Heroes of Ruin Review

Dungeon crawlers… Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί τα φορητά συστήματα δεν έχουν κατακλυστεί από τέτοια παιχνίδια που είναι λιγότερο «εγκεφαλικά» και εύκολα να τα αφήνει και να τα ξαναπιάνει ο παίκτης. Ακριβώς αυτό είναι το Ηeroes of Ruin για το 3DS.

Το Heroes of Ruin είναι ένα απλό action RPG με πολύ dungeon crawling. Η δομή του παιχνιδιού περιλαμβάνει ένα hub το οποίο είναι η πόλη Nexus,

η οποία είναι και η κυρίαρχη πηγή καταστημάτων αντικειμένων, όπλων και πανοπλιών, καθώς και quests που σας στέλνουν στα διάφορα dungeons. Οι κλάσεις είναι οι στερεοτυπικές που θα βρείτε σε κάθε παιχνίδι αυτού του είδους. Έχετε τον warrior με όνομα Vindicator, το τανκιό με όνομα Savage, τον Gunslinger που κάνει αυτό ακριβώς που λέει και το όνομά του -πυροβολεί από μακριά- και τον Alchitect που είναι mage αλλά άμα λάχει βαράει και με ένα staff από κοντά. Υπάρχει ελάχιστο customization εξ αρχής. Περιορίζεστε περισσότερο στα χρώματα του χαρακτήρα και λοιπές μικρολεπτομέρειες. Όμως όσο προχωράει το παιχνίδι μπορείτε να εξατομικεύετε διανέμοντας τα skill points σας σε διάφορες ικανότητες και να αλλάζετε πανοπλίες και αντικείμενα ή τα αγοράζετε στο Nexus με το τσουβάλι, αποκτώντας σχεδόν άπειρες δυνατότητες.

Τα dungeos βρίθουν από τα εν λόγω αντικείμενα με αφθονία. Το παιχνίδι ακόμα και στις μεγαλύτερες βαθμίδες δυσκολίας πραγματικά προσπαθεί να σας κρατήσει ζωντανούς και ευχαριστημένους όσο περισσότερο γίνεται. Σε σημείο βέβαια που καταντάει κουραστικό και μετά από το level 20 νιώθετε σαν να έχετε τα πάντα στο πιάτο, από τους εχθρούς που πέφτουν γρήγορα μέχρι ένα βαλάντιο που φτάσετε το ταβάνι του νωρίς και μπορείτε να αγοράσετε ότι τραβάει η ψυχή σας. Όμως δεν λείπουν και τα bosses που ανατρέπουν λίγο αυτήν την αίσθηση, φυσικά, γιατί είναι bosses. Σχεδιαστικά τα μπουντρούμια είναι λειτουργικότατα, αν και δεν διεκδικούν δάφνες ποιότητας. Τα μεγαλύτερα έχουν αρκετά μονοπάτια, αν και έπεφτα σε αδιέξοδα συχνότερα απ’ ότι θα ήθελα. Υπάρχει πάντα ο μίνι-χάρτης στην κάτω οθόνη του 3DS που κάνει τα πράγματα απείρως πιο εύκολα, όμως δεν λείπει η αίσθηση ότι σχεδόν όλες οι τοποθεσίες είναι κοινότυπες.

Tα σπαθιά πιάσαν δουλειά και οι άμαχοι το χαβά τους.

Εδώ φτάνουμε σε ένα από τα βασικά προβλήματα του Heroes of Ruin. Αν ψάχνετε μια περιπέτεια που θα σας κρατήσει ενθουσιασμένους, θα απογοητευτείτε. Τα πάντα στο παιχνίδι είναι generic λες και φτιάχτηκαν από κάποιο… dungeon crawler generator. Τα ονόματα, οι τοποθεσίες, τα skills, το σύστημα μάχης, όλα στο παιχνίδι κάπου τα έχουμε ξαναδεί. Η αλήθεια είναι ότι το παιχνίδι κρατάει τα πράγματα όσο πιο απλά και κοντά στις ρίζες τους γίνεται. Από την μία αυτό δεν είναι κακό, από την άλλη όμως θα μπορούσαν να έχουν κάνει καλύτερη δουλειά με τα ονόματα τουλάχιστον.

Ας περάσουμε όμως στο ζουμί του Heroes of Ruin, το online. Εδώ δίνονται μαθήματα για το πώς ένα παιχνίδι πρέπει να παίζεται online στο 3DS. Το multiplayer υποστηρίζει τέσσερις παίκτες. Υπάρχουν lobbies και γενικά αφενός υπάρχε