Civilization 6: Gathering Storm Review

Ένα χρόνο μετά το καινοτόμο Rise and Fall, η δεύτερη επέκταση του Civilization 6 είναι γεγονός. Το Civilization 6: Gathering Storm, για πρώτη φορά φέρνει στη σειρά Civilization καιρικά φαινόμενα, φυσικές καταστροφές, καθώς κι ένα σύστημα κλιματικής αλλαγής (το οποίο σε παλιότερα Civ, σημειωτέον, υπήρχε ήδη). Επίσης φέρνει διάφορες αλλαγές στην διπλωματία και τους τρόπους νίκης στο ύστερο παιχνίδι.

Ας αρχίσω με τους

νέους πολιτισμούς, οι οποίοι είναι κατ' εμέ οι πιο ενδιαφέρουσες προσθήκες και αυτές που δημιουργούν τα περισσότερα ενδιαφέροντα σενάρια και ποικιλία μεταξύ των παρτιδών. Δοκίμασα τους Μαορί και την Ουγγαρία. Οι Μαορί ξεκινάνε στην μέση του ωκεανού και μπορούν να πλοηγηθούν σε όλα τα θαλάσσια εξάγωνα του χάρτη εκατοντάδες γύρους πριν από άλλους πολιτισμούς. Έχουν λοιπόν τεράστια ελευθερία όσον αφορά την τοποθέσια της πρώτης πόλης τους, καθώς επίσης δεν χρειάζεται να έχουν ιδρύσει την πρώτη πόλη για να κερδίζουν πόντους κουλτούρας κι επιστήμης. Οι Μαορί επίσης δεν χρειάζεται να αναπτύξουν με υποδομές όλες τους τις περιοχές, γιατί κερδίζουν επιπλέον σφυράκια παραγωγής από υπανάπτυκτες περιοχές. Είναι κάτι σαν τους χίπηδες του Civilization και εμβληματικές φιγούρες για το σύστημα του παιχνιδιού που έχει να κάνει με την κλιματική αλλαγή. Αλλά περισσότερα σχετικά με αυτό αργότερα.

Με τους Ούγγρους έπαιξα την πολύ ικανοποιητική παρτίδα κατάκτησής μου. Με τις υποτελείς πόλεις-κράτη μου, των οποίων τις μονάδες μπορούσα να κάνω δικές μου και να εξελίξω δωρεάν χάρη στην ειδική “δύναμη” των Ούγγρων, σκόρπισα τον τρόμο και τον πανικό στους εχθρούς μου – αν και τελικά κατέληξα να χρησιμοποιώ Γιγάντια Ρομπότ Θανάτου που ψώνισα με τους αχρησιμοποιήτους πόντους πίστης μου (τα οποία ακόμα κι αν τρώνε πολύ ουράνιο, κατά την γνώμη μου είναι υπερβολικά δυνατά, σχεδόν ασταμάτητα, ακόμα και σε σύγκριση με πυρηνικά όπλα).

Οι Ίνκας μπορούν να διασχίσουν βουνά από την αρχή του παιχνιδιού.

Αναφέρω αυτούς τους δύο πολιτισμούς γιατί μου προσέφεραν τις πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες παιχνιδιού, τις οποίες όμως κατά βάση θα μπορούσα άνετα να τις είχα και στο προηγούμενο expansion. Οι νέες προσθήκες που έχουν να κάνουν με τις φυσικές καταστροφές δεν άλλαξαν ιδιαίτερα τον ρου του παιχνιδιού. Ναι, από εδώ και στο εξής υπάρχουν υφαίστεια, καταιγίδες, καταποντισμοί και πλημμύρες, οι οποίες όμως ουσιαστικά σπάνια σας δημιουργούν πρόβλημα. Αντιθέτως, οι πλημμύρες και τα ηφαίστεια σας στοιχίζουν ίσως το πολύ μερικό πληθυσμό αλλά κάνουν τα εδάφη σας πιο εύφορα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι τα ακραία καιρικά και γεωλογικά φαινόμενα (που περιέργως δεν συμπεριλαμβάνουν τους σεισμούς!) ενδέχεται να καταστρέψουν τις συνοικίες σας, αλλά από την μέση του παιχνιδιού και μετά δεν τους πολυδίνετε σημασία γιατί πολύ εύκολα μπορείτε είτε να αποτρέψετε είτε να επισκευάσετε τις ζημιές ακόμα και από τις χειρότερες καταστροφές.

Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για την κύρια προσθήκη του Gathering Storm, την κλιματική αλλαγή. Όταν ο πολιτισμός σας και των άλλων αρχίσουν να καίνε αναλώσιμες πηγές ενέργειας όπως πετρέλαιο και κάρβουνο και να καστρέφουν δάση, σιγά σιγά οι πάγοι λιώνουν, τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται πιο συχνά αλλά και κάποιες παράκτιες περιοχές πλημμυρίζουν από την διαρκώς ψηλότερη στάθμη της θάλασσας. Το εντυπωσιακό με την κλιματική αλλαγή είναι ότι πρώτον, σας λέει το παιχνίδι από τον πρώτο γύρο ποια εξάγωνα θα επηρεαστούν στο μέλλον, το οποίο πραγματικά δεν βγάζει κανένα νόημα και μειώνει τις πραγματικές επιπτώσεις αν είστε προσεκτικός. Δεύτερον, από ένα σημείο και μετά οι επιπτώσεις απλώς σταματάνε και το κλίμα σταματά να αλλάζει. Γιατί; Μυστήριο... Εντωμεταξύ, εσείς μπορείτε να κατασκευάσετε αντιπλημμυρικά έργα και στο τέλος του παιχνιδιού να δεσμέυσετε τον άνθρακα, αν και τότε η όποια ζημιά είναι μη αναστρέψιμη. Σε κάθε περίπτωση, ο “κίνδυνος” είναι απλά άλλη μια ενόχληση όσο πλησιάζετε προς τη νίκη. Ταυτόχρονα, επειδή η κλιματική αλλαγή ξεκινάει πολύ σύντομα και κάνει τον κύκλο της πολύ γρήγορα, είναι πρακτικά αδύνατο να κάνετε οτιδήποτε για να την αποτρέψετε. Η όλη ιστορία αφήνει μια γεύση προχειρότητας

Θα έλεγα ότι συγκριτικά με την κλιματική αλλαγή, το νέο Παγκόσμιο Κογρέσο και η νέα διπλωματική νίκη είναι πιο φρέσκα και όντως αλλάζουν το παιχνίδι και τις ισορροπίες ισχύος κάπως, ειδικά σε σχέση με τις πόλεις-κράτη. Πλέον από την μέση του παιχνιδιού και μετά γίνονται τακτικές “συνελεύσεις” όπου μπορείτε να αιτηθείτε μικρές αλλαγές στους κανόνες του παιχνιδιού, όπως πχ πόσο γρήγορα χτίζονται συγκεκριμένα κτίρια, πόσο πιο χαρούμενους κάνει τους πολίτες σας κάθε πολυτέλεια όπως μετάξι, μπαχάρια κτλ, ή αντίστοιχα να μποϊκοτάρετε τους αντιπάλους σας. Μέσα από το Κογκρέσο επίσης αποφασίζονται οι αποκηρύξεις και οι κοινοί πόλεμοι εναντίον κάποιου επικίνδυνου αντιπάλου, κοινές αποστολές όπως Ολυμπιακοί Αγώνες και βραβεία Νόμπελ, αλλά και ποιος πολιτισμός αξίζει να κερδίσει με διπλωματική νίκη πιο κοντά στο τέλος του παιχνιδιού. Αν έχετε αρκετές πόλεις-κράτη στο μέρος σας, έχετε αρκετούς “διπλωματικούς πόντους” ώστε να μην έχετε να φοβηθείτε την καταψήφιση.

