Call of Duty: Black Ops 4 Review

Φθινόπωρο έχουμε αισίως και το νέο Call of Duty, το Black Ops 4, είναι εδώ. Αυτή τη φορά όμως, η δημιουργός Treyarch προβαίνει σε μια κίνηση αν μη τι άλλο αμφιλεγόμενη. Μολονότι το campaign πάντα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι των παιχνιδιών Call of Duty, το Black

Ops 4 δεν έχει campaign, αλλά μόνο διάφορους τύπους multiplayer. Πέραν των πατροπαράδοτων versus multiplayer και zombies, η νέα μεγάλη προσθήκη είναι το battle royale mode, Blackout.

Καταρχήν, πρέπει να αναφέρω ότι υπάρχουν κάποια single-player στοιχεία στο Black Ops 4. Στο specialists headquarters, μπορείτε να παίξετε αποστολές με τον κάθε specialist οι οποίες ξεκλειδώνουν flashbacks και cutscenes του κάθε χαρακτήρα. Αυτές οι αποστολές σας εισάγουν στον κόσμο του παιχνιδιού, καθώς λειτουργούν με μια λογική tutorial, παρουσιάζοντας τις ικανότητες και τα γκάτζετ του κάθε specialist αλλά και τα multiplayer modes. Η αλήθεια είναι πάντως ότι το specialist headquarters είναι αδιάφορη προσθήκη και σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει την απουσία campaign.

Περνώντας στο παραδοσιακό multiplayer, το Black Ops 4 μοιάζει με ένα Black Ops 3, δίχως εξωσκελετούς, thrust jumps, wall-runs κτλ. Η κινησιολογία των χαρακτήρων περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα: τρέξιμο, σκύψιμο και ένα “καγκουρίστικο” slide. Τα jumpshots, dropshots, trickshots, quickscopes συνεχίζουν να εφαρμόζονται με την ίδια συχνότητα. Γενικότερα, ο γρήγορος ρυθμός των CoD είναι έκδηλος σε κάθε έκφανση του παιχνιδιού. Πρωταγωνιστικό ρόλο αναλαμβάνουν και πάλι οι specialists. Στην... παλιοσειρά (Ruin, Battery, Seraph, Firebreak, Nomad, Prophet) προστίθενται οι Recon, Torque, Crash και Ajax. Αξιοσημείωτη είναι η επιλογή των specialists σε κάθε ομάδα. Ο κάθε παίκτης καλείται να διαλέξει διαφορετικό specialist από τους άλλους παίκτες μέσα στην ομάδα του. Το παιχνίδι με αυτόν τον τρόπο αναγκάζει τους παίκτες να πειραματιστούν και να ανακαλύψουν τις ξεχωριστές δυνατότητες του κάθε specialist και αποφεύγει το να έχει κάθε ομάδα ίδιους χαρακτήρες.

Τα σκυλιά του πολέμου.

Τα δημοφιλή modes όπως τα Team Deathmatch, Hardpoint, Search and Destroy, Domination, Kill Confirmed αλλά και οι hardcore εκδοχές τους, επιστρέφουν κανονικά. Νέες προσθήκες αποτελούν τα Heists και Control. Το Control, θυμίζοντας αρκετά Overwatch, τοποθετεί τις δύο ομάδες στη θέση του επιτιθέμενου και αμυνόμενου αντίστοιχα, με νικήτρια να αναδεικνύεται η ομάδα που φέρνει εις πέρας το εκάστοτε objective. Το Heist παραπέμπει ολοφάνερα σε Counter Strike, με δύο ομάδες των 10 παικτών να μάχονται για την μεταφορά μιας βαλίτσας με χρήματα στο εκάστοτε σημείο παράδοσης. Η μια ομάδα καλείται να αμυνθεί, αποτρέποντας την μεταφορά των χρημάτων, ενώ η άλλη να επιτεθεί, μεταφέροντας με ασφάλεια τα χρήματα στο extraction point. Οι παίκτες ξεκινάνε με ένα πιστόλι και ανά γύρο λαμβάνουν περισσότερα χρήματα τα οποία επενδύουν στην ανάπτυξη του loadout τους (όπλα, killstreaks, perks κτλ).

