Call of Duty: Warzone review

Όταν άρχισα να παίζω το Call of Duty: Modern Warfare, κατά τις πρώτες ώρες της beta, ήμουν ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την ιδέα πως η Activision σκόπευε να βγάλει και battle royale με βάση αυτό το FPS. Κι αυτό όχι γιατί θεωρώ το Modern Warfare παιχνίδι υψηλού επιπέδου -μάλλον το αντίθετο- αλλά γιατί η περιορισμένη κίνηση που έχει αυτή τη φορά σε συνδυασμό με την έλλειψη ακραίων headglitch

που θα προκαλούνταν από μηχανισμό leaning, είναι ακριβώς η κίνηση που θα ήθελα σε shooter: μειωμένο bunny hoping, dropshots και slides που μειώνουν το momentum. Ταυτόχρονα φαινόταν πως η διάθεση της Activision είναι να βγάλει battle royale όπου ο παίκτης δεν αισθάνεται το παιχνίδι ως έναν ατελείωτο κύκλο lobby-θάνατος-lobby. Καταφέρνει τελικά το Call of Duty: Warzone να ανταποκριθεί στις προσδοκίες;

Για τους σκοπούς αυτού του κειμένου ξεκαθαρίζω πως είμαι παίκτης shooter αποκλειστικά σε PC, της κατ' εξοχήν πλατφόρμας για FPS. Όσα αναφέρω για τον σχεδιασμό του παιχνιδιού και η αξιολόγησή του είναι με βάση παιχνίδια PC αποκλειστικά. Επίσης, ως σχεδιαστή του παιχνιδιού αναφέρω την Activision διότι οι επιλογές ως προς το gameplay των παιχνιδιών της γίνονται καθαρά με βάση το marketing και την ανάπτυξη αναλαμβάνουν διάφορα στούντιο μαζί. Τέλος, δεν είμαι παίκτης Call of Duty, παίζω shooters γενικά σχεδόν αποκλειστικά επί δύο χρόνια και στο Warzone μέχρι τώρα έχω 145 νίκες με 22% ποσοστό νικών, 3 αναλογία k/d, παίζοντας μόνο επιθετικά, ελάχιστα με thermal και oneshot όπλα, όπως γενικά παίζω παντού. Η παράθεση των στοιχείων αυτών είναι απαραίτητη για την αξιοπιστία της κριτικής, κατά την γνώμη μου.

Η βάση του Warzone είναι το Call of Duty: Modern Warfare και o χαρακτηρισμός “beta” αφορά μόνο στοιχεία ισορροπίας και σχεδιασμού του χάρτη, όχι γενικά το engine, τον ήχο, την κίνηση και τους λοιπούς μηχανισμούς του παιχνιδιού. Κατά αυτή την έννοια πρέπει να αξιολογήσω σε μεγάλο βαθμό το ίδιο το Modern Warfare ώστε να προχωρήσω αργότερα στο Warzone. Το MW είναι αμφιλεγόμενο στις τάξεις των φαν της σειράς CoD, αφού προσπαθεί να κάνει μια εμπορική ανάμειξη των τυπικών και ανιαρών στον πυρήνα τους arcade shooters με κάποια ρεαλιστικά στοιχεία από hardcore military simulators τα οποία γενικά δεν βγαίνουν σε κονσόλες αλλά το 2019 έκαναν θραύση στο PC και στις πλατφόρμες live streaming. Κατά αυτόν τον τρόπο το παιχνίδι παρουσιάζει ελαφρώς διαφορετική κίνηση και σχεδιασμό χαρτών.

Ο χάρτης είναι τεράστιος και με ποικιλία περιοχών.

