Expeditions Rome review

Από τις ιστορίες των λαών της υφηλίου, αρχαίων ή νεότερων, δύσκολα συναντά κανείς πιο δραματική, συναρπαστική -μέσα στο σκοτάδι και την ηθική της νάρκωση- κι ευρεία από αυτήν της Αρχαίας Ρώμης. Τους ιδρυτές της τους μεγάλωσε ένας βοσκός και μια πόρνη. Οι πρώτοι της κάτοικοι ήταν άνδρες όλοι τους, φυγάδες δολοφόνοι, βιαστές και κάθε λογής κατακάθια – τις μέλλουσες μανάδες όλων των Ρωμαίων τις απήγαγαν από τα γύρω χωριά, τις υποδούλωσαν και τις εξανάγκασαν να γεννήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Και ήταν περήφανοι για αυτό. Αυτή η συμμορία των βίαιων, βρώμικων και κακών έμελλε να κατακτήσει

τον κόσμο, να τον διαπλάσει, και να καθορίσει τη μοίρα αμέτρητων γενεών, μέχρι και τον επιθανάτιο ρόγχο της. Έκτοτε, χιλιάδες καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί από τις ιστορίες των Ρωμαίων, φαινόμενο που παρατηρείται σαφώς μέχρι και σήμερα. Η Αρχαία Ρώμη έχει εμφιλοχωρήσει στην ποπ κουλτούρα του Δυτικού κόσμου και συντηρείται εντός της δεκαετίες τώρα. Ήταν, λοιπόν, θέμα χρόνου η tactical cRPG σειρά Expeditions (Conquistador, Viking), που μεγάλο μέρος της δύναμής της το αντλεί από το ιστορικό φόντο του εκάστοτε παιχνιδιού, να στραφεί στη Ρώμη.

Το Expeditions: Rome διαδραματίζεται στην ρωμαϊκή επικράτεια του 1ου αιώνα πΧ, την εποχή του Καίσαρα, του Μιθριδάτη, της Κλεοπάτρας και τόσων άλλων. Αναλαμβάνετε τον ρόλο ενός Ρωμαίου πατρικίου που αναγκάζεται να φυγαδευτεί από την μητρόπολη και να αναζητήσει την τύχη του στο νησί της Λέσβου. Εκεί βρίσκει τον Ύπατο Λεύκιο Λουκούλλο (fun fact: ο τύπος αυτός ήταν τόσο γαλαντόμος καλοπερασάκιας, που η φράση “λουκούλλειο γεύμα” προκύπτει απ’ το όνομά του), προσωπικό φίλο του δολοφονημένου πατέρα του, ο οποίος τον βοηθά να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Πολύ σύντομα αποκτάει την δική του ομάδα πραιτοριανών φρουρών κι αναλαμβάνει, ως Λεγάτος, την διοίκηση μιας λεγεώνας. Αποστολή του είναι να εισβάλλει στην Μικρά Ασία και να την επαναφέρει στην σφαίρα επιρροής της Ρώμης. Παράλληλα, αναζητάει τους δολοφόνους του πατέρα του, με απώτερο σκοπό να ξεσκεπάσει την συνωμοσία εις βάρος της οικογένειάς του.

