Sonic Lost World Review

Είναι μπλε, είναι γρήγορος και έχει αρχίσει να ξαναβρίσκει τον καλό του εαυτό. Ο Sonic τα τελευταία χρόνια τα πάει καλά, με αξιόλογα παιχνίδια όπως τα Sonic Colors και Sonic Generations. Τί γίνεται όμως όταν η Sonic Team αποφασίζει να πειραματιστεί περαιτέρω με τη συνταγή

των 3D Sonic;

Το Sonic Lost World είναι πολύ διαφορετικό απ' ότι έχετε συνηθίσει. Ας ξεκινήσουμε με το σενάριο του τίτλου που σας γυρνάει σε μια εποχή όπου η ιστορία δεν μας έκαιγε και πολύ. Ας πούμε ότι ο Doctor Eggman (ή Robotnik) άρχισε πάλι να μαζεύει ζωάκια για να τα κάνει ρομπότ (τα λεγόμενα badniks), αλλά όλα είναι απλά μέσα για να πετύχει τον απώτερο σκοπό του, για τον οποίο έχει χτίσει ένα ολόκληρο μηχάνημα πάνω στον πλανήτη Lost Hex που είναι εύκολα προσβάσιμος με αεροπλάνο (wtf!). Το μηχάνημα ρουφάει την ζωή του πλανήτη του Sonic και την μετατρέπει σε ενέργεια για τα ρομπότ. Οι Deadly Six είναι κάποια εξωγήινα όντα ονόματι Zeti τα οποία ελέγχει ο Eggman με την βοήθεια ενός εξωγήινου κοχυλιού. Από εδώ και πέρα η ιστορία έχει προβλέψιμη εξέλιξη. Τα Zeti φεύγουν εκτός ελέγχου και η περιπέτεια αρχίζει.

Όπως καταλαβαίνετε, πάνε οι “βαριές” ιστορίες που προσπαθούσαν να βάλουν στα παιχνίδια Sonic. Η ιστορία του Sonic Lost World είναι χαζή, απλή, ενώ οι διάλογοι είναι γεμάτοι χαζοβιόλικο χιούμορ. Τα ηλίθια ρομποτάκια του Eggman, Orbot και Cubot, που επιστρέφουν από το Sonic Colors, έχουν τη δύσκολη δουλειά να είναι τα κωμικά στοιχεία στην υπόθεση. Διστυχως δεν έχουν αρκετές στιγμές όπως στο Colors, και έτσι το κωμικό τους στοιχείο μένει ανολοκλήρωτο. Γενικά, όπως θα ανακαλύψετε, το παιχνίδι κάνει ένα βήμα πίσω στη σωστή κατεύθυνση στο θέμα της ιστορίας. Το σενάριο είναι γενικά απλό, χωρίς να γίνεται παιδιάστικο. Δεν υπάρχει “πριγκίπισσα” που κινδυνεύει και άλλα τέτοια κλισέ. Όπως και στα παλιά Sonic, ο κόσμος θέλει σώσιμο και ο μπλε σκατζόχοιρος ανταποκρίνεται στο καθήκον. Αυτό λειτουργεί άψογα με το παιχνίδι και το Sonic ως σειρά και ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα.

Τον βλέπω να τον παίρνουν επαγγελματικά επιθετικό στην Εθνική Ελλάδος. Λόγω χρώματος κυρίως.

