Project Cars 3 review

Λίγοι το θυμούνται, αλλά το Project Cars είναι ίσως το πρώτο αξιοσημείωτο crowdfunding εγχείρημα στη σύγχρονη ιστορία του gaming. Η Slightly Mad Studios, έχοντας αποδείξει το ταλέντο της με τα GTR και τα Shift, αποφάσισε να δημιουργήσει από το μηδέν το δικό της sim racer

με τη βοήθεια των παικτών. Το Project Cars μπορεί να μην εκπλήρωσε απόλυτα τις μεγάλες προσδοκίες που υπήρχαν γι αυτό, αλλά σίγουρα ήταν εξαιρετικό. Το Project Cars 2 εξέλιξε τη συνταγή του προκατόχου του, έχοντας όμως και κάποιες αμφιλεγόμενες προσθήκες που έδειχναν ότι η Slightly Mad αρχίζει να ξεφεύγει από το αρχικό της όραμα. Ένα όραμα που πλέον ανήκει στο παρελθόν, καθώς το Project Cars 3 λίγο θυμίζει τους πολυαγαπημένους προκατόχους του.

Tο Project Cars 3 απροκάλυπτα αφήνει πίσω τη sim racing “καταγωγή” του. Ξεχάστε πράγματα όπως κατανάλωση καυσίμων, φθορά ελαστικών, σοβαρό μοντέλο ζημιών, ακόμα και πιτ στοπ. Το παιχνίδι είναι περισσότερο arcade racer και... δεν το κρύβει. Το διαφορετικό στιλ ήταν προφανές από το εξώφυλλο, τις εικόνες, τα βίντεο κτλ του παιχνιδιού από τη στιγμή που ανακοινώθηκε. Καλώς ή κακώς, το PCars 3 αντλεί έμπνευση από τίτλους όπως το Driveclub, το Grid, αλλά και τα Shift.

Η έμφαση των προηγούμενων PC στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, δηλαδή στα διάφορων ειδών αγωνιστικά αυτοκίνητα, περιορίζεται. Ως εκ τούτου, πέρα από αγωνιστικά υπάρχουν και πολλά roadcars, supercars, hypercars κτλ, τα οποία οδηγείτε σε αγώνες σε δρόμους πόλεων τύπου Grid και σε δρόμους εξοχής τύπου Driveclub. Aυτό προσδίδει φανταστική ποικιλία στο σύνολο των αυτοκινήτων του παιχνιδιού, με καινούρια αλλά και παλιά μοντέλα των κορυφαίων εταιρειών να δίνουν το παρών. Την ίδια ποικιλία συναντάμε και στις πίστες. Το παιχνίδι “κληρονομεί” το εξαιρετικό σύνολο πιστών των προκατόχων του και το επεκτείνει με προσθήκες όπως το Interlagos και βέβαια οι πλασματικές πίστες σε πόλεις και εξοχή που υπάρχουν για τις ανάγκες του πιο arcade gameplay. Γενικά, ως προς την ποικιλία αυτοκινήτων και πιστών, το PCars 3 είναι από τα κορυφαία στο είδος του. Από την άλλη, αν είστε φαν των προηγούμενων PCars (όπως ο γράφων) πιθανόν να μη σας αρέσει το ότι κατά ένα αρκετά μεγάλο μέρος της ενασχόλησής σας με το παιχνίδι δεν οδηγείτε αγωνιστικά και δεν τρέχετε σε κανονικές πίστες.

Δράση στο Interlagos.

Το career mode αντικατοπτρίζει την arcade φιλοσοφία του παιχνιδιού. Τα διάφορων ειδών motorsport πρωταθλήματα (ακόμα και επίσημα όπως το Pirelli World Challenge) με πολλούς αγώνες που τόσο λατρέψαμε στα Pcars 1/2 δεν υπάρχουν εδώ. Yπάρχουν μεμονωμένοι αγώνες, μικρά πρωταθλήματα και δυστυχώς ένα σωρό βαρετά challenges όπως χρονομετρημένοι γύροι και μπούρδες τύπου “σπάσε διάφορα κουτιά στην πίστα για να μαζέψεις όσο τον δυνατόν περισσότερους πόντους” θυμίζοντας κοινότυπο arcade racer. Επιπλέον, στους αγώνες δεν υπάρχουν χρονομετρημένα δοκιμαστικά, ούτε δυνατότητα επιλογής του αριθμού των γύρων, οπότε πάντα ξεκινάτε από την μέση και συχνά δεν έχετε πολύ χρόνο για να φτάσετε στις πρώτες θέσεις. Είναι ακριβώς το ίδιο θέμα που είχε το Grid όταν πρωτοβγήκε (διορθώθηκε στη συνέχεια) και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει και εδώ, ειδικά εφόσον η Slightly Mad πλέον ανήκει στη Codemasters. Εντωμεταξύ, στοιχεία του παιχνιδιού υποβαθμίζονται από την arcade φύση του, καθώς βλέπετε το γελοίο γεγονός μέσα σε πχ τρεις γύρους να πιάνει βροχή και η πίστα να γίνεται φουλ βρεγμένη με λίμνες κτλ ή να σταματάει η βροχή και η πίστα να στεγνώνει εντελώς.

Το σύστημα προόδου του career mode δεν βασίζεται στα αποτελέσματα των αγώνων, αλλά σε ξεχωριστούς στόχους όπως “κάνε τον ταχύτερο γύρο”, “προσπέρασε οκτώ αυτοκίνητα”, “βγες τουλάχιστον τρίτος” και “μάζεψε 20 βαθμούς στο πρωτάθλημα”. Με κάθε στόχο που εκπληρώνετε πλησιάζετε στο να ξεκλειδώσετε την επόμενη κατηγορία αυτοκινήτων. Επίσης αποκτάτε XP, ώστε να αυξήσετε το level σας, ώστε να αποκτήσετε περισσότερο in-game χρήμα (δεν υπάρχουν microtransactions). Με το χρήμα παίρνετε καλύτερα αυτοκίνητα, ενώ μπορείτε να πληρώσετε για να ξεκλειδώσετε άμεσα μία ανώτερη κατηγορία αυτοκινήτων (πχ να πάτε πιο γρήγορα στα αγωνιστικά αν βαριέστε ότι υπάρχει πριν από αυτά). Οι κατηγορίες αυτοκινήτων είναι εξαιρετικά σχεδιασμένες και ισορροπημένες, οδηγώντας στο καλύτερο στοιχείο του career: τις αναβαθμίσεις. Μπορείτε να αναβαθμίζετε τα αυτοκίνητά σας με καλύτερα λάστιχα, φρένα, αεροτομές, κινητήρες, διαφορικά, κιβώτια ταχυτήτων κτλ. Προσοχή όμως, γιατί με κάθε αναβάθμιση που κάνετε αυξάνεται ο δείκτης απόδοσης του αυτοκινήτου και αν ξεπεράσει το όριο της εκάστοτε κατηγορίας δεν μπορεί να συμμετάσχει σε αυτή και πάει στην επόμενη. Ως εκ τούτου, πρέπει να κάνετε προσεκτικές, στρατηγικές προσθαφαιρέσεις αναβαθμίσεων, ανάλογα με το τί χρειάζεστε και χωρίς να ξεπεράσετε την ανώτατη επιτρεπόμενη απόδοση. Κάτι άλλο επίσης πολύ ωραίο είναι η δυνατότητα μετατροπής διάφορων “απλών” αμαξιών σε αγωνιστικά, όπως στα Shift.

Η δυνατότητα μετατροπής "απλών" αυτοκινήτων σε αγωνιστικά είναι από τα καλύτερα στοιχεία του παιχνιδιού.

Η παραμετροποίηση των αυτοκινήτων έχει κι άλλες δύο πτυχές. Μπορείτε να αλλάξετε το setup του αυτοκινήτου με διάφορες ρυθμίσεις (λιγότερες απ' ότι στα προηγουμένα Pcars) σε αεροδυναμική, αναρτήσεις, ταχύτητες κτλ. Δυστυχώς δεν εξηγούνται καθόλου, πράγμα δεν συμβαδίζει με το ότι το παιχνίδι απευθύνεται πιο ευρύ κοινό. Μπορείτε επίσης να αλλάξετε την εμφάνιση του αυτοκινήτου σας, έχοντας στην διάθεσή σας πάρα πολλές επιλογές, από χρώματα και αυτοκόλλητα (πραγματικών και πλασματικών) χορηγών μέχρι πινακίδες, λάστιχα και ζάντες. Ακόμα και ο χαρακτήρας-οδηγός σας εξατομικεύεται μέσα από επιλογές κράνους, ρούχων κτλ.

