Myst review

Το να κάνω εισαγωγή για το Myst και το ρόλο του στα adventure games το θεωρώ απολύτως περιττό, αφού σίγουρα γνωρίζετε την πορεία του πιο επιτυχημένου adventure όλων των εποχών. Προσωπικά η εμπειρία μου με τα Myst ξεκίνησε με το Myst 3 κάπου γύρω στο 2001, όταν ο έρωτας με την πρώτη ματιά με έκανε να αγαπήσω όλη τη σειρά και εννοείται να τα παίξω από το πρώτο έως και το τελευταίο. Πρόσφατα, μάλιστα, έπαιξα

εκ νέου όλα τα παιχνίδια, προσπερνώντας ηθελημένα το Myst καθώς ανέμενα το remake του.

Παρότι κάποιοι θα πουν ότι το Myst δε χρειαζόταν άλλη μία επανέκδοση και εν μέρει συμφωνώ, θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου και θα σημειώσω ότι τα remakes γενικότερα “ενδυναμώνουν” τους τίτλους και προκαλούν ακόμα και σε αυτούς που έχουν χιλιοπαίξει μία φρέσκια αναζωογονητική εμπειρία. Τώρα για να είμαστε ειλικρινείς θα προτιμούσα χίλιες φορές ένα remake του Riven, παρά ακόμα του Myst. Βέβαια η συγκεκριμένη νέα έκδοση υποστηρίζει και VR, επομένως όποιος έχει στην κατοχή του VR συσκευή για PC μπορεί κυριολεκτικά να μπει στον κόσμο του Myst. Ελπίζω μόνο η υλοποίηση να είναι καλύτερη από αυτή του Obduction για το PSVR, το οποίο έχανε σημαντικά σε επίπεδο αίσθησης και γραφικών.

Αν και την ιστορία του Myst τη θεωρώ σε γενικές γραμμές γνωστή, θα κάνω μία μικρή περίληψη για αυτούς που δε θυμούνται. Είστε ένας ανώνυμος ήρωας όπου σε ένα άγνωστο μέρος ανακαλύπτετε πεσμένο ένα βιβλίο, το οποίο μόλις το ανοίγετε και ακουμπάτε πάνω του μεταφέρεστε σε ένα άγνωστο νησί. Μετά από περιήγηση και διάβασμα σημειώσεων στη βιβλιοθήκη του νησιού, μαθαίνετε πολλά πράγματα για το όνομα, την ιστορία του, αλλά και το δημιουργό του. Έτσι, λοιπόν, καταλαβαίνετε πως βρίσκεστε στο Myst, μία εποχή-νησί από τις πολλές που έχει δημιουργήσει ο Atrus. Ο Atrus είναι απόγονος των D’ni, ενός πολιτισμού με τη γνώση και δύναμη να δημιουργούν μέσα από τη γραφή καινούριους κόσμους. Η οικογένεια του Atrus ολοκληρώνεται με την Catherine, τη σύζυγό του, και τους δύο τους γιους τον Sirrus και τον Achenar (η Yeesha δεν έχει ακόμη γεννηθεί στα γεγονότα του Myst).

Παρότι όσα περιγράφονται στα βιβλία και τις σημειώσεις υπονοούν ποικιλία έμβιων όντων και ανθρώπων γενικότερα, το Myst είναι παντελώς έρημο. Κανένα σημάδι ζωής, ούτε από τον Atrus ή την οικογένειά του. Μόνη ένδειξη επικοινωνίας με άνθρωπο είναι δύο βιβλία στη βιβλιοθήκη, ένα μπλε και ένα κόκκινο, στα οποία εμφανίζονται δύο άντρες (που αργότερα καταλαβαίνετε πως είναι οι γιοι του Atrus) που προσπαθούν να επικοινωνήσουν. Κατά τα φαινόμενα, λείπουν σελίδες και από τα δύο βιβλία, κάτι που προκαλεί πολλά παράσιτα και δε μπορείτε να καταλάβετε τι λένε. Προφανής, λοιπόν, σκοπός σας είναι να διερευνήσετε το νησί και τις άλλες εποχές και να ανακαλύψετε τις σελίδες που λείπουν, ώστε να μπορέσετε να επικοινωνήσετε με τους δυο άντρες και να καταλάβετε τί συνέβη. Κατά την πορεία της διερεύνησης αυτής στις εποχές του Myst, του Channelwood, του Stoneship, του Mechanical age και του Selenitic, ανακαλύπτετε πολλά για το τελικά σκοτεινό παρελθόν των Sirrus και Achenar, ένα παρελθόν αιματοβαμμένο το οποίο στιγματίζει την οικογένεια και επομένως όλη τη σειρά των παιχνιδιών.