Η ιστορία ξετυλίγεται κυρίως μέσω των διαλόγων, υπό την μορφή ενός κλασσικού cRPG. Ο κάθε διάλογος σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές σε ό,τι αφορά τις ερωτήσεις που κάνετε, αλλά και τις αποφάσεις που παίρνετε. Φυσικά, υπάρχει άπλετος χώρος και για role playing – μπορείτε να γίνετε όσο σκληρός ή όσο αφελής σας κάνει κέφι. Οι αποφάσεις σας επηρεάζουν σφόδρα την εξέλιξη της πλοκής και σας ακολουθούν μέχρι το τέλος. Κατά την άποψή μου, η ιστορία του Expeditions: Rome είναι το πιο δυνατό σημείο του, όχι γιατί είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη ή καλογραμμένη, αλλά λόγω της πολυεπίπεδης αφηγηματικής της δομής. Τι εννοώ; Στο πρώτο επίπεδο είναι η προσωπική ιστορία εκδίκησης και κάθαρσης του ήρωα. Στο δεύτερο τα της εκάστοτε εκστρατείας: αναζήτηση συμμάχων, μελέτη του εχθρού, στρατηγικές επιλογές προς εκμετάλλευση τυχόν ευκαιριών κτλ. Στο τρίτο επίπεδο τραβάτε την ματιά σας από τα δέντρα και κοιτάτε αφ’ υψηλού ολάκερο το δάσος, καθώς όσο προχωρά το παιχνίδι συγκεντρώνετε πολιτική δύναμη. Αυτήν την πολιτική δύναμη μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε για να καθορίσετε την μοίρα της Ρώμης και να χαράξετε το όνομά σας -με αίμα ή με χρυσάφι- στα βαθιά κατάστιχα της Ιστορίας, σαν άλλος Καίσαρας (τον οποίο συναντάτε παρεμπιπτόντως).

Το κάθε αφηγηματικό επίπεδο, λοιπόν, λειτουργεί ως σκαλοπάτι που σας εξυψώνει στην επική κλίμακα του ρωμαϊκού κόσμου. Η μαγεία έγκειται στον τρόπο που οι δημιουργοί συνταίριαξαν τα επίπεδα, έτσι που τα όρια μεταξύ τους γίνονται δυσδιάκριτα. Συμπάσχετε με την προσωπική ιστορία του ήρωα και των συντρόφων του (ή της), παράλληλα όμως όσο αναρριχάστε στα ιεραρχικά κλιμάκια, τόσο συνειδητοποιείτε πως η μοίρα η δική σας και η μοίρα ολόκληρης της ρωμαϊκής επικράτειας είναι ένα και το αυτό. Αυτό προσδίδει ιδιαίτερο βάρος στην κάθε επιλογή που κάνετε, καθώς νιώθετε ανά πάσα ώρα και στιγμή πως οι επιλογές σας δύνανται να επηρεάσουν χιλιάδες ανθρώπους. Είναι εμφανές πως η συγγραφική ομάδα ξόδεψε πολλή φαιά ουσία στο πώς θα τα ισορροπήσει όλα αυτά – και τα κατάφερε. Σε ό,τι αφορά την ιστορική πιστότητα, δυστυχώς θα απογοητεύσω τους λάτρεις της ρωμαϊκής ιστορίας. Το παιχνίδι ναι μεν κρατά ορισμένες ισορροπίες σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τον 1ο αιώνα πΧ, ωστόσο κάποιος που έχει διαβάσει έστω και τα στοιχειώδη θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα ανακρίβειες.

Στο Expeditions: Rome, έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε τέσσερις βασικούς τύπους χαρακτήρα: princeps (βαριά πανοπλία και ασπίδα – τυπικός λεγεωνάριος δηλαδή), veles (γρήγορος κι ελαφρύς, ειδήμων dual wielder), sagitarius (τοξότης), και triarius (βοηθητική μονάδα, που λειτουργεί και ως healer). Η κάθε κατηγορία χωρίζεται σε τρεις υποκατηγορίες, για περαιτέρω εξειδίκευση. Μάλιστα, οι εν λόγω υποκατηγορίες δεν είναι αμοιβαίως αποκλειόμενες, που σημαίνει πως μπορείτε να ξοδέψετε skill points όπου θέλετε. Πέραν του δικού σας χαρακτήρα, αναλαμβάνετε την διαχείριση και την εξέλιξη των συντρόφων σας, ο πυρήνας των οποίων αποτελείται από πέντε άτομα, καθείς με την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και ιστορία. Επιπλέον αυτών των πέντε, μπορείτε να στρατολογήσετε μέχρι και οκτώ άτομα, κι όλοι μαζί διαμορφώνουν την πραιτοριανή σας φρουρά. Προκειμένου να επιβιώσετε, οφείλετε να δώσετε βάση στο χτίσιμο ενός ομοιογενούς συνόλου πολύπλευρων δεξιοτήτων. Εφόσον κάνετε ορθές στρατηγικές και εξελικτικές επιλογές, η ομάδα σας σύντομα θα μοιάζει με καλοκουρδισμένη πολεμική μηχανή ελίτ επιπέδου.

