Blasphemous 2 review

Το πρώτο Blasphemous, της ισπανικής Game Kitchen, χρηματοδοτήθηκε μέσω Kickstarter και κυκλοφόρησε το 2019. Ήταν ένα 2D metroidvania με soulslike στοιχεία, αρκετό platforming, ιδιαίτερη, σκοτεινή ατμόσφαιρα και ακόμα πιο ξεχωριστή αισθητική, βασισμένη στο εξαιρετικό pixel art στιλ γραφικών του. Παρόλο που δεν είχε την καλύτερη ισορροπία μεταξύ των διάφορων στοιχείων του, κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις. Πλέον η Game Kitchen μας δίνει το

Blasphemous 2, υποσχόμενη ακόμα περισσότερο σκοτάδι. Πάμε να δούμε τί βλασφημίες μας περιμένουν.

Ας αρχίσουμε πρώτα με λίγα λόγια για το σκηνικό της σειράς Blasphemous. Τα γεγονότα του πρώτου τίτλου διαδραματίζονται στην Cvstodia, μία χώρα όπου η θρησκεία είναι το άλφα και το ωμέγα και η θεοκρατία είναι η απόλυτη εξουσία. Κάτι όχι τυχαίο, καθώς η τύχη της ορίζεται από το Miracle, μία οντότητα που ουσιαστικά λειτουργεί ως θεός και τρέφεται από την πίστη, την αφοσίωση, την λατρεία καθώς και τις ενοχές του κόσμου. Οι ευλογίες του Miracle είναι δώρο και κατάρα για τους κατοίκους της Cvstodia, αφού συνήθως συνοδεύονται από την μεταμόρφωση των πιστών σε φριχτά τερατουργήματα, ανατριχιαστικές τιμωρίες και πόνο. Πρωταγωνιστής ήταν ο Penitent One, μέλος ενός θρησκευτικού τάγματος που αντιτέθηκε στον Πάπα Escribar, τον αρχιερέα του Miracle. Ενώ σφάχθηκε μαζί με τους υπόλοιπους αδελφούς του, ανασταίνεται μυστηριωδώς από το Miracle, ώστε να πολεμήσει ενάντια στον Escribar.

Η ιστορία του Blasphemous 2 εκτυλίσσεται και πάλι στην Cvstodia, η οποία έχει χτιστεί εκ νέου, πάνω στα ερείπια της παλιάς χώρας, περίπου 1000 χρόνια μετά το τέλος του τρίτου DLC του αρχικού παιχνιδιού. Στους ουρανούς πάνω από την Cvstodia, εμφανίζεται μία τεράστια παλλόμενη καρδιά, η οποία προαναγγέλλει την γέννηση μίας οντότητας, γνωστή ως Child of the Miracle. Ο Penitent One ανασταίνεται και πάλι, αυτή την φορά από την θεϊκή αγγελιοφόρο Anunciada, η οποία τον χρεώνει με την αποστολή να σταματήσει την επερχόμενη γέννηση. Για άλλη μία φορά, ο Penitent One πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με αμαρτωλούς και οσιομάρτυρες και να μάθει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την επιστροφή του Miracle. Όπως και στο πρώτο Blasphemous, είναι εμφανές πως το σενάριο υπάρχει κυρίως για να δικαιολογήσει την ατμόσφαιρα και την ομολογουμένως εντυπωσιακή αισθητική. Μπορεί η ιστορία να φαίνεται πομπώδης και βαρύγδουπη, όμως είναι αρκετά αινιγματική και ελλιπής, σε σημείο που να μην βγάζει και τόσο νόημα. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο σε σημεία όπως τα side-quests, για τα οποία πιθανώς να χρειαστείτε την βοήθεια κάποιου οδηγού στρατηγικής, αφού το σχετικό lore που σας δίνεται είναι στην καλύτερη «θολό».

Όσον αφορά το gameplay, το Blasphemous 2 είναι πιο σφιχτά σχεδιασμένο από τον προκάτοχο του, και ανήκει πολύ περισσότερο στην κατηγορία των κλασικών metroidvania, όπου εξερευνάτε, πολεμάτε εχθρούς/boss και αποκτάτε νέες ικανότητες ή αντικείμενα που σας ανοίγουν νέες περιοχές για να περιπλανηθείτε. Τα platforming στοιχεία εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά δεν είναι τόσο συχνά και συγχωρούν πολύ πιο εύκολα τα λάθη σας. Η γενικότερη δυσκολία του τίτλου είναι χαμηλότερη, αν και αυτό δεν σημαίνει πως μπορείτε να επαναπαυθείτε. Οι εχθροί και τα boss εξακολουθούν να μπορούν να σας τσακίσουν αν δεν είστε προσεκτικός.