Περνώντας στον τομέα του gameplay και εδώ, ένα όνομα έρχεται στο μυαλό: Super Mario Galaxy. Οι επιρροές που έχει το Sonic Lost World από το Super Mario Galaxy στον σχεδιασμό των επίπεδων είναι εμφανέστατες. Μικροί πλανήτες που έχουν την δική τους βαρύτητα, κυλινδρικοί κόσμοι με αντεστραμμένα βαρυτικά πεδία και τρελά τοποθετημένες πλατφόρμες. Σε αυτό τον νέο κόσμο, ο Sonic έχει και νέο χειρισμό. Πλέον ο χαρακτήρας δεν τρέχει σα να του έχουν βάλει νέφτι κάθε φορά που αγγίζετε τον αριστερό αναλογικό. Ο Sonic πλέον έχει τρεις ταχύτητες: το ελαφρύ τρέξιμο με το οποίο μπορείτε να κάνετε προσεκτικό platforming, το κανονικό τρέξιμο με το ΖR πατημένο, ενώ με το ZL κάνετε spin dash το οποίο σας επιτρέπει να πηγαινετε ακόμα πιο γρήγορα ενώ επιτίθεστε. Όσο τρέχει, ο Sonic μπορεί να κάνει κάποιες κινήσεις παρκούρ σε τοίχους και δέντρα, έτσι ώστε να μην χάνει την ταχύτητά του. Οι πίστες είναι σχεδιασμένες με αυτούς τους μηχανισμούς κατά νου, οπότε χρησιμοποιώντας τους κατάλληλα μπορείτε να βρείτε αρκετά κρυφά μονοπάτια και κρυμμένα καλούδια, όπως κάψουλες με ζωάκια, κόκκινα δαχτυλίδια που ενεργοποιούν τα bonus mini-games (τα επονομαζόμενα Circus στα οποία παίζετε μια περίεργη έκδοση του Βreakout με Sonic, Tails, Cubot και Orbot) .

Αλλαγές έχει υποστεί και ο τρόπος επίθεσης του Sonic. Το κλασικό homing attack είναι πλέον πολλαπλό και στοχεύει πολλούς εχθρούς που είναι κοντά ο ένας στον άλλον. Εναλλακτικά, σε εχθρούς που χρειάζονται πολλαπλά χτυπήματα, το homing attack φορτίζει έτσι ώστε όταν χτυπάτε με σωστό συγχρονισμό, να μπορείτε να έχετε πολύ δυνατότερες επιθέσεις. Επίσης, νέα προσθήκη είναι η κλωτσιά. Αν πατήσετε το X ή το Υ αντί για δύο φορές το A, μπορείτε αντί να κάνετε την κλασική homing επίθεση, να κλωτσήσετε τον εχθρό και να τον στείλετε πάνω σε άλλους εχθρούς. Αυτό περιπλέκει τα πράγματα αφού κάποιοι εχθροί θέλουν συγκεκριμένο τρόπο αντιμετώπισης, εναλλάσσοντας την κλωτσιά με το homing attack. Τα νέα στοιχεία ακούγονται καλά στα χαρτιά και τις περισσότερες φορές λειτουργούν άψογα στο παιχνίδι, δημιουργώντας μια καλή εμπειρία. Παρόλα αυτά δεν λείπουν τα bugs, οι παραλήψεις και οι στιγμές που αυτοί οι μηχανισμοί σας βγάζουν την πίστη. Πολλές φορές το wall running από τον μηχανισμό του παρκούρ δεν λειτουργεί όπως θέλετε. Το ίδιο και το homing attack, ενώ πολλές φορές το platforming γίνεται υπέρμετρα δύσκολο όσο προχωράτε.

Πετώντας πάνω από μια ιδιότυπη ζούγκλα.

Τα wisps επιστρέφουν από το Sonic Colors. Πέρα από τα βασικά (Missile, Drill, Hover), υπάρχουν και νέα όπως το Eagle (Crimson) που επιτρέπει στον Sonic να ίπταται, το Ivory που κάνει τον Sonic ένα κομμάτι σίδερο που κατατροπώνει εχθρούς πέφτοντας πάνω τους και αφήνοντας shock waves, το Rhythm (Magenta) που μετατρέπει τον Sonic σε μουσική νότα και σας επιτρέπει να φτάνετε δυσπρόσιτες πλατφόρμες. Το καλύτερο είναι το Indigo, που μετατρέπει τον Sonic σε έναν αστεροειδή που σπάει τα πάντα σε μικρά κομματάκια δημιουργώντας έναν όλο και πιο μεγάλο δακτύλιο και σας επιτρέπει να “γλιστράτε” απαλά στον αέρα, καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις. Τα wisps δυστυχώς ή ευτυχώς έχουν πολύ περιορισμένη χρήση και τις περισσότερες φορές δεν είναι καν απαραίτητη. Όμως ως μέσο διαφοροποίησης του gameplay τα πάνε μια χαρά.