Το gameplay του Expeditions: Rome ξεδιπλώνεται εντός αρκετών ξεχωριστών πλαισίων, και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ. Αρχικά, έχουμε την εκάστοτε τοποθεσία που επισκέπτεστε είτε μόνος, είτε με την ομάδα σας. Συνήθως εκεί συναντάτε εμπόρους, όπου ο καθένας προσφέρει διαφορετική πραμάτεια, και άλλους ΑΙ χαρακτήρες που είτε μπορούν να σας δώσουν κάποιο side-quest, είτε αφορούν την τρέχουσα αποστολή σας. Οι αποστολές χωρίζονται σε βασικές και δευτερεύουσες, ως είθισται στα RPG. Ωστόσο, δεν υπάρχουν “περιττές” αποστολές, υπό την έννοια πως ό,τι κι αν αναλάβετε έχει συνήθως τις ρίζες του στην κεντρική πλοκή του παιχνιδιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις σας προσφέρεται σχετική ελευθερία ως προς τον τρόπο που θα προσεγγίσετε μια αποστολή. Πχ μπορείτε να βγάλετε από την μέση έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, είτε εκβιάζοντάς τον, είτε δηλητηριάζοντάς τον, είτε προκαλώντας τον (όχι και τόσο) ντόμπρα και σταράτα σε μάχη. Το παιχνίδι δεν σας κρατά απ’ το χέρι για να σας δείξει πώς θα τα πετύχετε αυτά – απεναντίας καλείστε να βρείτε τη λύση μόνος σας.

To Expeditions: Rome είναι turn-based tactical RPG, κι οι χαρακτηρισμοί αυτοί αφορούν κυρίως τις μάχες του. Στην πρώτη φάση της μάχης, στήνετε το κάθε μέλος της ομάδας σας στην “σκακιέρα” και κατόπιν επιτίθεστε (συνήθως εσείς έχετε την πρωτοβουλία). Εν αντιθέσει με τα περισσότερα DnD τύπου παιχνίδια, μπορείτε να επιτεθείτε με όποιον παίκτη επιθυμείτε, δίχως η σειρά να είναι προκαθορισμένη. Οι δεξιότητες του κάθε χαρακτήρα προκύπτουν από τις αναβαθμίσεις που έχετε κάνει, αλλά και τον εξοπλισμό που έχετε επιλέξει. Όταν χρησιμοποιείτε κάποια ικανότητα αφαιρούνται τα ανάλογα action points. Το ίδιο συμβαίνει και όταν κινείστε στον χώρο, με ορισμένους χαρακτήρες (όπως οι τοξότες πχ) να καταναλώνουν λιγότερα action points ανά βήμα, σε σχέση με άλλους. Πέραν των abilities, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα αντικείμενα με τα οποία έχετε εξοπλίσει τα μέλη της ομάδας σας (ακόντια, επιδέσμους, υγρό πυρ κτλ). Μόλις ολοκληρώσετε τον γύρο, σειρά έχει ο εχθρός και κατόπιν οι σύμμαχοί σας (εφόσον υπάρχουν).

Οι μάχες κρίνονται υψηλού επιπέδου, καθώς πετυχαίνουν έναν σπάνιο συνδυασμό απλότητας, βάθους και εύρους επιλογών. Θα περάσετε αρκετές ώρες στα σχετικά μενού, διαλέγοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό και ικανότητες για τον κάθε χαρακτήρα. Οι επιλογές αυτές μετράνε και αντανακλώνται στην μάχη, είναι όμως στημένες με τέτοιον τρόπο, που δεν κουράζουν ούτε φαίνονται δυσνόητες. Οι περισσότερες μάχες είναι σχετικά μικρής κλίμακας, υπάρχουν ωστόσο και μερικές που μπορούν να κρατήσουν ώρες. Γεγονός που μας φέρνει στο επόμενο πλαίσιο, ως αναφέρθηκε πιο πάνω, δηλαδή τις πολιορκίες. Το παιχνίδι είναι χωρισμένο σε κάμποσες ευρύτερες περιοχές (δε δίνω περαιτέρω λεπτομέρειες προς αποφυγή spoilers), και η κάθε περιοχή έχει το δικό της αφηγηματικό τόξο. Το τέλος της εκάστοτε ιστορίας συνοδεύεται από μια πολιορκία μεγάλης κλίμακας. Συνήθως καλείστε να χωρίσετε τη φρουρά σας σε δύο ή και περισσότερες ομάδες (συνεπικουρούμενες από συμμάχους) η κάθε μία εκ των οποίων έχει ξεχωριστή αποστολή. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι πολιορκίες και οι αποστολές που τις συνοδεύουν είναι άκρως ενδιαφέρουσες και άρτια εκτελεσμένες. Υπάρχουν ορισμένες αδυναμίες, όπως πχ το γεγονός πως πρέπει να περιμένετε αρκετή ώρα τον εχθρό και τους συμμάχους σας μέχρι να ολοκληρώσουν τις κινήσεις τους, δεν αρκούν όμως για να χαλάσουν την εμπειρία.

Πέραν των παραπάνω, μια άλλη πτυχή του gameplay είναι το στρατόπεδο της λεγεώνας σας, το οποίο λειτουργεί ως βάση. Εκεί μπορείτε να ανανεώνετε τις προμήθειές σας (φαγητό, νερό, χρήματα, φάρμακα κλπ), να στρατολογείτε μέλη της φρουράς σας, αλλά και διοικητές της λεγεώνας (centurions), και να χρησιμοποιείτε τις υπηρεσίες που προσφέρει το στρατόπεδο. Αυτές αφορούν αναβαθμίσεις εξοπλισμού, ανάρρωση από τραύματα (τα μέλη της φρουράς σας τραυματίζονται κατά τη μάχη, και δίχως την απαραίτητη ιατρική φροντίδα πεθαίνουν), εμπόριο σκλάβων (ω ναι) κλπ. Οι υπηρεσίες αυτές αναβαθμίζονται με τη σειρά τους μέσω ενός αξιωματικού που είναι υπεύθυνος στρατοπέδου ή ενός κεντρικού μενού, εάν θέλετε να γλιτώσετε την ταλαιπωρία. Η κάθε αναβάθμιση του στρατοπέδου είναι σημαντική και έχει αντίκρισμα, απαιτεί όμως και τις ανάλογες πρώτες ύλες τις οποίες εξασφαλίζετε κατακτώντας νέες περιοχές, μέσω του world map. Κάθε φορά που αφήνετε μια τοποθεσία (συμπεριλαμβανομένου και του στρατοπέδου) το παιχνίδι σας μεταφέρει στο world map της εκάστοτε περιοχής (πχ Μικρά Ασία).