Mε το που ξεχύνεστε στην πίστα, το Project Cars 3 σας κάνει να ξεχάσετε (προσωρινά) τις αδυναμίες του. Ο χειρισμός διαθέτει τέλεια ισορροπία μεταξύ ρεαλισμού και arcade, φτάνοντας και ξεπερνώντας ακόμα και αυτόν του Grid. Διαφέρει από αμάξι σε αμάξι και μεταξύ στεγνού και βροχής, αλλά είναι πάντα βατός. Εξίσου σημαντικό: είναι βελτιστοποιημένος για χειριστήριο, όπως είχε υποσχεθεί η Sligthly Mad. Γενικώς ο χειρισμός έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να σας επιτρέπει να απολαύσετε την δράση των αγώνων. Η οποία δράση είναι απολαυστική. Το παιχνίδι περιλαμβάνει αγώνες ακόμα και με 32 αυτοκίνητα, αριθμός απίστευτος, ειδικά στις κονσόλες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε στιγμή, είτε είστε στις πρώτες θέσεις, είτε στις τελευταίες, μάχεστε με αντίπαλους οδηγούς και γενικώς γίνεται χαμός. Παρόλο που το παιχνίδι πρέπει να έχει “υπό τον έλεγχό του” έως και 31 ΑΙ οδηγούς, η νοημοσύνη τους δουλεύει σωστά. Σας κοντράρουν, σας προσπερνούν, δεν πέφτουν πάνω σας, μάχονται και μεταξύ τους και αρκετές φορές “το χάνουν” και βγαίνουν εκτός πίστας. Μπορείτε να ρυθμίσετε την δυσκολία και την επιθετικότητα των αντιπάλων αλλά και διάφορες οδηγικές βοήθειες, ώστε να φέρετε το gameplay στα μέτρα σας (όσο υψηλότερη η δυσκολία, τόσα περισσότερα XP κερδίζετε). Το μόνο μελανό σημείο της αγωνιστικής εμπειρίας είναι το σύστημα ποινών: αν πχ κόψετε δρόμο ή τρακάρετε, το παιχνίδι σας καθυστερεί αναγκαστικά για κάποια δευτερόλεπτα, κάτι που δεν λειτουργεί ούτε ρεαλιστικά, αλλά κάποιες φορές ούτε δίκαια. Ετοιμαστείτε να ρίξετε χριστοπαναγίες.

Πέρα από το career mode που αδιαμφισβήτητα αποτελεί την “καρδιά” του παιχνιδιού, υπάρχει το Rivals mode και βέβαια το multiplayer. Στο Rivals βρίσκετε διάφορων ειδών συγκεκριμένα challenges τύπου “κάνε τον καλύτερο δυνατό γύρο στη Monza με τη Lamborghini Veneno”, τα οποία αλλάζουν ανά μέρα, εβδομάδα και μήνα. Στόχος σας βέβαια να ξεπεράσετε τους άλλους παίκτες στο leaderboard που έχει κάθε challenge. Όσο για το multiplayer, είναι ότι και όπως το περιμένετε. Υπάρχει επιλογή quick play για να βρείτε άμεσα αγώνα, αλλά και πιο “σοβαροί”, προγραμματισμένοι αγώνες στους οποίους δηλώνετε συμμετοχή νωρίτερα και κάνετε χρονομετρημένα δοκιμαστικά για να πάρετε καλύτερη θέση εκκίνησης. Μπορείτε επίσης να στήσετε τον δικό σας αγώνα ή να μπείτε σε custom αγώνες άλλων παικτών. Όσο έπαιξα δεν συνάντησα τεχνικά προβλήματα. Δυστυχώς το παιχνίδι δεν έχει κόσμο, στο Xbox One τουλάχιστον. Είναι προφανές πως έχει έρθει η ώρα τα racing games να αποκτήσουν κι αυτά cross-play.

Θα μπορούσε να είναι σκηνή από το Driveclub.

Στο Xbox One X το παιχνίδι διαθέτει δύο επιλογές γραφικών: έμφαση στην ανάλυση και έμφαση στο frame rate. Το πόσο καλά κρατάει τα 60fps εξαρτάται από το ποιο mode επιλέγετε. Το resolution mode δουλεύει σχετικά καλά και κατά την γνώμη μου είναι προτιμότερο γιατί η ποιότητα των γραφικών ούτως η άλλως δεν είναι και ότι καλύτερο οπότε ας μην την ρίξετε κι άλλο. Υπάρχουν θέματα όπως aliasing, απότομες εμφανίσεις στοιχείων σε αυτοκίνητα και περιβάλλοντα και ένα προχειροφτιαγμένο μοντέλο ζημιών που μάλιστα δεν επηρεάζει καν τη συμπεριφορά του αμαξιού. Τα γραφικά κυμαίνονται στο επίπεδο των προηγούμενων Pcars, μόνο που εδώ έχουμε αγώνες με έως και 32 αυτοκίνητα. Από την άλλη, η εσωτερική κάμερα από τη θέση του οδηγού είναι ίσως η καλύτερη στο είδος, με ιδανική αίσθηση της ταχύτητας, τραντασμούς και πλήρη, απόλυτα ρεαλιστική περιστροφή του τιμονιού. Οι ήχοι των αυτοκινήτων, κυρίως των αγωνιστικών, σε γενικές γραμμές ικανοποιούν. Επίσης εφέ όπως το γλίστριμα των ελαστικών είναι εξαιρετικά. Τέλος, αν και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, οφείλω να εκφράσω την απογοήτευσή μου με το soundtrack, το οποίο αντικατοπτρίζει το λιγότερο “σοβαρό” ύφος του παιχνιδιού. Τα επικά instrumental κομμάτια του Stephen Baysted, που τόσο λατρέψαμε στα προηγούμενα PCars, έχουν περιοριστεί για χάρη διάφορων licenced τραγουδιών.

Το Project Cars 3 ανακοινώθηκε και κυκλοφόρησε μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ακριβώς στο τέλος της τωρινής γενιάς και λίγο πριν το ξεκίνημα της επόμενης. Εξαρχής έδινε την αίσθηση αρπαχτής, ενός παιχνιδιού που βιάζονται να το βγάλουν γρήγορα για να ξεμπερδεύουν πριν βγουν οι νέες κονσόλες αλλά και να μην προλάβουν οι φαν να “τους τα πρήξουν” για την αλλαγή φιλοσοφίας. Tο Project Cars 3 τελικά δεν είναι αρπαχτή, αλλά ένα καλό arcade racer. Απλά, δεν είναι Project Cars. Ασχοληθείτε αν έχετε “ξεζουμίσει” το Grid και θέλετε κάτι φρέσκο παρόμοιο.

Απολαυστικοί αγώνες με έως και 32(!) αυτοκίνηταΕξαιρετικός χειρισμός (και) με χειριστήριοΠοικιλία αυτοκινήτων και πιστώνΣτρατηγικές αναβαθμίσειςΗ δυνατότητα μετατροπής σε αγωνιστικόΠολλές επιλογές παραμετροποίησης αυτοκινήτου (και οδηγού)Η εσωτερική κάμεραArcade gameplay που δεν θυμίζει ιδιαίτερα Project CarsΜη-ρεαλιστικό career mode γεμάτο βαρετές δραστηριότητεςΠροχειροφτιαγμένο σύστημα ζημιών που δεν επηρεάζει την οδήγησηΕκνευριστικό σύστημα ποινώνΜετριότατα γραφικάΛείπει η επική μουσική των προηγούμενων Project CarsΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One (X), PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Slightly Mad StudiosΕΚΔΟΣΗ:Bandai NamcoΔΙΑΘΕΣΗ:Bandai Namco Hellas

Game20.gr, το Άσυλο των gamers