Το Sonic Lost World είναι δύσκολο παιχνίδι, όχι μόνο στην καθαρή πρόκληση αλλά και στο γεγονός οτι έχει άπειρες φτηνές παγίδες για να σας κάνει να χάσετε. Το παιχνίδι είναι ΔΥΣΚΟΛΟ σε σχέση με τα προηγούμενα Sonic και δεν πάει καθόλου με τον σταυρό στο χέρι. Υπάρχουν πίστες στις οποίες χρειάζεστε τρομερό συγχρονισμό, άλλες όπου το platforming έχει τον πρώτο λόγο ενώ οι πλατφόρμες μετακινούνται. Σε συνδυασμό με το νέο χειρισμό που θέλει συνήθεια, θα δείτε πολλά game over επί της οθόνης σας. Ταυτόχρονα, δεν παίρνετε ζωές όταν μαζεύετε 100 δαχτυλίδια (είναι το πρώτο Sonic που το κάνει αυτό), αφήνοντας σας ως μόνη επιλογή τις ζωές που βρίσκονται διάσπαρτες μέσα στις πίστες και στα μυστηκά περάσματα.

Όσο για τις πίστες, ο σχεδιασμός τους είτε είναι καταπληκτικός, είτε θα σας κάνει να σιχτιρίσετε την ώρα και τη στιγμή που αποφασίσατε να παίξετε. Το level design έχει μεγάλες διακυμάνσεις στην ποιότητα. Κάποιες πίστες είναι απλά υπέροχες, ενώ άλλες είναι τόσο σαδιστικά δύσκολες και φτηνές που θα αναρωτιέστε τί σκέφτηκαν οι δημιουργοί πριν διαπράξουν αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Βοήθεια όμως έρχεται από το Miiverse, μέσω του οποίου ταξιδεύουν τα λευκά wisps από παίκτη σε παίκτη και μοιράζουν αντικείμενα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στο παιχνίδι. Είτε ένα κάποια ασπίδα, είτε κάποιο wisp, μπορείτε να ξεπεράσετε τις δυσκολίες χρησιμοποιώντας τα αντικείμενα ή να βοηθήσετε άλλους παίκτες στέλνοντας κάτι.

Δεν είναι οτι το παιχνίδι δεν έχει ταχύτητα. Απλά είναι πιο μετρημένο.

Πάντως, η δυσκολία των πιστών δεν αντικατοπτρίζεται στα αφεντικά. Αν περιμένατε επικές μάχες, θα απογοητευτείτε οικτρά. Οι Deadly Six είναι γελοίοι και “deadly” μόνο κατ' ευφημισμόν. Μόνο προς το τέλος συναντάτε μια κάποια δυσκολία σε boss, αλλά και πάλι αν μάθετε τι πρέπει να κάνετε, δεν έχετε πρόβλημα να τους ξεφορτωθείτε άνετα. Ειδικά αν καταφέρετε να κάνετε μπόλικα πολλαπλά homing attacks, μπορείτε να τελειώσετε μια μάχη με ένα ή δύο χτυπήματα. Απογοήτευση και ξενέρα.

Το παιχνίδι έχει μπόλικα καλούδια για να ανακαλύψετε. Έχει για παράδειγμα το δικό του σύστημα με achievements, ενώ αν τα βρείτε σκούρα σε κάποια πίστα και χάσετε πολλές ζωές, εμφανίζεται μια κάψουλα με ένα φτερό, η οποία μόλις την σπάσετε, σας μεταφέρει στο επόμενο check point. Όσον αφορά το multiplayer, μιλάμε για καθαρά offline καταστάσεις. Μπορείτε να παίξετε συνεργατικά ή ανταγωνιστικά. Στο co-op ο δεύτερος παίκτης χειρίζεται με το Wii Remote ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι και μαζεύει διάφορα καλούδια για τον πρώτο παίκτη. Στο competitive όμως έχουμε αγώνες ταχύτητας και συλλογής δαχτυλιδιών. Σε αυτό τα πράγματα γίνονται αρκετά ανταγωνιστικά και είναι μια καλή επιλογή αν έχετε ένα φίλο που είναι καλός στο Sonic και θέλετε να αναμετρηθείτε. Online multiplayer όμως πάπαλα. Τι πρωτότυπο...