Στο world map έχετε δύο βασικές δυνατότητες. Η μία αφορά την μετακίνηση υμών και της φρουράς που σας συνοδεύει. Πχ μπορεί να έχετε στρατοπεδεύσει κοντά στην Έφεσο, αλλά η επόμενη αποστολή σας να είναι στην Κύζικο. Πρέπει, λοιπόν, να ταξιδέψετε εκεί μέσω του world map. Κάθε μέρα που περνάει καταναλώνετε τροφή, νερό και τα συναφή, οπότε πρέπει να προνοείτε για τις προμήθειές σας. Κατά τις περιπλανήσεις σας σκοντάφτετε πάνω στα λεγόμενα world events. Το καθένα από αυτά έχει και ένα μικρό κείμενο-αφήγηση που το συνοδεύει, με τις σχετικές αποφάσεις που καλείστε να πάρετε. Τα εν λόγω δεν τα βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, αν και καμιά φορά οδηγούσαν σε μικρής κλίμακας μάχες με καλό loot. Η δεύτερη δυνατότητα που σας δίνεται μέσω του world map είναι η μετακίνηση της λεγεώνας σας. Μπορείτε να την διατάξετε να επιτεθεί σε κάποια εχθρική πόλη η χωριό, να χτίσει δρόμους για πιο γρήγορη μετακίνηση, να εξασφαλίσει πρώτες ύλες κτλ. Όταν επιτίθεστε στον εχθρό με τη λεγεώνα σας, μεταφέρεστε σε ένα μενού όπου παίρνετε αποφάσεις που καθορίζουν την έκβαση της μάχης. Θεωρώ τη συγκεκριμένη πτυχή του παιχνιδιού υπεραπλουστευμένη και βαρετή, καθώς δε δόθηκε η απαραίτητη προσοχή για την ανάπτυξή της. Τουλάχιστον δεν διαρκεί πολύ, και μπορείτε να προσπεράσετε τα περισσότερα κομμάτια της. Τέλος, για κάθε νέα πόλη που κατακτάτε ακολουθεί συνήθως μια αποστολή η ολοκλήρωση της οποίας θα θέσει την γύρω περιοχή υπό τον απόλυτο έλεγχό σας.

Είναι ευνόητο, θαρρώ, από τα παραπάνω, πως πρόκειται για ένα παιχνίδι εκπληκτικού βάθους. Εάν σε αυτά συνυπολογίσουμε και τις πολιτικής βαρύτητας αποφάσεις που καλείστε να πάρετε (κυρίως στην Ρώμη, την οποία επισκέπτεστε μετά την ολοκλήρωση της κάθε εκστρατείας), τότε καταλαβαίνετε πως έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ιδιαίτερη και ολοκληρωμένη tactical RPG εμπειρία, όπου όλα τα ξεχωριστά μέρη της δένουν κι αλληλοσυμπληρώνονται αρμονικά. Το αποτέλεσμα είναι ένα παιχνίδι 55 ωρών που δεν κάνει κοιλιά, βρίσκοντας πάντα τον τρόπο να διατηρείται φρέσκο ακριβώς επειδή η gameplay λούπα είναι τόσο ευρεία και πολυμορφική. Κι αν όλα αυτά ακούγονται υπερβολικά πολύπλοκα και μη λειτουργικά, σας διαβεβαιώ πως στην πράξη ρέουν σαν γάργαρη πηγή.

Τα γραφικά εξυπηρετούν τον σκοπό τους, χωρίς όμως να εντυπωσιάζουν. Επιπλέον, η ελαφρώς καρτουνίστικη υφή κι ο χαρούμενος τόνος που επέλεξαν οι δημιουργοί προσωπικά δε μου άρεσε, καθώς θεωρώ πως ένα τέτοιο παιχνίδι θα έπρεπε να έχει μια πιο ρεαλιστική και ζοφερή αισθητική απεικόνιση. Ομολογώ ωστόσο, πως σε ορισμένες περιοχές η καλλιτεχνική επιμέλεια άγγιξε το άρτιο, ενώ χρήζει ιδιαίτερης μνείας το γεγονός πως η αναπτυξιακή ομάδα έδωσε πολύ μεγάλη έμφαση στην ορθή αναπαράσταση, αλλά και διαφοροποίηση της κάθε κουλτούρας που εμφανίζεται στο παιχνίδι (συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της ελληνικής). Σε ό,τι αφορά τον τεχνικό τομέα, δεν συνάντησα κανένα πρόβλημα, πράγμα που με εξέπληξε θετικά δεδομένης της κλίμακας του παιχνιδιού. Τέλος, στα του ήχου, έμεινα απολύτως ευχαριστημένος από την αποτύπωση της ατμόσφαιρας στην εκάστοτε τοποθεσία, όπως επίσης και από τα εφέ της μάχης. Καθοριστικό ρόλο παίζει και η μουσική του Thomas Farnon, η οποία καταφέρνει όχι μόνο να υποστηρίξει την αισθητική προοπτική του παιχνιδιού, αλλά και να την αναδείξει. Επιπλέον, οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι ως επί τω πλείστων ικανοποιητικές, με ορισμένους να ξεχωρίζουν, ενώ άλλους -όχι πολλούς- να μην καταφέρνουν να ανταποκριθούν.

