Brawlout Review

Από τότε που ξεκίνησε η σειρά Super Smash Bros, πολλοί προσπάθησαν να την αντιγράψουν, συμπεριλαμβανομένης της Sony με το PlayStation All Stars. Όμως κάθε προσπάθεια έπεφτε στο κενό, αφού το αποτέλεσμα δεν ξεπερνούσε την μετριότητα. Tο Brawlout είναι ένα ακόμα παιχνίδι τέτοιου τύπου και παραδόξως είναι καλύτερο

εναλλακτικό Smash Bros απ' ότι ο ανταγωνισμός. Αν και δεν φτάνει τη σειρά της Nintendo, αποτελεί μια αξιοπρεπή προσπάθεια.

Το Brawlout δεν διαθέτει κάποιο συγκεκριμένο σενάριο και δίνει βάση περισσότερο στα tournament fights. Οι χαρακτήρες είναι βασισμένοι σε διάφορα ζώα, με αρκετά ενδιαφέρων σχεδιασμό και κινούνται σε δύο διαστάσεις, παρά την τρισδιάστατη απεικόνιση. Οι διάφορες αρένες έχουν αρκετές πλατφόρμες και παγίδες, αλλά αν περιμένετε την περιπλοκότητα και την δυναμικότητα του Smash Bros, μάλλον θα απογοητευτείτε. Οι πίστες είναι αρκετά απλές και περιορισμένες σε αριθμό, ενώ δεν υπάρχουν ούτε αντικείμενα ή όπλα για να αλλάζουν την δυναμική της μάχης. Το βασικό στοιχείο του Brawlout είναι ότι δεν υπάρχει block ή λαβή. Για την ακρίβεια, λαβές υπάρχουν, αλλά δεν είναι ένας μηχανισμός που χρησιμοποιούν όλοι οι χαρακτήρες με τον ίδιο τρόπο. Παρόλα αυτά υπάρχει μια κίνηση αποφυγής η οποία μάλιστα σας δίνει μερικά frames όπου είστε άτρωτοι. Οπότε έχουμε τα πολύ απλά πράγματα του Smash Bros. Ένα κουμπί για τις μικρές επιθέσεις, ένα κουμπί για τις ειδικές επιθέσεις και αποφυγή. Στην ουσία το Brawlout είναι κομμένο και ραμμένο για τουρνουά και ανάλογες καταστάσεις και όχι τόσο για τρελές μάχες γεμάτες αντικείμενα και τερέν που αλλάζει κάθε τρεις και λίγο.

Αυτό όμως που το κάνει κάτι παραπάνω από ένα ξεγυμνωμένο Smash είναι το rage meter, ένας μετρητής που γεμίζει όσο οι χαρακτήρες λαμβάνουν χτυπήματα και μπορείτε να τον χρησιμοποιείτε για να εκτελείτε ειδικές κινήσεις. Με το rage burst χρησιμοποιείτε τον μισό μετρητή για να σπάσετε κάποιο combo που ο αντίπαλός σας έχει ήδη ξεκινήσει ώστε να αποφύγετε τη φθορά. Το rage mode σας επιτρέπει για λίγο χρονικό διάστημα να προκαλείτε περισσότερο damage, ενώ τα χτυπήματα που δέχεστε να προκαλούν λιγότερη ζημιά.

Μερικές μάχες είναι άκρως επικές.

Όπως είναι φανερό, το Brawlout απευθύνεται σε όσους παίζουν Smash Bros μόνιμα στο Final Destination χωρίς αντικείμενα, σαν να προπονούνται για κάποιο τουρνουά. Το προφανές πρόβλημα του παιχνιδιού είναι ότι... είναι μόνο αυτό. Ίσως βοηθούσε αν οι χαρακτήρες ήταν πιο ισορροπημένοι. Μερικοί έχουν κάποιες παραπανίσιες κινήσεις από άλλους ή εκτελούν κινήσεις γρηγορότερα, έχοντας μικρά αλλά αρκετά προφανή προτερήματα σχέση με τους υπόλοιπους. Ένα άλλο θέμα είναι ότι όλα τα rewards που αποκτάτε, είτε παίζοντας στο arcade mode μόνοι σας, είτε παίζοντας με φίλους local ή online, είναι τυχαία. Βασίζεται στη λογική του loot box, χωρίς τα microtransactions βέβαια. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ξεκλειδώσετε χαρακτήρες ή πίστες ή απλά να πάρετε κάποια boosts τυχαία μετά από κάθε μάχη που νικάτε ή να περάσετε ένα ολόκληρο τουρνουά και να έχετε ξεκλειδώσει μόνο μικροπράγματα, κάτι που χαλάει την αίσθηση της προόδου στο παιχνίδι.

