THE DROP

Στο Τhe Drop ήρωας είναι ένας μπάρμαν σε ένα μαγαζί που το είχε ο ξάδελφός του και το έχασε από τη μαφία. Μια μέρα τους ληστεύουν οπότε πρέπει να βρουν τα χρήματα για να τα επιστρέψουν. Ωστόσο το αληθινό κίνητρο της ληστείας περιπλέκει τα πράγματα.

Περιέργως, κεντρικό σημείο στην πλοκή είναι η εύρεση ενός σκύλου από τον ήρωα. Με αυτή την αφορμή γνωρίζει μια κοπέλα και μπαίνει στο στόχαστρο ενός επικίνδυνου τύπου που φέρεται να έχει δολοφονήσει κάποιον πριν πολλά χρόνια. Αν και η ταινία δεν έχει δράση είχα την αίσθηση ότι

κάτι κακό μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Σε αυτό βοηθάει η εξαιρετική ερμηνεία του Τομ Χάρντυ, που υποδύεται έναν άνθρωπο ευγενικό αλλά και πιεσμένο, ικανό για το αναπάντεχο. Δυστυχώς η κλιμάκωση του έργου είναι κάπως αδύναμη σε σχέση με την ένταση που έχει χτιστεί πιο πριν κυρίως γιατί ο ήρωας δεν έχει άξιο ανταγωνιστή. Επίσης ο αστυνομικός που τον παρακολουθεί δε με έκανε να πιστέψω ότι θα κάνει κάτι σημαντικό, παρά τις τακτικές εμφανίσεις του.

Ωστόσο αυτά λίγο χαλάνε ένα έργο με πρωτότυπη πλοκή, εκτενή ανάπτυξη χαρακτήρων και ηθοποιούς που παίζουν πολύ καλά, όπως ο Γκαντολφίνι ως απελπισμένος πρώην ιδιοκτήτης του μπαρ ή η Noomi Rapace στο ρόλο μιας κοπέλας με άσχημο παρελθόν. Διάφορες σκηνές, π.χ. στο λιμάνι όταν εμφανίζεται ξαφνικά ο αστυνομικός, έχουν ένταση που δε στηρίζεται στη βία αλλά στην ενδεχόμενη εξέλιξη και στις παρακμιακές, απομονωμένες τοποθεσίες. Ο ήρωας κέρδισε τη συμπάθειά μου γιατί έχει μεγάλες αρετές αλλά κάτι τον βασανίζει και ψάχνει την εξιλέωση. Βασικό ζήτημα του έργου είναι η δυνατότητα του ανθρώπου να διασώσει την ευαισθησία του παρά τις σοβαρές αδυναμίες του, τα λάθη του παρελθόντος και το ασφυκτικό περιβάλλον. Αυτό δείχνουν και ορισμένοι διάλογοι των δευτερευόντων χαρακτήρων, όπως όταν ο αστυνομικός στενοχωριέται για το κλείσιμο του ναού ή ο ξάδελφος Μαρβ διαφωνεί με την αδελφή του για τον πατέρα τους που είναι σε κώμα. Ακόμη, υπάρχουν δύο ευφυείς αλληγορικές σκηνές, όταν η κοπέλα λέει στον Μπομπ ότι φταίει το αφεντικό του σκύλου αν γίνει άγριος και όταν του προτείνει να του φτιάξει το αγαλματάκι του αγγέλου (και οι δυο μας λένε κάτι για τον ήρωα). Τέλος, μου άρεσαν τα set up για την αποκάλυψη στο φινάλε (π.χ. τα πλάνα στο υπόγειο) όπως και ο τρόπος που κλείνει η ιστορία.

Σε μια εποχή που οι ταινίες βασίζονται στα εφέ και στα δήθεν ωραία μηνύματα το The Drop είναι μια ευχάριστη αλλαγή. Δεν είναι γρήγορο ή συναρπαστικό, όμως ξεχωρίζει χάρη στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων, την υποβόσκουσα ένταση και το διακριτικό, ουσιώδη προβληματισμό του.

Captain America

Διαβάστε περισσότερα