Brexit και βρετανικές εκλογές

Οι πολιτικοί του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται σε πλήρες κλίμα προεκλογικής εκστρατείας, καθώς οι Βρετανοί θα προσέλθουν στις κάλπες στις 7 Μαΐου για να αποφασίσουν, μεταξύ άλλων, κατά πόσον θα πραγματοποιηθεί ή όχι το πολυσυζητημένο δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή στην ΕΕ. Αν ο Ντέιβιντ Κάμερον χάσει, η προοπτική ενός δημοψηφίσματος,

Ο Κάμερον και ο Νάιτζελ Φάρατζ του UKIP, το κόμμα του οποίου αναμένεται να κερδίσει από τρεις έως πέντε έδρες, είναι οι μόνοι ηγέτες κομμάτων που στηρίζουν ένα δημοψήφισμα. Ο Εργατικός Εντ Μίλιμπαντ έχει αρνηθεί να υποκύψει στην εσωτερική πίεση του κόμματός του για τη δέσμευσή του στην διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Ο αρχηγός των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Νικ Κλεγκ, το κόμμα του οποίου θα δυσκολευτεί να εκλέξει τους μισούς από τους 54 βουλευτές που εξέλεξε το 2010, αλλά παρόλα αυτά θα μπορούσε να είναι μέρος ενός συνασπισμού, συνεχίζει να αντιτίθεται σε μια ψηφοφορία για την ΕΕ. Αλλά μερικά μέλη των φιλελεύθερων έχουν υπαινιχθεί ότι μπορεί να δεχτούν ένα δημοψήφισμα, αν αυτό κριθεί απαραίτητο για να προχωρήσουν σε έναν δεύτερο συνασπισμό με τους συντηρητικούς.

Την περασμένη εβδομάδα, οι Εργατικοί «επιστράτευσαν» τον πρώην πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ για να στηρίξει την αντίθεσή τους σε ένα δημοψήφισμα. Ο Μπλερ ζήτησε από τους ψηφοφόρους να εξετάσουν «το χάος που παράγεται από την πιθανότητα, για να μην μιλήσουμε για την πραγματικότητα, της Βρετανίας να εγκαταλείψει την Ευρώπη», κάτι που θα αφήσει «τη σκιά του απρόβλεπτου να κρέμεται πάνω από τη βρετανική οικονομία». «Αν ήμουν επικεφαλής μιας επιχείρησης που θα εξαρτιόταν από την πρόσβαση στην ενιαία αγορά ή, το πιο σημαντικό, αν δούλευα σε μια τέτοια επιχείρηση, τότε το θέμα της Ευρώπης και οι κίνδυνοι από αυτό θα ήταν αποφασιστικά για την ψήφο μου,» είπε ο πρώην πρωθυπουργός.

Το ζήτημα της ένταξης στην ΕΕ φαίνεται ότι εξακολουθεί να ενδιαφέρει τους πολιτικούς ηγέτες και την επιχειρηματική κοινότητα περισσότερο από τους απλούς ψηφοφόρους. Η μετανάστευση είναι ένα από τα κύρια θέματα στην εκστρατεία, αλλά ο ρόλος της ΕΕ, ως συνήθως, είναι απίθανο να βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης. Εν μέρει, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι Βρετανοί δεν ενδιαφέρονται για τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ.

Ελάχιστη συζήτηση για την ΕΕ υπό τον Κάμερον

Στα δύο χρόνια που έχουν περάσει από την ομιλία του στο Bloomberg σχετικά με τη μεταρρύθμιση της ΕΕ, ο Κάμερον έχει κάνει ελάχιστα για να ενθαρρυνθεί η ουσιαστική συζήτηση για το ρόλο της Βρετανίας στην Ευρώπη. Πέρα από το αίτημα να εξαιρεθεί το Ηνωμένο Βασίλειο από τη συζήτηση για τη «διαρκώς στενότερη Ένωση» στο προοίμιο των Συνθηκών της ΕΕ, και την αφαίρεση της πρόσβασης των μεταναστών της ΕΕ στα επιδόματα και άλλα προνόμια, υπάρχει ελάχιστη ουσία στις απαιτήσεις του.

Η αναθεώρηση της «ισορροπίας των αρμοδιοτήτων» της κυβέρνησης, που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2012, επρόκειτο να αποτελέσει τη βάση για την εκ νέου διαπραγμάτευση με τον καθορισμό των τομέων πολιτικής όπου η δράση της ΕΕ διευρύνονταν. Ζητήθηκε από τους μανδαρίνους της Γουάιτχολ να προβούν σε προσεκτική ανασκόπηση των δραστηριοτήτων της ΕΕ και να αξιολογήσουν που υπήρχε επέκταση αρμοδιοτήτων και σε ποια σημεία έπρεπε να ανακτηθούν οι εξουσίες.