Στην αρχή μπορείτε να διαλέξετε ένα από τρία διαθέσιμα όπλα, το καθένα με τις δικές του επιθέσεις και ικανότητες (αντί να ξεκινάτε με το σπαθί Mea Culpa όπως στο πρώτο παιχνίδι): το veredicto, ένα τεράστιο, αργό αλλά και δυνατό θυμιατήρι, το ruego al alba, ένα σπαθί που είναι η μέση επιλογή μεταξύ ταχύτητας και δύναμης, και τέλος τα διπλά ξίφη sarmiento και centella, που δεν κάνουν μεγάλη ζημιά αλλά επιτρέπουν περισσότερες και γρήγορες επιθέσεις. Όποιο και να επιλέξετε, μπορείτε να βρείτε τα άλλα δύο αργότερα. Όσο πολεμάτε εχθρούς, κερδίζετε χρήματα που μπορείτε να ξοδέψετε σε διάφορα καταστήματα, ώστε να αποκτήσετε χρήσιμα αντικείμενα. Επίσης, κάθε τόσο κερδίζετε και τα λεγόμενα marks of martyrdom, τα οποία ξοδεύετε για να ξεκλειδώσετε νέες επιθέσεις και ιδιότητες για τα όπλα σας. Ακόμα, έχετε ένα κομποσκοίνι στο οποίο μπορείτε να βάζετε τα διάφορα rosary beads που βρίσκετε, τα οποία σας δίνουν διάφορα buffs. Μάλιστα, αν βρείτε συγκεκριμένα αντικείμενα και τα πάτε σε έναν ΑΙ χαρακτήρα, μπορείτε να αυξήσετε το πόσα beads έχει το κομποσκοίνι.

Ένα άλλο σημαντικό μέρος του οπλοστασίου σας, είναι τα prayers, τα οποία χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα verses και τα chants. Και τα δύο είδη χρησιμοποιούν fervor, το οποίο ουσιαστικά είναι ο μετρητής mana που γεμίζετε όταν επιτίθεστε σε εχθρούς. Tα verses είναι τα πιο άμεσα και γρήγορα επιθετικά ξόρκια, ενώ τα chants είναι λίγο πιο αργά στο να εκτελεστούν και έχουν λίγο πιο μεγάλη ποικιλία μεταξύ επίθεσης και άμυνας. Όσο προχωράτε και εξερευνάτε, μπορείτε να βρείτε ακόμα περισσότερα.Σημαντικά επίσης, είναι τα διάφορα αγαλματίδια που μπορείτε να βρείτε και να προσθέσετε στο... μικρό εικονοστάσι που έχει στην πλάτη του ο Penitent One. Το εικονοστάσι αυτό ξεκινά με δύο διαθέσιμες θέσεις για τα αγαλματίδια (μπορείτε να ξοδέψετε marks of martyrdom για το φτάσετε μέχρι και οκτώ θέσεις). Κάθε αγαλματίδιο που εισάγετε, σας δίνει ένα συγκεκριμένο buff. Όμως αν βάλετε δίπλα δύο συγκεκριμένα αγαλματίδια, τότε σας ξεκλειδώνει ένα resonance, μία πιο ισχυρή και χρήσιμη ικανότητα (όπως πχ κάθε φορά που κάνετε heal ο χρόνος να παγώνει για λίγα δευτερόλεπτα). Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού βρίσκετε διάφορα αντικείμενα που μπορείτε να δώσετε στον γλύπτη που υπάρχει στην αρχική πόλη κι εκείνος να σας φτιάξει νέα αγαλματίδια. Έτσι λοιπόν, μεταξύ των διαφορετικών όπλων, prayers, beads και αγαλματιδίων, μπορείτε να φτιάξετε διάφορα builds για τον Penitent και να βρείτε ποιο σας ταιριάζει περισσότερο.

Να είστε σίγουρος πως χρειάζεται να πειραματιστείτε με τα builds, καθώς οι εχθροί δεν αστειεύονται. Να τονίσω εδώ πως ένα προβληματικό σημείο του παιχνιδιού είναι η σχεδόν παντελής έλλειψη invisibility frames όταν κάνετε αποφυγή, κάτι που μπορεί να καταντήσει πολύ ενοχλητικό, αφού υπάρχουν μπόλικοι εχθροί που δεν μπορείτε να περάσετε από μέσα τους κάνοντας dodge. Η συμβουλή μου είναι φροντίστε να μην βρεθείτε σε κάποια γωνία, γιατί οι εχθροί σας βάζουν σε stunlock μέχρι να σβήσει ο ήλιος ή να πεθάνετε, κάτι που γίνεται πολύ γρήγορα. Και καθώς μιλάμε για θάνατο, να σημειωθεί επίσης πως κάθε φορά που πεθαίνετε, η μπάρα fervor μειώνεται λίγο. Ένας τρόπος να την μεγαλώσετε πάλι είναι να πάτε στο σημείο όπου πεθάνατε και να μαζέψετε το guilt που αφήσατε πίσω. Ο άλλος, πιο ασφαλής τρόπος, είναι να εξομολογηθείτε στον ιερέα που υπάρχει στην πόλη. Επίσης, κάθε φορά που επιστρέφετε μετά από θάνατο, επανέρχεστε στο τελευταίο prie dieu που ενεργοποιήσατε. Τα prie dieu είναι τα «bonfires» του παιχνιδιού και λειτουργούν ως checkpoints (αλλά και ως σημεία fast travel, εφόσον καταφέρετε και ξεκλειδώσετε αυτή την δυνατότητα).

Όσον αφορά την εξερεύνηση, οι διάφορες περιοχές διαθέτουν καλό level design, είναι αρκετά μεγάλες χωρίς να καταντούν κουραστικές (υπολογίστε γύρω στις 15 ώρες διάρκεια αν θέλετε να βρείτε τα πάντα) και διαθέτουν μπόλικα μυστικά και κρυφά περάσματα. Φυσικά, όπως σε κάθε metroidvania, πηγαινοέρχεστε πολλές φορές στις ίδιες περιοχές, ειδικά όταν έχετε νέες ικανότητες που σας επιτρέπουν να εξερευνήσετε ακόμα πιο μεγάλα μέρη τους, κάτι στο οποίο βοηθάει και ο χρήσιμος χάρτης που υπάρχει. Ο χειρισμός είναι αρκετά ακριβής, αν και κάποιες φορές δίνει την αίσθηση ότι υπάρχει μία μικρή καθυστέρηση μεταξύ πατήματος των κουμπιών και εκτέλεσης, ειδικά όσον αφορά τα chants. Ευτυχώς, τα platforming σημεία, όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι τόσο ζόρικα όσο στο πρώτο Blasphemous και δεν σας παιδεύουν πάρα πολύ. Μία πολύ καλή προσθήκη εδώ είναι ότι αν πέσετε σε καρφιά δεν έχετε απευθείας game over πλέον, κάτι που θα κάνει τους βετεράνους του πρώτου τίτλου να βγάλουν έναν αναστεναγμό ανακούφισης.

Το πιο δυνατό σημείο του Blasphemous 2 (όπως και του προκατόχου του) είναι ο οπτικός τομέας και πιο συγκεκριμένα το εκπληκτικό pixel art του. Πέρα από τις πολλές λεπτομέρειες στους χαρακτήρες, τα ρευστά animations και τις διάφορες επιβλητικές τοποθεσίες, όλο το παιχνίδι ξεχειλίζει από μία νοσηρή, γκροτέσκα ατμόσφαιρα που μπορεί να περιγραφεί ως συνδυασμός επιρροών από εικονογραφία καθολικού χριστιανισμού, εξώφυλλα black metal δίσκων, πίνακες του Ieronymous Bosch και του Francisco Goya, και φυσικά, γενναίες δόσεις μεσαιωνικής gothic αισθητικής. Από τους έρημους καθεδρικούς ναούς, τα σκοτεινά δάση, και τα ερεβώδη σπήλαια, μέχρι την ηρεμία της πόλης και την απόκοσμη γαλήνη που αναδύεται από κάποια σημεία, το τελικό αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό και κάποιες φορές πραγματικά ανατριχιαστικό. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και των boss είναι εξαιρετικός, ενώ τα πανέμορφα backgrounds άνετα θα μπορούσαν να είναι wallpaper στον υπολογιστή σας. Αν υπάρχει κάτι που ίσως χαλάσει τους φαν του πρώτου παιχνιδιού είναι πως αυτή τη φορά τα cutscenes έχουν 2D animation αντί για animated pixel art. Η μουσική είναι ιδανική συνοδεία για την περιπλάνηση στη σκοτεινή, απόμακρη Cvstodia και αποτελείται κυρίως από κομμάτια ακουστικών οργάνων, αλλά και πιο επικές, έντονες μελωδίες όταν και όπου χρειάζεται. Τέλος, το voice acting των διάφορων χαρακτήρων είναι ικανοποιητικό και αρκετά ταιριαστό με τα δρώμενα.

Το Blasphemous 2 είναι ένα πολύ πιο συγκεντρωμένο παιχνίδι από τον προκάτοχό του, με σημαντικά καλύτερη αίσθηση του gameplay. Λύνει τα περισσότερα προβλήματα του πρώτου τίτλου και προσφέρει μια σαφώς ανώτερη συνολική εμπειρία, παρά τα κάποια μελανά σημεία που παραμένουν. Αν ψάχνετε μια ποιοτική metroidvania περιπέτεια με μπόλικη μαυρίλα και ξεχωριστή ατμόσφαιρα, θα το απολαύσετε δεόντως.

Εξαιρετικό pixel artΜοναδική, σκοτεινή ατμόσφαιραΑρκετές επιλογές στο οπλοστάσιοΔυνατότητα πειραματισμού με διάφορα buildsΠιο ισορροπημένη δυσκολία από το πρώτο παιχνίδιΩραία boss fightsΚαλός σχεδιασμός επιπέδωνΗ ιστορία είναι υπερβολικά αινιγματική και ασαφήςΔεν εξηγούνται καλά οι στόχοι των side-questsΗ έλλειψη invisibility frames μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στις μάχεςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC, PS5, Xbox Series X/S, SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:The Game KitchenΕΚΔΟΣΗ:Team17

Game20.gr, το Άσυλο των gamers