Clive ‘N’ Wrench review

Clive ‘Ν’ Wrench. Πώς λέμε Rachet and Clank, Jak and Daxter, Banjo Kazooie, Yooka Laylee, Κωνσταντίνου και Ελένης και άλλα πετυχημένα ντουέτα στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών και όχι μόνο; Έτσι και εδώ έχουμε τους Clive και Wrench, ένα ζευγάρι με τοξική αλληλεξάρτηση και άψυχα μάτια που θα στοιχειώσει την κονσόλα σας.

Η ιστορία του Clive ‘N’ Wrench ξεκινά με την Nancy, μια κουνελοεπιστήμονα με εκνευριστική φωνή που έχει κατασκευάσει μια μηχανή του χρόνου από ένα ψυγείο εποχής ΠΑΣΟΚ. Μετά την κλοπή των σχεδίων της από τον

Dr Daucus (που είναι σαν να έκαναν παιδί ο Αϊνστάιν και ο Dr Cortex με δότη σπέρματος τον Μπαγκς Μπάνι στην Σοβιετική Ρωσία), η Nancy αναθέτει στον Clive, ένα κουνέλι και τον Wrench, έναν πίθηκο που κουβαλάει ο Clive στην πλάτη του, να ταξιδέψουν στο χρόνο για να ανακτήσουν τα σχέδιά της από τον κακό δόκτορα. Το ομηρικό αυτό έπος διανθίζεται από ανθρωπόμορφα ζώα που μιλούν έναν συνδυασμό από άναρθρες κραυγές και έναν γρατσουνισμένο δίσκο του Τριαντάφυλλου και ξετυλίγεται σε 11 υπέροχες πίστες που οι ήρωες εξερευνούν για να πάρουν πίσω τα σχέδια της επιστημόνισσας.

Το Clive 'N' Wrench είναι ένα 3D platformer με σαφείς επιρροές από τη χρυσή εποχή του είδους στα ‘90s. Το βασικό gameplay του παιχνιδιού είναι να μαζέψετε τις αρχαίες πέτρες που βρίσκονται διασκορπισμένες στις πίστες, ώστε να ξεκλειδώσετε το boss του εκάστοτε επιπέδου και αφού το κατατροπώσετε ξεκλειδώνετε το επόμενο επίπεδο και συνεχίζετε τον ατελέσφορο κύκλο της συλλογής και κατατρόπωσης. Φυσικά οι πέτρες δεν είναι απλά πεταμένες στις πίστες και εσείς τις περισυλλέγετε. Όοοοοχι, πρέπει να κοπιάσετε, αναλαμβάνοντας πρωτότυπες αποστολές ταχύτητας, συλλογής αντικείμενων για να ικανοποιήσετε τις ορέξεις των ιθαγενών του επιπέδου και ανακάλυψης άλλων αντικειμένων που ξεκλειδώνουν άλλα αντικείμενα. Ούτε τα εφτά εφτάρια να ήταν χορηγοί τόσο ξεκλείδωμα. Κλασικό ρεπερτόριο κινήσεων πλατφορμιάς με άλματα, διπλά άλματα, άλματα αναποδογυριστά, αιωρήσεις και stomping, που κάνουν πιο διασκεδαστικό και πολυποίκιλο το ταξίδι σας στα επίπεδα. Βασικά όλα αυτά τα κάνει ο Clive. Ο Wrench υπάρχει μόνο για να γλεντάει το κορμάκι του ο κούνελος και να τον εκμεταλλεύεται για τα βρώμικα σχέδιά του, αφού τον χρησιμοποιείτε σαν όπλο για να χτυπάτε τους εχθρούς ή τον στριφογυρίζετε σαν έλικα για να αιωρηθείτε στην πίστα. Κανονική κακοποίηση ζώου δηλαδή.

Και εφόσον μιλάμε για πλατφορμιά τύπου ‘90s, δεν θα σας άφηνε να μαζεύετε μόνο πέτρες (και μάλιστα αρχαίες). Υπάρχουν ρολόγια, κλειδιά, κομμάτια τούρτας (για ανανέωση ενέργειας) για να συλλέξετε και να ηδονιστείτε από την μάζωξη των άψυχων αντικειμένων, δίνοντας νόημα στην μάταιη ζωή σας. Τα ρολόγια που μαζεύετε είναι τσέπης (του τοίχου τα κρατάνε για το sequel) και είναι εκατοντάδες σε κάθε πίστα, οπότε ακόμα και οι πιο υποχόνδριοι συλλέκτες θα βαρεθούν να ψάξουν για όλα. Επειδή βρίσκονται παντού σταματά και η ευχαρίστηση της εξερεύνησης ενός επιπέδου για την συλλογή τους.

