Lockdown στη Γαλλία για τον κορονοϊό ή για να αποφευχθούν τρομοκρατικές ισλαμικές ενέργειες;

Ο Ζαν Μπωντριγιάρ έγραφε κάποτε: «Η δύναμη του συμβάντος χάνεται σε πολιτικές και ηθικές θεωρήσεις». Ναι είναι γεγονός δεν μπορεί τίποτα πλέον να αποτελέσει συμβάν. Δυστυχώς είμαστε καταδικασμένοι σε μια αδιάρρηκτη παράλογη λογική και σε μια παγκόσμια δύναμη μιας κουλτούρας που αποφλοιώνει όλα τα γεγονότα και τα ουδετεροποιεί.

Τρανό παράδειγμα τα τελευταία γεγονότα στη Γαλλία. Οι δύο τελευταίες τρομοκρατικές ενέργειες της Γαλλίας,

η πρώτη σε προάστιο του Παρισιού με τον αποκεφαλισμό του καθηγητή ιστορίας στο κολέγιο του Κονφλάντ-Σέντ-Ονορέ ο οποίος δίδασκε το μάθημα της ελεύθερης έκφρασης από ισλαμιστή τρομοκράτη και η δεύτερη στη Νίκαια όπου δολοφονήθηκαν τρεις Γάλλοι πολίτες σε επίθεση που δέχτηκαν μέσα σε εκκλησία από επίσης ισλαμιστή, μας δείχνουν πόσο παγιδευμένοι είναι οι Ευρωπαίοι σε θυμικούς προοδευτισμούς και σε ιδεοληψίες της ανεκτικότητας.

Ο Μακρόν δήλωσε ότι η χώρα είναι υπό επίθεση ισλαμιστών τρομοκρατών και επίσης ότι η Γαλλία δέχεται πόλεμο. Η Γαλλία έχει 6 εκατομμύρια ισλαμιστές πράγμα που σημαίνει ότι πολύ δύσκολα η Γαλλία μπορεί να ελέγξει τους τρομοκράτες στο έδαφός της. Ο κίνδυνος για τη Γαλλία είναι μεγάλος.

Πως όμως είδαν Γάλλοι πολιτικοί και εμπειρογνώμονες τις επιθέσεις των ισλαμιστών;

Η υφυπουργός Ισότητας των Δύο Φύλων Marlène Schiappa με μπόλικη ανοησία μίλησε για μια ενιαία κουλτούρα μια ιδεολογική σύγκλιση και για μια συμμαχία ακροδεξιών της Γαλλίας και ισλαμιστών σε επίπεδο αξιακών επιπέδων στο να αρνούνται να αναγνωρίσουν το διαφορετικό. Κάποιος θα πρέπει να πει στην κυρία Υφυπουργό ότι τα κοιτάσματα της ετερότητας, έχουν εξαντλήσει το άλλο ως πρώτη ύλη. Ο άλλος γίνεται πια το κέντρο αναφοράς όλων των ζητημάτων, ο άξονας του ζεν, η πολιτική δυτική φλυαρία που έχει καταλήξει εδώ και χρόνια σε μια απερίσταλτη μεταφυσική.

Επίσης η υφυπουργός ας κατανοήσει ότι ο ισλαμισμός αναγνωρίζει το άλλο ως καθαρή αρπακτικότητα, ως βορά και ως ύποπτη απειλητική σκιά, που θα πρέπει το άλλο να παρακολουθήσει τον ισλαμισμό και όχι ο ισλαμισμός να παρακολουθήσει και να αναγνωρίσει την άλλη κουλτούρα. Ο ισλαμισμός ζει με τη φετιχοποιημένη διαφορά του, αυτό δεν μπορεί να καταλάβει η υφυπουργός Ισότητας των Δύο Φύλων Marlène Schiappa.

Άλλοι όπως ο νομικός Daniel Sgez Larivière, με ηθικό-χριστιανικούς χρησμούς αναφέρεται σε μια αλτρουϊστική κατανόηση προς τους ισλαμιστές τονίζοντας ότι σεβόμαστε τη διαφορά και δείχνουμε απροσμέτρητη αγάπη μέχρι να τους ενσωματώσουμε οριστικά.