Ακόμα και οι πιο βίαιες εκρήξεις ηφαιστείων δεν είναι τόσο τρομακτικές... Άντε να καθυστερήσει καμιά πτήση.

Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι πλέον έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθείτε όλες τις πληροφορίες που πρέπει να λαμβάνετε υπόψη σας για να παίξετε αποτελεσματικά. Η πληθώρα μετρητών όπως η αφοσίωση, η θρησκεία, τα διάφορα είδη φυσικών πόρων, οι μονάδες, η παραγωγή, η ηλεκτροδότηση, τα πολιτεύματα, οι κατάσκοποι, οι κυβερνήτες και τόσες άλλες παράμετροι, έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που απλά το παιχνίδι γίνεται κουραστικό και χαοτικό από ένα σημείο και μετά και είναι σχεδόν αδύνατο να σχεδιάσετε με αποτελεσματικότητα μια στρατηγική, εκτός κι αν παίξετε πολλές φορές με τον ίδιο τρόπο, πράγμα που δεν προτείνω.

Ενώ το παιχνίδι δεν αλλάζει ουσιαστικά, αυτό είναι ένα πρόβλημα που διογκώνεται με κάθε έκδοση του Civilization, τουλάχιστον κατ' εμέ και ο σχεδιασμός της διεπαφής συνεχίζει να μην μπορεί να φτάσει στο ύψος των περιστάσεων. Κάποια στιγμή μέσα στην τελευταία μου παρτίδα, μου πήρε πολλή περισσότερη ώρα απ' όση θα περίμενα για να δω τί μπορούσα να κάνω για να μη χάσω πολλές πόλεις μου λόγω έλλειψης αφοσίωσης ή για να δω ποιες είχαν ηλεκτροδότηση. Ταυτόχρονα, δεν μπόρεσα να βρω έναν εύκολο τρόπο για να δω όλες μου τις μονάδες σε μια οθόνη. Και ας μη μιλήσω καλύτερα για τη νοημοσύνη των αντιπάλων, η οποία δεν φαίνεται να έχει βελτιωθεί στο ελάχιστο.

Η μεγαλύτερη κριτική που έχω να κάνω στο Gathering Storm είναι ότι χάνει μια μεγάλη ευκαιρία να χρησιμοποιήσει την πραγματική απειλή της κλιματικής αλλαγής που ζει ο κόσμος σήμερα για να προσφέρει μια εμπειρία με ρεαλιστικά, χρήσιμα και ελπιδοφόρα μηνύματα από την μία, αλλά και που στηρίζει ένα τελείως διαφορετικό και φρέσκο endgame στο Civilization από την άλλη. Όπως είναι τώρα τα πράγματα, η κλιματική αλλαγή είναι απλά άλλη μία από τις σκόρπιες παραμέτρους που πρέπει να λαμβάνετε υπόψη. Το παιχνίδι παραβλέπει ότι η ίδια η τεχνολογία και η βιομηχανική επανάσταση είναι στη ρίζα του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής και διαιωνίζει απτόητο τον μύθο ότι ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες η ανάπτυξη και η ανθρώπινη πρόοδος, η λύση για όλα τα δεινά του κόσμου, θα συνεχιστεί μάλλον αναίμακτα. Εδώ και καιρό σκέφτομαι πώς η Firaxis θα μπορούσε να φτιάξει μια παραλλαγή του 4X για τη σύγχρονη εποχή, η οποία θα άλλαζε το γνωστό τροπάριο και θα το έφερνε στα μέτρα ενός θεωρητικά πιο τολμηρού expansion όπως το Gathering Storm. Θα έλεγα πως θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αν το σύστημα της κλιματικής αλλαγής προσέθετε στο παιχνίδι άλλον έναν τρόπο νίκης: την επιβίωση, κάτι που θα άλλαζε πολύ τον τρόπο παιχνιδιού. Αν το στούντιο είχε την ίδια φιλοδοξία που έδειξε στο Rise and Fall, ίσως να ήταν μια καλή κατεύθυνση.

Υπάρχουν πολλές νέες βελτιώσεις και θαύματα του κόσμου που διακοσμούν τη χώρα σας.

Σε αυτό το expansion ξεχωρίζω τις μικρές καινοτομίες όπως τα τεράστια mech στο τέλος του παιχνιδιού που σκορπάνε τον θάνατο, μικρές προσθήκες όπως τα ροκ συγκροτήματα τα οποία λειτουργούν σαν ιεραπόστολοι αλλά σας κερδίζουν τουρισμό (και τα οποία ίσως θα μπορούσαν να είναι κάπως λιγότερο αποτελεσματικά για χάρη ισορροπίας), αλλά και την πολύ καλή μουσική και γενικώς ηχητικό τομέα που συνεχίζει στο σωστό δρόμο από το προηγούμενο expansion. Επίσης υπάρχει ο νέος τρόπος ασύγχρονου παιχνιδιού με πολλούς παίκτες εμπνευσμένος από το πάλαι ποτέ σκάκι δι' αλληλογραφίας, με την διαφορά ότι ένα ματς Civilization μπορεί να κρατήσει εκατοντάδες γύρους και ίσως εκατοντάδες ώρες, ειδικά με πολλούς παίκτες, αντίθετα με μια παρτίδα σκάκι.

Τελικά, αξίζει το Gathering Storm; Εξαρτάται. Αν αρχίσατε να ασχολείστε πρόσφατα, οι νέοι και ενδιαφέροντες πολιτισμοί που ουσιαστικά φέρνουν την ανάσα φρεσκάδας στο παιχνίδι ίσως είναι λόγος να παίξετε μερικές παρτίδες ακόμα. Αν από την άλλη έχετε αρχίσει να κουράζεστε από τo Civilization που ουσιαστικά δεν διαφοροποιείται ιδιαίτερα πλέον εδώ και κάποια χρόνια και παίζετε ήδη τη σειρά πάνω από δύο δεκαετίες όπως ο γράφων, οι λίγες και κατά βάση συμπληρωματικές βελτιώσεις που προσφέρει δεν δικαιολογούν την υψηλή αρχική του τιμή, αλλά και τις πολλές ωρές που ξοδεύετε σε κάθε παρτίδα κάνοντας τα ίδια πράγματα που έχετε κάνει τόσες φορές ήδη. Εκτός κι αν αυτό είναι που θέλετε – τότε, ασχοληθεί και με αυτό το μάλλον μέτριο expansion του Civilization 6, αυτή τη χαμένη ευκαιρία της Firaxis να κάνει κάτι πραγματικά διαφορετικό, αλλά το οποίο συμπληρώνει με κάποιες μικρές ευχάριστες προσθήκες και λειτουργίες τη συνταγή της επιτυχίας.

Ενδιαφέροντες, διασκεδαστικοί νέοι πολιτισμοίΜικρές προσθήκες όπως τα ροκ συγκροτήματαΕθιστική μουσική για τους νέους πολιτισμούςΒελτιώσεις στην διπλωματίαΜικρές αλλαγές στον βασικό κύκλο του παιχνιδιούΤα συστήματα καιρού και κλίματος είναι πιο πολύ ενοχλητικά παρά απειλητικάΗ διεπαφή και η νοημοσύνη συνεχίζουν να είναι προβληματικέςΑυξανόμενη πολυπλοκότητα χωρίς πραγματικό λόγοΥψηλή τιμήΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:FiraxisΕΚΔΟΣΗ:2KΔΙΑΘΕΣΗ:CD MediaΕΙΔΟΣ:ΣτρατηγικήΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.civilization.com/expansion/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:14/2/2019

Game20.gr, το Άσυλο των gamers