Devil May Cry 5 Review

Μετά το αποτυχημένο DmC του 2013, η σειρά Devil May Cry εξαφανίστηκε από το προσκήνιο, με πολλούς να θεωρούν πως ίσως ήρθε το τέλος της. Όλα όμως άλλαξαν όταν η Capcom ανακοίνωσε το Devil May Cry 5, γεμίζοντάς μας ξανά χαρά και αισιοδοξία. Με τους Dante και Nero

να επιστρέφουν χωρίς... περίεργες αλλαγές τύπου Ninja Theory (μαζί και με ένα νέο πρωταγωνιστή), το Devil May Cry 5 ξεπερνάει ακόμα και τις πιο τρελές μας προδοσκίες.

Όντας χρονικά μετά τα γεγονότα του Devil May Cry 4 (το οποίο πλέον χρονολογείται μετά το DMC2 και όχι πριν), το παιχνίδι ξεκινάει λίγο παράδοξα, με τους πρωταγωνιστές να πολεμούν τον πανίσχυρο Demon King ονόματι Urizen, σε μία χαμένη μάχη. Ο Dante σώζει τους άλλους δύο ήρωες, τον Nero (χωρίς χέρι πλέον) και τον αινιγματικό V και παγιδεύεται μαζί με τον Urizen. Στη συνέχεια η ιστορία μεταφέρεται λίγο αργότερα, όπου ο Nero και ο V προσπαθούν να φτάσουν ξανά στο σημείο όπου βρίσκεται ο Urizen και αυτή τη φορά να τον νικήσουν, ενώ ταυτόχρονα να ανακαλύψουν τί απέγινε ο Dante.

Μέσα από 20 αποστολές λοιπόν το παιχνίδι σας δείχνει όλο το χρονικό αυτής της νέας απειλής, γυρνώντας μπρος και πίσω, προσπαθώντας να απαντήσει στα ερωτήματα που δημιουργεί από το απρόσμενο ξεκίνημά του. Επιπλέον, δίνονται και κάποιες απαντήσεις σχετικά με τις συνθήκες θανάτου της μητέρας του Dante, το πώς ο Nero βρέθηκε με μηχανικό χέρι αλλά και τη φύση των Urizen και V. Όλο το playthrough διαρκεί περίπου 12 ώρες, με την πραγματική επιβράβευση να έρχεται μετά, με το επίπεδο δυσκολίας Son of Sparda (περισσότερα παρακάτω). Επιπλέον, η ιστορία όντως κρατάει το ενδιαφέρον, καθώς μέχρι και το τέλος οι εκπλήξεις δε σταματούν. Το μοναδικό αρνητικό που μπορώ να βρω είναι πως οι Trish και Lady έχουν ελάχιστη παρουσία. Από την άλλη βέβαια το παιχνίδι ήδη έχει τρεις διαφορετικούς πρωταγωνιστές, οπότε είναι λίγο λογική αυτή η εξέλιξη.

Το μηχανικό πλέον χέρι του Nero παρέχει ποικιλία από νέα όπλα.

Τί είναι όμως αυτό που κάνει τη σειρά Devil May Cry τόσο αγαπητή; Μα φυσικά το τόσο ξεχωριστό αλλά και διασκεδαστικό gameplay, με το DMC5 να προσφέρει την παραδοσιακή φόρμουλα με ανέλπιστα καλές βελτιώσεις. Τρεις πρωταγωνιστές λοιπόν, με τον κάθε ένα να έχει ξεχωριστό οπλοστάσιο, δυνάμεις και στιλ παιχνιδιού. Ως Nero έχετε στην διάθεσή σας το σπαθί Red Queen, το όπλο Blue Rose και, σε αντίθεση με το devil hand του DMC4, μία πληθώρα μηχανικών χεριών ονόματι devil breakers, με το κάθε ένα από αυτά να έχει τις δικές του ικανότητες, όπως πχ να πετάτε ρουκέτες, να ηλεκτρίζετε τους εχθρούς κτλ. Ενώ μπορείτε να έχετε έως οκτώ διαφορετικά devil breakers (αν κάνετε τις σχετικές αναβαθμίσεις των slots), αυτά έχουν περιορισμένη αντοχή και πρέπει να τα αλλάζετε αλλά και να εξοπλίζεστε με καινούρια στην διάρκεια. Επίσης, έχετε και ένα “σχοινί” με το οποίο μπορείτε να φέρνετε τους εχθρούς κοντά σας ή να πετάγεστε εσείς σε αυτούς.