Τα πράγματα, όμως, δεν πήγαν έτσι όπως τα ήθελε ο Κάμερον. Αντ 'αυτού, οι εκθέσεις από διάφορα κυβερνητικά τμήματα έχουν δείξει ότι, ενώ η σχέση μεταξύ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσε να μεταρρυθμιστεί, δεν υπάρχει περίπτωση να επαναπατριστούν αρμοδιότητες από την ΕΕ σε εθνικό επίπεδο. Αυτό δεν είναι ό,τι θα ήθελαν να ακούσουν οι συντηρητικοί βουλευτές, οι περισσότεροι από τους οποίους επιθυμούν να επιστραφούν στο Λονδίνο πολιτικές αρμοδιότητες. Ως εκ τούτου, η αναθεώρηση, όσον αφορά τις δημόσιες σχέσεις, ήταν ένα φιάσκο. Η κυβέρνηση το έκρυψε αποτελεσματικά.

Η οικονομία και το κλείσιμο των συνόρων

Σε μια συνέντευξη στην εφημερίδα The Observer το Μάρτιο, ο Λόρδος Boswell, ο πρόεδρος της επιτροπής της ΕΕ στη Βουλή των Λόρδων, παραπονέθηκε ότι η κυβέρνηση είχε «ξοδέψει 5 εκατ. λίρες από το δημόσιο χρήμα σε μια εξαιρετική ανάλυση και στη συνέχεια την έθαψε. Ο λαός πρέπει να γνωρίζει τα γεγονότα σχετικά με τη σχέση Ηνωμένου Βασιλείου-ΕΕ».

Όμως, η συγκεκριμένη έρευνα δεν είναι το μόνο παράδειγμα στο οποίο οι πολιτικοί δεν λένε στους ψηφοφόρους όλη την αλήθεια για τη συζήτηση σχετικά με την ΕΕ. Το Open Europe think tank, που επικρίνει την ΕΕ από τη σκοπιά της ελεύθερης αγοράς, αλλά υποστηρίζει την ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου, εκτιμά ότι η οικονομική αλλαγή θα είναι της τάξεως του 0,8 τοις εκατό όσον αφορά την μόνιμη απώλεια του βρετανικού ΑΕΠ το 2030 ή 0,6 ποσοστό κέρδους. Στη χειρότερη περίπτωση, κατά την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι σε θέση να κλείσει μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την υπόλοιπη ΕΕ, θα πλήξει το 2.2 τοις εκατό της οικονομίας της χώρας.

«Το Brexit είναι απίθανο να αποτελέσει το κατακλυσμικό γεγονός όπως ισχυρίστηκαν ορισμένοι», λέει το Open Europe, παρόλο που υπογραμμίζει ότι «η Βρετανία θα ευημερήσει μόνο εκτός της ΕΕ αν είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τη νέα ελευθερία της να προβαίνει σε δραστικά μέτρα για την απελευθέρωση του εμπορίου και την απορρύθμιση». Προσθέτει ότι η Βρετανία θα «πρέπει να κρατήσει μια φιλελεύθερη πολιτική στη μετανάστευση του εργατικού δυναμικού», προκειμένου να είναι ανταγωνιστική εκτός της ΕΕ.

Με άλλα λόγια, το κλείσιμο των συνόρων, ή, τουλάχιστον το να δημιουργηθούν πιο σκληρές συνθήκες για τους επίδοξους μετανάστες, θα είναι πολύ ακριβό. Αυτό μπορεί να ακούγεται ελκυστικό για ένα τμήμα του Συντηρητικού Κόμματος, αλλά όχι και για τους πολίτες που θέλουν να μειωθεί ο αριθμός των μεταναστών στη Βρετανία. Φυσικά, κανένας πολιτικός δεν θα το παραδεχτεί. Αντ 'αυτού, η συζήτηση για παραμονή ή έξοδο θα συνοψιστεί τώρα στις ανταγωνιστικές οικονομικές προβλέψεις - οι οποίες θα είναι τόσες πολλές και διαφορετικές, όσες και τα think tanks και οι οικονομολόγοι - και στο συναίσθημα. Ίσως αυτό είναι αναπόφευκτο, αλλά δεν υπάρχει ακόμα κανένας τρόπος να ληφθεί μια τόσο μνημειώδης απόφαση.

euobserver.com

Διαβάστε περισσότερα