Και κάποιοι άλλοι με τυφλή πίστη στον Διαφωτισμό, όπως ο αλτερμοντερνιστής Thomas Guénolé υποστηρίζει να προωθήσουμε το Ισλάμ στο πνεύμα του Διαφωτισμού. Ειλικρινά τι απίστευτη ανοησία, αφού οι ισλαμιστές έχουν αναδείξει τη φυλή τους ως εκφραστή μιας θρησκευτικής ανωτερότητας. Τέλος αναφέρθηκε ο Thomas Guénolé, στο συγκριτικό πολιτιστικό πλεονέκτημα που διαθέτει η γαλλική κουλτούρα, και αυτό είναι η στωική ψυχρότητα, γεμάτη όμως από αξιοπρέπεια και περιφρόνηση που αποτελεί ένα ξεχωριστό μέγεθος και το οποίο θα πρέπει να διατηρηθεί χωρίς εκπτώσεις. Δηλαδή αναφέρεται σ’ έναν ψυχαναγκασμό της γαλλικής διαφοράς που ουσιαστικά όμως γίνεται κουλτούρα αυταπάτης.

Ο Μακρόν μετά τον αποκεφαλισμό του καθηγητή έδωσε άδεια προκειμένου να φωτιστούν κυβερνητικά κτήρια με τα επίμαχα σκίτσα του περιοδικού Charlie Hebdo που απεικόνιζαν τον Μωάμεθ. Αυτό όπως αναμενόταν αποτέλεσε πρόκληση για τους ισλαμιστές. Ήταν σαν να έριχνες χειροβομβίδα στα πόδια του ο Μακρόν και αυτό γιατί ενώ είχε θυσιάσει τις δυτικές αξίες στο βωμό της υπεράσπισης της διαφοράς, έδειχνε τώρα ότι απαξιώνει την αξία της διαφορετικότητας της ισλαμικής κουλτούρας.

Στη Γαλλία έχουν καταλάβει λάθος τον ιδεατό προορισμό κάθε αξίας. Στην εποχή του Διαφωτισμού η καθολίκευση της αξίας ήταν απόρροια πλησμονής της ανοδικής πορείας της, σήμερα αποτελεί μια φυγή προς τα εμπρός με τον ελάχιστο παρανομαστή που διαθέτει η αξία και αυτό γιατί ζούμε το θρίαμβο της ενιαίας σκέψης επί της καθολικής σκέψης. Πολιτισμικά αυτό μεταφράζεται σε μια δεξαμενή όπου όλα συναιρούνται, συμφύονται, χωρίς ποτέ να υπάρχει τελικό προβάδισμα. Ο ισλαμισμός όμως δεν συναιρείται και αυτό γιατί έχει κατανοήσει ότι οι «αξίες» που διαθέτει θα οδηγηθούν με τη συναίρεση σε απώλεια δυνάμεων και θα χάνουν το κύρος τους και τη νομιμότητά τους.

Αλλά επειδή στη πολιτική δεν υπάρχει ποτέ το μονόπλευρο μιας σχέσης δυνάμεων, πάνω στην οποία θα εγκατασταθεί μια σταθερότητα, να πούμε ότι ο δράστης της Νίκαιας προερχόταν από τη Λαμπεντούζα. Ήταν από εκείνους που ο Σαλβίνι ήθελε να τους στείλει πάλι πίσω ή σε χώρες που αρνούνταν να δεχτούν πρόσφυγες, όπως η Γαλλία. Και ο Μακρόν με μια πίστη στη παγκοσμιοποιημένη πληθυσμιακή ανακατανομή οργάνωσε πόλεμο στον Σαλβίνι. Δούλεψε μεθοδικά με το παραδοσιακό κατεστημένο της Ιταλίας να απομακρυνθεί ο Σαλβίνι από την εξουσία γιατί ενοχλούσε τόσο με την άρνησή του να δεχτεί η Ιταλία μετανάστες, όσο και με το πατριωτικό του φρόνημα.

Ίσως τώρα να έχει καταλάβει ο Μακρόν ότι η μετακίνηση των λαών γίνεται με σκοπιμότητα και ότι οι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι αναπόφευκτοι. Έτσι ένα λοκντάουν διάρκειας 30 ημερών που ανήγγειλε ο Μακρόν, δεν επιβάλλεται στη Γαλλία μόνο εξ’ αιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά και για τον έλεγχο της τρομοκρατίας. Στις 25 Αυγούστου του 2015 ο Μακρόν ως Υπουργός Οικονομικών στη κυβέρνηση Ολάντ καλεσμένος σε συνέδριο Γερμανών διπλωματών είχε πει ότι «ο θρησκευτικός πόλεμος πιθανά να βρίσκεται σε εξέλιξη». Μετά ξέχασε τα όσα έλεγε, να όμως που σήμερα τα όσα υποστήριζε βρίσκονται μέσα στη Γαλλία.

Απόστολος Αποστόλου

Δρ. Φιλοσοφίας

Διαβάστε περισσότερα