Darksiders 2 Review

Είναι μια μάλλον ατυχής στιγμή, να συνειδητοποιείς ότι το παιχνίδι που περιμένες τρελά τον τελευταίο χρόνο, δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σου. Νιώθεις απογοήτευση, αδικία για την αφοσίωση που του έδειξες, και, εν τέλει, αυτή την κενή αίσθηση του να μην ξέρεις ποιον να πρωτοκατηγορήσεις, ιδίως αν το παιχνίδι είχε φοβερές προοπτικές. Και ενώ το Darksiders 2 δεν είναι ακριβώς απογοητευτικό, σίγουρα δε θα μπορέσει, αυτό και οι δημιουργοί

του, να απολαύσουν τις δάφνες που, τόσο εγώ όσο και πάμπολλοι gamers, ήμασταν έτοιμοι να δώσουμε.

Το στραβοπάτημα ξεκινά από την αρχή του Darksiders 2, εκεί που επιβεβαιώνεται πως το sequel πραγματεύεται όντως την προσπάθεια του Θανάτου, του Καβαλάρη με το χλωμό άλογο, να ξεκαθαρίσει την κατάσταση γύρω από την προδοσία που υπέστει ο αδερφός του Πόλεμος στο πρώτο Darksiders. Όλα αυτά, τη στιγμή που το πρώτο παιχνίδι έκλεισε με μια φοβερή σκηνή, αφήνοντας ελπίδες για μεγαλειώδεις καταστάσεις τετραπλού co-op στη συνέχεια. Κάτι φυσικά που δεν ισχύει. Ο Θάνατος είναι μόνος όπως και ο Πόλεμος, αλλά αυτή τη φορά ο πρωταγωνιστής δεν ταξιδεύει σε μια κατεστραμμένη Γη, αλλά στα Nether Realms (σ.σ.: Κάτω Βασίλεια), όπου πρέπει να γίνει ο θεληματάρης πολλών υπάρξεων, ώστε να καταφέρει να σώσει τον αδερφό του.

Ο Terminator, στο review του Darksiders μερικά χρόνια πριν, είχε γράψει πως ο Πόλεμος είναι «είναι φοβερά “cool”, όπως αρμόζει σε έναν Καβαλάρη της Αποκάλυψης” – προφανέστατα, δε φανταζόταν πώς θα είναι ο Θάνατος στο sequel. Ο πιο φοβερός από τους Καβαλάρηδες, όπως ισχυρίζεται το παιχνίδι, είναι από μόνος του ένα πολύ καλός λόγος για να ασχοληθείτε μαζί του. Είναι ήρεμος στους διαλόγους του με τρομερά πλάσματα, καταφέρνει όμως να γίνει τρομερός εχθρός όταν τα πράγματα εξελίσσονται… στραβά. Δείχνει να παίρνει τη θέση του υπάκουου θεληματάρη πιο συχνά απ’ ότι θα έπρεπε, όταν έρθει η ώρα όμως παίρνει αυτό που θέλει χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Ετοιμόλογος, πανέξυπνος και έτοιμος να αντιμετωπίσει τα πάντα για τον αδερφό του, είναι ικανός να θυσιάσει οτιδήποτε για να αποκαταστήσει την τάξη. Σίγουρα ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ήρωες σε video game τέτοιου είδους και ένα κερδισμένο στοίχημα για τη Vigil.

Πρώτος μάγκας.

Αυτός ο τρομερός ήρωας ταξιδεύει στα Nether Realms, για να βρει τον τρόπο να διελευκάνει την πολύπλοκη σκευωρία. Κόσμοι διαφορετικοί από τη Γη, που έδωσαν την ελευθερία στα ταλαντούχα παιδιά της Vigil να δημιουργήσουν μοναδικές καταστάσεις. Τα μέρη που ταξιδεύει ο Θάνατος αντιστοιχούν σε –κυρίως- τέσσερα διαφορετικά βασίλεια, το καθένα με εντελώς διαφορετική νοοτροπία. Μπορεί τα περιβάλλοντα να μην είναι διαδραστικά, και το platforming στα βασίλεια να περιορίζεται στα πολύ βασικά (περισσότερο υπάρχει μέσα στα dungeons του παιχνιδιού), ο σχεδιασμός όμως των κόσμων και οι επιλογές των χρωμάτων, κάνουν το Darksiders 2 και το ταξίδι του Θανάτου μια μοναδική εμπειρία. Το αν θα αρέσει σε όλους είναι ένα καθαρά υποκειμενικό θέμα, αλλά το παιχνίδι καταφέρνει να έχει