Darksiders Genesis review

Δανειζόμενη έμπνευση και φαντασία από τις πιο γλαφυρές περιγραφές της Αποκάλυψης του Ιωάννη, η σειρά Darksiders έχει κερδίσει επάξια περίoπτη θέση στις καρδιές μας. Η ιδιαίτερη ιστορία επικού χαρακτήρα και το ειδικό βάρος των πρωταγωνιστών της, σε συνδυασμό με το πάντα ενδιαφέρον και στην μόδα σκηνικό μιας κατακλυσμιαίας καταστροφής, έχει συμβάλει τα μέγιστα στην επιτυχία της σειράς, η οποία συνεχίζεται με κάτι διαφορετικό. To Darksiders Genesis

είναι μια prequel περιπέτεια με στιλ τύπου Diablo, που μας ταξιδεύει στο παρελθόν, πριν το πρώτο Darksiders.

Πριν ηχήσουν λοιπόν μυθιστορικά και μεταφορικά οι σάλπιγγες και σπάσουν οι σφραγίδες, το παν από την αρχή του κόσμου ήταν θέμα ισορροπίας στο σύμπαν. Υπεύθυνο για την διατήρηση και ευημερία αυτής της ισορροπίας ήταν το Council, μια οντότητα εντεταλμένη από τον Δημιουργό για εξισορρόπηση της ζυγαριάς του αίματος των αιώνιων μαχών ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού, του Παράδεισου και της Κόλασης. Θανάσιμα εργαλεία στα χέρια των μελών του, τέσσερα Nephilim με απίστευτη δύναμη, τέσσερις καβαλάρηδες που αφάνισαν το ίδιο τους το είδος και υπακούν πια τυφλά στις εντολές του Council. Στο παιχνίδι πρωταγωνιστούν δύο εκ των καβαλάρηδων, ο γνωστός και αγαπημένος War και ο πρωτοεμφανιζόμενος πιστολέρο Strife. Σκοπός σας είναι ξεσκεπάσετε τις μηχανορραφίες του άρχοντα του σκότους Lucifer και να ανακαλύψετε κρυφές συνομωσίες και συνεργασίες, σκοτώνοντας στην διαδρομή ορδές δαιμόνων και αρχιδαιμόνων, παράπλευρες συνέπειες διατήρησης της “εύθραυστης ισορροπίας”.

Το παιχνίδι, για πρώτη φορά στη σειρά Darksiders, έχει top-down προοπτική η οποία προσπαθεί να λειτουργήσει σαν κάτι νέο. Στα θετικά είναι ότι η κάμερα σας βοηθάει να γίνετε ένα με τη φρενήρη δράση έχοντας πλήρες οπτικό πεδίο για να βλέπετε τους εχθρούς που σας επιτίθενται. Το θέμα όμως είναι η έλλειψη λεπτομέρειας στις μάχες. Έτσι, για να απολαύσετε τις εντυπωσιακές εκτελέσεις που κάνουν οι War και Strife στους εχθρούς χρειάζεστε... κυάλια, καθώς η κάμερα είναι αρκετά μακριά από την δράση με αποτέλεσμα μια γλυκόπικρη αίσθηση μισής απόλαυσης. Ένα δεύτερο αρνητικό είναι ότι πάνω στον πυρετό της μάχης και την προσπάθειά σας να ξεφύγετε με γρήγορους ελιγμούς από τις εχθρικές επιθέσεις, είναι πολύ πιθανό να κολλήσετε σε κάποιο εμπόδιο ή βαρέλι που δε φαίνεται καλά στο χώρο, κοστίζοντάς σας πολύτιμη ενέργεια. Επίσης ποιο το νόημα να υπάρχουν διαφορετικά skins για κάθε ήρωα, όταν δεν μπορείς να χαρείς τη λεπτομέρειά τους λόγω απόστασης της κάμερας. Χρησιμοποιείτε skins που αποκτήσατε με κόπο και μάταια προσπαθείτε να διακρίνετε τις οπτικές και αισθητικές αλλαγές στους ήρως. Τέλος, μερικές φορές ίσως κολλήσει ο χαρακτήρας σε κάποιο βράχο ή κάποια τρύπα που δεν φαίνεται καθόλου, αλλά ευτυχώς με την επιλογή του άλλου χαρακτήρα ξεκολλάει.