Ενώ όμως κανονικά θα έπρεπε να γίνει αυστηρή βελτίωση του gunplay σε επίπεδα ανώτερα των arcade shooters επειδή παρουσιάζει πλέον λιγότερη κίνηση, αντ’ αυτού έχουμε το κλασικό πιστολίδι των CoD, δηλαδή πρακτικά ανύπαρκτο για τα δεδομένα των σύγχρονων παιχνιδιών όπως το PUBG και τo Apex Legends ή ακόμα και για παλαιότερα όπως το CSGO. Τα όπλα έχουν μηδαμινό recoil ή απλώς έντονο visual recoil, σχεδιασμένο έτσι οπτικά ώστε να κρατάει μέσω τυχαίας επιλογής από τον server το ποσοστό ευστοχίας σε κάποια επίπεδα ανάλογα με την εξοικείωσή του παίκτη μαζί του. To m4a1 είναι απλώς laser που χρησιμοποιείται με 3x διόπτρα, χωρίς foregrip και μπορεί να αφανίσει ένα ολόκληρο squad στα 70 μέτρα. Στα προαναφερθέντα παιχνίδια πρέπει να είσαι πολύ καλός για να καταφέρεις ανάλογα αποτελέσματα, ειδικά στο PUBG μάλλον θέλεις εκατοντάδες ώρες για να κάνεις κάτι αντίστοιχο με το παρόμοιο όπλο. Αντίστοιχα, το sniping είναι εξίσου απλοϊκό εξαιτίας του τεράστιου muzzle velocity και ελάχιστου bullet drop με όλα τα sniper rifles (μόνο δύο marksman rifles συμπεριφέρονται με σωστότερο τρόπο ως προς τους ανωτέρω παράγοντες).

Τα παιχνίδια τύπου battle royale χρειάζονται μια ισχυρή μηχανή ήχου, αφού όλα τα βήματα πρέπει να ακούγονται πεντακάθαρα, χωρίς ανούσιες ροκιές, φωνές, αεροπλάνα, εκρήξεις. Η μεγαλοπρέπεια των BR και ταυτόχρονα η αξιολόγηση της ποιότητας ενός παίκτη γίνεται ξεκάθαρα από την ικανότητα να αποδώσει clutch play, δηλαδή να δώσει ζωή στην ομάδα από το απόλυτο μηδέν, να επαναφέρει ισορροπίες, να διαλύσει μόνος τους αντιπάλους του! Στο Modern Warfare ο ήχος είναι αμφιλεγόμενος, διαφορετικά modes έχουν διαφορετικές εντάσεις και ταυτόχρονα υπάρχει ένα perk που κάνει τα βήματα να μην ακούγονται. Μάλιστα, το perk αυτό υπάρχει και στο Warzone, ενώ το mode ήδη έχει κακή γενικά ποιότητα βημάτων. Για ποιον λόγο, όμως; Η απάντηση λίγο αργότερα.

Ο κύκλος (δηλητηριώδες αέριο) είναι ο πιο θανατηφόρος στο είδος και αυτό είναι καλό!

Άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα του Modern Warfare είναι το camping εξαιτίας του σχεδιασμού των πιστών και αφού ο χάρτης του Warzone αποτελείται από σχεδόν όλες τις πίστες του MW ενωμένες, βλέπετε κτίρια 15 ορόφων, οχήματα με εντελώς απλοϊκό σύστημα οδήγησης διάσπαρτα κυριολεκτικά παντού, χίλια δύο σπιτάκια με σκοτεινά σημεία στα οποία μπορεί να περιμένει κάποιος με mp7, rpg και claymore και πολλά ακόμα. Είναι εντυπωσιακό σίγουρα να βλέπεις πόλεις με πολυόροφα κτίρια σε παιχνίδια, αλλά σε single-player ή co-op. Ακόμα και το Firestοrm που βασίζεται σε καλύτερη μηχανή η οποία έχει καταστροφή κτιρίων δεν δοκιμάζει τόσο πολύπλοκα περιβάλλοντα και αυτό για κάποιο λόγο. Η καθαρότητα του στόχου, των γραφικών και η έκβαση της μάχης να γίνεται με όπλα και όχι με εκρηκτικά, πρέπει να είναι προτεραιότητες των παιχνιδιών σήμερα. Γράφοντας για καθαρότητα στόχου, πρέπει να προσθέσω πως δεν γίνεται τα reticles να πρέπει να παίξεις διάφορες “αποστολές” για να τα ξεκλειδώσεις! Αν κάποιος βλέπει καλύτερα με μπλε κύκλο αντί για κόκκινο ή με κίτρινο σταυρό αντί για ό,τι δίνει αρχικά το όπλο, πρέπει να μπορεί να το επιλέγει εξαρχής.

Το Modern Warfare έχει επίσης πολύ χαμηλό time-to-kill, δηλαδή όλα τα όπλα σκοτώνουν γρήγορα και γι αυτόν τον λόγο μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες αποστάσεις με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Σε συνδυασμό με το χαμηλού επιπέδου gunplay αυτό συντελεί στο παιχνίδι να γίνεται πολύ εύκολο για να σκοτώσεις. Επίσης, από τα περισσότερα σημεία μπορείς να κάνεις wallbang κι αυτό είναι εξίσου υπερβολικό και σε μεγάλο ποσοστό οδηγεί σε τυχαία αποτελέσματα και νίκες. Στο Warzone οι παίκτες έχουν μέχρι και 150% περισσότερη υγεία απ' ότι στο MW, ώστε να μην πεθαίνουν αστραπιαία από τα πάντα στα 50+ μέτρα, αλλά και πάλι νομίζω πως η ευκολία να σκοτώσει κάποιος είναι μεγάλη.

Το Warzone, πέρα από ότι είναι δωρεάν, έχει crossplay αλλά και cross-save μεταξύ των κονσολών και PC όπου κυκλοφορεί. Εδώ υπάρχει μεγάλη συζήτηση για την ισορροπία μεταξύ των πλατφορμών, aim assist εναντίον ποντικιού, διαφορά στο field of view και γενικά για την αξία του crossplay. Θεωρητικά το crossplay επιτρέπει σε περισσότερους φίλους να παίζουν μαζί και κάνει τη βάση χρηστών του παιχνιδιού να παραμένει ικανή να συντηρήσει τα διαφορετικά modes με μεγάλο αριθμό ατόμων. Σε αυτό το σημείο όμως τελειώνουν τα θετικά και αρχίζουν τα αρνητικά του. Το πιο σημαντικό είναι πως πέφτει σημαντικά η απόδοση του λεγόμενου netcode, δηλαδή της διασύνδεσης των παικτών μεταξύ τους και με τον διακομιστή (δεν υπάρχει πάντα διακομιστής που συντηρεί μια αντικειμενική πραγματικότητα στο Modern Warfare). Οι κονσόλες είναι πολύ αδύναμες για να συντηρήσουν καλό επίπεδο συνδέσεων με μεγάλους ρυθμούς ανανέωσης και ταυτόχρονα έχουν μεγάλες καθυστερήσεις εκτέλεσης εντολών από τον διακομιστή για να συμβεί ένα render. Το crossplay κρατά το επίπεδο του netcode στα FPS πίσω. Για παράδειγμα, χρόνια πριν ξεκίνησαν οι servers των 124Ηz σε παιχνίδια 5v5. Αυτό το επίπεδο servers δεν θα έχουν ούτε στην επόμενη γενιά οι κονσόλες. Σίγουρα στα 150 άτομα του Warzone δεν μπορεί να συντηρηθεί τέτοιο tick rate αλλά αυτή τη στιγμή το παιχνίδι δεν έχει καν 13Ηz tick rate, στοιχείο που πρέπει να αποτελεί όνειδο για την Activision η οποία γενικά αρνείται να βελτιώνει τους servers της εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (Overwatch) εδώ και χρόνια. Όλα τα BR αυτή τη στιγμή έχουν καλύτερο netcode από το Warzone.

Στα οχήματα του παιχνιδιού συμπεριλαμβάνονται γουρούνες και ελικόπτερα.

