Taxi Chaos review

Υπάρχουν μερικά πράγματα που αποτελούν “ιερά τέρατα” στο gaming. Το να το παίζεις έξαλλος ταξιτζής, να μεταφέρεις ακόμα πιο έξαλλους και απαιτητικούς επιβάτες προκαλώντας απόλυτο χάος στους δρόμους της μεγαλούπολης ενώ ακούς τέρμα The Offspring, είναι ένα απο αυτά. Το Taxi Chaos εμπίπτει στην κατηγορία παιχνιδιών τύπου “αν δεν το φτιάξει η Sega, θα το φτιάξουμε εμείς”. Πράγμα με το οποίο δεν θα είχαμε πρόβλημα αν ήταν τουλάχιστον

διασκεδαστικό.

Επιλέγετε λοιπόν μεταξύ δύο οδηγών των δύο φύλων και έξι από τα απολύτως αδιάφορα ταξί και ξεχύνεστε στην πόλη για να μεταφέρετε επιβάτες που θέλουν να φτάσουν γρήγορα -άλλα όχι σίγουρα- στον προορισμό τους. Τα τρία διαθέσιμα modes έχουν ως εξής: Το freeroam που σας επιτρέπει να κάνετε ταρίφες χωρίς πίεση χρόνου για να γνωρίσετε την πόλη, το arcade που λειτουργεί όπως το Crazy Taxi με 90 δευτερόλεπτα για να ολοκληρώσετε τις διαδρομές, και το pro mode που είναι στην ουσία το arcade αλλά χωρίς το βελάκι που σας δείχνει την γενική κατεύθυνση του προορισμού σας.

Δεν θα ήμουν τόσο θυμωμένος με όλα αν τουλάχιστον το arcade mode δούλευε σωστά. To timer λειτουργεί τελείως διαφορετικά απ’ ότι στο Crazy Taxi και υπάρχει περίπτωση να κάνετε time-over με επιβάτη μέσα. Πράγμα γελοίο αφού όταν έπαιρνες επιβάτη στο Crazy Taxi το timer της ταρίφας προστίθετο στο timer του παιχνιδιού αν είναι χαμηλά και έτσι πολλοί παίκτες έκαναν μεγαλύτερα σκορ. Αντ’ αυτού, παίρνετε λίγο χρόνο αν κάνετε πετυχημένες κούρσες. Όπως πάντα, τα άλματα και τα near-misses φέρνουν εξτρά tips απο τους πελάτες. Το pro mode πάλι είναι γι αυτούς που έχουν φάει το freeroam με το κουτάλι, διότι πρέπει να έχετε μελετήσει την πόλη αρκετά για να ξέρετε πού είναι κάθε βασικό αξιοθέατο και να πάτε τους πελάτες σας σαν καθαρόαιμος ταρίφας! Αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα αν δεν ήταν τόσο βαρετή η πόλη. Βασικά τίποτα δεν θα ήταν πρόβλημα αν το παιχνίδι δεν ήταν τόσο απαίσια βαρετό. Η πόλη δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αφού πέρα απο κάποια πολύ συγκεκριμένα σημεία που συνήθως είναι οι προορισμοί που θέλουν οι πελάτες σας να πάνε, το υπόλοιπο είναι αρχέτυπο δυτικής μεγαλούπολης με ουρανοξύστες και βασικό σκηνικό. Πέρα απο τα κτίρια-κλειδιά λοιπόν, η πόλη έχει μια μορφολογία που δεν την βοηθάει να αποκτήσει τον δικό της χαρακτήρα.

Ελπίζω να σας αρέσει η πόλη από ψηλά γιατί κάπως έτσι περνάτε το παιχνίδι.