Το Expeditions: Rome είναι ένα από τα πιο ποιοτικά και ενδιαφέροντα tactical cRPG των τελευταίων χρόνων. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο, ρισκαδόρικο κι αρκετά πολύπλοκο εγχείρημα, που όμως καταφέρνει να αποδώσει. Σε κάθε πτυχή του παιχνιδιού φαίνεται πόση σκέψη και δουλειά κρύβονται από πίσω. Σαφώς, υπάρχουν ορισμένα σημεία που ήθελαν περισσότερη δουλειά, όπως τα world map events και οι μάχες της λεγεώνας, όμως οι εν λόγω αστοχίες καταλήγουν να περνάνε στα ψιλά. Εάν, λοιπόν, σας αρέσουν τέτοιου τύπου παιχνίδια ή αν σας ενδιαφέρει η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος και θέλετε να δοκιμάσετε κάτι καινούριο, το Expeditions: Rome είναι για σας.

Άρτια αφηγηματική δομήΕπιλογές που επηρεάζουν σφόδρα την εξέλιξη της πλοκήςΠολυποίκιλοι gameplay μηχανισμοί με βάθοςΑπλό, σφιχτό, απαιτητικό και καλοζυγισμένο σύστημα μάχηςΟρισμένες επικές μάχες μεγάλης κλίμακαςΟρθή πολιτιστική αναπαράσταση και διαφοροποίησηΣχετικά ανάλαφρη και χαρωπή αισθητική που δεν ταιριάζειΟι μάχες της λεγεώνας είναι υποτυπώδεις και υποανάπτυκτεςΤα world map events ήθελαν περισσότερη δουλειά για να αναδειχθούνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Logic ArtistsΕΚΔΟΣΗ:THQ NordicΔΙΑΘΕΣΗ:Enarxis

Game20.gr, το Άσυλο των gamers

Keywords
rome, rome, εν λόγω, ποπ, tactical, viking, fun, dual, σημαίνει, rpg, συγκεκριμένο, λύση, world, map, νέα, thq, κινηση στους δρομους, η ημέρα της γης, τελος του κοσμου, βημα, δουλεια, ηθικη, θεμα, ιατρικη, μουσικη, νησι, παιχνιδια, περιοδος, πλαισιο, ρωμη, σφαιρα, τυχη, υγρο πυρ, ωρα, map, quest, rpg, αιμα, αισθητικη, ασπιδα, αρχαια, ασια, ασυλο, αφελης, αφηγηση, βρειτε, γεγονοτα, γεγονος, γινονται, δασος, δευτερο, δεντρα, δυναμη, δυνατοτητα, δυστυχως, διοικηση, δικη, δολοφονοι, δοθηκε, εγχειρημα, εφε, υπαρχει, εκβαση, εκμεταλλευση, ελευθερια, ενδιαφεροντα, εν λόγω, εννοια, εξελιξη, εποχη, επρεπε, εχθρος, ζοφερη, ιδιο, η δικη, υπηρεσιες, ιστορικο, κειμενο, κλιμακα, λεγεωνα, λεπτομερειες, λύση, μαγεια, ματια, μοιρα, μικρο, μορφη, μπορειτε, νερο, ξεκινημα, ομαδα, παντα, κοιλια, οκτω, ονομα, ορια, ουσια, παιδια, πηγη, ποπ, ρολο, συγκεκριμένο, συντομα, σειρα, ταλαιπωρια, τυπος, τονος, τοξο, φαρμακα, φαινονται, φυσικα, φοντο, φορα, χερι, χτισιμο, ωρες, dual, εμφαση, ερωτησεις, γινετε, ιδιαιτερο, ιδιαιτερα, υγρο, μελετη, μοιαζει, ομαδες, παιχνιδι, σημαίνει, tactical, θετικα, βοσκος, world
Τυχαία Θέματα