Ο War σε όλο του το μεγαλείο.

Μαζί με την προβληματική κάμερα έχουμε και τον χάρτη του παιχνιδιού, ο οποίος έχει το ανεπανάληπτο βίτσιο να εμφανίζει τα πάντα εκτός από τον... ίδιο τον ήρωα. Έτσι, παίζοντας και ανακαλύπτοντας τον χάρτη της περιοχής, βλέπετε την τοποθεσία κάθε θησαυρού και συλλεκτικού, αλλά δεν μπορείτε να δείτε πού βρίσκεστε ακριβώς καθώς δεν υπάρχει εικονίδιο δικό σας. Η περιοχή που βρίσκεστε φωτίζεται, δίνοντας ένα γενικό στίγμα αλλά πιστέψτε με, θα βρεθείτε μπερδεμένος πολλές φορές μαντεύοντας στο περίπου τη θέση σας στο χάρτη, βασιζόμενος καθαρά στην τοποθεσία των σεντουκιών και των υπόλοιπων συλλεκτικών που ξεκλειδώνετε.

Όταν συνηθίσετε αυτή τη νέα προοπτική παρακολούθησης της δράσης και τα άλλα κακώς κείμενα, το παιχνίδι γίνεται απολαυστικό. Οι μάχες και το οπλοστάσιο που έχετε στην διάθεσή σας αποτελεί το μεγαλύτερο ατού του. Μπορείτε ανά πάσα στιγμή να χειρίζεστε είτε τον ένα καβαλάρη, είτε τον άλλο, με τον καθένα να έχει τα δικά του προτερήματα και δυνάμεις και δύο διαθέσιμες μπάρες, υγείας (health) και οργής (wrath). Ο War βλοσυρός και οξύθυμος, με το σπαθί του, τους συνδυασμούς άμυνας με block και κοντινής επίθεσης, είναι ιδανική επιλογή για μάχες σώμα με σώμα. Ο Strife είναι ο ranged εκτελεστής αλλά και... “καλαμπουρτζής” της παρέας, μια προσέγγιση προσωπικότητας μάλλον αδιάφορη και ανάλαφρη. Δεν μπορεί να είσαι ένας καβαλάρης της Αποκάλυψης, μάστιγα των δαιμόνων και αγγέλων και σχεδόν σε κάθε διάλογο να κάνεις αστεϊσμούς σαν να βγήκες για μπύρες με τον Σεφερλή. Τουλάχιστον ο Strife όταν δεν μιλάει, σπέρνει τον όλεθρο από μακριά με τα δύο του όπλα που αποτελούν σωστές φονικές μηχανές. Καθώς προχωράτε αποκτάτε νέες δυνάμεις και για τους δύο, με τις οποίες μπορείτε να κάνετε φοβερούς συνδυασμούς χτυπημάτων που χρησιμοποιούν αντίστοιχα wrath (κάτι σαν το stamina). Έτσι, μπορείτε να καίτε, να ρουφάτε ζωή σαν βαμπίρ, να κεραυνοβολείτε μαζικά τους εχθρούς και πολλά άλλα, ώστε να τους στείλετε “στα θυμαράκια”, σε ένα επιπέδου Ρωμαϊκού Κολοσσαίου θέαμα που απογειώνει το παιχνίδι. Σκοτώνοντας εχθρούς συλλέγετε souls με τα οποία μπορείτε να αγοράσετε αναβαθμίσεις, νέες κινήσεις για τους ήρωες και διάφορα άλλα καλούδια από “παλιούς γνωστούς” της σειράς Darksiders.