Το gameplay δεν βοηθάει και πολύ. Πρώτα απ’ όλα το άλμα, που το ξεπατίκωσαν από το Crazy Taxi 2, δεν λειτουργεί πάντα όπως πρέπει. Πολλές φορές μπορεί να κάνετε κάποιο άλμα και η μηχανή φυσικής του παιχνιδιού να χάσει χωρίς λόγο όλη την φόρα που έχετε. Οπότε αντί να προσπεράσετε το εμπόδιο, να βρεθείτε ακριβώς εκεί απ’ όπου εκτοξευτήκατε χάνοντας δευτερόλεπτα. Ταυτόχρονα, μπορείτε να spam-άρετε το άλμα με τη πρώτη ευκαιρία έτσι ώστε να μην χρειαστεί ποτέ να προσπαθήσετε να οδηγήσετε μέσα στην κίνηση. Η οποία επίσης είναι απόλυτα τυχαία με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τρόπος να περάσετε ανάμεσα από τα οχήματα αφού όλες οι λωρίδες είναι πιασμένες, αφήνοντάς σας ως μόνη επιλογή το άλμα. Το οποίο όπως είπαμε έχει το δικό του σετάκι με προβλήματα. Βλέπουμε λοιπόν μια αλληλουχία κακών επιλογών που στοιχίζουν στο παιχνίδι τον τίτλο του “πνευματικού συνεχιστή” του Crazy Taxi και το κατατάσσουν περισσότερο στο “εκείνη την φτηνή αντιγραφή για κινητά που μεταφέρανε στο PS4”.

Ο τεχνικός τομέας είναι ο,τι πιο άψυχο έχω δει. Όλα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, αλλά η πόλη δείχνει πραγματικά αδιάφορη, όπως και οι χαρακτήρες. Το voice acting είναι τόσο κακό που καταντάει αστείο. Μάλιστα στο freeroam υπάρχουν διάλογοι (ναι, διάλογοι σε παιχνίδι που αντιγράφει το Crazy Taxi, τί με κρατάει και δεν εκτοξεύομαι στο Άλφα του Κενταύρου δεν ξέρω) που σας αποκαλύπτουν ράμπες και προσβάσιμες ταράτσες. Αλλά εν τέλει αξίζει; Όχι. Αφού όπως όλοι, απενεργοποίησα την επιλογή με του που τους άκουσα και εν τέλει αφού το spam-άρισμα του άλματος λειτουργεί, γιατί να ασχοληθείτε; Εν τω μεταξύ εμφανίζονται ένα σωρό bugs στην μηχανή του παιχνιδιού. Υπάρχει φάση να βρείτε κάποιο αμάξι που δεν έχει πέσει σωστά στην τυχαία παραγωγή κίνησης στους δρόμους και να αρχίσει να χοροπηδάει πάνω στα άλλα αμάξια σα να αποφάσισε ότι θέλει να βρεθεί σε ένα καλύτερο παιχνίδι. Ενώ δεν είναι λίγες φορές που το clipping σας στέλνει κάτω απο τον χάρτη ή μέσα σε νερό αν βρίσκεστε σε παραλιακό μέρος. Ευτυχώς υπάρχει άμεσο reset σε αυτές τις περιπτώσεις.

Ακόμα και οι χαρακτήρες προσπαθούν να φύγουν από το παιχνίδι.

Πιστέψτε με, προσπάθησα πολύ να περάσω καλά με το Taxi Chaos. Έβαλα Άντζελα Δημητρίου, έβαλα Μητροπάνο. Έβαλα Πάριο. Ακόμα και playlist απο τον θρύλο Μάριο Blackma. Τίποτα όμως δεν με έβαλε στο mood του να ευχαριστηθώ να είμαι ο ταρίφας των ονείρων μου. Και τα γράφω τα παραπάνω γιατί το soundtrack του παιχνιδιού είναι τουλάχιστον βαρετό. Υπάρχουν κοινότυπα κομμάτια punk και rock που δεν σταματάνε στα μενού, θυμίζοντας πολύ mobile game. Πραγματικά είναι καλύτερο να ανοίξετε το Spotify app και να βάλτε playlist Φεστιβάλ Προβατίνας.

Είχα καιρό να παίξω κάτι που θα με κάνει να βγάλω από την τσέπη τα αστειάκια μου. Αλλά το Taxi Chaos χτυπάει μια πολύ ευαίσθητη χορδή που λέγεται Crazy Taxi. Δυστυχώς είναι μια αδιάφορη εμπειρία που μετά βίας λειτουργεί. Να πάρει, ακόμα και το όνομα “Taxi Chaos” είναι αδιάφορο. Ας το έλεγαν Taxi Panic. Taxi Shenanigans. Τα νεύρα μου, τα χάπια μου και ένα ταξί να φύγω.

Ένας (σχεδόν λειτουργικός) κλώνος του Crazy TaxiΒαρετόΠερίεργη μηχανή φυσικήςΑδιάφορη πόληΜέτριο προς κακό τεχνικάΜικρά bugs εδώ κι εκείΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:Team6 Game StudiosΕΚΔΟΣΗ:Lion Castle Entertainment

Game20.gr, το Άσυλο των gamers