Σεναριακά το πρώτο παιχνίδι αποτελεί την ουσία και τη βάση για όλα τα μετέπειτα παιχνίδια. Η ιστορία της καταστροφής εποχών και ως εκ τούτου ανθρώπων και πολιτισμών από τους γιους του Atrus είναι ο πυρήνας για όλη τη σειρά, ενώ φορτίζει συναισθηματικά όλα τα παιχνίδια – η τραγικότητα της οικογένειας του Atrus και η κληρονομιά που τον βαραίνει. Με τον τρόπο αυτό το Myst λειτουργεί ιδανικά σαν εισαγωγή, προετοιμάζοντας το έδαφος για το Riven και σίγουρα για τα Myst 3, 4 και 5. To lore δεν είναι τόσο μεγάλο όσο στα υπόλοιπα παιχνίδια, εντούτοις είναι το θεμέλιο μιας σειράς που αποτέλεσε σημείο αναφοράς στο gaming. Υπάρχουν, εννοείται, και στο remake τα τρία διαφορετικά τέλη στα οποία μπορείτε να καταλήξετε.

Το Myst ήταν το πρώτο του είδους που αργότερα ονομάστηκε “Myst-clone” και αποτέλεσε το πρότυπο για πάρα πολλά αξιόλογα και αξιομνημόνευτα παιχνίδια. Πρόκειται για adventure-puzzle πρώτου προσώπου, στο οποίο καλείστε να αντιμετωπίσετε και λύσετε πολλούς λογικούς και μηχανικούς γρίφους με τη βοήθεια της παρατήρησης, της διερεύνησης των κόσμων αλλά και του διαβάσματος σημειώσεων. Οι περισσότεροι αφορούν στην πρόσβασή σας σε κάποιο δωμάτιο, χώρο ή άλλη εποχή (age), ενώ στον συγκεκριμένο τίτλο εφόσον μετακινηθείτε σε άλλη εποχή, βασικός σας στόχος είναι η ανακάλυψη και του Myst βιβλίου, προκειμένου να επιστρέψετε πίσω στην αρχική σας τοποθεσία. Σε αντίθεση με τα Myst-clones που πολλές φορές αντιγράφοντας τη λογική του Myst οδηγούνταν σε στριφνούς ανούσιους γρίφους, το Myst είναι μια απόλαυση στον τομέα αυτό, έχοντας απολύτως λογικούς γρίφους άψογα συνδεδεμένους με την ιστορία και τις σημειώσεις που βρίσκετε. Και παρότι η σειρά Myst είναι ξακουστή για τη δυσκολία των γρίφων της και παρόλο που το remake έχει την καλοδεχούμενη επιλογή για τυχαιοποίηση των γρίφων, παραμένει μακράν το πιο εύκολο από όλα τα παιχνίδια της σειράς, όντας απόλαυση ακόμα και για αρχάριους adventure-άδες.

Σε επίπεδο χειρισμού, το Myst ακολουθεί το πρότυπο του RealMyst, επομένως μετακινείστε με τα κουμπιά και χρησιμοποιείτε το ποντίκι για την κάμερα και τα διαδραστικά μέρη. Σε γενικές γραμμές είναι εύκολος και εντάξει χειρισμός, έχει όμως καναδυό σημεία που καταλήγει λίγο εκνευριστικός – ειδικά στους μοχλούς στο ρολόι. Κάτι αρνητικό είναι η ύπαρξη ενός μόνο save. Παρότι στη θεωρία δε θα χρειαστεί να κάνετε load κάποιο παλαιότερο save, πιστεύω πως είναι απαιτητό από τους περισσότερους να υπάρχει τέτοια δυνατότητα.

Η Cyan πάντα ήταν μπροστά από την εποχή της. Όταν κυκλοφόρησε το URU online, με το ζόρι μπορούσε να υποστηριχθεί από τα δίκτυα που υπήρχαν στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Όταν κυκλοφόρησε το Obduction, τα γραφικά με το ζόρι μπορούσαν να υποστηριχθούν από PC-τέρατα (εντάξει μπορεί να έφταιγε και το κακό optimization). Έτσι, λοιπόν, περίμενα αντίστοιχα ότι και το remake του Myst θα ρίχνει σιαγόνες και θα αποτελεί θέμα συζήτησης στα fora. Τελικά αντίκρυσα ένα πανέμορφο περιβάλλον, εξαιρετικά φρέσκο και επανασχεδιασμένο στα μέτρα του σήμερα, αλλά όχι κάτι καινοτόμο ή τόσο φαντασμαγορικό όσο περίμενα. Δεν είναι κακό αυτό, με τη λογική ότι στα περισσότερα PC υποστηρίζονται οι υψηλές αναλύσεις, αλλά σε κάθε παιχνίδι της Cyan περιμένω εξαρχής τα υπερμέγιστα. Ειδικά σε σχέση με το RealMyst Masterpiece έχουν γίνει κάποια άλματα, αλλά ενδεχομένως όχι τόσα όσα να δικαιολογηθεί η νέα έκδοση. Παρόλα αυτά, και ειδικά αν έχετε να παίξετε το Myst εδώ καμιά δεκαετία, μπορείτε πλέον να δείτε τον κόσμο του όπως τον είχατε φανταστεί – όμορφο, ζωντανό, με απίστευτες υφές. Ειδικά σε ό,τι αφορά βράχια/πέτρες αν έχετε παίξει το Obduction θα με θυμηθείτε – αυτά τα καταπληκτικά textures της βρεγμένης πέτρας που μόνο η Cyan μπορεί να αποδώσει υπάρχουν και εδώ.

Ένα πράγμα όμως δεν μπορώ να συγχωρήσω: την κατάργηση του FMV και την επιλογή 3D μοντέλων. Για πρώτη φορά στα χρονικά της Cyan, ο Atrus εμφανίζεται με 3D μοντέλο. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η επιλογή 3D – άλλωστε και το Myst 5 και το URU έτσι ήταν και μάλιστα με πολύ όμορφα αποτελέσματα. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι πρόκειται για πάρα πολύ κακά μοντέλα. Δε μπορώ να σας περιγράψω το σοκ και την απογοήτευση που ένιωσα όταν αντίκρυσα αυτό το ελεεινό μοντέλο του Sirrus να προσπαθεί να επικοινωνήσει μέσα από το βιβλίο. Ακόμη χειρότερο είναι το μοντέλο του Achenar, όντας εντελώς κακοφτιαγμένο, σαν μοντέλο του Ken της Barbie δεκαετίας 2000. Και εκεί που λέτε ότι τα πράματα δε μπορούν να γίνουν χειρότερα, συναντιέστε με τον 3D Atrus. Ένας άσχημος, κακοφτιαγμένος 3DAtrus που δε μοιάζει σε τίποτα με τον Rand Miller. Μπροστά σε αυτά, τα μοντέλα του Myst 5 με τον καταπληκτικό συνδυασμό FMV-3D που είχαν, φαντάζουν 30 χρόνια μπροστά. Στοντομέα του ήχου, από την άλλη, τα πράματα είναι πάνω-κάτω αναμενόμενα. Η μουσική υπόκρουση είναι η κλασική που υπήρχε και στο Masterpiece, με ωραία κομμάτια του Robyn Miller που δένουν με τις εκάστοτε περιοχές και προσδίδουν ένταση στις σκηνές.

Το Myst είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Είναι ένα κλασικό παιχνίδι που ποτέ δεν καταντάει αναχρονιστικό ή παλιακό. Είναι ένας τίτλος που κάθε gamer που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να παίξει. Και καθώς στον τομέα των γραφικών τα παιχνίδια σπάνια αντέχουν, έρχονται τέτοια remakes για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Ειδικά αν δεν έχετε παίξει το Myst ή έχετε να το παίξετε χρόνια, ασχοληθείτε οπωσδήποτε, προσπαθώντας να αγνοήσετε τα 3D μοντέλα.

Είναι MystΜοναδική αίσθηση κόσμων-agesΩραία μουσικήΥπέροχοι γρίφοιΚάκιστα 3D μοντέλα των Atrus, Sirrus και AchenarΑμφιλεγόμενη η ανάγκη για άλλη μία έκδοση του MystΜόνο ένα save ανά παιχνίδιΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC, Xbox Series X/S, Xbox OneΑΝΑΠΤΥΞΗ:CyanΕΚΔΟΣΗ:Cyan

Game20.gr, το Άσυλο των gamers