Παρόλο που το παιχνίδι μοιάζει με action-RPG, η συνολική εμπειρία ρίχνει άγκυρα σε ρηχά νερά, αλλά με έναν τρόπο που προωθεί το grinding και το πισωγύρισμα σε κάθε ένα από τα συνολικά 16 κεφάλαια. Κάθε εχθρός με τον θάνατο του υπάρχει πιθανότητα να αφήσει πίσω του ένα πυρήνα (core), μια ουσία με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες κάθε φορά, την οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι καβαλάρηδες για να αυξήσουν την δύναμη τους και τα συνολικά στατιστικά τους (attack, wrath, health). Έτσι, υπάρχει ένας πίνακας με υποδοχές ο oποίος αποτελείται από 30 minor πυρήνες και 8 mighty πυρήνες και κάθε υποδοχή ανήκει σε μία από τις προαναφερθείσες κατηγορίες (με την καθεμία να έχει το δικό της σύμβολο για να τις ξεχωρίζετε). Σε αυτόν μπορείτε να τοποθετείτε τους πυρήνες που βρίσκετε παίρνοντας και ειδικά μπόνους αν καταφέρετε να ταιριάξετε στην υποδοχή τον πυρήνα του τέρατος με την κατηγορία που ανήκει. Κάθε πυρήνας μπορεί επίσης να αναβαθμιστεί αν τον συλλέξετε πολλές φορές (εξού και το grinding και η αξία της επανάληψης αποστολών), ανεβαίνοντας επίπεδο και βελτιώνοντας συνάμα τα στατιστικά σας. Μπορεί να ακούγεται λίγο μπερδεμένο, αλλά στην πράξη είναι αρκετά απλό, σα να συμπληρώνετε ένα παζλ. Καθώς δεν υφίσταται leveling χαρακτήρων, η κατανομή των πυρήνων στον πίνακα έχει άμεσο αντίκτυπο στα συνολικά σας στατιστικά. Με την έναρξη κάθε κεφαλαίου μπορείτε να δείτε την ελάχιστη συνολική δύναμη που προτείνει το παιχνίδι για το συγκεκριμένο κεφάλαιο, επιτρέποντά σας να κάνετε τις απαραίτητες συγκρίσεις και αναδιατάξεις στον πίνακα με τους πυρήνες που έχετε συλλέξει. Με προσοχή και λίγο πειραματισμό πάντως καταλήγετε -στο normal επίπεδο δυσκολίας- να ξεπεράσετε κατά πολύ τη συνολική δύναμη που θέτει σαν όριο κάθε κεφάλαιο και να έχετε ένα εύκολο έργο.

Παγωμένος, αφιλόξενος κόσμος.

H συλλογή πυρήνων για την αναβάθμιση των ηρώων μπορεί να αποδειχτεί επίπονη διαδικασία κατά την περιήγηση σας στις πίστες, γιατί χρειάζεστε αρκετούς για την αναβάθμιση του καθενός ξεχωριστά (level-up μέχρι το επίπεδο 3) και η συχνότητα εύρεσής τους ποικίλει. Εδώ έρχεται να προστεθεί το arena, ένα mode στο οποίο καλείστε να εξουδετερώσετε 10 κύματα εχθρών με την δυσκολία να αυξάνεται σταδιακά. Η αρένα είναι ένα ενδιαφέρον και ευχάριστο διάλειμμα από την κεντρική ιστορία. Ικανοποιεί πλήρως τις arcade ορέξεις σας με ανελέητη σφαγή και ακατάπαυστη δράση, εξελίσσοντας παράλληλα και τον χαρακτήρα σας καθώς μέσα από το πλήθος εχθρών συλλέγετε πυρήνες με μεγαλύτερη συχνότητα. Θριαμβεύοντας και στις 20 αρένες του παιχνιδιού (η τελευταία είναι ατέλειωτη οπότε... καλή υπομονή) και μαζεύοντας πόντους σας αποκτάτε σημαντικές ανταμοιβές όπως souls, νέα skins για τους χαρακτήρες, εξοπλισμό κτλ.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στους γρίφους, με το παιχνίδι να προσπαθεί να κρατήσει μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα σε μάχες και την εξάσκηση του μυαλού. Οι καβαλάρηδες, πέρα από τις πολεμικές κινήσεις, έχουν και ειδικό εξοπλισμό για να ξεπερνούν τα εμπόδια που συναντάνε στον κόσμο. Κάθε καβαλάρης έχει τον δικό του προσωπικό και μοναδικό εξοπλισμό αποκλειστικά για την περιήγηση στις κακοτοπιές και στα δυσπρόσιτα μονοπάτια κάθε πίστας (που καταλήγουν συνήθως σε collectible) καθώς και για την επίλυση γρίφων. Χρειάζεται συνεχής εναλλαγή, δοκιμές και χρήση των ειδικών ικανοτήτων του κάθε χαρακτήρα για να προχωρήσετε. Ειδικά αν είστε τελειομανείς και θέλετε 100% ολοκλήρωση βρίσκοντας τα πάντα, ετοιμαστείτε για πολύ πισωγύρισμα, καθώς ο εξοπλισμός που χρειάζεται πχ για να ανεβείτε σε κάποιο ύψωμα ή να ανοίξετε συγκεκριμένους διακόπτες σας προσφέρεται σταδιακά στο παιχνίδι μέχρι το τέλος του. Σε γενικές γραμμές όμως το παιχνίδι καταφέρνει ομαλά με το στήσιμο του να σας προσφέρει τον απαραίτητο “εθισμό” ώστε να επαναλαμβάνετε προηγούμενα κεφάλαια για να τα ολοκληρώσετε πλήρως, χωρίς να κουράζει. Επίσης σημαντική και πρωτοεμφανιζόμενη στη σειρά Darksiders προσθήκη είναι το co-op. Μπορείτε να παίξετε μαζί με ένα φίλο, είτε online είτε local splitscreen, με την εμπειρία να είναι άκρως διασκεδαστική και χορταστική, απαιτώντας αρμονική συνεργασία για την επίλυση γρίφων και υποστήριξη με revives για την επικράτηση στις μάχες.

Απολαυστικές μάχες.

O κόσμος είναι και δείχνει όπως ακριβώς περιμένουμε σε ένα Darksiders game. Σκοτεινές δαιμονικές περιοχές και φωτεινοί μεγαλοπρεπείς παράδεισοι σε απόλυτη οπτική ισορροπία, με κοινό χαρακτηριστικό την αποσάθρωση και την καταστροφή. Κάθε κεφάλαιο έχει την δική του θεματολογία με γλαφυρή και ωμή αποτύπωση, προσφέροντας μια ατμοσφαιρική εμπειρία, χωρίς όμως “να βγάζει μάτια”. Δεν υπάρχουν κινηματογραφικού επιπέδου cutscenes για την αφήγηση της ιστορίας, παρά μόνο εικόνες δεμένες μεταξύ τους με όμορφο artwork, αποπνέοντας μια καρτουνίστικη αισθητική που ταιριάζει στο ύφος του τίτλου. Στο ίδιο μοτίβο και ο ήχος, ο οποίος κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα προσφέροντας επικές στιγμές και συναισθήματα, κυρίως στα boss fights. Το soundtrack από τον Gareth Coker είναι πολύ προσεγμένο και από τα καλύτερα στο gaming για τη χρονιά που φεύγει. Αρκετά καλό και το voice acting (ο War επιβλητικός), αν και υποβαθμίζεται λίγο από τους ανάλαφρους διαλόγους.

Το τελευταίο (ή σεναριακά... πρώτο) κεφάλαιο της σειράς Darksiders τολμάει να πειραματιστεί και να δοκιμαστεί σε νέα μονοπάτια, χωρίς όμως να καταφέρνει απόλυτα να αποφύγει λακκούβες και κακοτοπιές. Πέρα όμως από κάποια “παιδικά λάθη” μιας πρώτης προσπάθειας για κάτι διαφορετικό, το συνολικό εγχείρημα κρίνεται επιτυχημένο, με ικανοποιητική διάρκεια (περίπου 25 ώρες μου πήρε με πλήρη ολοκλήρωση αρένας και κεντρικής ιστορίας και εύρεση των περισσότερων collectibles). Αν είστε φαν του Darksiders ή θέλετε να γνωρίσετε την ιστορία των καβαλάρηδων με σωστή χρονολογικά σειρά, μη χάσετε το Darksiders Genesis.

Ξέφρενη και χορταστική δράσηΑπλό, εθιστικό σύστημα αναβάθμισηςΑτμοσφαιρικά γραφικάΉχοςCo-opΙκανοποιητική διάρκειαΠολλά collectiblesΜακρινή κάμερα που στοιχίζει σε λεπτομέρεια και ακρίβεια κινήσεωνΗ προσωπικότητα του Strife είναι ανάλαφρη και επιπόλαιη σεναριακάΧάρτης που κάνει τα εύκολα δύσκολαΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (14/2/2020), Xbox One (14/2/2020), Switch (14/2/2020), PC, StadiaΑΝΑΠΤΥΞΗ:Airship SyndicateΕΚΔΟΣΗ:THQ NordicΔΙΑΘΕΣΗ:Enarxis

Game20.gr, το Άσυλο των gamers