Εκεί που το Sonic Lost World παίρνει άριστα είναι ο τεχνικός τομέας. Το παιχνίδι είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ και τρέχει με 60 fps σχεδόν μόνιμα. Λέω σχεδόν γιατί υπάρχουν μερικές περιοχές όπου το frame rate πέφτει στιγμιαία, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Πρόκειται όμως για μια αρκετά ομαλή εμπειρία. Τα χρώματα είναι φανταστικά και γενικώς τα γραφικά είναι ίσως τα καλύτερα που έχουμε δει στο Wii U μέχρι τώρα. Οι κόσμοι θυμίζουν περισσότερο κλασικά Sonic με τα καρό μοτίβα στους τοίχους, τα αλλόκοτα φυτά και τα δέντρα που για κάποιο λόγο κινούνται κιόλας. Τα παλιά badniks εμφανίζονται και αυτά παντού. Πέρα από τα buzzers και τα crawltrons που είναι σχεδόν παντού, λιγότερο γνωστά, όπως το ball hog από το 8-bit Sonic The Hedgehog, κάνουν την εμφάνισή τους και έρχονται σε διάφορες ευφάνταστες παραλλαγές. Όπως ανέφερα και στην αρχή, οι πίστες μοιάζουν πολύ με αυτές του Super Mario Galaxy. Ευτυχώς μοιάζουν και στην οπτική ποιότητα του παιχνιδιού της Nintendo.

Με τόσα γλυκά, πως να μην έχει ένα μόνιμο χαμόγελο ο Sonic;

Το παιχνίδι δίνει ρέστα και στον ηχητικό τομέα. Πρώτα απ' όλα η μουσική είναι κα-τα-πλη-κτι-κή. Δεν έχει σχέση με τους Crush 40 και τα punk rock κομμάτια των προηγούμενων παιχνιδιών. Είναι περισσότερο funky και έχει και αρκετή energetic jazz. Δεν λείπει βέβαια η περιστασιακή ηλεκτρική κιθάρα, αλλά δεν θα έλεγε κανείς ότι η μουσική επένδυση είναι ροκ. Τα κομμάτια είναι όλα ολοκαίνουριες συνθέσεις και εξαιρετικά. Τα voice over είναι αρκετά καλά, με τους Deadly Six να είναι λιγότερο εντυπωσιακοί ως προς τις φωνές και τις ερμηνείες, ενώ ο Sonic, o Tails και οι κλασικοί κακοί τα πάνε περίφημα. Όπως ανέφερα, τα καλύτερα κωμικά στοιχεία, οι Cubot και Orbot, δεν έχουν την λάμψη που τους αξίζει. Όμως δεν παύουν να είναι από τα καλύτερα minions του Robotnik.

Εν τέλει, το Sonic Lost World είτε θα το αγαπήσετε, είτε θα σας αφήσει παγερά αδιάφορους. Δεν έχει τη γρήγορη δράση που υπήρχε στα παιχνίδια από Sonic Adventure και μετά. Έχει όμως καλύτερο έλεγχο του χαρακτήρα και νέες ιδέες, άσχετα αν έχουν υλοποιηθεί με ποικίλα ποσοστά επιτυχίας. Αν θέλετε ένα καλό platformer, το Sonic Lost World αξίζει την προσοχή σας.

Καταπληκτικά γραφικά και σε 60 fps σχεδόν πάνταΕπιστροφή στα βασικά για την ιστορίαΕπιτέλους κάτι νέο στον χειρισμό του SonicΚάποιες πίστες απλά τα σπάνεΚάποιες άλλες είναι να καούν στο πυρ το εξώτερονΟ νέος χειρισμός θέλει συνήθεια και δεν λειτουργεί πάντα καλάΠερισσότερο Cubot και Orbot παρακαλώΒλακωδώς πανεύκολα αφεντικάΗ έλλειψη της ταχύτητας των προηγούμενων Sonic ίσως χαλάσει κάποιουςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:Wii U (review), 3DSΑΝΑΠΤΥΞΗ:Sonic TeamΕΚΔΟΣΗ:NintendoΔΙΑΘΕΣΗ:NortecΕΙΔΟΣ:PlatformerΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.sonicthehedgehog.com/lostworld/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:18/10/2013PEGI:7

Game20.gr, το Άσυλο των gamers