Η ποικιλία των χαρτών αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα δυνατά χαρτιά του Black Ops 4. Το παιχνίδι, αποφεύγοντας το λάθος του WW2 που είχε μόνο εννιά χάρτες, περιλαμβάνει 14 χάρτες. Όλοι τους είναι οπτικά εντυπωσιακοί, από το εξωτικό νησί Contraband, την αραβική αγορά Morocco και την κατεστραμμένη ασιατική πόλη Gridlock, μέχρι την έπαυλη Hacienda και το ορεινό παρατηρητήριο Frequency. Ευχάριστη έκπληξη είναι και η επαναφορά μερικών κλασικών χαρτών από το ένδοξο παρελθόν της σειράς Black Ops (Slums, Jungle, Firing Range, Summit).

Κάπου εδώ όμως, πρέπει να τονίσω το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα που μαστίζει το multiplayer του Black Ops 4, τον σχεδιασμό των χαρτών. Η γνώριμη αρχιτεκτονική των τριων λωρίδων με τα άπειρα μικρά shortcuts που ισχυροποιούν το flanking, κάνει εκ νέου την εμφάνισή τους. Το ζήτημα έγκειται στην μικρή έκταση των χαρτών που ωθεί τα πράγματα σε σκληροπυρηνικό cage matching. Απίστευτη βαβούρα επικρατεί επί της οθόνης, προκαλώντας κυριολεκτικά πονοκέφαλο. Εκεί που κινείστε προς μια κατεύθυνση, κάνοντας δυο-τρία συνεχόμενα kills, ξαφνικά όλη η αντίπαλη ομάδα μπορεί με άνεση να spawn-άρει στην πλάτη σας. Αν είστε rusher πεθαίνετε άπειρες φορές έτσι, ενώ αν είστε “καμπέρι” χάνεστε κάπου στο ενδιάμεσο, μη μπορώντας να “ελέγξετε” τον τρελό ρυθμό του spawning. Όλα τα παραπάνω δεν βοηθούν να πιάσετε ρυθμό. Ο τρόπος που είναι δομημένοι οι χάρτες, αυτοαναιρεί κατά μια έννοια, το συνολικό μοτίβο με τους specialists, καθώς δεν επιτρέπει να εφαρμόσετε διαφορετικές πρακτικές, αξιοποιώντας έτσι εναλλακτικά στιλ παιχνιδιού. Μέγα φάουλ!

Η φορητή ασπίδα του Ajax εν δράσει.

Σχετικά με το customization, το παιχνίδι δεν προβαίνει σε ρίσκα, με το γνώριμο pick-10 system να επιστρέφει. Μέσα από έναν εκτενή κατάλογο όπλων, attachments, perks, scorestreaks, wildcards, equipment και gear, μπορείτε να προβείτε σε 10 παραμετροποιήσεις. Η φαρέτρα σας περιλαμβάνει σεβαστή γκάμα επιλογών: assault riffles, submachine guns, LMGs, shotguns, sniper rifles κτλ. Αυτό που διαπίστωσα παίζοντας είναι ότι το παιχνίδι απευθύνεται κυρίως σε χρήστες assault rifles και submachine guns. Όσες φορές αποπειράθηκα να χρησιμοποιήσω sniper, καραμπίνες, μονόβολα ή τρίβολα όπλα, έφαγα απίστευτο ξύλο και αυτό διότι οι μικρές αποστάσεις εντός των χαρτών δεν βοηθούν στην χρησιμότητα των συγκεκριμένων όπλων. Αντιθέτως και απολύτως φυσιολογικά, τα συγκεκριμένα όπλα ευθείας βολής είναι άκρως απαραίτητα στο Blackout. Από εκεί και πέρα, να σημειωθεί ότι πλέον έχουν προστεθεί και microtranscactions, δηλαδή points που αγοράζονται με πραγματικό χρήμα.