Από την άλλη πλευρά, το aim assist της κονσόλας εναντίον του ποντικιού είναι μια πολύπλοκη συζήτηση. Καταρχάς κανένα shooter σε κονσόλα δεν συντηρεί μόνο τα strafing και ads sensitivity slowdowns. Ακόμα και αν απενεργοποιηθεί τελείως το aim assist συνήθως υπάρχουν βελτιώσεις από την πλευρά του σέρβερ για το χειριστήριο (βλ. μείωση recoil στο Battlefield 5 και bullet magnetism που κάνει η Bungie). Δεν γνωρίζω ακριβώς τους μηχανισμούς του Modern Warfare, πέρα από το γεγονός πως έχει aim assist σε θεωρητικά απεριόριστες αποστάσεις ακόμα και στα sniper rifles σε σχέση με άλλα Call of Duty. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τις κονσόλες, αλλά κανονικά το παιχνίδι δεν πρέπει να κάνει matchmaking αυτούς που έχουν βοηθήματα με αυτούς που δεν έχουν. Δεν υπάρχει αμιγές input-based matchmaking και δεν γίνεται να κλείσει το crossplay στο PC, φυσικά, διότι το ΜW είναι “κονσολοπαίχνιδο”, τα στούντιο αυτά δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στο PC και γενικά τα CoD δεν παίζονται στο PC πάνω από έναν μήνα. Αν θέλετε να παίξετε και έχετε πρόβλημα με το crossplay, απλώς δεν είναι για εσάς το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Αφού, όμως, η Activision δεν έχει δώσει βάση σε κάποια απολύτως βασικά στοιχεία, σε τί έχει δώσει βάση; O τομέας marketing κατά την γνώμη μου όρισε πως αυτό το BR πρέπει να μπορεί να παίζεται από όλους και όλοι να μπορούν να νικούν με κάποιο τρόπο. Το Warzone σίγουρα είναι το πιο εύκολο από όλα τα battle royale, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που μπορεί να σας κάνει χειρότερο παίκτη σε όλα τα υπόλοιπα. Έτυχε σε ένα patch το Modern Warfare να με αναγκάσει να ξανακατεβάσω όλο το παιχνίδι (171GB) και ενώ το ξανακατέβαζα, μπήκα PUBG deathmatch και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου κι αυτό μόνο από την πλευρά του gunplay. Η πολιτική της εταιρείας είναι “όλοι νικητές”, κάτι που ισοπεδώνει διαφορές σε skill, skill ceilings κτλ. Στην ευκολία προστίθενται και οι αναγεννήσεις. Γενικά, οι αναρίθμητες αναγεννήσεις και το να μείνει κάθε παίκτης ζωντανός δεν είναι αυτά που δίνουν τη χαρά σε ένα παιχνίδι τέτοιου είδους. Δεν είμαι πολέμιος των αναγεννήσεων, αλλά ειδικά η ευκολία με την οποία μπορεί να έχει κάθε παίκτης self-revive μου φαίνεται αρνητική, διότι μειώνει τις πιθανότητες για τρελά σκηνικά “ένας εναντίον πολλών”. Τα BR είναι ευχάριστα γιατί δημιουργούν συνέχεια πίεση, άγχος, διστάζεις να ξεπροβάλεις, παντού σε περιμένουν, κάθε βολή έχει δική της βαρύτητα, πρέπει να φας σφαίρες για τον συμπαίκτη, να μοιραστείς τις τελευταίες πέντε σφαίρες στο αυτόματο και με αυτές να πετύχεις κεφάλι. Αυτές οι μοναδικές στιγμές απουσιάζουν από το Warzone. Δεν υπάρχει πίεση στο παιχνίδι, παρά μόνο στο τέλος.

Το loot system είναι μια βελτίωση αυτού του Firestorm, με ρίζες στην ταχύτητα του Fortnite. Όλα πέφτουν χύμα κάτω, δεν υπάρχουν attachments, τα όπλα έχουν συγκεκριμένα rarities τα οποία περιέχουν ορισμένα attachments αλλά γενικά η διαδικασία του looting είναι απαραίτητη μόνο κατά τα πέντε πρώτα λεπτά υπό φυσιολογικές συνθήκες, αφού πάντα προσπαθείτε να μαζέψετε δολάρια για να αγοράσετε custom loadout drop από τα μαγαζιά που βρίσκονται τυχαία διάσπαρτα στον χάρτη. Αυτό το αντικείμενο σας επιτρέπει να έχετε πρόσβαση σε δικές σας δημιουργίες όπλων, οι οποίες φυσικά είναι broken σε σχέση με τα όπλα κάτω και εφόσον έχετε κάποια εμπειρία, είναι αδύνατον να χάσετε από άλλους που δεν έχουν custom loadout. Δεν ξέρω αν είναι προσπάθεια να μειωθεί η τυχαιότητα του είδους, αλλά η ισορροπία των όπλων δεν είναι ικανοποιητική και ο καλός παίκτης σώζεται μόνο από την κίνηση και τη χρήση της θέσης. Τα custom loadouts έπρεπε να δίνουν όπλα σχεδιασμένα από το σύστημα για διάφορους ρόλους και όχι δημιουργίες των παικτών, κατά την γνώμη μου.

Μάχη στο αεροδρόμιο.

Όσον αφορά τα όπλα, το Warzone ακολουθεί την παρωχημένη πολιτική του level up για το ξεκλείδωμα attachments και το κούμπωμά τους σε custom loadout. Αυτή η πολιτική χρησιμοποιείται στα non-competitive shooters για να αναγκάσει τον παίκτη να ξοδέψει ώρες στο παιχνίδι έχοντας κάτι θεωρητικά να κάνει, αφού το περιεχόμενό τους είναι στην ουσία άνευ ενδιαφέροντος. Τα battle royale δεν το χρειάζονται αυτό. Εδώ αναγκάζεστε να παίξετε το mode με respawn, ενώ υπάρχει τυχόν διπλό xp για να “ανεβάσετε” τα όπλα. Αυτό το mode λέγεται Plunder και αφορά τη συγκέντρωση χρημάτων από αποστολές, kills και άνοιγμα κουτιών στον χάρτη του παιχνιδιού. Το θεωρώ γενικά αδιάφορο για την γενική εικόνα του Warzone και δεν θα αναφέρω τίποτα παραπάνω.

Το Warzone όμως έχει και δύο βασικά στοιχεία-καινοτομίες που πιστεύω πως θα υιοθετηθούν σύντομα και από άλλα παιχνίδια. Το πρώτο είναι πως διαθέτει αρκετά buy stations και αυτά μπορούν να δίνουν ασταμάτητα armor plates ή τα γιατρικά στην ουσία του παιχνιδιού. Το armor στο παιχνίδι απλώς αποτελεί μια αύξηση του effective health, δεν παρέχει μείωση ζημιάς. Το γεγονός πως μπορείτε να μάχεστε συνεχώς χωρίς να ξεμένετε από γιατρικά είναι μια καλοδεχούμενη αύξηση της ταχύτητας παιξίματος. Ταυτόχρονα ο σχετικά μικρός χρόνος τοποθέτησης των πλακών μπορεί να οδηγήσει σε ωραία plays και έχει σχετικό counter το double sprint οπότε τη θεωρώ αρκετά ισορροπημένη επιλογή. Το δεύτερο στοιχείο σχετίζεται με το mid game, εξέλιξη πολύ σημαντική για το είδος. Προς διατήρηση ισχυρής οικονομίας το παιχνίδι μετά την απόκτηση του loadout έχει τοποθετήσει αποστολές τις οποίες μπορείτε να λάβετε από κάτω και αυτές αφορούν το άνοιγμα συγκεκριμένων κρυφών κουτιών, την εξασφάλιση ενός μέρους για να δείτε πού θα κλείσει ο επόμενος κύκλος και το κυνήγι επικυρηγμένων. Επιτέλους, ένα battle royale που δίνει στοχευμένη διαχείριση χρόνου αφού βγάλετε το early game και πριν την πίεση του τέλους. Αυτά τα quests σε συνδυασμό με την πιθανότητα γρήγορης μετακίνησης στον τεράστιο χάρτη, κάνει το παιχνίδι πολύ διασκεδαστικό! Μπορείτε να ξεφύγετε από πολύ δύσκολες καταστάσεις, να ανακάμψετε οικονομικά και να επιστρέψετε ισχυρός στο παιχνίδι, εφόσον οι αντίπαλοί σας όντως διαλέξουν να παίξουν παθητικά και κρυμμένοι.

