Yesterday Origins Review

11:47 9/1/2017 - Πηγή: Game 2.0

To 2012, η Pendulo Studios (Runaway) κυκλοφόρησε το Yesterday, ένα “σκοτεινό” point and click adventure που, με υψηλό βαθμό δυσκολίας, υψηλή τιμή και διάρκεια κάτω των πέντε ωρών, άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Το Yesterday Origins είναι συνέχεια του Yesterday,

με κάποια από τα θέματα να παραμένουν, ενώ κάποια να έχουν βελτιωθεί.

Δεδομένης της πολυπλοκότητας της ιστορίας του Yesterday, προτείνεται να παίξετε πρώτα το αρχικό παιχνίδι και μετά το Origins, αν και, φυσικά, κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο. Χωρίς να γίνει καμία αναφορά σε spoilers, πρέπει να γνωρίζετε τα εξής: ο John Yesterday, έχοντας βρει, πια, την μνήμη του (τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της) επιστρέφει οργανωμένος και αθάνατος. Μαζί με την κοπέλα του, την Pauline, ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, στο μακρινό 1481 και την Ιερά Εξέταση της Ισπανίας, αλλά επιστρέφουν συχνά και στο παρόν, αναζητώντας τα υλικά του φίλτρου της αθανασίας. Ό,τι μοιάζει πολύπλοκο... είναι και παραμένει έτσι μέχρι το τέλος της ιστορίας, όπου όλα εξηγούνται με λογικό τρόπο.

Ο χειρισμός είναι point and click, με το ποντίκι/πληκτρολόγιο να υπερτερεί έναντι του χειρισμού με gamepad. Αν και ελέγχετε δύο χαρακτήρες, τον John και την Pauline, μερικές φορές ταυτόχρονα με δυνατότητα εναλλαγής μεταξύ τους, για το μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού ακολουθείτε αποκλειστικά τον John. Το tutorial, σχεδόν απαραίτητο αν παίζετε σε κονσόλα, δεν είναι τόσο κατατοπιστικό όσο θα έπρεπε, καθώς ενέργειες όπως το να μελετήσετε διεξοδικά ένα αντικείμενο, ζουμάροντας και περιστρέφοντάς το, ή το να βρείτε όλα τα hotspots των τοποθεσιών, απαιτούν ακριβείς κινήσεις. Για να διαδράσετε με κάθε αντικείμενο πρέπει να στέκεστε ακριβώς δίπλα του, διαφορετικά δεν ξέρετε καν ότι υπάρχει, ενώ υπάρχει εμφανής καθυστέρηση κατά το ζουμάρισμα. Από την άλλη, ανά διαστήματα σας δίνεται η δυνατότητα εναλλαγής μεταξύ κάθε διαθέσιμου hotspot στην οθόνη, κάτι που κάνει την εξερεύνηση πολύ πιο ευχάριστη και λογική, χωρίς να αφαιρεί από δυσκολία ή πρόκληση. Από τη στιγμή που οι μηχανισμοί του παιχνιδιού, για κάποιο λόγο, δεν παραμένουν σταθεροί, και πότε εμφανίζονται όλα τα hotspots στην οθόνη και πότε όχι, πότε μπορείτε να ζουμάρετε σε ένα αντικείμενο και πότε όχι, και ούτω καθεξής, ο χειρισμός μπερδεύει, δεν ακολουθεί μια λογική σειρά και κάνει τα πράγματα περισσότερο δύσκολα από όσο πρέπει. Οι διάλογοι είναι στην πλειοψηφία τους μακροσκελείς, ενίοτε δεν βγάζουν νόημα αν δεν έχετε παίξει τον προηγούμενο τίτλο, με περισσότερα θέματα να ανοίγουν προς συζήτηση όσο κουβεντιάζετε. Ερωτήσεις όπου σας δίνεται η επιλογή απάντησης “ναι/όχι” δεν επηρεάζουν τη συνέχεια ή το τέλος του παιχνιδιού.

Πάμε καλά για την έξοδο;

Όσον αφορά τους γρίφους, αυτοί είναι παλιάς σχολής και υψηλής δυσκολίας. Δεν υπάρχει κανενός είδους hint system, ενώ δεν μπορείτε να μεταφέρεστε πάντα από το ένα hotspot της οθόνης στο άλλο, κι έτσι η εξερεύνηση της κάθε τοποθεσίας πρέπει να γίνεται πάρα πολύ αργά και προσεκτικά. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν συλλέγετε μόνο αντικείμενα αλλά και πληροφορίες που αποθηκεύονται υπό τη μορφή αντικείμενων, κάτω δεξιά της οθόνης. Επίσης, ο συνδυασμός των αντικειμένων γίνεται μόνο με συγκεκριμένη σειρά. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να συνδυάσετε το κουτί με το δώρο, αλλά το δώρο με το κουτί, για να το πακετάρετε. Άλλες φορές είναι απαραίτητος ο συνδυασμός όχι μόνο αντικειμένων μεταξύ τους, αλλά και των πληροφοριών, που είτε δεν ακολουθούν μια λογική σειρά, είτε πρόκειται για κάτι που θέλει να κάνει ο ήρωάς σας χωρίς εσείς να ξέρετε περί τίνος πρόκειται. Όταν η Pauline σκέφτεται πως έχει ρυτίδες, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόσασταν να δοκιμάσετε για να την βοηθήσετε είναι το να... βάλετε τέλος στη ζωή της. Άλλοι γρίφοι λύνονται με σωστό συγχρονισμό, ενώ άλλοι μόνο αν έχετε όλα τα απαραίτητα αντικείμενα και πληροφορίες, με αποτέλεσμα να αναγκάζεστε συχνά να γυρνάτε από μέρος σε μέρος για την εύρεση του κατάλληλου hotspot. Αν γινόταν να συνδυάζετε έστω και ένα μέρος των απαραίτητων αντικειμένων αντί να αναγκάζεστε να τα περιφέρετε όλα μαζί, θα ήταν πιο λογικό και ευχάριστο.

Τα γραφικά, όπως και ο συνολικός σχεδιασμός των χαρακτήρων, διατηρούν την καρτουνίστικη αισθητική του προηγούμενου τίτλου, έχοντας, παράλληλα, βελτιωθεί. Τα περιβάλλοντα διαφέρουν φανερά κάθε φορά που ταξιδεύετε στο χρόνο, είναι καλαίσθητα, πολύχρωμα και διαθέτουν τον κατάλληλο φωτισμό. Από την άλλη, τα αντικείμενα δεν ξεχωρίζουν πάντα στην οθόνη, κάτι που κάνει πολλές φορές την εύρεσή τους δύσκολη. Το animation κινείται ομαλά και ευχάριστα, με εξαίρεση το σποραδικά απότομο animation ορισμένων χαρακτήρων που θυμίζει εποχές Kingdom of Magic. Όσο για τις cutscenes, μέσω των οποίων εξελίσσεται μεγάλο μέρος της ιστορίας, είναι εξίσου καρτουνίστικες και καλοφτιαγμένες. Το μοναδικό bug που βρήκα έχει να κάνει με το “κόλλημα” του παιχνιδιού μετά από cutscene, όπου αναγκάστηκα να κάνω επανεκκίνηση για να συνεχίσω.

Τί να λείπει από αυτή τη λογική σειρά;

Το soundtrack αποτελείται από ατμοσφαιρική ορχηστρική μουσική που διαφέρει ανά εποχή και σκέλος του παιχνιδιού. Καθώς το κάθε μουσικό κομμάτι επαναλαμβάνεται σε κάθε κεφάλαιο, δεδομένου του υψηλού βαθμού δυσκολίας, είναι πολύ πιθανό να ακούτε την ίδια μουσική για περίπου μια ώρα και ίσως τελικά οδηγηθείτε στο να χαμηλώσετε λίγο την ένταση. Η έκδοση του PS4 διαθέτει ένα ξεχωριστό ακουστικό χαρακτηριστικό: ορισμένα ηχητικά εφέ, όπως θόρυβοι περιβάλλοντος, κυκλοφοριακός θόρυβος και δείκτες ρολογιού, ακούγονται από το ηχείο του DualShock 4. Πέρα από αυτό, τα ηχητικά εφέ κυμαίνονται στα συνηθισμένα επίπεδα, με τον ήχο που ακούγεται περισσότερο να είναι εκείνος των βημάτων. Στα αρνητικά συγκαταλέγεται η απουσία αφηγητή, με τις περιγραφές των αντικειμένων να γίνονται χωρίς να βγαίνει μιλιά, και το μέτριο voice acting, με αρκετούς ηθοποιούς και κυρίως τον πρωταγωνιστή να μην πείθουν αρκετά.

Το Yesterday Origins συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το Yesterday (επίσης γνωστό και ως New York Crimes). Στις περίπου 10 ώρες που διαρκεί, καταπιάνεται με την αθανασία, την προδοσία και το ταξίδι στο παρελθόν. Από τα ενδιαφέροντα στοιχεία του τίτλου είναι ο έλεγχος δύο ξεχωριστών χαρακτήρων, όμως περνάτε το μεγαλύτερο διάστημα της ιστορίας με τον John παρά με την Pauline. Η πολυπλοκότητα των γρίφων έχει να κάνει περισσότερο με το κυνήγι των hotspots στην οθόνη και τον υψηλό βαθμό δημιουργικότητας που πρέπει να κατέχετε για να λύσετε πολλούς από αυτούς, παρά με κάποια λογική δυσκολία. Ο χειρισμός είναι μακράν πιο εύχρηστος σε υπολογιστή με ποντίκι-πληκτρολόγιο, παρά με χειριστήριο στο PS4, αν και δεν είναι αποτρεπτικός. Tο Yesterday Origins απευθύνεται πρωτίστως σε όσους απόλαυσαν τον πρώτο τίτλο και στους φανατικούς οπαδούς των adventure.

Όμορφα γραφικάΗ ιστορία αργεί μεν, αλλά “δένει” στο τέλοςΠρωτότυπα στοιχεία χειρισμούΑτμοσφαιρικόΤαξίδι στο χρόνοΑπουσία αφηγητήΠολλοί παράλογοι γρίφοιΚυνήγι λεπτομερειών από τα '90sΈλλειψη hint systemAκριβό γι αυτά που προσφέρειΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (review). Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Pendulo StudiosΕΚΔΟΣΗ:MicroidsΔΙΑΘΕΣΗ:EnarxisΕΙΔΟΣ:AdventureΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.yesterdayorigins.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:10/11/2016PEGI:18

Game20.gr, το Άσυλο των gamers

Keywords
Τυχαία Θέματα