Σημαντικές παράμετροι του gameplay είναι η εισαγωγή του stim shot (L1), η μπάρα ενέργειας, τα gadgets (R2) και τα super abilities (L2+R2) του κάθε specialist. Το stim shot είναι μια ένεση που χρησιμοποείτε για να επουλώσετε τα τραύματά σας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η αυτόματη ανανέωση της ζωής σας δεν υφίσταται πλέον, δίνοντας έτσι μια tactical πινελιά στις προσεγγίσεις σας. Με το R2, κάνετε χρήση του εξειδικευμένου οπλοστάσιου των specialists. Το grapple gun του Ruin για κάθετη μετακίνηση, οι εφαπτόμενες σε επιφάνειες νάρκες του Νomad, η φονική cluster grenade της Battery, τα συρματοπλέγματα του Torque, η ραδιενέργεια (Reactor Core) που εκπέμπει ο Firebreak, το ηλεκτροφόρο drone του Prophet, τα πυρομαχικά που χορηγεί ο Crash στην ομάδα του, το tactical flashbang του Ajax, η συντόμευση στο respawn (tac deploy) που παρέχει η Seraph και το sensor dart του Recon, συνθέτουν τον “γκατζετοειδή” σκελετό του multiplayer.

Στον τομέα των ειδικών ικανοτήτων, το gravity slam του Ruin, το κυνηγόσκυλο του Nomad, η εντοιχισμένη κάλυψη (barricade) του Torque, το one-shot-one-kill ρεβόλβερ της Seraph, η κινητή βαλλιστική ασπίδα του Ajax, το squad healing του Crash, το pulse riffle του Prophet, το ρουκετοβόλο της Battery, το φλογοβόλο του Firebreak και η διαπεραστική ενόραση (vision pulse) του Recon σας γλιτώνουν από δυσχερείς καταστάσεις. Ο πλουραλισμός των γκάτζετ και ικανοτήτων παράγει αμέτρητα στιλ παιχνιδιού, διανθίζοντας τον κορμό του gameplay, ενισχύοντας την διαφορετικότητα και καθορίζοντας την έκβαση των μαχών. Να σημειωθεί επίσης πως τόσο η χρήση του stim shοt, όσο και η χρήση των gadgets και abilities, έχουν καθεστώς αδράνειας (cooldown), περιορίζοντας έτσι το “σπαμάρισμά” τους.

Μπλεγμένοι σε ένα επικείμενο ναυάγιο, με έναν σκασμό από ζόμπι στο κατώφλι σας.

Το πιστολίδι είναι πολύ βελτιωμένο σε σχέση με προγενέστερους τίτλους CoD. Φυσικά, το γνώρισμο arcade και run-and-gun ύφος της σειράς συνεχίζει να υφίσταται. Εύκολα αντιλαμβάνεστε κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα, όπως για παράδειγμα τον όγκο και τη στιβαρότητα των όπλων κατά την στόχευση. Μιλώντας για όπλα, εξαιρετικός είναι και ο σχεδιασμός τους, με μπόλικες λεπτομέρειες να στολίζουν τις επιφάνειές τους. Αυτό που έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τον συνολικό τομέα του shooting είναι η ενσωμάτωση της μπάρας ενέργειας. Γρήγορα και μάλλον άκομψα, διαπιστώνετε από τις πρώτες κιόλας ώρες ότι οι μάχες απαιτούν μεγάλο αριθμό σφαιρών. Προηγουμένως, πέντε-έξι σφαίρες αρκούσαν για να δώσουν ένα ξεκούραστο kill. Στο Black Ops 4 τα hit marks πάνε και έρχονται. Αν ο αντίπαλος δε, εφοδιαστεί και με κανά αλεξίσφαιρο γιλέκο, τότε γίνεστε μάρτυρας της σκληρής πραγματικότητας του παιχνιδιού. Προσωπικά, στο παιχνίδι χάνω μάχες που παλιότερα δεν έχανα σε καμία των περιπτώσεων. Για αυτό λοιπόν... λέμε όχι στα health bars.

