Mutant Year Zero Review

Η ενασχόληση με ένα αξιόλογο turn-based tactical game έρχεται ενίοτε ως ένα ανανεωτικό διάλειμμα από την πληθώρα τίτλων δράσης που απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος του gaming χρόνου μας. Το να προχωράς αργά και μεθοδικά από γύρο σε γύρο εκμεταλλευόμενος έξυπνα το περιβάλλον μέχρι τελικά να παγιδεύσεις τον εκάστοτε αντίπαλο είναι μια διαδικασία που απαιτεί αναμφισβήτητα την κατανάλωση μπόλικης ποσότητας φαιάς ουσίας. Κατά συνέπεια, η υψηλή πρόκληση που προσφέρουν τα εν λόγω

παιχνίδια αρκεί, αν μη τι άλλο, ώστε να διατηρηθεί το ενδιαφέρον του “σκεπτόμενου” gamer σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα. Ωστόσο, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι πνευματικοί διάδοχοι που βάδισαν στα χνάρια του εμβληματικού πρώτου Xcom, το οποίο εγκαθίδρυσε ένα ολόκληρο υποείδος στην ευρεία οικογένεια των strategy, παρουσιάζουν σήμερα μια σχετική στασιμότητα. Την υφιστάμενη παικτική φόρμουλα επιχειρεί να ταρακουνήσει το Mutant Year Zero: Road to Eden, όντας ένα μοναδικό υβρίδιο που αναμειγνύει stealth μηχανισμούς και turn-based μάχες σε έναν μετα-αποκαλυπτικό, ελεύθερο προς εξερεύνηση, κόσμο.

Τα γεγονότα του Mutant Year Zero εκτυλίσσονται αρκετούς αιώνες στο μέλλον στην ευρύτερη περιοχή της τωρινής Σουηδίας. Ο κόσμος, στην μορφή που τον γνωρίζουμε σήμερα, έχει φτάσει στο τέλος του εξαιτίας ενός συνδυασμού παραγόντων, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την εξάπλωση επιδημιών και τη χρήση πυρηνικών όπλων. Ωστόσο, παρά τα λάθη των προγόνων, η ζωή εξακολουθεί να επιβιώνει. Ένα μικρό καταφύγιο χτισμένο ψηλά, πάνω από έναν μανιασμένο ποταμό, στεγάζει την ανθρωπότητα, η οποία συνεχίζει να εξελίσσεται ταχέως. Το όνομα αυτού είναι Ark (κιβωτός) και αποτελεί την τελευταία ανθρώπινη βάση σαν ένα απομονωμένο νησάκι ειρήνης γύρω από έναν ατέρμονα ωκεανό χάους. Ιθύνων νους του εγχειρήματος είναι ο σοφός Elder. Υπό την καθοδήγησή του οι πολίτες αγωνίζονται μέσα στα τείχη της κιβωτού για να οικοδομήσουν ένα νέο πολιτισμό πάνω από τα χαλάσματα του παλαιού. Έξω από αυτά απλώνεται μια απέραντου μεγέθους άγονη γη. Ένας αχανής τάφος που εκτείνεται γύρω από τον πλανήτη, καλυμμένος από τα ετοιμόρροπα και θλιβερά μνημεία της ανθρώπινης ύβρεως και αλαζονείας.

Σε αυτόν τον καθημαγμένο κόσμο αναλαμβάνετε το ρόλο των ανθρωπόμορφων stalkers. Οι stalkers είναι εξερευνητές που αφήνουν την ασφάλεια της κιβωτού, με σκοπό να περισυλλέξουν από την άγονη ζώνη πολύτιμους πόρους για την συντήρησή της. Η ιδιαίτερη φυσιολογία που διαθέτουν τους καθιστά ιδιαίτερα ανθεκτικούς στην μόλυνση του περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζονται από υψηλή ευφυία και είναι εφοδιασμένοι με ισχυρό εξοπλισμό, ώστε να κρατούν τα εχθρικά μέλη της Nova Sect σε απόσταση. Η εν λόγω παράταξη περιγράφεται ως μια ψυχωτική αίρεση μεταλλαγμένων που έχει θεοποιήσει τους αρχαίους προγόνους και με την βοήθεια των φονικών της ακόλουθων, των ghouls, προσπαθεί να καταστρέψει ολοσχερώς την κιβωτό.

