Atlas Fallen review

Δεν θα μας φαινόταν περίεργο αν το νέο παιχνίδι της Deck13 ήταν ένα souls-like, με βάση τις προηγούμενες κυκλοφορίες της όπως το Lords of the Fallen (2014) και τα The Surge 1 και 2. Όμως αυτή τη φορά το στούντιο επιχειρεί κάτι διαφορετικό με το Atlas Fallen, ένα action-RPG ανοιχτού κόσμου που κινείται περισσότερο στα χνάρια τίτλων όπως το Darksiders. Πάμε

να δούμε λοιπόν περί τίνος πρόκειται.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στο βασίλειο του Atlas, έναν κόσμο που κάποτε έσφυζε από ζωή, αλλά πλέον αποτελείται από ερήμους και ερείπια ως επί το πλείστον. Αυτό συνέβη εξαιτίας του θεού του ήλιου, Thelos, ο οποίος κυριαρχεί στο Atlas μέσω των τεράτων του (γνωστά και ως wraiths), αλλά και του ιερατείου του που έχει καταλάβει την εξουσία. Ο πρωταγωνιστής ανήκει στους Unnamed, αναλώσιμοι σκλάβοι του ιερατείου και του στρατού του Thelos, που χρησιμοποιούνται ως εργατικό δυναμικό για την εξόρυξη του esseence, μίας πολύτιμης ουσίας που χρησιμεύει στις διάφορες τελετουργίες του θεού και άλλες λειτουργίες του Atlas. Η μοίρα όμως επιφυλάσσει κάτι ανώτερο για τον ήρωα, καθώς κατά την διάρκεια μίας αυτοκτονικής αποστολής που του ανατέθηκε από τον στρατό του Thelos, ανακαλύπτει ένα μαγικό γάντι με μία μυστηριώδη οντότητα, τον Nyaal. O Nyaal και το γάντι χαρίζουν διάφορες μαγικές δυνάμεις στον πρωταγωνιστή, δίνοντάς του την ευκαιρία να επαναστατήσει ενάντια στο τυραννικό καθεστώς του Thelos και να σώσει το Atlas. Ο κόσμος και το lore ομολογουμένως έχουν ενδιαφέρον και κεντρίζουν την περιέργεια. Δυστυχώς όμως η ιστορία και η πλοκή είναι αρκετά κοινότυπες, ενώ η κατάσταση δεν βοηθιέται από το γράψιμο των διαλόγων, την έλλειψη βάθους στους διάφορους χαρακτήρες και το αρκετά κακό voice acting. Δεν είναι η χειρότερη ιστορία που έχετε δει, αλλά σίγουρα ούτε κάτι εντυπωσιάζει.

Όπως προαναφέρθηκε, το παιχνίδι είναι open-world action-RPG. Ο κόσμος χωρίζεται σε μικρότερες περιοχές, κάτι που κάνει την εξερεύνηση πιο ομαλή και δεν προκαλεί κούραση με το μέγεθος των περιβαλλόντων. Οι περισσότερες από αυτές τις περιοχές είναι έρημος και γεμάτες με άμμο και αρχαία ερείπια. Χάρη στις δυνάμεις που σας δίνει το γάντι, μπορείτε να σερφάρετε εύκολα και αβίαστα στην άμμο, κάτι που σε συνδυασμό με τα διπλά άλματα και τα εναέρια dash που ξεκλειδώνετε αργότερα, δίνει μία πολύ ωραία αίσθηση στην κίνηση και τα ακροβατικά που κάνετε καθώς εξερευνάτε για καλούδια και μυστικά. Όμως σε περιοχές που δεν έχουν άμμο, ο χαρακτήρας κινείται λίγο πιο σπασμωδικά και με λιγότερη χάρη απ΄ ότι στην έρημο.

Πέρα όμως από την εξερεύνηση, βρίσκεστε αντιμέτωπος και με μπόλικα wraiths. Ευτυχώς, οι δυνάμεις του γαντιού βοηθούν και στην μάχη. Μπορείτε να δημιουργήσετε και να επιτεθείτε με όπλα φτιαγμένα από άμμο, κάνοντας εντυπωσιακά combo που θυμίζουν Devil May Cry και τα παλιά God Of War. Όμως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στις μάχες είναι το momentum. Όσο κάνετε επιτυχημένες επιθέσεις και αποφεύγετε τα χτυπήματα των εχθρών, αυξάνεται το momentum σας, κάτι που σας κάνει πιο δυνατό, αλλάζει τις μορφές των όπλων και οι επιθέσεις σας είναι πιο καταστροφικές. Όμως, το τίμημα που πληρώνετε είναι πως δέχεστε περισσότερη ζημιά όταν σας χτυπήσει κάποιος εχθρός. Φυσικά, αν σας χτυπήσουν, πρέπει να ξαναγεμίσετε τον μετρητή. Μπορείτε ακόμα να ξοδέψετε έναν γεμάτο μετρητή momentum για να εξαπολύσετε μία συντριπτική σούπερ κίνηση που συνήθως σκοτώνει τους πάντες. Δεδομένου πως οι εχθροί δεν αστειεύονται (και ειδικά τα boss που παρότι είναι ανέμπνευστα, μπορούν να γίνουν ζόρικα), δημιουργείται ένας ενδιαφέρων ρυθμός και μία ωραία αίσθηση στις μάχες. Πρέπει να επιτίθεστε, να αποκρούετε ή να αποφεύγετε χτυπήματα, ενώ ταυτόχρονα να έχετε στον νου σας πώς κάνετε την καλύτερη δυνατή χρήση του momentum. Εκτός από τα όπλα, χρησιμοποιείτε και διάφορα ξόρκια που βοηθούν την κατάσταση, με κάποια από αυτά να είναι αρκετά χρήσιμα μέσα στο χάος και τον πανικό που έχετε μπροστά σας.