Αν πεθάνετε, έχετε την ευκαιρία να αναγεννηθείτε νικώντας έναν αντίπαλο παίκτη στο gulag.

Ο τεχνικός τομέας του Warzone είναι γενικά ικανοποιητικός. Το παιχνίδι τρέχει καλά σε υψηλά frame rates και κάποια κολλήματα συνήθως σχετίζονται με κακές εγκαταστάσεις, προβλήματα των servers κτλ. Τώρα θα με ρωτήσετε, μα είναι δυνατόν να ξανακατεβάζουμε 171GB ή να μην έχει σταθερό frame pacing παιχνίδι εκατομμυρίων με “νέα” engine; Έτσι έχουν τα πράγματα θα απαντήσω. Καλά γραφικά για Call o Duty, όχι απίστευτα για την εποχή, μπορεί να αξιοποιήσει 144Hz και πάνω, υπάρχουν σκαμπανεβάσματα της τάξης των 50fps, έχει θέματα με το gsync κι επίσης έχει διάφορα bugs όπως μαύρα textures. Το παιχνίδι τρέχει σε directx 12 και μερικώς ενσωματώνει ray tracing σκιάσεις. Άλλο ένα πρόβλημα με την engine είναι το vaulting: η ανικανότητα να ανέβετε ακόμα και εύκολα σημεία ή να περάσετε μέσα από ορισμένα τζάμια χωρίς να κολλήσετε, σας καταστρέφει ματς, οπότε πρέπει να προβλέψετε πως σε ορισμένα σημεία είναι δυσχερής η μετακίνηση.

Τελικά, το Call of Duty: Warzone είναι ένα διασκεδαστικό battle royale, που κάνει ένα βήμα εμπρός στο είδος, αλλά αρκετά βήματα πίσω για FPS του 2020. Βασίζεται στο Modern Warfare που έχει σχεδιαστεί κυρίως με βάση τις κονσόλες, με θέματα ισορροπίας, "παιδικό" gunplay και εύκολους τρόπους να σκοτώσεις. Είναι για όσους θέλουν να γνωρίσουν το battle royale αλλά δεν ενδιαφέρονται για το χτίσιμο του Fortnite. Οι έμπειροι όμως παίκτες υπάρχει πιθανότητα να γίνουν χειρότεροι στον στόχο και στον έλεγχο του recoil που με κόπο έχουν αποκτήσει σε άλλα παιχνίδια. Τα updates είναι αυτά που θα κρίνουν το μέλλον του παιχνιδιού. Το Warzone είναι ικανοποιητικό, αλλά υπάρχουν αρκετά καλύτερα battle royale σε όλους τους τομείς.

Διασκεδαστικό με παρέαΠροσιτόΑξιόλογα γραφικά με βάση την κλίμακα του παιχνιδιού150 παίκτεςΚαινοτομίες στην οικονομία και στο mid gameΕπικά comebacksΙκανοποιητική κίνησηNetcodeGunplayΕύκολοΉχοςΑπίστευτες ανισορροπίεςΤα όπλα χρειάζονται level upΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Infinity Ward, Raven SoftwareΕΚΔΟΣΗ:Activision

Game20.gr, το Άσυλο των gamers