Ως Dante, τα πράγματα είναι ακόμα πιο ευέλικτα παικτικά. Στην κατοχή σας έχετε τέσσερα διαφορετικά όπλα κοντινών αποστάσεων (και ένα έξτρα στο τέλος), τέσσερα όπλα μακρινών αποστάσεων, ενώ μπορείτε και να διαλέγετε μεταξύ τεσσάρων διαφορετικών στιλ παιχνιδιού, με την εναλλαγή μεταξύ τους να γίνεται πολύ εύκολα και μέσα στην μάχη. Στη διάρκεια της μάχης έχετε την μπάρα devil trigger να γεμίζει, ενώ όταν γεμίσει μπορείτε να μεταμορφωθείτε στην διαβολική μορφή του Dante, η οποία πέραν των δυνατότερων χτυπημάτων βοηθάει και στο να γεμίσει η ζωή του χαρακτήρα για όσο βρίσκεται σε αυτή τη φάση. Με λίγα λόγια, η μίξη παλαιών και αναβαθμισμένων όπλων μαζί με τα νέα που ταιριάζουν απόλυτα στο στιλ παιχνιδιού (και χαρακτήρα) του Dante από τα παλαιότερα DMC, κάνει τον χαρακτήρα προσωπικά τον αγαπημένο μου από τους τρεις. Τέλος, να σημειωθεί πως τα προαναφερθέντα όπλα ξεκλειδώνονται σταδιακά, όσο προχωράτε, χωρίς βέβαια να πρέπει να αγοραστούν.

Τα αναβαθμισμένα κλασικά όπλα του Dante μαζί με τα καινούρια δίνουν φρέσκο αέρα στο γνώριμο στιλ παιχνιδιού.

Τέλος, έχουμε τον πρωτοεμφανιζόμενο και αινιγματικό V, του οποίου το στιλ παιχνιδιού είναι εντελώς διαφορετικό από ότι έχουμε δει μέχρι σήμερα στη σειρά DMC. O V κυριολεκτικά δεν κάνει τίποτα μέσα στην μάχη, έχοντας ως “όπλα” τρεις δικούς του δαίμονες: τον Griffon, ένα πτηνό που στέλνει διάφορες επιθέσεις ηλεκτρισμού από απόσταση, τον Shadow, έναν πάνθηρα που μπορεί να μεταμορφώνεται σε διάφορα σπαθιά και τον Nightmare, ένα γιγάντιο πλάσμα που εμφανίζεται μόλις ο μετρητής devil trigger του V γεμίσει, χωρίς να μπορείτε να ελέγξετε καμία από τις κινήσεις του (λειτουργεί εντελώς αυτόματα). Τί κάνει λοιπόν ο V στην διάρκεια της μάχης; Πέραν του να αποτελειώνει αυτός τους εχθρούς, καθώς κανένας από τους δαίμονές του δεν μπορεί, για κάποιον περίεργο λόγο, μπορεί είτε να χλευάζει τους εχθρούς, είτε να... διαβάζει το βιβλίο του γεμίζοντας την μπάρα devil trigger. Άρα, η μόνη σας “έγνοια” με τον V στην μάχη είναι να αποφεύγετε τα χτυπήματα προς τον χαρακτήρα και να προσέχετε τους δαίμονές σας, καθώς αν φάνε αρκετό damage δε μπορούν να εμφανιστούν για κάποια δευτερόλεπτα.

Το σύστημα μάχης φαντάζει αρκετά απλοϊκό, με όποιον χαρακτήρα και αν παίζετε: ένα κουμπί για κοντινές επιθέσεις, ένα για μακρινές, ένα για devil trigger και ένα ξεχωριστό για το στιλ του κάθε ήρωα. Αν δεν σας ενδιαφέρει να μάθετε το βάθος που έχει το σύστημα μάχης και θέλετε απλά την ιστορία, μπορείτε πολύ εύκολα να μείνετε εκεί, να βάλετε το πιο χαμηλό επίπεδο δυσκολίας, ακόμα και να ανοίξετε το auto assist που σας επιτρέπει να κάνετε combo απλά με το πάτημα της επίθεσης και... τέλος η υπόθεση, το παιχνίδι γίνεται υπερβολικά φιλικό προς εσάς! Όμως, αν είστε βετεράνος της σειράς DMC και θέλετε, το παιχνίδι κρύβει πολλά κόλπα και combo, παράλληλα με το οπλοστάσιο του κάθε χαρακτήρα, για να προσφέρει πολλές ώρες ωραίας δυσκολίας, όχι μόνο για μεγαλύτερη πρόκληση, αλλά και για στόχο την ολοκλήρωση των αποστολών με στιλ SSS! Το ποσοστό του στιλ αυξάνεται όσο πιο έξυπνη χρήση και εναλλαγή των όπλων/τεχνικών κάνετε, από το D ως τα A, S, SS και SSS, δίνοντας την απαραίτητη αίσθηση επιβράβευσης αν θέλετε να ασχοληθείτε σοβαρά με το παιχνίδι (και πιστέψτε με, θέλετε!). Βέβαια, με το παραμικρό damage το ποσοστό του στιλ πέφτει, οπότε πέραν των έξυπνων επιθέσεων πρέπει να είστε και σε θέση να αμυνθείτε σωστά.

Πέραν των κλασικών επιθέσεων, μπορείτε να αναβαθμίσετε τα όπλα σας, να μάθετε νέες τεχνικές στους χαρακτήρες, να ξεκλειδώσετε περισσότερα slots για devil breakers στον Nero και να ξεκλειδώσετε νέα combo μέσω των upgrades. Οι εν λόγω αναβαθμίσεις μπορούν να γίνουν με το συνάλλαγμα των red orbs, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στις πίστες, αλλά εμφανίζονται και όταν σκοτώνετε εχθρούς. Πέραν των red orbs, υπάρχουν τα gold orbs, τα οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να αναγεννήσετε τον χαρακτήρα σας αν πεθάνει, τα blue orbs που ανά τέσσερα σας δίνουν μία επιπλέον μπάρα υγείας και τα purple orbs που ανά τέσσερα και αυτά σας δίνουν μία επιπλέον μπάρα devil trigger. Τα blue και purple orbs βρίσκονται σε μυστικά σημεία σε κάθε πίστα, οπότε η απόκτησή τους είναι ακόμα μία πρόκληση.

Μπορεί οι δαίμονες του να δίνουν τις μάχες γι αυτόν, αλλά ο V δίνει το τελειωτικό χτύπημα στους εχθρούς.

Αν δεν σας φτάνουν τα παραπάνω, υπάρχουν τρεις ακόμα προκλήσεις αν θέλετε το 100% του παιχνιδιού. Η πρώτη είναι το επίπεδο δυσκολίας Son of Sparda, το οποίο ξεκλειδώνεται αν ολοκληρώσετε το παιχνίδι στην μέτρια δυσκολία (Devil Hunter) και είναι στην κυριολεξία η πραγματική εμπειρία Devil May Cry, με ταχύτερους, πιο δυνατούς και με διπλάσια υγεία εχθρούς, αλλά και διαφορετικές επιθέσεις των boss (σε σχέση με τις επιθέσεις τους στα δύο προηγούμενα επίπεδα δυσκολίας). Αν ολοκληρώσετε το παιχνίδι στο Son of Sparda mode και θέλετε να πάτε ένα βήμα παραπέρα, υπάρχουν τα Heaven and Hell (ένα hit για να σκοτώσετε τον εχθρό αλλά με ένα hit πεθαίνετε και εσείς), Dante Must Die (διπλάσια μπάρα ζωής και διπλάσιο damage των εχθρών σε σχέση με το Son of Sparda mode) και Hell and Hell (με ένα hit πεθαίνετε, αλλά για τους εχθρούς ισχύουν οι κανόνες του Son of Sparda mode). Τολμήστε τα, απλά φροντίστε να έχετε χειριστήρια για... σπάσιμο!

Η δεύτερη από τις τρεις προκλήσεις είναι τα 12 secret missions, που και αυτά βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στις 20 αποστολές του παιχνιδιού και πρέπει να τα ανακαλύψετε (προσωπικά, όσο και να προσπάθησα, πάνω από επτά δε βρήκα ποτέ...). Η τρίτη πρόκληση είναι η επιστροφή του Bloody Palace, του time attack θα μπορούσαμε να πούμε mode της σειράς DMC! Αρχικά, για να έχετε πρόσβαση στο εν λόγω mode πρέπει να ολοκληρώσετε τουλάχιστον μία φορά το παιχνίδι, σε οποιοδήποτε επίπεδο. Τι είναι όμως το Bloody Palace και γιατί τόση... αγάπη γι αυτό; 101 πίστες στις οποίες καλείστε να κερδίσετε τους εχθρούς της κάθε πίστας, ενώ έχετε συγκεκριμένο χρόνο και χωρίς να υπάρχει κάποια πηγή για να γεμίσετε την υγεία σας αν δεχτείτε damage. Μπορείτε να παίξετε με όποιον χαρακτήρα θέλετε, με την ολοκλήρωση κάθε πίστας να σας επιβραβεύει με red orbs. Εκτός από τους εχθρούς, υπάρχουν και όλα τα boss fights της ιστορίας, αν και με τον περιορισμό της μη ανατροφοδότησης της υγείας σας πρέπει να είστε ακόμα πιο προσεκτικός. Υπάρχει βέβαια το Warm Up mode που σας επιτρέπει να παίξετε ξανά τις πίστες που έχετε ξεκλειδώσει, ώστε να τελειοποιήσετε την τακτική σας, αλλά... το να φτάνεις στο 89 και να χάνεις από απροσεξία ε δε το δέχεσαι (δεν κλαίω, όχι...)!

Όπως καταλαβαίνετε, η πραγματική εμπειρία (και δυσκολία) του Devil May Cry 5 δεν είναι στην αρχή. Ακόμα και στο Devil Hunter mode δεν υπάρχει ιδιαίτερη δυσκολία - όχι ότι είναι γελοίο, αλλά δεν είναι και δύσκολο. Αφού όμως το παιχνίδι σας αναγκάζει να πάτε αρχικά σε ένα τέτοιο πιο εύκολο επίπεδο, μπορείτε να επικεντρωθείτε στο να βγάλετε όλες τις μάχες και τις αποστολές με SSS rank, κάτι που απαιτεί αρκετή στρατηγική. Επίσης, αυτό που προσωπικά μου άρεσε είναι η ποικιλία των εχθρών, καθώς και το ότι νέοι εχθροί συνδυάζονται με παλιούς που συναντήσατε σε προηγούμενα επίπεδα, ώστε κάθε μάχη να είναι και πρόκληση. Τέλος, όλες οι μάχες με boss είναι διασκεδαστικές, με τα τελευταία να είναι από τα πιο δύσκολα στην ιστορία της σειράς DMC! Σε γενικές γραμμές, όσες ώρες και να έχετε παίξει, πάντα νιώθετε ότι υπάρχει κάτι να κάνετε, είτε στο Bloody Palace, είτε να γυρίσετε πίσω σε αποστολές που δεν έχετε SSS, είτε να βρείτε όλα τα secret missions, οπότε μιλάμε για 40+ ώρες (τόσες έχω αυτή τη στιγμή) εγγυημένα!

Τρελές μάχες και γραφικά.

Ο τεχνικός τομέας του DMC5 είναι άλλο ένα θετικό. To παιχνίδι στο PS4 Pro έχει σταθερό frame rate, ενώ δεν εντόπισα κανένα απολύτως κόλλημα, κάτι που να πω την αλήθεια με τόσο γρήγορες κινήσεις και τέτοια πληθώρα εχθρών δεν το περίμενα και με εξέπληξε ευχάριστα. Άψογα γραφικά, τρομερά facial animations και level design που “φωνάζει” Devil May Cry, σε συνδυασμό με την απροβλημάτιστη εμπειρία, είναι στοιχεία που απογειώνουν τον τίτλο. Το μοναδικό μου παράπονο είναι πως δεν υπάρχει τόση ποικιλία στα τοπία, με μερικές πίστες να κάνουν χρήση των ίδιων τοπίων απλά με διαφορετικό πρωταγωνιστή, αν και ποτέ δεν ένιωσα ότι αυτή η επανάληψη “κουράζει”. Τέλος, όπως σε κάθε DMC, ο ήχος δίνει ρέστα, με τα themes των χαρακτήρων και των εχθρών να είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους και το voice acting εξαιρετικό.

Με απολαυστικό gameplay, ωραία ιστορία, τρομερό τεχνικό τομέα, τρεις πρωταγωνιστές με τον καθένα να έχει ξεχωριστό παικτικό στιλ, αλλά και απίστευτο replay value για όποιον θέλει όντως να ασχοληθεί, το Devil May Cry 5 είναι ίσως το καλύτερο παιχνίδι της σειράς DMC (το “ίσως” το αναφέρω όχι γιατί έχει κάτι κατώτερο σε σχέση με τους προκατόχους του, αλλά γιατί για κάποιους μπορεί τα DMC1 και DMC3 να έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά τους). Μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο πακέτο που τα έχει όλα και προσφέρει πολλές ώρες ενασχόλησης, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να γίνει και πολύ φιλικό προς τους πρωτάρηδες. Επενδύστε άφοβα!

Άψογος τεχνικός τομέαςΙστορία που κρατάει το ενδιαφέρον και δίνει απαντήσεις για το παρελθόνReplay valueΦιλικό προς τους νέους παίκτες, αλλά και όσο δύσκολο θέλει ο καθέναςΤρεις πρωταγωνιστές, τρία διαφορετικά στιλ παιχνιδιούΟι αποστολές του V είναι οι πιο αδύναμεςΜικρή ποικιλία στα περιβάλλονταΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:CapcomΕΚΔΟΣΗ:CapcomΔΙΑΘΕΣΗ:CD MediaΕΙΔΟΣ:ActionΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.devilmaycry5.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:8/3/2019

Game20.gr, το Άσυλο των gamers