Μπορείτε επίσης να αναβαθμίσετε τις ικανότητες, τον εξοπλισμό και τα ξόρκια σας. Αυτό το κάνετε χρησιμοποιώντας essence που βρίσκετε γύρω σας ή σκοτώνοντας εχθρούς και συλλέγοντας διάφορα αντικείμενα που είτε υπάρχουν μέσα στον κόσμο είτε λαμβάνετε ως ανταμοιβή από τα διάφορα (τέρμα κλισέ και βαρετά) side-missions που σας ανατίθενται. Υπάρχουν μπόλικα τέτοια καλούδια να βρείτε και πολλές φορές επιστρέφετε σε προηγούμενες περιοχές έχοντας αποκτήσει νέες ικανότητες, με πρόσβαση πλέον σε μέρη που ήταν κλειστά προηγουμένως και κατ' επέκταση σε ακόμα περισσότερη εξερεύνηση, μυστικά και πράγματα να μαζέψετε. Επίσης, ανακαλύπτετε essence stones, τα οποία κάνετε equip για να αποκτήσετε διάφορες ικανότητες, buffs και bonus στα στατιστικά σας. Μπορείτε έτσι να πειραματιστείτε με διάφορα builds και να δείτε ποιο ταιριάζει περισσότερο στο στιλ παιξίματός σας. Να σημειωθεί εδώ πως υπάρχει και online (δυστυχώς όχι και local) co-op για δύο παίκτες, διαθέσιμο οποιαδήποτε στιγμή επιθυμείτε. Προσφέρει περισσότερη διασκέδαση και βοηθάει και στη συλλογή αντικειμένων, καθώς ότι μαζεύει ο ένας παίκτης δίνεται και στους δύο, οπότε μπορείτε έτσι εύκολα να βρείτε κάτι που ενδεχομένως είχατε ξεχάσει ή δεν παρατηρήσατε.

Όσον αφορά την οπτική παρουσίαση, το Atlas Fallen είναι όμορφο. Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι γεμάτος με αμμώδη τοπία και αρχαία κτίσματα που δεσπόζουν γύρω σας. Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στα particle effects και ευτυχώς, αφού μεγάλο μέρος του παιχνιδιού, των εχθρών και της συνολικής αισθητικής έχει να κάνει με έρημο και άμμο. Βέβαια, αυτό μπορεί να γίνει και βαρετό, καθώς ίσως δηλώνει έλλειψη ποικιλίας στα περιβάλλοντα. Αργότερα βλέπετε και διαφορετικά τοπία, όπως δάση και αρχαίους ναούς, σπήλαια κτλ, αλλά τον περισσότερο χρόνο τον περνάτε στην έρημο. Από την άλλη, ορισμένοι χαρακτήρες δεν είναι τόσο καλοσχεδιασμένοι, αρκετές υφές είναι χαμηλής ανάλυσης και πολλά animations είναι κάπως κοφτά και όχι ρευστά. Το ορχηστρικό soundtrack είναι ωραίο και επενδύει ατμοσφαιρικά την δράση, ενώ τα ηχητικά εφέ είναι επαρκή και έχουν σωστή αίσθηση. Το μεγάλο θέμα είναι το voice acting, το οποίο μάλλον δεν προσέχθηκε ιδιαίτερα. Οι χαρακτήρες ακούγονται σαν κάποιος να έδωσε στους ηθοποιούς ένα χαρτί με το τί πρέπει να πουν αλλά καμία οδηγία για το πώς να το πουν. Το αποτέλεσμα είναι κάποιες τέρμα μονότονες, βαρετές ερμηνείες, θυμίζoντας κατά καιρούς Tommy Wiseau.

Το Atlas Fallen έχει κάποιες καλές ιδέες, ειδικά στις μάχες και το σύστημα παραμετροποίησης και δημιουργίας character build, αλλά παράλληλα είναι σαν να έχει βγει από εποχή PS2 ή PS3. Αυτό δεν είναι κάτι απαραίτητα κακό, όμως το παιχνίδι δίνει την εντύπωση ότι μένει πίσω είτε λόγω περιορισμένου budget, είτε γιατί οι δημιουργοί του φοβήθηκαν να ρισκάρουν (ή πιθανότατα και τα δύο). Παρόλα αυτά, αν ασχοληθείτε θα περάσετε αρκετές ευχάριστες ώρες, όσο περιμένετε πιο βαρβάτους τίτλους.

Οι μάχες και το σύστημα momentumΠολλές επιλογές παραμετροποίησης χαρακτήραSand surfingOnline co-opΩραίες περιοχές και εφέ…...αλλά απογοητευτικά μοντέλα χαρακτήρων, υφές και animationsΜικρή ποικιλία περιβαλλόντωνΚλισέ ιστορία και βαρετοί διάλογοιΚακό voice actingΑπουσία local co-opΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Deck13ΕΚΔΟΣΗ:Focus EntertainmentΔΙΑΘΕΣΗ:Ave

Game20.gr, το Άσυλο των gamers