FT: Η έκρηξη Τσίπρα θυμίζει Παπανδρέου

«Για τους μεγαλύτερους ηλικιακά Έλληνες η σκληρή ρητορική του Αλέξη Τσίπρα και των μελών της αριστερής κυβέρνησής του έχουν έναν οικείο τόνο» γράφουν οι FT. «Ο νέος πρωθυπουργός είχε μόλις αρχίσει το Δημοτικό όταν ο εκλιπών Ανδρέας Παπανδρέου ανέβαινε στην εξουσία το 1981 ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ». Παρόλα αυτά, η στάση του νυν πρωθυπουργού θυμίζει την λαϊκίστικη απειλή του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ,

να βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ και να κλείσει τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα. Τότε, οι ξένοι διπλωμάτες είχαν εκφράσει την ανησυχία τους, πως η Ελλάδα πιθανόν να έκοβε τους δεσμούς της με την Συμμαχία και θα έμπαινε στην ομάδα των ανένταχτων που κρατούσαν αποστάσεις από Ουάσινγκτον και Μόσχα.

Σήμερα, οι στόχοι είναι διαφορετικοί και τα ζητήματα περισσότερο οικονομικά, επισημαίνει το άρθρο. Ωστόσο, υπάρχουν και αρκετές ομοιότητες. Τη θέση των ΗΠΑ στο ρόλο του «κακού» έχει πάρει η Γερμανία και υπεύθυνη για τα προβλήματα των Ελλήνων θεωρείται η τρόικα αντί του ΝΑΤΟ. Όπως αναφέρει, σημαντικό ρόλο σε αυτή τη ρητορική παίζει η ένταξη στελεχών του «παλαιού» ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την πτώση των ποσοστών του κόμματος, μια ρητορική που παρόλα αυτά μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική.

Εξάλλου, όπως γράφουν οι FT, η στρατηγική Παπανδρέου απέδωσε και η ένταση με την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες χαλάρωσε: «Υπάρχουν σημάδια ότι ο Τσίπρας θα ήθελε να κάνει την ίδια μανούβρα. Η φράση του για "τα εγκλήματα και τις καταστροφές που προκλήθηκαν από τις δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ" ήρθε ακριβώς πριν την έναρξη των λεπτομερών διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος».

Υπάρχει όμως και μια σημαντική διαφορά, σημειώνει το άρθρο. Ο Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με την εσωκομματική αντιπολίτευση όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά κρατούσε υπό αυστηρό έλεγχο το κόμμα του. Αντίθετα ο Τσίπρας χρειάστηκε μια συνεδρίαση διάρκειας 11 ωρών με την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να υπερασπιστεί τη στροφή 180 μοιρών όσον αφορά το τρέχον πρόγραμμα, με 30 βουλευτές να εκδηλώνουν τη διαφωνία τους.

Όπως καταλήγει, «Η ένταξη στη διαδικασία διακυβέρνησης της Αριστερής Πλατφόρμας, που περιλαμβάνει από Μαρξιστές-Λενινιστές έως υποστηρικτές του Ούγκο Τσάβες τις επόμενες εβδομάδες είναι μια αποστολή που ίσως ακόμα και ο Παπανδρέου να μην μπορούσε να φέρει εις πέρας».

www.ft.com

Διαβάστε περισσότερα