Σειρά έχουν οι “νεκροζώντανοι” του παιχνιδιού. Το zombies mode λοιπόν, χωρίζεται σε δυο θεματικές ενότητες, το Chaos και το Aether. Το Chaos αποτελείται από δυο διαφορετικά timelines, τα Voyage of Despair και IX. Στο Voyage of Despair, μεταφέρεστε με την τετραμελή ομάδα σας στον Τιτανικό, όπου η κλοπή ενός μυστηριώδους artifact μετατρέπει τους πάντες σε ζόμπι. Εσείς και η ομάδα σας, κινείστε εντός του ιστορικού πλοίου, αντιμετωπίζοντας στρατιές απέθαντων, στην προσπάθειά σας να επιβιώσετε. Στο IX, ταξιδεύετε πίσω στο χρόνο, πιο συγκεκριμένα σε μια ρωμαϊκή αρένα, όπου κοπανιέστε με μονομάχους-ζόμπι! Αντιθέτως, στο Aether, ο χάρτης Blood of the Dead συνιστά μια παραλλαγή (remake) του Mod of the Dead, θεματικό μέρος του Uprising DLC του Black Ops 2. Για την ιστορία και μόνο, στις φυλακές του Alcatraz, οι χαρακτήρες καλούνται να επιβιώσουν από ορδές ζόμπι, λύνοντας παράλληλα γρίφους, χτίζοντας αμυντικές γραμμές, προσθαφαιρώντας όπλα, perks κτλ. Επί του συνόλου, το zombies mode παρουσιάζει βάθος και πληθώρα μηχανισμών. Με την παρέα σας, αν και εφόσον αρέσκεστε στο συγκεκριμένο mode, θα περάσετε ευχάριστες ώρες παιχνιδιού.

Τελευταία -και καλύτερη- στάση του review, το Blackout. Αρχικά, μην έχοντας εμπειρία από παιχνίδια τύπου PlayerUnknown's Battlegrounds, Fortnite κτλ, περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία να δοκιμάσω στην πράξη το Blackout. Είχα μια περιέργεια να δω πώς συνδυάζεται το στιλ του Call of Duty με τον open-world σχεδιασμό και υλοποίηση ενός battle royale mode. Η αλήθεια είναι ότι η Treyarch τα πήγε περίφημα. Πλέον, έχοντας κλείσει μπόλικες ώρες στο Blackout, το χαρακτηρίζω ως τον απόλυτο λόγο αγοράς του Black Ops 4. Ακόμα και αν δεν είστε φαν της σειράς CoD ή των online shooters, αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε το παιχνίδι για χάρη του.

Ορμώντας στον κόσμο του Blackout.

Από τα πρώτα λεπτά συνειδητοποιείτε ότι ο κόσμος του Blackout είναι ξεχωριστός και μοναδικός, ιδίως για τους απανταχού CoD-άδες. Ο χάρτης του Blackout είναι πληθωρικός σε έκταση και κλίμακα. Τα περιβάλλοντα ποικίλουν και εναλλάσσονται απολύτως αρμονικά. Φαίνεται ότι έχει σχεδιαστεί κυριολεκτικά στο χέρι, με περίσια ακρίβεια και λεπτομέρεια. Κάτι που αξίζει να σημειωθεί, αφού απορρέει νοσταλγία, είναι οι σαφείς σχεδιαστικές επιρροές των περιοχών του χάρτη που παραπέμπουν ολοφάνερα σε γνωστούς multiplayer χάρτες της σειράς Black Ops όπως τα Nuketown Island, Turbine, Array, Asylum, Firing Range, Factory, Raid, Cargo Docks, Hydro Dam, Train Station, Construction Site και Fracking Tower.

Στο Blackout μπορείτε να παίξετε μόνος σας, με έναν ακόμη φίλο σας, αλλά και με άλλους τρεις παίκτες. Ακολούθως, όταν πατήσετε την ένδειξη deploy, εμφανίζεστε μέσα στον χάρτη του Blackout ο οποίος αποκτά για λίγα λεπτά μορφή social hub μέχρι να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Όταν η οθόνη μαυρίσει, η μάχη για την επιβίωση ξεκινά. Όταν παίζετε με φίλο ή φίλους σας, χρειάζεται οργάνωση και συνεργασία. Δεν επιτίθεστε σε αντίπαλο ή αντιπάλους χωρίς την συγκατάθεση της υπόλοιπης ομάδας σας διότι έτσι παίρνετε αυτομάτως στο λαιμό σας τους συμπαίκτες σας. Κάθε πρωτοβουλία, κάθε απόφαση, κάθε αντίδρασή σας μετράει, ενώ κάθε λάθος χειρισμός από μεριάς σας πληρώνεται ακριβά. Αν δεν έχετε ακουστικά, είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιζήσετε στο Blackout. Πολύ φοβάμαι ότι ακόμα και τα handsfree δεν κάνουν δουλειά. Χρειάζεστε τον περιμετρικό ήχο που παράγουν τα headset για να αντιλαμβάνεστε τί συμβαίνει γύρω σας.

Ένα μικρό σμήνος ελικοπτέρων εμφανίζεται στην οθόνη σας. Τα ελικόπτερα κινούνται κάθετα πάνω από τον χάρτη, ακολουθώντας προδιαγεγραμμένες διαδρομές οι οποίες συμβολίζονται από μια άσπρη γραμμή στο minimap. Στην δεξιά πλευρά της οθόνη σας, παρατηρείτε τον αριθμό των παικτών του lobby (100) σταδιακά να μειώνεται λόγω των ελεύθερων πτώσεων που πραγματοποιούν οι παίκτες. Στην διάθεσή σας, έχοντας για οδηγούς μια πυξίδα με συντεταγμένες που βλέπετε στην πάνω πλευρά της οθόνης, το minimap και τον χάρτη που μπορείτε να συμβουλεύεστε πατώντας το touchpad του χειριστηρίου (στο PS4), σκοπός σας είναι να παραμείνετε ζωντανός τερματίζοντας στην πρώτη θέση, σκοτώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερους από τους αντίπαλους παίκτες.

Locked and loaded.

Παράλληλα, πρέπει να έχετε πάντα κατά νου να ακολουθείτε την πορεία ενός άσπρου κύκλου που εμφανίζεται στον χάρτη ο οποίος σας οδηγεί σε “επίμαχες περιοχές” ή αλλιώς σε ζώνες πυρός. Στην διάθεσή σας, έχετε μόλις δυο λεπτά να κατευθυνθείτε εντός του άσπρου κύκλου. Αν καθυστερήσετε, ένας μπλε κύκλος αυτή τη φορά, κλείνει ασφυκτικά την ζώνη, περιορίζοντας τις επιλογές σας, συρρικνώνοντας έτσι την μετακίνησή σας εντός του χάρτη. Αν ο μπλε κύκλος σας περάσει, σταδιακά χάνετε ενέργεια, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε game over.

Ετοιμαστείτε για καρδιοχτύπια και μπόλικο σασπένς, πχ όταν συνειδητοποιείτε ότι ξεμείνατε από σφαίρες ή ακούτε ποδοβολητά από πάσα κατεύθυνση ή αντιλαμβάνεστε ότι αντίπαλος σας έχει εντοπίσει και ετοιμάζεται να κινηθεί εναντίον σας. Όταν βλέπετε ότι είστε στην τελευταία δεκάδα και απομένουν λίγοι εχθροί, σας λούζει κρύος ιδρώτας, καθώς φοβάστε μήπως σκοτωθείτε ενώ έχετε κάνει τόσο κόπο και έχετε φτάσει μέχρι εδώ. Αυτοσκοπός σας δεν είναι να μπείτε μέσα και να θερίσετε τους πάντες. Δεν παίζετε Deathmatch ή Domination. Το battle royale άλλωστε δεν είναι για όλους. Χρειάζεται υπομονή, ευελιξία και γρήγορη σκέψη. Να γνωρίζετε ότι το “καμπέρωμα”... απαιτείται. Ενδεχομένως, μπορεί να σιχαθείτε τον εαυτό σας, αλλά μέση οδός δεν υπάρχει. Προσαρμόζεστε στη σκληρή πραγματικότητα ή χαιρετάτε.

Στον κόσμο του Blackout, υπάρχουν κάθε λογής αντικείμενα και οχήματα που μπορούν να σας χρησιμεύσουν. Από όπλα, attachments, νάρκες, βόμβες, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, αλεξίσφαιρα γιλέκα, medkits, σφαίρες, μέχρι perks, gadgets, supply drops και βέβαια οχήματα όπως ελικόπτερα, φορτηγά, ταχύπλοες βάρκες και γουρούνες. Μέσα από ένα υπομενού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε πρώτο χρόνο τα αντικείμενα ή τις προμήθειες που μαζεύετε. Πατώντας το πλήκτρο options πετάτε ότι “αχρείαστο” θεωρείτε ότι μαζέψατε και παραχωρείτε αντικείμενα στους συμπαίκτες σας που έχουν ανάγκη. Μπορείτε να οπλιστείτε με δύο κύρια όπλα, ενώ μαζεύοντας backpacks (σακίδια πλάτης) αυξάνετε χώρο στο inventory σας. Τα perks δεν έχουν μόνιμη ισχύ αλλά χρησιμοποιούνται για δύο-τρία λεπτά το καθένα. Το Dead Silence που μειώνει τον ήχο των βημάτων σας, το Paranoia που σας “ειδοποιεί” με ψιθύρους όταν αντίπαλος παίκτης σας σημαδεύει και το Awareness με το οποίο ακούτε καλύτερα τα βήματα των αντίπαλων παικτών, αποτελούν τα σημαντικότερα κατ’ εμέ perks που πρέπει οπωσδήποτε να βρείτε. Ο δε χειρισμός των οχημάτων είναι ιδιαίτερα απλός και “μονοκόματος”. Αν τερματίσετε ψηλά στην τελική κατάταξη ή καταφέρετε τελικώς να βγείτε πρώτος, ανεβαίνετε level και κερδίζετε merit points με τα οποία ξεκλειδώνετε challenges, skins και διάφορα άλλα πράγματα κοσμητικού χαρακτήρα.

Ιπτάμενοι και τζέντλεμεν.

Με βάση το δικό μου στιλ παιχνιδιού, θα προσπαθήσω να σας περιγράψω ένα παίξιμο του Blackout, για τις ανάγκες του review. Προσγειώνεστε στο έδαφος. Πρώτο μέλημά σας είναι να βρείτε κάποιο οίκημα να κρυφτείτε. Επουδενί δεν τρέχετε σε εξωτερικούς χώρους δίχως όπλο, medkit και αλεξίσφαιρο γιλέκο. Ακολούθως, ξεψαχνίζετε τον εσωτερικό χώρο για όπλο. Όταν λέω όπλο, εννοώ κάθε λογής όπλο. Πιστόλι, καραμπίνα, ότι βρείτε. Πολλές φορές, καιροφυλακτεί ο κίνδυνος να πέσει εχθρός στο ίδιο σημείο με εσάς, να προλάβει να μαζέψει όπλο και να σας σκοτώσει στα πρώτα δευτερόλεπτα. Αφού loot-άρετε επαρκώς, παραμένετε κρυμένοι μέχρι να δείτε που “κλείνει” ο άσπρος κύκλος. Κάποιες φορές, το επίκεντρο μπορεί να είναι το σημείο όπου βρίσκεστε, οπότε μένετε ως έχετε διότι ενδέχεται να περάσει κόσμος και κοσμάκης. Άλλες φορές, ο άσπρος κύκλος μπορεί να σας ζητήσει να κατευθυνθείτε κάπου γειτονικά.

Όταν αποφασίσετε να κινηθείτε εξωτερικά, δεν χαζολογείτε loot-άροντας δεξιά και αριστερά. Τρέχετε προς το σημείο, βρίσκετε εκ νέου κάποια καλή καβάτζα και στήνετε γραμμή Μαζινώ. Προσέχετε μην σπάσει κανά παράθυρο, μην ανοίξει καμιά πόρτα και σας μπουκάρουν μέσα, αν έχετε βρει καμιά νάρκη ή κανένα οδόφραγμα τα στήνετε αμέσως κτλ. Γενικότερα, κάθε σας κίνηση πρέπει να είναι γρήγορη, μετρημένη και άρτια εκτελεσμένη. Αν τύχει και δείτε αντίπαλο παίκτη ή παίκτες να πλησιάζουν στο σημείο, πυροβολάτε μόνο αν έχετε καθαρή βολή, δηλαδή αν είστε σίγουρος ότι θα ρίξετε κάποιον. Ειδάλλως καμπερώνεστε ή γρήγορα αλλάζετε θέση.