Παίρνοντας θέση πλήρους κάλυψης αποκτάτε ένα αμυντικό μπόνους της τάξεως του 75%.

Ο βασικός στόχος των χαρακτήρων σας Dux και Bormin -μια ανθρωποειδής πάπια και ένας ανθρωποειδής αγριόχοιρος αντίστοιχα- είναι η ανεύρεση του αρχιμηχανικού της κιβωτού, Hammon. O Hammon εξαφανίστηκε έπειτα από μια εξόρμηση στον βορρά, σκοπός της οποίας ήταν η μελέτη ενός πεσμένου αεροσκάφους με τόπο προέλευσης το απώτερο διάστημα. Κατά τα λεγόμενα του Hammon, το όχημα στάλθηκε από ένα μέρος που μια μειοψηφία αιρετικών κατοίκων της κιβωτού αποκαλούν με το όνομα Εδέμ. Οι θρύλοι περιγράφουν την Εδέμ ως έναν ευδαίμονα και ασφαλή παράδεισο, του οποίου οι πολίτες ζουν αρμονικά μακριά από τα κατακλυσμικά γεγονότα που σάρωσαν την Γη. Ωστόσο, για τους ορθολογιστές η Εδέμ δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα παραμύθι που οι μεταλλαγμένοι και οι άνθρωποι αναπαράγουν για να κοιμούνται ήσυχα τα βράδια. Κατά την διάρκεια της περιπέτειας, η ομάδα των χαρακτήρων σας εμπλουτίζεται από τους συνεργάτες του Hammon, Selma και Magnus, που διασπάστηκαν βίαια από την βασική του ομάδα. Τέλος προστίθεται η Farrow, μια μεταλλαγμένη αλεπού ορκισμένη να πάρει εκδίκηση από την Nova Sect, η οποία κατέστρεψε τον οικισμό της που επιβίωνε για αιώνες στα έγκατα της γης.

Το παιχνίδι, όντας βασισμένο στο γνωστό pen-and-paper RPG Mutant, διαθέτει εκ προοιμίου ένα εγκατεστημένο lore που καθηλώνει με τον πλούτο και την λεπτομέρειά του από τις πρώτες ώρες ενασχόλησης. Πληροφορίες για τον κόσμο του παιχνιδιού λαμβάνετε αφενός από τα καλαίσθητα εικονογραφημένα cinematics και αφετέρου οργανικά μέσα από την εξερεύνηση. Ευρήματα που ανακαλύπτετε, όπως το σημείωμα εξομολόγησης ενός νεαρού, μέσα από το οποίο ζητά άφεση αμαρτιών από ένα αγαπημένο του πρόσωπο λίγο πριν ξεψυχήσει παγιδευμένος σε μια καταρρέουσα σήραγγα, αποτελεί ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ταυτόχρονα, κάθε φορά που επιστρέφετε στη βάση δύνασθε να επισκεφτείτε τον Elder, ο οποίος έχει να σας αφηγηθεί και από μια καινούργια ιστορία για τους αρχαίους προγόνους και τα μοιραία λάθη τους που οδήγησαν τον κόσμο στον όλεθρο. Μέσα από τις συζητήσεις των χαρακτήρων κατά την περιήγηση αποκτάτε ακόμη περισσότερες γνώσεις για την ιστορία της εκάστοτε περιοχής. Λόγου χάρη, τον τρόπο, με τον οποίο απέκτησε η άβατη Forbitten City τη φρικιαστική της φήμη που στοιχειώνει εδώ και αιώνες τον νου των επιζώντων της κιβωτού.

Ο Pripp ξεκλειδώνει τις κρυμμένες δυνατότητες των τεχνουργημάτων που ανακαλύπτετε.

