Valley Review

Αρχαιολόγος ψάχνει στα βουνά για το μυστηριώδες lifeseed, τον σπόρο της ζωής. Μετά από μια περιπέτεια με το κανό του, φτάνει σε μια ακτή που φαίνεται ανεξερεύνητη, μυστηριώδης. Σύντομα συναντά κάτι πλασματάκια τα οποία μοιάζουν με νεράιδες! Μα τι συμβαίνει; Δεν αργεί να ανακαλύψει ότι έχει φτάσει στο Valley, το κρυφό λιβάδι στην καρδιά της Αμερικής που είναι ένας παράδεισος επί της Γης, ταυτόχρονα το σκηνικό μιας στρατιωτικής βάσης με τρομερά και φιλόδοξα σχέδια και… ωπ, τί είναι αυτό; Ένα κιβώτιο με έναν εξωσκελετό; Μεταλλικά πόδια με σούστες; Δυο γάντια που δίνουν και παίρνουν ζωή; Τι συμβαίνει;!

Ενώ

στην αρχή το Valley φαίνεται πως θα μπορούσε να είναι κι αυτό ένα walking simulator ή κάτι στο οποίο ο πρωταγωνιστής έχει πρότυπο τον Indiana Jones ή τον Nathan Drake και όνειρο του να βρει τον χαμένο θησαυρό των Chozo Σουσούρων, σύντομα το gameplay έρχεται για να κάνει την όλη εμπειρία κάτι άλλο. Το Valley θυμίζει από την μία τα παιχνίδια όπου οι πρωταγωνιστές έχουν σούπερ δυνάμεις, όπως το Crackdown και το Infamous, και από την άλλη τις ατμοσφαιρικές περιπέτειες τύπου Bioshock, με τον τρελό οραματιστή, τις εγκαταλελειμμένες περιοχές, τον ρετροφουτουρισμό και τις ηχογραφήσεις που έχουν μυστηριωδώς ξεμείνει από την καταστροφή που έμελλε να βρει το μέρος.

Σύντομα ανακαλύπτετε ότι οι μυστικές, εγκαταλελειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αυτά τα βουνά, που έφτιαχναν αυτόν τον εξωσκελετό κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν ήταν εκεί απλά γι αυτό το λόγο, αλλά για την εκμετάλλευση της ενέργειας που δίνει ζωή στα μυστήρια πλάσματα, τα οποία παρεπιμπτόντως ζουν ανάμεσα στα ερείπια ενός αρχαίου πολιτισμού που έχει αφήσει παντού ναούς και τιτανοτεράστια αγάλματα. Οι ηχογραφήσεις που παίζουν κατά διαστήματα σας βοηθάνε να ανακαλύψετε τι πραγματικά έγινε σε αυτή την κοιλάδα και την κόντρα μεταξύ της ανθρωπολόγου που μελετούσε τα ερείπια και τον αρχαίο πολιτισμό, και του στρατιωτικού που ήθελε να εκμεταλλευτεί την μυστήρια αυτή ενέργεια για σκοτεινούς σκοπούς που ήθελαν να κοντράρουν το Manhattan Project. Η ιστορία ενδιαφέρουσα, ευχάριστα χίπικη θα έλεγα (πόσα παιχνίδια ξέρετε με ανθρωπολόγους;) και ο τρόπος παρουσίασης πολύ άμεσος, αλλά η έκβαση γενικά κάπως απογοητευτική. Ειδικά προς το τέλος ο ρυθμός χωλαίνει, αλλά ας μην πούμε περισσότερα.

Δυο εχθροί, ακριβώς ίδιοι με όλους τους άλλους.

Όπως προαναφέρθηκε, μία από τις λειτουργίες της στολής είναι το πάρε-δώσε ζωής, το οποίο φαίνεται να είναι η και η πρωταρχική ιδέα πίσω από το παιχνίδι. Αυτός ο εξωσκελετός με το όνομα L.E.A.F. έχει τη δυνατότητα, όταν ο χρήστης πεθαίνει, να τον επαναφέρει, ουσιαστικά πηγαίνοντας τον σε ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο δεν πέθανε – αυτό στο παιχνίδι λέγεται κβαντική αθανασία (quantum immortality). Στο σύμπαν όμως δεν μπορεί να υπάρξει κάτι από το τίποτα, οπότε για να προσφέρει ζωή σε εσάς η στολή τραβάει ζωή από την Κοιλάδα, το οποίο μεταφράζεται στο user interface σαν ένα κλαδάκι του οποίου κάποια από τα φύλλα πέφτουν κάθε φορά που πεθαίνετε. Αν πεθάνετε τέσσερις-πέντε φορές και όλα τα φύλλα πέσουν, η στολή έχει τραβήξει όλη τη ζωή από την Κοιλάδα και αυτό σημαίνει game over και επιστροφή στην αρχή της περιοχής που βρισκόσασταν. Από εκεί και πέρα, η στολή έχει τη δυνατότητα να δίνει και να παίρνει ζωή. Καταναλώνοντας τη δική σας ζωή/ενέργεια μπορείτε να τη δώσετε σε νεκρά φυτά, ζώα και σε αυτά τα περίεργα πλασματάκια, με αυτόν τον τρόπο επιστρέφοντας ζωή στην Κοιλάδα και αποφεύγοντας το game over. Αντίστοιχα, μπορείτε να τραβήξετε ζωή από το περιβάλλον για να γεμίσετε την ενέργεια σας, σκοτώνοντας δέντρα, φυτά, ελάφια και τα πλασματάκια για να το κάνετε. Τί τέρατα που είστε. Όλο αυτό, ενώ είναι έξυπνο και πρωτότυπο σαν ιδέα, δεν πείθει ποτέ. Από τη μία η κοιλάδα είναι άδεια από ζωή, με την εξαίρεση της βλάστησης, από την άλλη αυτή η καινοτομία δεν έχει καμία πρακτική αξία, δεν προσδίδει τίποτα στο gameplay, ίσως γιατί είναι πολύ εύκολη η εύρεση ενέργειας και δεν υπάρχει πρόκληση. Θα μπορούσε να αφαιρεθεί και το παιχνίδι δεν θα άλλαζε δραστικά.

Όμως τί άλλο κάνετε σε όλο το παιχνίδι εκτός από ανταλλαγές ζωτικής ενέργειας; Πηδάτε από πλατφόρμα σε πλατφόρμα σε πρώτο πρόσωπο με τρόπο που θυμίζει Metroid Prime (έχει και τα energy tanks για ζωή που ενισχύουν αυτήν την εντύπωση), τρέχετε από κορφή σε κορφή με σούπερ ταχύτητα, δίνετε και παίρνετε ζωή από τα έμβια όντα της κοιλάδας για να γεμίσετε τις μπάρες ενέργειας, εξερευνάτε την περιοχή και... ε... όχι πολλά περισσότερα. Υπάρχουν εχθροί, αλλά τα δύο-τρία διαφορετικά είδη τους (που στην ουσία είναι σχεδόν ίδια) μπορούν να ηττηθούν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Η εξερεύνηση της Κοιλάδα μέσα στη φύση και τα αρχαία ερείπια και η θέα των βουνών μερικές στιγμές είναι όντως μαγευτική, όμως αυτές οι στιγμές δεν έρχονται και τόσο συχνά και είναι αυτό που το παιχνίδι ίσως χρειαζόταν περισσότερο. Το γενικότερο highlight του είναι, εκτός από τη θέα, οι στιγμές που πιάνετε τρελές ταχύτητες με το σούπερ τρέξιμο. Όμως ακόμα κι εκεί δεν σας αφήνει να το χαρείτε πλήρως, γιατί ο ο χειρισμός συχνά κάπου χάνει και στις στροφές μπορεί να κολλήσετε και να πρέπει να επιταχύνετε από το μηδέν.

Οι έμμεσες αναφορές στο Metroid συνεχίζονται και στις αναβαθμίσεις του εξωσκελετού. Το διπλό άλμα, το γρήγορο τρέξιμο που αναφέραμε, η δυνατότητα χρήσης σαν γάντζος α λα Samus Spiderman, όμως από τη στιγμή που δεν υπάρχει λόγος να γυρίσετε σε προηγούμενες περιοχές, είναι τελικά βαρετές και μερικές φορές αρκετά ανούσιες. Ένα παράδειγμα: σε μια κρυφή πυραμίδα κοντά στο τέλος του παιχνιδιού, ο φοβερός και τρομερός θησαυρός μέσα της είναι η δυνατότητα να... χρησιμοποιείτε τον γάντζο χωρίς να ξοδεύετε ενέργεια. Δεν είχα προσέξει καν ότι ξόδευε ενέργεια ο γάντζος. Η συλλογή των collectables, ειδικά για τους τελειομανείς, είναι σωστός εφιάλτης, αφού καταρχάς δεν υπάρχει χάρτης (αυτό γιατί δεν το πήρανε από το Metroid άραγε;), ούτε τρόπος να τσεκάρετε πόσα και ποια μενταγιόν σας λείπουν από κάθε περιοχή. Άντε τώρα να εξερευνάτε αυτά τα νησάκια και τα ερείπια που διασχίσατε σε ταχύτητα Sonic μπας και ξέμεινε κανένα μενταγιόν σε κάποιο παραπεταμένο (από ποιον;) στρατιωτικό κιβώτιο. Μια άλλη επιλογή που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι το παιχνίδι δεν κάνει save ακριβώς, καθώς αν είστε στο τέλος μια περιοχής και κάνετε restart, βγαίνετε στην αρχή της. Μα γιατί;!

Η βλάστηση έχει κατακτήσει τις εγκαταστάσεις, αλλά τα παραπεταμένα σημειώματα είναι σε τέλεια κατάσταση και στη θέση τους...

Από αυτό και από άλλα πράγματα που αναφέρθηκαν, όπως η ποικιλία των εχθρών, το ότι η κεντρική ιδέα θα μπορούσε να λείπει χωρίς να αλλάζουν και πολλά και η έλλειψη χάρτη, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι δημιουργοί του παιχνιδιού είναι άπειροι και πολλές από τις λάθος επιλογές τους έχουν να κάνουν με την λανθασμένη κατανομή των προτεραιοτήτων που φέρνει η έλλειψη εμπειρίας. Μερικές φορές αυτό φέρνει πρωτοπορία, άλλες αποτυχία. Αυτό δείχνει τα πραγματικά φόντα του Valley ως indie τίτλο, με την πραγματική έννοια της λέξης, γιατί συχνά πλέον συγχέουμε τις λέξεις και χαρακτηρίζουμε indie τίτλους με budget εκατομμυρίων και πλάτες τεράστιων εταιρειών, μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα συγκεκριμένο στιλ. Αλλά όντως, το indie μεράκι στο Valley φαίνεται. Η μουσική είναι ταιριαστή, το concept art που κάνει την εμφάνιση του σε διάφορες φάσεις είναι άριστο, ο φωτισμός κάνει τη θέα στα βουνά ακόμα και την αναζήτηση μέσα στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις πιο συναρπαστική. Τα γραφικά δεν είναι τέλεια από τεχνικής άποψης αλλά, ξανά, για τα κυβικά του τίτλου, είναι ικανοποιητικά. Η περιπλάνηση στη φύση είναι χαλαρωτική και ωραία (στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις όμως όχι τόσο). Το παιχνίδι γενικά δεν είναι κακό, απλώς τα σχεδιαστικά λάθη του στερούν αυτό που θα μπορούσε να είναι.

Κι ας μείνουμε σε αυτό: το Valley είναι μια πραγματικά τίμια indie προσπάθεια η οποία έχει τις στιγμές της. Απλά, υπάρχουν άλλα παιχνίδια εκεί έξω πολύ πιο συγκροτημένα, με μικρότερες ομάδες ανάπτυξης και ακόμα λιγότερα λεφτά, που καταφέρνουν πολλά περισσότερα. Αν ασχοληθείτε με το Valley χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες, θα διασκεδάσετε.

Θέα, ατμόσφαιραΗ ανταλλαγή ζωτικής ενέργειας είναι πρωτότυπη ιδέαIndie μεράκιΘυμίζει Metroid Prime παντρεμένο με BioshockΕνδιαφέρουσα ιστορία και στήσιμοΗ κεντρική ιδέα είναι ασύνδετη με το υπόλοιπο παιχνίδιΣχεδιαστικά λάθηΠού είναι ο χάρτης ρε παιδιά;ΠανεύκολοΓιατί δεν κάνει save;Ο χειρισμός μερικές φορές σκοτώνει τις πιο έντονες φάσειςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (review), Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Blue Isle StudiosΕΚΔΟΣΗ:Blue Isle StudiosΔΙΑΘΕΣΗ:-ΕΙΔΟΣ:Δράση/εξερεύνησηΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.valleythegame.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:24/8/2016PEGI:12

Game20.gr, το Άσυλο των gamers