Αν η παραπάνω τακτική σας φαίνεται βαρετή, μπορείτε να επιλέξετε πιο επιθετικές προσεγγίσεις, όπως να παίξετε κοντά στο όριο του μπλε κύκλου, ξέροντας ότι οι αντίπαλοί σας θα τρέξουν να σωθούν μέσα στον άσπρο κύκλο οπότε τους στήνετε καρτέρι και σκοτώνετε όσους εμφανιστούν. Να έχετε πάντοτε κατά νου την διαφορά ανάμεσα στον τραυματισμό και το kill αντιπάλου. Όταν πυροβολήσετε έναν αντίπαλο και τον ρίξετε, στην κάτω πλευρά της οθόνης σας βλέπετε με άσπρα γράμματα το όνομά του. Η συγκεκριμένη ένδειξη συμβολιζει ότι είναι τραυματισμένος, κάτι που σημαίνει ότι συμπαίκτης του μπορεί να τον κάνει καλά. Αντιθέτως, το kill απεικονίζεται με κόκκινο χρώμα στο όνομα του αντιπάλου. Προσέξτε επίσης πού πυροβολάτε διότι υπάρχει friendly fire. Το τελευταίο που θέλετε είναι να τραυματίσετε συμπαίκτη σας. Κάτι τελευταίο: το καλύτερο σετάρισμα όπλων, κατά την γνώμη μου πάντα, σε ένα ματς Blackout, είναι assault rifle και sniper. Με άλλα λόγια, φροντίστε προς το τέλος του ματς να έχετε όπλα με μεγάλο βεληνεκές και όχι καραμπίνες, πιστόλια και submachine guns.

Ο Frank Woods επιστρέφει από τα προηγούμενα Black Ops στο Blackout.

Τεχνικά, το Black Ops 4 ικανοποιεί, αλλά δεν συναρπάζει. Τα μοντέλα των χαρακτήρων, τα animations και γενικότερα τα γραφικά κάνουν φιλότιμη δουλειά, αλλά όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για μια παρωχημένη μηχανή γραφικών που έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί μια αστάθεια που παρατηρείται στην συνδεσιμότητα η οποία ενοχλεί μερικώς, αλλά σύμφωνα με τους developers θα διορθωθεί. Πρέπει να ομολογήσω πάντως ότι ως προς το optimization έχει γίνει πραγματικά εξαιρετική δουλειά, ιδίως στο Blackout. Μεγάλα τεχνικά προτερήματα του τίτλου είναι τα 60fps και βέβαια η ταυτόχρονη συνύπαρξη 100 παικτών στο Blackout. Στα του ήχου, τα πράγματα είναι απλά καλά, με τα εφέ των πυροβολισμών και των εκρήξεων να έχουν την τιμητική τους, ενώ η μουσική έχει το γνώριμο industrial/electric προφίλ της σειράς CoD.

Το Call of Duty: Black Ops 4 μπορεί να χάνει κάποιους πόντους λόγω της έλλειψης campaign, αλλά σίγουρα κερδίζει πολλούς με την πληρότητά του στο multiplayer. Είναι ένα αγνό multiplayer παιχνίδι με ειλικρινείς και ξεκάθαρες προθέσεις: υπόσχεται ξέφρενη δράση, απολαυστικές μάχες, μπόλικες ώρες διασκέδασης, πολύ περιεχόμενο για τους φαν των ζόμπι και φρέσκια εμπειρία με το Blackout. Για εμένα τουλάχιστον, το “πείραμα” πέτυχε. Αν σας αρέσουν τα online shooters, το Black Ops 4 αποτελεί εξαιρετική επιλογή. Lock and load!

Στιβαρό και πληθωρικό πιστολίδιΠοικιλία online δραστηριοτήτωνΙκανοποιητικός αριθμός χαρτώνΟι specialists εμπλουτίζουν το gameplayΤο Blackout από μόνο του αποτελεί λόγο αγοράς του παιχνιδιούΠλούσιο zombies modeΟ σχεδιασμός των χαρτών υπονομεύει την λειτουργικότητα των specialistsΗ μπάρα ενέργειας δεν ταιριάζει σε Call of DutyΞεπερασμένος οπτικός τομέαςΑπουσία campaignΤο specialists headquarters αποτελεί αδιάφορη προσθήκηΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:TreyarchΕΚΔΟΣΗ:ActivisionΔΙΑΘΕΣΗ:IGEΕΙΔΟΣ:FPSΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.callofduty.com/blackops4HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:12/10/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers