής αεροπορίας (FAA) υποβάθμισαν το επίπεδο ασφάλειας (safety) του Μεξικού, κάτι που σημαίνει πολύ λιγότερες πτήσεις μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικού, και μάλιστα σε μια εποχή που και οι δυο χώρες προσπαθούν να τονώσουν τον τουρισμό και τις μεταφορές λόγω της καθίζησης που υπέστησαν εξαιτίας της πανδημίας.

Έτσι, για την αμερικανική υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας, το Μεξικό μπαίνει στη συνομοταξία άλλων «ανασφαλών» σε θέματα πολιτικής αεροπορίας χωρών όπως είναι το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και η Ταϊλάνδη.

Γιατί συνέβη αυτό;

Διότι σύμφωνα με την FAA, οι έλεγχοι, η εποπτεία και η επιτήρηση του μεξικανικού κράτους επί των αεροπορικών του εταιριών δεν είναι επαρκής και δεν συνάδει με τις αυστηρές προδιαγραφές του ICAO, κάτι που δημιουργεί κινδύνους σε ζητήματα αεροπορικής ασφάλειας.

Πρόκειται δηλαδή για ανεπαρκή επίβλεψη του κράτους όσον αφορά διάφορα θέματα στη δραστηριότητα μιας αεροπορικής εταιρίας, που το κράτος οφείλει να επιβλέπει συστηματικά και με αυστηρότητα, όπως π.χ. θέματα τεχνικής εκμετάλλευσης, συντήρησης, συμμόρφωσης με τους κανόνες, τήρηση αρχείων κλπ. κλπ.

Σύμφωνα λοιπόν με την FAA, οι έρευνες που έκανε αναφορικά με την επίβλεψη της μεξικανικής ΥΠΑ (Agencia Federal de Aviacion Civil) επί των μεξικανικών αεροπορικών εταιριών, απέδειξαν ότι η επίβλεψη αυτή είναι ανεπαρκής.

Αναρωτιέμαι ο ποταπός τι θα έλεγε η FAA, ή ακόμη και ο ICAO, για την ασφάλεια των δικών μας αεροπορικών εταιριών, αλλά και όλων όσων μας επισκέπτονται, αν μάθαιναν για τον νόμο που πέρασε νύκτα (πέρσι τον Φεβρουάριο) η κυβέρνηση των «αρίστων», βάσει του οποίου καταργούνται οι κρατικοί έλεγχοι στα αεροδρόμια και υποβαθμίζεται η ΥΠΑ.

Ένας νόμος υπέρ της «ασυδοσίας» των ιδιωτικών αεροπορικών εταιριών και των ιδιωτών των αεροδρομίων, που όμως θα έχει βαριές (ίσως τραγικές) συνέπειες μόλις επανέλθει η αεροπορική κίνηση στα φυσιολογικά της επίπεδα.

Και αν ο μη γένοιτο συμβεί κάτι, τότε κάποιοι θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν, πλην όμως θα είναι αργά, με τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Παρεμπιπτόντως, η Αμερική ως χώρα και σύστημα που λειτουργεί ασχέτως του ποιος είναι στον Λευκό Οίκο (σε πλήρη αντίθεση με εμάς), με την απόφασή της να υποβαθμίσει το Μεξικό για χάρη της αεροπορικής ασφάλειας, θίγει πρωτίστως μια μεγάλη δική της εταιρία, τη Delta Air Lines, η οποία ως εμπορικός εταίρος της Aeromexico, δεν θα μπορεί πλέον να πουλάει εισιτήρια της δεύτερης.

Στα καθ’ ημάς περνάμε νόμους που έχουν άμεση επίπτωση στην αεροπορική ασφάλεια, υπαγορευμένους όμως από ιδιωτικές εταιρίες με επίκεντρο το δικό τους εμπορικό συμφέρον.

Η διαφορά μεταξύ κράτους και μπανανίας (που δεν βγάζει καν μπανάνες).

Είπε κανείς τίποτα;

Διαβάστε περισσότερα