Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν μονόδρομοι

Ρώτησα έναν παλιό τραπεζίτη πώς βλέπει τα πράγματα. Δεν είχε και πολλά κέφια. «Άκου αγαπητέ μου. Είχαμε έναν βαριά ασθενή και αντί να πάρουμε αμέσως τα μέτρα μας, προσπαθούσαμε επί μήνες να τον κάνουμε καλά με το …νερό του Καματερού. Τον παρακολουθούσαν και κάτι ατζαμήδες γιατροί. Στο μεταξύ, όπως συμβαίνει συνήθως, η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Ε, τότε φωνάξαμε τους ειδικούς και τον βάλαμε στην ..εντατική! Και τώρα μας ζητάνε να εγκρίνουμε τη θεραπεία! Και ξέρεις όσο περισσότερο παραμένεις στην εντατική, τόσο οι πιθανότητες είναι εναντίον σου. Και καμιά φορά, ο ασθενής καταλήγει από ένα τυχαίο γεγονός…»