Φυσικά από μια τέτοια ιστορία δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι ανατροπές, που παρότι γίνονται σχετικά εύκολα ορατές από την αρχή, εν τέλει διανθίζουν την πλοκή, τονώνουν το ενδιαφέρον και ξεκαθαρίζουν ένα μέρος τουλάχιστον των θολών σημείων του σεναρίου. Επομένως, ο αρχικός σας στόχος είναι απλά η αφορμή, η οποία οδηγεί εν συνεχεία στην άρση της λήθης των αμνησιακών σας χαρακτήρων που καλούνται να μάθουν την προέλευσή τους και τους λόγους για τους οποίους διαθέτουν χαρακτηριστικά ζώων και υπερδυνάμεις. Ίσως το μόνο αρνητικό σημείο που μπορώ να καταλογίσω στην κατά τα άλλα εξαίρετη ιστορία του παιχνιδιού είναι ότι το τέλος έρχεται πάνω στο πιο κρίσιμο σημείο της πλοκής. Συνεπώς, αρκετοί λογαριασμοί παραμένουν ανοιχτοί, όπως ταυτόχρονα και η όρεξη για κάποια συνέχεια.

Όσον αφορά το σύστημα μάχης του παιχνιδιού, αν γνωρίζετε τη σειρά Xcom, σύντομα νιώθετε σαν στο σπίτι σας. Κάθε stalker διαθέτει αρχικά δύο πόντους δράσης ανά γύρο. Ενέργειες, όπως το τρέξιμο, ένας πυροβολισμός εναντίον του εχθρού, είτε η ρίψη μιας χειροβομβίδας, λήγουν τον γύρο του χαρακτήρα σας όταν εκτελούνται και μεταθέτουν τη σειρά δράσης στον επόμενο. Μια χαμηλή κάλυψη που αφήνει εκτεθειμένο μερικώς το σώμα ενός stalker τον πριμοδοτεί με αμυντικό μπόνους της τάξεως του 25%, ενώ μια πλήρης κάλυψη ανεβάζει το ποσοστό αυτό στο 75%. Όταν ένας χαρακτήρας χάσει όλους τους πόντους υγείας του, αιμορραγεί για έναν πεπερασμένο αριθμό γύρων, κατά την διάρκεια των οποίων οι σύντροφοί του μπορούν να τον αναζωογονήσουν, καταναλώνοντας ένα κυτίο πρώτων βοηθειών.

Το σύστημα μάχης του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερα απολαυστικό και εθιστικό. Σε αυτό συμβάλλει το πλήρως καταστρέψιμο περιβάλλον, το οποίο μεταβάλλει δυναμικά την αρχιτεκτονική του χώρου και τα διαθέσιμα σημεία κάλυψης. Για παράδειγμα, η ρίψη μιας χειροβομβίδας ενδέχεται σε κάποιες περιπτώσεις να μετατρέψει στη στιγμή ένα κτίριο σε ατάκτως ειρημένα χαλάσματα. Άλλες φορές, οι συγκρούσεις οδηγούν στην πρόκληση πυρκαγιών που κάνουν ζημιά σε όσους χαρακτήρες βρίσκονται εντός των φλεγόμενων πεδίων. Πυροβολώντας με το τουφέκι σας έναν εχθρό που βρίσκεται σκαρφαλωμένος σε μια εξέδρα, ίσως τον ωθήσετε στο κενό, προκαλώντας του ένα προστιθέμενο ποσοστό ζημιάς. Βέβαια υπάρχουν και προβλήματα. Το πρώτο από αυτά αφορά την κάμερα, η οποία ενίοτε ζουμάρει σε αντικείμενα, όπως τοίχους, μειώνοντας αισθητά το οπτικό σας πεδίο, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνει την αξιολόγηση μιας κατάστασης από μέρους σας. Το δεύτερο ψεγάδι έχει να κάνει με περιστατικά -μεμονωμένα ευτυχώς- κατά τα οποία οι εχθροί διαγράφουν μια συγκεκριμένη ρουτίνα, παγιδευμένοι μέσα σε κτίρια, αδυνατώντας έτσι να φτάσουν στις θέσεις των χαρακτήρων σας.

Η ραδιενέργεια αποτέλειωσε όσους κατάφεραν να επιζήσουν από την επιδημία.