Το κύριο πρόβλημα του παιχνιδιού είναι το ίδιο το platforming. Η αίσθηση που αφήνει ο χειρισμός του Clive είναι χαλαρή, είναι λίγο floaty ο κούνελος και πάει κόντρα στο «σφιχτό» platforming που απαιτεί το παιχνίδι. Χρειάζεστε συνεχώς διορθώσεις κατά την διάρκεια του άλματος για να κάνετε σωστή προσγείωση. Με τα απαιτητικά άλματα που πρέπει να κάνετε, είναι δύσκολο να υπολογίσετε αν χρειάζεται άλμα μονό, διπλό, ημίδιπλο, στριφογυριστό, κοφινάτο βιδαριστό, με αποτέλεσμα να τρώτε τα μούτρα σας (και το παιχνίδι καντήλια). Στον δε χειρισμό υπό του ύδατος χάνεται εντελώς η οποιαδήποτε αίσθηση ικανοποίησης (έστω και μαζοχιστικής) και ο κούνελος απλά παίζει με τα νεύρα σας.

Μια άλλη «ομορφιά» του παιχνιδιού είναι η μηδαμινή αίσθηση των χτυπημάτων. Δεν καταλαβαίνετε πότε οι εχθροί σας χτυπάνε και πότε τους χτυπάτε και τις περισσότερες φορές συμβαίνουν και τα δυο ταυτόχρονα (ούτε σε ρωμαϊκό όργιο τέτοια μανούρα). Και αυτό γίνεται ακόμη πιο εκνευριστικό στους αρχηγούς κάθε πίστας, όπου σιχτιρίζετε την ώρα και την στιγμή που βάλατε αυτό το δημιούργημα του σατανά στην κονσόλα σας. Όταν χρειάζεσαι «σφιχτό» χειρισμό στις πίστες και ο χειρισμός είναι πιο χαλαρός και από τον φαλλό 95χρονου συνταξιούχου του ΤΕΒΕ κάνεις υπομονή και προχωράς μέχρι να τα καταφέρεις, νιώθοντας μια αίσθηση υπερηφάνειας που το παιχνίδι σε πολεμάει αλλά εσύ αντιστέκεσαι και προχωράς. Όταν όμως χρειάζεσαι και «σφιχτό» χειρισμό και ένας ψαλιδοχέρης σου εξαπολύει επιθέσεις ενώ κινείσαι σε έναν στενό διάδρομο που καταρρέει ε τότε @#$%@@#&* και #@$!%#$^*&… Επίσης οι εχθροί είναι ανέμπνευστοι, χωρίς συγκεκριμένο σχήμα και χαρακτηριστικά, ανάξιοι απομνημόνευσης και αρκετά ηλίθιοι, αφού κολλάνε συνεχώς σε κολώνες και τοίχους επαναλαμβάνοντας τις ίδιες κινήσεις.

Τα γραφικά είναι στιλ PS2, νοσταλγικά άλλα και άκαμπτα, άψυχα. Μεγάλες και απλοϊκές οι πίστες, χαοτικές χωρίς αίσθηση σκοπού και προορισμού, απλά κάποια στιγμή καθώς εξερευνάτε πέφτετε πάνω στην έξοδο ή μια πύλη που σας πάει στο επόμενο επίπεδο έστω και κατά τύχη. Υπάρχει ποικιλία στα περιβάλλοντα, με επίπεδα βασισμένα σε ιστορικές περιόδους (αρχαία Αίγυπτος, άγρια δύση, αρχαία Ελλάδα κτλ), με διάφορες αναφορές στα ‘90s διασκορπισμένες παντού, που σας κάνουν να χαμογελάσετε και να ξεχάσετε, για κάποια χιλιοστά του δευτερολέπτου, τον πόνο σας. Κατά τ’ άλλα, έχουμε απαράδεκτο draw distance για 2023 (ακόμη και για 2003), αρκετό loading και μια κάμερα που κολλάει πίσω από τοίχους λες και παίζετε Tomb Raider και προσπαθείτε να ζουμάρετε στον τετράγωνο κώλο της Λάρα το 1997. Η μουσική είναι το κλασικό «so bad it’s good», με τρομπέτες και σαξόφωνα, πιάνα και βιολοντσέλα. Τέλος, ηχητικά εφέ από Βέγγο και Benny Hill, χαρακτήρες χωρίς φωνές αλλά με ήχους παιχνιδιού για δίχρονα.

Τα τελευταία χρόνια έχουν βγει πάρα πολλά εξαιρετικά platformers, με το είδος να διανύει μια νέα χρυσή εποχή. Λογικό είναι, λοιπόν, να υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως το Clive ‘Ν’ Wrench. Παρότι αποτελεί δουλειά ενός μόνο developer και αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό, απλά δεν φτάνει το επίπεδο άλλων τίτλων που αποτίουν φόρο τιμής στα platformers των παιδικών μας χρόνων.

Ποικιλία κινήσεωνΠοικιλία επίπεδων«Χαλαρός» χειρισμόςΥπερβολικά «παλαιάς κοπής» τεχνικός τομέαςΧαοτικά επίπεδαΑρκετό loadingΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 5.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, PS4, Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Dinosaur BytesΕΚΔΟΣΗ:Numskull Games

Game20.gr, το Άσυλο των gamers