Στο Super Smash Bros (και στο PlayStation All-Stars) το ζουμί ήταν στην ποσότητα του περιεχομένου. Πολλοί χαρακτήρες που αγαπάμε, πολλές πίστες, τρελά αντικείμενα και έμπνευση που πηγάζει μέσα από το fandom που αναπόφευκτα φέρνουν τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Βέβαια ούτε και αυτό λείπει από το Brawlout, με χαρακτήρες από άλλα indie games να κάνουν την εμφάνισή τους, όπως ο ήρωας του Hyper Light Drifter. Όμως απέχει πολύ από τα τεράστια ρόστερ και τον τρομερά μεγάλο αριθμό πιστών του Smash. Επιπλέον, το Brawlout όχι μόνο δεν τα έχει αυτά, προσφέροντας ελάχιστους ξεχωριστούς χαρακτήρες και πίστες σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αλλά και ο περιορισμός στις κινήσεις δεν αφήνει πολύ χώρο για σχεδιασμό ή διαφορετικές στρατηγικές. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που βασίζεται στην ταχύτητα, την επιθετικότητα και το micromanagement.

Hyper Light Drifter εναντίον Guacamelee.

Τουλάχιστον ότι υπάρχει στο Brawlout διακατέχεται από φινέτσα, η οποία είναι ιδιαίτερα έκδηλη στα γραφικά του παιχνιδιού. Οι χαρακτήρες έχουν αρκετά ευχάριστο σχεδιασμό, αν και η ιδέα να παρουσιάζονται ως ανθρωπόμορφα ζώα είναι λίγο ξεπερασμένη. Παρόλα αυτά έχουν πλούσιο animation, ενώ οι πινελιές χαριτομενιάς εδώ δίνουν λίγη παραπάνω προσωπικότητα στο παιχνίδι. Οι πίστες επίσης είναι ωραίες. Μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνονται απλές, αλλά είναι στιλάτες και όμορφες και με αρκετό χρώμα. Από την άλλη, ο ήχος και η μουσική δεν κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση. Η μουσική διαφέρει από πίστα σε πίστα, όπως είναι αναμενόμενο, αλλά σε γενικές γραμμές είναι εκεί περισσότερο για να συνοδεύει την δράση.

Εν τέλει επιστρέφουμε σε αυτό που αναφέρεται στην αρχή του review. Το Brawlout, παρά τις αδυναμίες του, είναι ο καλύτερος κλώνος του Super Smash Bros. Αν θέλετε ένα τέτοιο παιχνίδι για να ασχοληθείτε μέχρι να κυκλοφορήσει το Super Smash Bros του Switch, μπορείτε να στραφείτε σε αυτό και να περάσετε αρκετά καλά.

Όμορφα, στιλάτα γραφικάΔιασκεδαστικές και γρήγορες μάχεςΟι χαρακτήρες από διάφορα indie gamesΗ ισορροπία μεταξύ των χαρακτήρων δεν είναι ιδανικήΔεν υπάρχει block και λαβές έχουν μόνο μερικοί χαρακτήρεςΤα τυχαία rewardsΦτωχό σε περιεχόμενο σε σχέση με τον ανταγωνισμόΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Angry Mob GamesΕΚΔΟΣΗ:Angry Mob GamesΔΙΑΘΕΣΗ:-ΕΙΔΟΣ:Platform fightingΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://www.brawlout.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:20/4/2017 (PC - early access), 19/12/2017 (Switch), 2018 (PS4, Xbox One)

Game20.gr, το Άσυλο των gamers

Keywords
Τυχαία Θέματα