Η απόλαυση της μάχης ενισχύεται επιπλέον χάρη στην πληθώρα από διαφορετικά είδη εχθρών. Υπάρχουν είδη βιολογικών εχθρών που όταν σας αντιληφθούν καλούν ενισχύσεις, ενώ άλλοι ενδέχεται να υπνωτίσουν τους χαρακτήρες σας, οδηγώντας την ομάδα σας στην αλληλοεξόντωση. Ταυτόχρονα, ρομποτικοί εχθροί έρχονται για να κάνουν την ζωή σας ακόμη πιο δύσκολη. Συγκεκριμένα, τα med-bots ζωντανεύουν τους βιολογικούς εχθρούς που έχετε σκοτώσει και τα enforcer robots διαθέτουν jetpack που τους επιτρέπουν να διανύουν μεγάλες αποστάσεις. Τέλος, τα γιγάντια mechs χειρίζονται φλογοβόλα και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά, οπότε η χρήση μιας EMP grenade κρίνεται απαραίτητη, καθώς σας παρέχει ζωτικής σημασία χρόνο ώστε να τα καταστρέψετε πριν εξαϋλώσουν ολόκληρη την ομάδα σας. Τα μέλη της Nova Sect πολλές φορές δεν έχουν την επαρκή τεχνογνωσία για να ελέγξουν αποτελεσματικά τα ρομπότ. Ως εκ τούτου, αυτά στρέφονται ενίοτε εναντίον τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια έξυπνη τακτική είναι να παραμένετε κρυμμένος, μέχρις ότου οι βιολογικοί και ρομποτικοί εχθροί αποδυναμωθούν επαρκώς από την μεταξύ τους σύγκρουση, ώστε να χτυπήσετε την κατάλληλη στιγμή και να εξολοθρεύσετε ό,τι απέμεινε.

Όπως προαναφέρθηκε, μια βασική διαφορά του Mutant Year Zero από τα υπόλοιπα παιχνίδια του είδους είναι η εισαγωγή stealth στοιχείων. Συγκεκριμένα, πατώντας το αριστερό κλικ (PC) κατά την διάρκεια της εξερεύνησης, οι χαρακτήρες σας σβήνουν τους φακούς τους και βαδίζουν σκυμμένοι με αργό βηματισμό. Με αυτόν τον τρόπο το πεδίο αντίληψης των εχθρών μειώνεται σε μέγεθος, καθιστώντας ικανούς τους stalkers να ελιχθούν μέσα στο χώρο και να αποφύγουν την κατά μέτωπο σύγκρουση. Η εν λόγω τακτική αποδεικνύεται σωτήρια όταν βρίσκετε στον δρόμο σας εχθρούς που φέρουν την κόκκινη νεκροκεφαλή. Αυτή η ένδειξη φανερώνει ότι είναι άτρωτοι την προκειμένη στιγμή, καθώς το level τους είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο της ομάδας σας. Ταυτόχρονα, παραμένοντας απαρατήρητος δύνασθε να εντοπίσετε στο χώρο μεμονωμένους εχθρούς, τους οποίους εξολοθρεύετε πυροβολώντας τους με σιγαστήρα. Κατ' αυτόν τον τρόπο αντιστρέφετε τις πιθανότητες νίκης υπέρ της ομάδας σας σε μια μετέπειτα σύγκρουση, καθώς μειώνεται ο συνολικός αριθμός των εχθρών στο εκάστοτε επίπεδο.

Ωστόσο, κάπου εδώ προκύπτει το εξής πρόβλημα: Παρότι υπάρχει η δυνατότητα να ολοκληρώσετε τις περισσότερες αποστολές απαρατήρητος και μάλιστα χωρίς να επιτεθείτε σε κανέναν εχθρό, μια τέτοια προσέγγιση σας στερεί από την απόκτηση ζωτικής σημασίας πόντων εμπειρίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εξολόθρευση εχθρών είναι η μόνη πηγή παροχής των αναγκαίων EXP που απαιτούνται για την αναβάθμιση του επιπέδου των χαρακτήρων σας. Αποφεύγοντας τις δολοφονίες σύντομα γίνεστε ανίκανος να αντεπεξέλθετε στις υποχρεωτικές αναμετρήσεις της κεντρικής ιστορίας και εξαναγκάζεστε να επιστρέψετε σε όλες τις προηγούμενες περιοχές από τις οποίες περάσατε, για να ολοκληρώσετε τις μάχες που απομένουν. Αυτή η σχεδιαστική επιλογή ακυρώνει εν μέρει τη stealth προσέγγιση και σας τιμωρεί μακροπρόθεσμα αν πιθανώς θέλετε να ολοκληρώσετε το παιχνίδι χωρίς να βάψετε τα χέρια σας με αίμα. Ουσιαστικά το παιχνίδι σας ωθεί σε grinding για να επεκτείνει την διάρκειά του. Παρόλα αυτά, όντας σχετικά μικρό -δύσκολα θα ξεπεράσετε τις 20 με 25 ώρες ενασχόλησης ακόμη και αν κάνετε τα πάντα- και διαθέτοντας ένα εξέχον σύστημα μάχης, όπως και έναν πανέμορφο κόσμο, δεν προλαβαίνει να σας δημιουργήσει έντονα σημάδια κόπωσης.

Μια EMP grenade βραχυκυκλώνει για μερικούς γύρους τους ρομποτικούς εχθρούς.

Όταν οι stalkers αναβαθμίζονται, κάθε χαρακτήρας κερδίζει και από ένα mutation point, το οποίο καταναλώνει για να ξεκλειδώσει πανίσχυρες επιθέσεις ή να βελτιώσει τα παθητικά στατιστικά του, όπως τον μέγιστο αριθμό πόντων υγείας ή το εύρος κίνησης ανά γύρο. Οι δυνατότητες αυτές είναι αρκετά ευφάνταστες και διαθέτουν μεγάλη γκάμα. Για παράδειγμα, η Shelma δύναται να ελέγξει τη χλωρίδα στο χώρο, διατάζοντας τα δέντρα να παγιδεύσουν με τις ρίζες τους έναν εχθρό σε ένα συγκεκριμένο σημείο για μερικούς γύρους. Από την άλλη πλευρά, ο Dux μπορεί να πετάξει ψηλά, ώστε να αποκτήσει μια πλεονεκτική θέση στον χώρο η οποία βελτιώνει το πεδίο της ορατότητάς του. Επιστρέφοντας στο καταφύγιο μπορείτε να επισκεφτείτε το μπαρ του Pripp, ο οποίος με τις γνώσεις του σας βοηθά να ξεκλειδώσετε τις κρυφές δυνατότητες των τεχνουργημάτων που ανακαλύπτετε κατά την εξερεύνηση. Χάρη σε αυτά μπορείτε να βελτιώσετε μόνιμα την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων ή να αυξήσετε την ζημιά των χειροβομβίδων σας. Κατά τον ίδιο τρόπο, η μηχανικός Delta αναβαθμίζει τον εξοπλισμό σας από τμήματα όπλων που βρίσκετε, ενώ πουλώντας παλιοσίδερα στο μαγαζί της Iridia αγοράζετε νέα όπλα και διάφορα αναλώσιμα.

Εικαστικά το Mutant Year Zero είναι... σοκαριστικά όμορφο. Πρόκειται για ένα παιχνίδι με μεγάλη ποικιλία σε περιβάλλοντα, καθώς σχεδόν κάθε επίπεδο βρίθει λεπτομέρειας και διαθέτει την δική του θεματική ενότητα που καθιστά την εξερεύνηση του κόσμου ιδιαίτερα ευχάριστη. Κατά την περιήγησή σας μεταφέρεστε από χιονισμένα τοπία σε καταπράσινα σοκάκια όπου έχει μείνει ανεξίτηλο το σημάδι του πάλαι ποτέ ακμάζοντος ανθρώπινου πολιτισμού, ενώ άλλοτε κατεβαίνετε σε υπόγεια κρησφύγετα ποτισμένα στο αίμα. Οι εικόνες που παρουσιάζονται επαρκούν για να αντιληφθείτε την μοίρα των άτυχων πολιτών. Όταν η επιδημία μόλυνε το έδαφος, οι κάτοικοι πήδηξαν βεβιασμένα στα αμάξια τους σε μια μάταιη προσπάθεια να διαφύγουν από τις πόλεις. Άλλοι συμφιλιωμένοι με την ιδέα του αναπόφευκτου θανάτου αποδέχτηκαν το γραμμένο της ειμαρμένης και παρέμειναν στις αυλές τους περιμένοντας το τέλος. Τα σώματα, τα οχήματα και τα σπίτια τους κείτονται ακόμη εκεί παγωμένα στο χρόνο.

Από την άλλη πλευρά, τεχνικά το παιχνίδι αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις. Το φαινόμενο του pop-in αντικειμένων είναι ιδιαίτερα έντονο ακόμη και σε SSD δίσκο. Ενίοτε δε ολόκληρα κτίρια φορτώνουν μερικώς με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να σκαρφαλώσετε σε έναν όροφο αν δεν επανεκκινήσετε το παιχνίδι από το κεντρικό μενού. Ταυτόχρονα, συχνά-πυκνά είναι και τα προβλήματα clipping που κάνουν τους χαρακτήρες σας να βουλιάζουν μέσα σε τρισδιάστατα μοντέλα στον χώρο. Στον αντίποδα, τα particle effects των καταστροφών κόβουν την ανάσα, μετατρέποντας ένα ρομπότ κατά την διάρκεια της μάχης σε τηγμένο μέταλλο που ανατινάσσεται οργισμένα, φωτίζοντας με την λάμψη του το περιβάλλον ολόγυρά σας.

Η βλάστηση καλύπτει τα απομεινάρια του πάλαι ποτέ ακμάζοντος ανθρώπινου πολιτισμού.

Στα του ήχου ξεχωρίζει η ambient ηλεκτρονική μουσική που συνοδεύει τις εξορμήσεις σας με κομμάτια που ακούγονται υποβλητικά στο υπόβαθρο και εντείνει την αίσθηση μυστηρίου για το άγνωστο. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το voice acting, από το οποίο ξεχωρίζει Bormin που αφηγείται με βραχνή χροιά και πομπώδες ύφος την ιστορία στα cinematics. Ο χαρακτήρας σπάει συχνά τον τέταρτο τοίχο χωρίς δισταγμό, επιρρίπτοντας με τη χρήση του δεύτερου ρηματικού προσώπου ευθύνες απευθείας σε εσάς για την παρακμή του κόσμου.

Το Mutant Year Zero: Road to Eden καταφέρνει να μαγνητίσει το ενδιαφέρον μέσα από το πλούσιο lore του, τους καλογραμμένους χαρακτήρες του και το ιδιαίτερο χιούμορ του. Ταυτόχρονα, διαθέτει ένα εθιστικό σύστημα μάχης που απαιτεί πλάνο και σχεδιασμό, το οποίο παραμένει απολαυστικό καθόλη την διάρκεια της περίπου 20ωρης περιπέτειας. Δυστυχώς, τα τεχνικά προβλήματα και κάποιες βεβιασμένες σχεδιαστικές επιλογές αποτρέπουν το παιχνίδι από το να προσφέρει μια εμπειρία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μνημειώδης. Ωστόσο, αν αγαπάτε τα turn-based tactical games ή διαθέτετε ζωηρή φαντασία που εξάπτεται από τους λεπτομερείς μετα-αποκαλυπτικούς κόσμους, θα απολαύσετε μέχρι και το τελευταίο λεπτό της ενασχόλησης σας με το Mutant Year Zero.

Ιστορία που πλαισιώνεται από πλούσιο lore και καλογραμμένους διαλόγουςΕθιστικό σύστημα μάχηςΛεπτομερέστατη απεικόνιση του μεταποκαλυπτικού κόσμουΠροσεγμένο voice acting που προσδίδει ένα γνώρισμα ζωντάνιας στους χαρακτήρεςΤο φινάλε έρχεται βεβιασμένα, αφήνοντας αρκετούς ανοιχτούς λογαριασμούςGrinding που λειτουργεί εις βάρος του ρυθμού του παιχνιδιούBugs, glitches και εν γένει ασταθής τεχνικός τομέαςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:The Bearded LadiesΕΚΔΟΣΗ:FuncomΕΙΔΟΣ:TacticalΠΑΙΚΤΕΣ:SingleplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.mutantyearzero.com/#1HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:4/12/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers