Assassin’s Creed Valhalla review

Το 2017 η Ubisoft πήρε την γενναία απόφαση να reboot-άρει τη σειρά Assassin’s Creed. Η εταιρεία έκρινε επιβεβλημένη την μετατροπή του AC σε ένα action-RPG προκειμένου να ανανεωθεί ο κεντρικός άξονας του. Η αρχή έγινε με το εξαιρετικό Origins και στη συνέχεια ακολούθησε το μαγικό Odyssey. Το Assassin’s Creed Valhalla συνεχίζει θριαμβευτικά την πορεία

που χάραξαν οι πρόσφατοι προκάτοχοί του.

Στο present day, οι Layla Hassan, Shaun Hastings και Rebecca Crane προσπαθούν να αναλύσουν κάποιες ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές στην στρατόσφαιρα που συμβάλλουν στην ανεξήγητη δημιουργία ενός αλλόκοτου aurora borealis (Βόρειο Σέλας), φοβούμενοι μια νέα επικείμενη κατακλυσμική καταστροφή. Το εν λόγω φαινόμενο οδηγεί στο βραχυκύκλωμα και μετέπειτα στην σταδιακή κατάρριψη των δορυφόρων που περιβάλλουν την Γη. Παράλληλα, η ολιγομελής ομάδα των Assassins λαμβάνει ένα κωδικοποιημένο μήνυμα από έναν άγνωστο αποστολέα στο οποίο βρίσκουν γεωγραφικές συντεταγμένες που οδηγούν σε μια τοποθεσία εντός της αμερικανικής υπαίθρου. Οι Assassins ακολουθούν τις συντεταγμένες και ανακαλύπτουν τον τάφο ενός πολεμιστή που χρονολογείται από την περίοδο των Βίκινγκ. Σύμφωνα με τον μυστηριώδη αποστολέα, η λύση στο πρόβλημα των ηλεκτρομαγνητικών διαταραχών βρίσκεται στα λείψανα του πολεμιστή. Δίχως χρονοτριβές, η Layla καταφεύγει στην λύση του animus με σκοπό να αναβιώσει τις γενετικές μνήμες του.

Αυτόματα μεταφέρεστε στην μακρινή Νορβηγία του 9ου αιώνα μΧ. Πρωταγωνιστής του Assassin’s Creed Valhalla είναι ο Eivor Wolf-Kissed της φατρίας Raven, ένας ατρόμητος Βίκινγκ που μάχεται για την ευημερία του λαού του. Το παρατσούκλι “Wolf-Kissed” προέρχεται από τα σημάδια που φέρει ο Eivor στον λαιμό, όταν σε νεαρή ηλικία τραυματίστηκε από το δάγκωμα ενός λύκου. Σύντομα, ο Eivor και ο αδερφικός φίλος του Sigurd αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την Νορβηγία και να ακολουθήσουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους, δηλαδή την εγκατάσταση της φατρίας τους στα αγγλικά εδάφη για μια καλύτερη ζωή. Τελικώς, η Raven clan εγκαθίσταται στην Mercia και ιδρύει τον οικισμό Ravensthorpe. Ενδεδειγμένες προοπτικές για τον Eivor και τον Sigurd είναι οι επιδρομές για πλιάτσικο και η σύσταση συμμαχιών με ντόπιους ευγενείς και ηγεμόνες.

Ετοιμασίες πολέμου.

Χρονικά, το Valhalla τοποθετείται μετά την επέλαση το Μεγάλου Παγανιστικού Στρατού (Great Heathen Army) εναντίον της Νορθουμβρίας. Οι περισσότερες φατρίες Βίκινγκ που κατοικοεδρεύουν στην Αγγλία έχουν ξεκινήσει να ασκούν μια διεφθαρμένη άσκηση πολιτικής εξουσίας, συμμαχώντας με Σάξονες ευγενείς (ή ακόμα και προδίδοντάς τους), καθαιρώντας βασιλείς και επισκόπους και αντικαθιστώντας τους με “μαριονέτες” σε καίριες διοικητικές θέσεις. Το απόλυτο θέατρο σκιών! Η κατακερματισμένη Αγγλία των τεσσάρων αυτόνομων βασιλείων (Mercia, East Anglia, Northumbria, Wessex) συνιστά αφιλόξενη περιοχή για κάθε άπιστο και κάθε παραβάτη. Ο Αλφρέδος ο Μέγας του Wessex στήνει ένα ατελείωτο ανθρωποκυνηγητό κάθε παγανιστή που καπηλεύεται την βρετανική γη. Προσθέστε στην εξίσωση και το Order of the Ancients που νοσηρά κινούμενο, κατευθύνει και υποκινεί την πολιτική σκηνή της χώρας, για να διαπιστώσετε τους κινδύνους που καιροφυλακτούν για τους Βίκινγκ επιδρομείς.

Ο Eivor όμως είναι αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής. Αυτό προστάζουν άλλωστε η καρδιά και η φιλοδοξία του. Ο Eivor δεν διστάζει να ξεχυθεί στην μάχη και να ματώσει για να βγεί νικητής ή να πεθάνει ένδοξα. Όντας Βίκινγκ θεωρεί ότι η δόξα είναι μια αρετή για την οποία αξίζει να θυσιαστεί κανείς. Η κάθε του πράξη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιμονή του διαβεί την Βαλχάλα, την μεταθανάτια μυθική αίθουσα όπου συγκεντρώνονται όλες οι ψυχές των ένδοξων πολεμιστών για να δειπνήσουν πλάϊ στον σοφό θεό Όντιν. Πάραυτα, κάτι σκοτεινό στοιχειώνει την ψυχή του. Μια άγρυπνη απειλή φωλιάζει μέσα του και ταράζει συθέμελα τα πιστεύω του. Μια προφητεία που θα εξελιχθεί σε ανείπωτη τραγωδία. Τα οράματά του είναι σαφή: θα προδώσει και θα πεθάνει. Το ταξίδι με τελικό προορισμό την Βαλχάλα αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τον Eivor να ανατρέψει τα εναντίον του προγνωστικά.

Γιούρια!

Ιστορικά μιλώντας, το Valhalla κατορθώνει να επιτύχει σε πολλαπλά επίπεδα. Αρχικά, αποτυπώνει μαεστρικά την αύρα της περιόδου. Εισχωρεί με συνέπεια στην ιδιοσυγκρασία των Σκανδιναβών και των Σαξόνων. Από την μια, υπάρχουν οι άθεοι ειδωλολάτρες που επιθυμούν να ρημάξουν αλλά και να ελέγξουν τη βρετανική ενδοχώρα προς όφελός τους, μη σεβόμενοι τις ανθρώπινες απώλειες και τις χριστιανικές παραδόσεις. Από την άλλη, οι Αγγλοσάξονες προσπαθούν να κυβερνήσουν απολυταρχικά με κάθε κόστος, προασπίζοντας πολλές φορές τον χριστιανισμό σαν λάβαρο της εξουσίας. Οι σκοτεινές προεκτάσεις της Μεσαιωνικής Αγγλίας δεν επιτρέπουν την συνύπαρξη δύο διαφορετικών ανθρώπινων κοινοτήτων. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και η η πάλη για την παραμονή στην εξουσία παράγουν προκαταλήψεις, αρνητισμό, καχυποψία, φανατισμό. Σημεία των καιρών.

Πολλοί μπορεί να εκτιμήσετε ότι όλα τα παραπάνω συνηγορούν σε μια τυπική ακολουθία γεγονότων σε Assassin’s Creed. Δηλαδή, σε μια σκοτεινή περίοδο της ανθρωπότητας, ξεπηδάει ένας ήρωας (εν προκειμένω ο Eivor) που μυείται σε μια επαναστατική σέχτα (Hidden Ones) και ξεκινάει τον αποδεκατισμό του δυνάστη (Order of the Ancients), όπως συνέβη με τον Bayek στην AC Origins και με τον Eagle Bearer στο AC Odyssey. Πράγματι, νομοτελειακά συμβαίνει αυτό στο παιχνίδι. Ωστόσο, ο θεματικός άξονας του παιχνιδιού δεν εμβαθύνει τόσο στην αντιπαλότητα των Hidden Ones και Order of the Ancients. Δεν ισχυρίζομαι ότι παραμερίζει την εν λόγω ιστορία. Τουναντίον. Συνοπτικά θα αναφέρω ότι το Valhalla είναι το πιο lore-based παιχνίδι Assassin’s Creed από την εποχή του Desmond Miles. Υπάρχουν τέσσερις σεναριακές πτυχές: present day, past day, Order of the Ancients εναντίον Hidden Ones και μία ακόμη που επιλέγω να μην αναφέρω. Η αλήθεια είναι ότι το κάνω με βαριά καρδιά αλλά είναι καλύτερα να την ανακαλύψετε μόνοι σας.

Blood brothers.

Ωστόσο, γνωρίζω ότι μερικοί “καίγεστε” να μάθετε κάτι, οπότε θα γράψω δύο λόγια επί του θέματος. Εντός του παιχνιδιού παρακολουθείτε δύο cutscenes. Η μία είναι μετά την ολοκλήρωση των animus anomalies (περισσότερα παρακάτω) και η άλλη από το τέλος της “μυστικής” ιστορίας που μόλις ανέφερα. Αν κάνετε μια σύγκριση ανάμεσα στις δυο cutscenes... θα καταλάβετε. Αυτό είναι το μοναδικό “τυράκι” που ρίχνω. Όσο για το τέλος του present day, αυτό είναι σοκαριστικό! Απαντώνται περισσότερα ερωτήματα από όσα θα περίμενε κανείς, με τα γεγονότα που προκύπτουν φυσικά να προκαλούν νέα ερωτήματα. Εν κατακλείδι, σεναριακά το Valhalla για εμένα τουλάχιστον παίρνει με 10 με τόνο. Άψογο, αφηγηματικό, ευφάνταστο και πάνω απ’ όλα ανατρεπτικό.

Σε πρώτη φάση, πρέπει να σταθώ στο world building του τίτλου. Από πού να ξεκινήσω; Τα έχουμε πει πολλές φορές και νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε: η Ubisoft είναι μανούλα καημένη στον σχεδιασμό ανοικτών κόσμων, ειδικά στα Assassin’s Creed. Συνδυάζοντας ποσότητα, έκταση, κλίμακα και λεπτομέρεια θεωρώ ότι αυτή την στιγμή κρατά τα ηνία στο χώρο. Ο κόσμος του Valhalla είναι εκτενής, ευρύς, θεόρατος, ποικιλόμορφος. Οφθαλμόλουτρο με τα όλα του! Για να σας δώσω ένα μικρό πρόγευμα, στο παιχνίδι ταξιδεύετε σε πέντε συνολικά χάρτες! Ναι, πέντε! Νορβηγία, Αγγλία και σε άλλους τρεις για τους οποίους δεν θα αποκαλύψω το παραμικρό λόγω spoilers. Η Νορβηγία απαρτίζεται από τα προφανή: κατάλευκες λευκές εκτάσεις καλυπτόμενες από χιόνια, βραχώδεις οροσειρές που αγγίζουν τον ουρανό και κάνουν το μάτι να χάνεται στον ορίζοντα, φιορδ που τονίζουν εμφατικά την σκανδιναβική άγρια ομορφιά και φύση, καταρράκτες και οικισμούς των τοπικών φατριών. Η Αγγλία είναι το άκρως αντίθετο, με εξαίρεση την βόρεια χιονισμένη πλευρά της Νορθουμβρίας. Πελώριες δασικές εκτάσεις και καταπράσινα λιβάδεια, ρωμαϊκά ερείπια που ανασύρρουν μια ξεχασμένη αίγλη εκ των έσω, διάσημα ιστορικά μνημεία (τοίχος του Ανδριανού), τάφοι και κατακόμβες πλημμυρισμένες στο σκοτάδι, φαράγγια, ποτάμια, χωριά, πόλεις, οχυρά, αβαεία κάστρα, μοναστήρια. Με άλλα λόγια, μπροστά σας ορθώνεται και εκτείνεται ένα φαντασμαγορικό, ολοζώντανο και άκρως οργανικό ψηφιακό οικοσύστημα.

Οι τρόποι μετακίνησης είναι οι συνήθεις: άλογο, longship (το φημισμένο πλοιάριο των Βίκινγκ), fast-travel και παρκούρ. Ο χειρισμός του αλόγου και του πλοίου δεν παρουσιάζoυν διαφοροποιήσεις. Παραμένει ίδιος και απαράλαχτος. Το fast-travel λειτουργεί εκ νέου με τον συγχρονισμό των viewpoints, ενώ το παρκούρ συνεχίζει στο γνώριμο και “ανάλαφρο” στιλ του, δίχως περαιτέρω βελτιώσεις. Επίσης, με την επιλογή Atlas μπορείτε να μεταβαίνετε από τον έναν χάρτη στον άλλον δίχως να χρειάζεται να πλεύσετε με το καράβι σας. Επί του συνόλου, η Αγγλία και η Νορβηγία από άποψη μεγέθους μοιάζουν με την Αίγυπτο του Origins. Αν συνυπολογιστούν και οι άλλοι τρεις χάρτες, η κατάσταση ξεφεύγει, ειδικά σε επίπεδο level design. Συνολικά πάντως, ο χάρτης του Odyssey εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος στην ιστορία της σειράς Assassin’s Creed.

Α song of ice and fire.

Το gameplay του Valhalla αντλεί επιρροές από τα Origins και Odyssey, αλλά δεν μένει στάσιμο. Αντιθέτως, έχει αλλαγές και προσθήκες που διορθώνουν πολλά από τα κακώς κείμενα των προκατόχων του, παραμένοντας έτσι πιστό στην action-RPG στροφή της σειράς Assassin’s Creed. Αρχικά, επιλέγετε από δύο προκαθορισμένα μοντέλα το φύλο του πρωταγωνιστή όπως και στο Odyssey. Αυτή τη φορά η ονομασία (Eivor) παραμένει ίδια, με τους κύριους διαλόγους και την εξέλιξη της ιστορίας να μην επηρεάζονται από την επιλογή σας. Προσωπικά, διάλεξα τον αρσενικό Eivor επειδή γουστάρω τρελά την φωνή του ηθοποιού που τον ενσαρκώνει (Marcus Bruun). Εν συνεχεία, επιλέγετε ένα από τα πέντε επίπεδα δυσκολίας.

Το Valhalla χρησιμοποιεί στοιχεία RPG όπως XP, abilities, skills, customization, upgrades αλλά έχει διαφορετικό τρόπο level-up. Δεν αυξάνετε το level σας πλέον. Ανάλογα με τις πράξεις και την δράση σας στο παιχνίδι, αποκομίζετε skill points τα οποια εξαργυρώνετε στο “αστρικό” skill tree σας. Με κάθε skill point αυξάνετε μεταξύ άλλων διάφορα χαρακτηριστικά όπως melee damage, range damage, assassination damage, evasion, critical chance, stun, health κτλ, αλλά και active skills όπως το chain assassination. Όταν τα skills ξεκλειδώνονται, οπτικά αποτυπώνονται με αστρικούς σχηματισμούς, παραπέμποντας έτσι σε ένα γιγαντιαίο αστρικό σύμπλεγμα. Ταυτόχρονα, με την κάθε επένδυσή σας σε skill, αυξάνετε το power το οποίο πρακτικά αντικαθιστά τον μετρητή του level-up. Ακολούθως αποφασίζετε τον τρόπο που θα κινηθείτε. Η κάθε περιοχή ή αποστολή έχει σαν ένδειξη το power. Πχ έστω ότι έχετε 200 power και αποφασίσετε να κατευθυνθείτε στην East Anglia που διαθέτει προεπιλεγμένο 190 power. Σαν περιοχή είναι στα μέτρα σας, δηλαδή ενδείκνυται για mission tracking, side activities κτλ. Αν όμως θελήσετε να πάτε στο Wessex όπου το power του βασιλείου βρίσκεται στο 300, ναι μεν μπορείτε να το τολμήσετε, αλλά προετοιμαστείτε για one-hit down και πολλά game over. Η εκάστοτε περιοχή παραμένει πάντοτε στα ίδια επίπεδα power και δεν αναπαράγει εχθρούς σύμφωνα με την τρέχουσα πρόοδο του δικού σας power όπως γινόταν στο Odyssey. Αυτό σημαίνει ότι αν πάτε/επιστρέψετε σε μια low power περιοχή αντιμετωπίζετε low power εχθρούς (και το αντίστροφο). Να σημειωθεί επίσης ότι το skill-up εμφανίζεται ιδιαίτερα χαλαρό, αφού κερδίζετε εύκολα XP, skills και με κάθε τρόπο. Σίγουρα πιο εύκολο από το Odyssey.

Το dual-wielding διαφημίστηκε πολύ από τους δημιουργούς του Valhalla. Η δυνατότητα χειρισμού όπλου σε κάθε χέρι εμπλουτίζει το σύστημα μάχης της σειράς. Εναλάσσοντας τα όπλα, ο Eivor επιδίδεται σε συνδυαστικά combos. Πιθανοί οπλικοί συνδυασμοί είναι τσεκούρι-μαχαίρι, τσεκούρι-τσεκούρι, αλυσίδα-μαχαίρι, σφυρί-τσεκούρι και πάει λέγοντας. Ακόμα και ασπίδα-ασπίδα. Επί του πρακτέου, κάνετε ότι θέλετε. Τρεις νέες προσθήκες που συμβάλλουν στην εξέλιξη του συστήματος μάχης είναι η μπάρα αντοχής, το νέο σύστημα healing σύστημα και τα αιματηρά finishers. Η μπάρα αντοχής καταναλώνεται κάθε φορά που επιτίθεστε ή αποφεύγετε (dodge) εχθρικά χτυπήματα οπότε δεν μπορείτε πλέον να χοροπηδάτε και να εφορμάτε απερίσκεπτα στους ρυθμούς που προστάζει το hack-and-slash. Το νέο σύστημα healing συστήνεται ως ένας γνώριμος μηχανισμός. Μαζεύοντας φρούτα και μανιτάρια, παρατηρείτε στην κάτω αριστερή πλευρά της οθόνης την αύξηση στο healing απόθεμα του Eivor. Όποτε χάσετε ενέργεια, μπορείτε να ανανεώνετε τις ζωτικές ενδείξεις του Eivor. Αυτόματη ανανέωση ενέργειας, medkits, healing buffs και skills όπως στο Odyssey δεν υφίστανται εδώ.

Ταξιδεύοντας σε μαγευτικά τοπία.

Τα finishers πάντοτε υπήρχαν στα Assassin’s Creed. Αυτή τη φορά, τα “δημιουργείτε” μόνοι σας, αφού σπάσετε τελείως την άμυνα εχθρού ή κάνοντας ένα πετυχημένο parry. Όταν κάνετε κάτι από τα δύο, εμφανίζεται η σχετική ένδειξη στον εκάστοτε εχθρό. Ακρωτηριασμοί, αποκεφαλισμοί, παλουκώματα, απ’ όλα έχει ο μπαξές. Γενικότερα, το αίμα ρέει εν αφθονία και οι βίαιες μάχες είναι καθημερινότητα. Επίσης, σημαντική παράμετρος του hitbox συστήματος μάχης είναι το lock-on σε εχθρό. Φροντίστε να το χρησιμοποιείτε για να μην βρεθείτε να βαράτε αέρα. Αν πρέπει να προβώ σε ένα σύντομο συμπέρασμα για το σύστημα μάχης, μάλλον θα πω ότι γέρνει περισσότερο προς Origins μεριά. Στιβαρό και βαρύ όπως προστάζει η πολεμική αναπαράσταση της περιόδου. Πέραν των melee όπλων, υπάρχουν διάφορα είδη τόξων για απομακρυσμένες επιθέσεις: light για ταχείς βολές, hunter για ρίψη βέλους ευθείας βολής και predator με το οποίο ελέγχετε την πορεία του βέλους. Σημαδεύοντας εχθρό με το τόξο, αποκαλύπτονται (highlight) τα τρωτά σημεία του (πλάτη, γόνατο, αγκώνες, αστράγαλοι). Αν πετύχετε κάποια από αυτά, πέραν του damage, μειώνεται σημαντικά η στάση άμυνάς του με αποτέλεσμα να κάνετε ένα πιο ξεκούραστο finisher. Η διαδικασία θυμίζει λίγο Horizon Zero Dawn.

Στην κατηγορία abilities βρίσκονται οι ειδικές επιθέσεις του Eivor. Εκ νέου λοιπόν, υπάρχουν δυο τροχοί, ένας melee και ένας ranged. Στον κάθε τροχό τοποθετείτε μέχρι τέσσερα abilities τα οποία ενεργοποιείτε σε πρώτο χρόνο σαν έξτρα βοηθήματα πάνω στην μάχη. Σαν ranged abilities διαθέτετε φλεγόμενα, εκρηκτικά και δηλητηριασμένα βέλη, μπαράζ ρίψης τσεκουριών σε πολλαπλούς εχθρούς κτλ. Στα melee abilities ξεκλειδώνετε χτυπήματα με τα οποία ρίχνετε αναίσθητους τους εχθρούς στο έδαφος και στη συνέχεια τους αποτελείωνετε (stomp), μια μετωπική επίθεση με την οποία παίρνετε σβάρνα έναν αντίπαλο, χτυπώντας τον πάνω σε τοίχο, buff φωτιάς στο εκάστοτε melee όπλο για fire damage κτλ. Συνολικά, τα abilities είναι πολυάριθμα, πολύπλευρα και ιδιαιτέρως εύχρηστα. Η χρήση τους εξαρτάται από τον μετρητή αδρεναλίνης που εμφανίζεται πάνω από την μπάρα ενέργειας του ήρωα. Η συγκεκριμένη μπάρα αυξομειώνεται ανάλογα με τα χτυπήματα που επιτυγχάνετε ή δέχεστε.

Στο customization παρατηρείτε τον ρουχισμό και οπλισμό του Eivor, που αποτελείται από κουκούλα, κράνος, γάντια, θώρακα, μπότες και τις θέσεις των όπλων σας. Κάλλιστα μπορείτε να προσθαφαιρέσετε κομμάτια εξοπλισμού, αλλά ένα σημαντικό χαρακτηριστικό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι σας επιτρέπεται να ολοκληρώσετε το παιχνίδι με τον αρχικό εξοπλισμό σας, απλά αναβαθμίζοντάς τον. Οι διαβαθμίσεις του εξοπλισμού σας απεικονίζονται με κόκκινο, μπλε και χρυσό χρώμα, τονίζοντας έτσι την αύξηση των στατιστικών. Οι ρούνοι που βρίσκετε μέσα στον κόσμο τοποθετούνται στα κομμάτια του gear σας, αυξάνοντας περισσότερο τα υπάρχοντα attributes σας. Συλλέγοντας υλικά για crafting όπως δέρμα, πετρώματα, μεταλλεύματα, αυξάνετε την ισχύ του gear σας. Αν θέλετε να περάσετε σε χρωματική αναβάθμιση του εξοπλισμού σας, πρέπει να επισκεφτείτε τον σιδηρουργό. Έχουμε επίσης δυναμική επιστροφή του hidden blade και κυρίως των one-hit δολοφονιών που τόσο πολύ έλειψαν στο Odyssey.

Battle horn!

Ο οικισμός Ravensthorpe λειτουργεί ως βάση επιχειρησεών. Βασικά θυμίζει έναν τεράστιο quest giver, αφού αρκετές από τις αποστολές ξεκινούν από εκεί. Όταν η φατρία Raven εγκαθίσταται στον οικισμό, ο Eivor καλείται να τον αναμορφώσει με γνόμωνα την ευημερία του λαού του. Με την επίτευξη αποστολών και κυρίως με τα λάφυρα και τις προμήθειες που αποκομίζετε από τις επιδρομές σας, δημιουργείτε μικρά μαγαζάκια που συνεισφέρουν στην καθημερινότητά σας. Σιδηρουργό για να βελτιώνετε την αποδότικότητα του εξοπλισμού σας, κοιτώνες για να διαχειρίζεστε τους Βικινγκ οπλίτες σας, χαρτογράφο μέσω του οποίου αγοράζετε χάρτες που υποδεικνύουν σημεία ενδιαφέροντος, “τατουατζή” για να αλλάζετε tattoos και κόμμωση στον ήρωα, ναυπηγείο με το οποίο αλλάζετε την όψη του πλοιάριού σας, σπίτι για την μάντισσα της φατρίας, μουσείο για να για να εμπλουτίζετε την συλλογή από artifacts, μπακάλικο για αγοραπωλησίες, καταστήματα για κυνηγετικά είδη κτλ. Σε κάποια φάση εγκαθίσταται στο Ravensthorpe o μικρός Reda (Origins) από τον οποίο λαμβάνετε ωριαίες, ημερήσιες και εβδομαδιαίες αποστολές. Με την επίτευξή τους κερδίζετε opal πετρώματα τα οποία εξαργυρώνετε στον Reda για εξοπλισμό μεγάλης αξίας.

Τα σημαντικότερα κτίσματα που ανοίγουν στο Ravensthorpe είναι αδιαμφισβήτητα το earlhouse και το assassin bureau. Στην αρχή του παιχνιδιού γνωρίζετε τον Hytham, έναν Assassin από την Κωνσταντινούπολη που σας δωρίζει το hidden blade και σας ακολουθεί στο ταξίδι σας στην Αγγλία. Στο assassin bureau, ο Hytham σας ζητά εξαρχής να του επιστρέφετε τα μετάλλια από το κάθε μέλος του Order of the Ancients που δολοφονείτε και σελίδες codex από τα αρχηγεία των Assassins που βρίσκονται κρυμμένα στην Αγγλία. Η Randvi, shieldmaiden και σύζυγος του Sigurd, βρίσκεται πάντα στο earlhouse και μέσω του χάρτη συμμαχιών παρουσιάζει στον Eivor την τρέχουσα κατάσταση των βασιλείων της Αγγλίας. Τον συμβουλεύει για τις συμμαχίες που πρέπει να γίνουν και για τους στόχους που πρέπει να βγουν από την μέση. Ουσιαστικά, η Randvi είναι ο επίσημος quest giver των περισσοτέρων κύριων αποστολών στο παιχνίδι. Κατά την διαμονή σας στο Ravensthorpe, πολλοί από τους ΑΙ χαρακτήρες που ζουν εκεί, σας ζητούν να τους ακολουθήσετε σε κάποια μικρή αποστολή ή ζητούν μικρές χάρες. Για λίγο XP και ασήμι (κύριο νόμισμα του παιχνιδιού) να τις κάνετε.

Οι αποστολές που λαμβάνετε από την Randvi αφορούν συνήθως ανακαταλαβή ή σύσταση συμμαχίας με περιοχή της Αγγλίας. Με αυτόν τον τρόπο, εκκινεί ένα μακροσκελές story mission που αγγίζει περίπου τις δύο με τρεις ώρες. Ταξιδεύετε στο σημείο, συνομιλείτε με χαρακτήρες του παιχνιδιού που σας ενημερώνουν για το ζήτημα που προκύπει και εσείς καλείστε να το φέρετε εις πέρας. Παρόλο που ο Eivor είναι ένας πολεμοχαρής Βίκινγκ, διακρίνεται σημαντικά για την οξυδέρκεια του, καθώς ασκεί με επιτυχία πολιτική και διπλωματία μέσω του συστήματος διαλόγων. Ο Eivor μπορεί να δείξει συμπάθεια, εμπάθεια, απειλή ή και να προβεί σε δωροδοκία. Παράλληλα, με την αύξηση του charisma μέσω του flyting (περισσότερα παρακάτω), ενισχύετε σημαντικά τους δείκτες επιρροής του και αποκτά το πάνω χέρι πάνω στους διαλόγους. Οι περισσότερες αποστολές της Randvi προσφέρουν αυτό τα αναμενόμενα: ίντριγκες, δολιοφθορές, δολοπλοκίες, ανίερες συμμαχίες, ανατροπές και προδοσίες τύπου Game of Thrones/Vikings κτλ.

Παίζοντας Orlog.

Μεταβαίνοντας στο υπομενού του Order of the Ancients βλέπετε το μωσαϊκό των μελών και των Ζηλωτών της οργάνωσης. Ξεκινώντας αντίστροφα, οι Ζηλωτές είναι υπηρέτες του Order και κυνηγοί κεφαλών. Λειτουργούν με την λογική μισθοφόρων με την διαφορά ότι δεν αναπαράγονται συνεχώς από τον κώδικα του παιχνιδιού όπως συνέβαινε στο Odyssey. Σχετικά νωρίς στο παιχνίδι, φτάνοντας στο τέλος μιας κύριας αποστολής, σας δίνεται η επιλογή να τερματίσετε την επικήρυξη των Ζηλωτών. Έτσι, δεν σας καταδιώκουν διαρκώς αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι περνώντας από μπροστά τους δεν θα σας επιτεθούν. Οι Ζηλωτές έχουν προεπιλεγμένο δείκτη power δηλαδή ακόμα και αν σας σκοτώσει ένας εξ αυτών, το power του δεν αυξάνεται. Κάθε αναμέτρησή σας με Ζηλωτή σηματοδοτεί την έναρξη ενός mini-boss fight. Καλή διασκέδαση!

Το ξεσκέπασμα των μελών του Order of the Ancients ακολουθεί τα μοτίβο του Odyssey. Συλλέγετε πληροφορίες, στοιχεία, ευρήματα και ίχνη στον κόσμο ή από συζητήσεις με χαρακτήρες. Όταν τα πειστήρια γίνουν αδιάστειστα αποκαλύπτεται το πρόσωπο του μέλους και σημειώνεται στον χάρτη η τρέχουσα τοποθεσία του. Προσεγγίζετε το σημείο και τον εκτελείτε με ένα εντυπωσιακό x-ray assassination. Αφού δείτε μια ολιγόλεπτη cutscene με το backstory του, αποκτάτε το μενταγιόν του και το επιστρέφετε στον Hytham. Εκτελώντας Ζηλωτές και μέλη πλησιάζετε βήμα-βήμα τη φορά ώστε να κόψετε την κεφαλή του φιδιού, τον επονομαζόμενο The Father, ηγέτη του Order of the Ancients. Πρέπει να παραδεχθώ ότι το κυνηγητό του Order είναι ένας πραγματικά ευχάριστος μηχανισμός gameplay που προσδίδει ενδιαφέρον στο όλο εγχείρημα.

Ο εχθρικός πληθυσμός του Valhalla είναι πολυάριθμος. Υπάρχουν τυπικοί και elite στρατιώτες με πανοπλίες και όπλα πολλών ειδών όπως τόξα, σπάθες, τσεκούρια, ασπίδες, σφυριά, ρόπαλα, βαλίστρες, δόρατα, αλυσίδες, κεφαλοθραύστες, φλεγόμενα και δηλητηριώδη βέλη. Οι εχθρικές επιθέσεις απεικονίζονται χρωματικά με πορτοκαλί, κόκκινο και μπλε χρώμα. Όταν ο αντίπαλος επιτεθεί με πορτοκαλί απόχρωση τότε υπάρχει δυνατότητα parry από μεριάς σας. Το κόκκινο χρώμα δείχνει επικείμενη επίθεση που δεν αποκρούεται και χρειάζεται αποφυγή (dodge). Όταν δείτε εχθρό να υποχωρήσει από την μονομαχία βγάζοντας μια μπλε λάμψη, αυτό σημαίνει ότι γίνεται άτρωτος στις επιθέσεις σας, δηλαδή δεν μπορείτε να του προκαλέσετε ζημιά. Τα boss fights είναι και αυτά με τη σειρά τους καλοσχεδιασμένα. Αρκετά εξ αυτών είναι πραγματικά αξιομνημόνευτα και επιβλητικά και χαρίζουν τρομακτικές συγκινήσεις.

What lurks ahead?

Κατά την διάρκεια μιας πολιορκίας ή μιας επιδρομής, οι Σάξονες στρατιώτες μπλέκουν σε σύρραξη με τους ΑΙ Βίκινγκ οπότε δεν αισθάνεστε μόνιμα περικυκλωμένοι από πολλούς εχθρούς. Βέβαια, θα το νιώσετε κι αυτό στο πετσί σας καθώς δεν σας ακολουθεί μόνιμα μια κουστωδία συμπολεμιστών σας. Τότε γίνεστε στόχος και σας επιτίθενται μαζικά και κατά κύματα εκτός και αν το βάλετε στα πόδια. Αν ξεμείνετε απο “γιατρικά” πάνω εν μέσω μάχης, είναι λίγο ενοχλητικό να ψάχνετε παράλληλα για δαύτα. Γι’αυτό φροντίστε να αυξήσετε την χωρητικότητα του inventory σας με upgrades, ώστε να κουβαλάτε μεγαλύτερες ποσότητες μανιταριών και φρούτων. Ο βαθμός πρόκλησης του συστήματος μάχης φέρνει περισσότερο σε Origins όπως προανέφερα, αφού εδώ δεν υπάρχει το δόρυ του Λεωνίδα και οι μαγικές δυνάμεις του Eagle Bearer. Είναι κανονική (τρόπον τεινά) μάχη σώμα με σώμα. Επίσης, το TTK είναι σαφώς μειωμένο, με τους εχθρούς να μην θυμίζουν “σφουγγάρια” όπως στο Odyssey.

Το stealth αφήνει γλυκόπικρη γεύση. Ξεκινώντας από τα θετικά, το παιχνίδι επαναφέρει έναν θρυλικό αλλά ξεχασμένο μηχανισμό της σειράς Assassin’s Creed: το social blending. Υπάρχουν απαγορευμένες περιοχές για τον Eivor (μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για έναν άπιστο ειδωλολάτρη σε χριστιανική γη), στις οποίες για να μπορέσετε να εισχωρήσετε, κρίνεται επιβεβλημένη η χρήση κουκούλας που προσθαφαιρείτε σε πρώτο χρόνο. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι με μια κουκούλα πηγαινοέρχεστε όπου θέλετε. Απλά περιορίζεται έτσι η αντίληψη και η παρατηρητικότητα των εχθρικών στρατευμάτων. Για να κινηθείτε stealthy μπορείτε να προσεγγίσετε κάποιο γκρουπ μοναχών που περιφέρεται στον χώρο, μεθυσμένους πολίτες που χρησιμοποιείτε σαν αντιπερισπασμό και blending spots όπως τραπέζια, άχυρα, παγκάκια κτλ. Ωραία μέχρι εδώ.

Ως προς τη νοημοσύνη των εχθρών κατά το stealth όμως... μια από τα ίδια. Υπάρχουν στιγμές που ανταποκρίνονται σωστά, ενώ άλλες φορές όχι. Για την ακρίβεια έχουν σκαμπανεβάσματα. Θυμάμαι περιπτώσεις όπου κινήθηκα προσεκτικά στο χώρο και ξαφνικά με πήρε πρέφα ένας τοξότης από τον απέναντι πύργο, αλλά και περιστατικά όπου σκότωνα αδιακρίτως και το υπόλοιπο στρατόπεδο... πέρα βρέχει. ΟΚ, τα Assassin’s Creed δεν λογίζονται ως καθαρόαιμα παιχνίδια stealth όπως τα Hitman ή τα Splinter Cell. Ειδικά τώρα που η σειρά έχει μεταμορφωθεί σε πληθωρικό open-world action-RPG, είναι αδύνατον όλοι οι μηχανισμοί να λειτουργούν στην εντέλεια. Όλα αυτά τα δέχομαι. Δίνω τα εύσημα στους δημιουργούς που επανέφεραν το social blending. Αλλά έλεος, κάτι πρέπει να γίνει με αυτό το πράγμα. Μετά από τόσα χρόνια και παιχνίδια, ακόμα τα ίδια προβλήματα στην εχθρική νοημοσύνη κατά το stealth. Θα μου πείτε τώρα ότι όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια με stealth μηχανισμούς δουλεύουν καλά; Δεν με νοιάζει. Εδώ παραπάει.

Για να παίρνουν φωτιά τα τσεκούρια, παρακαλώ.

Ένα στοιχείο που απογειώνει το gameplay είναι η εξερεύνηση σε συνδυασμό με το περιεχόμενο που παρέχεται από το παιχνίδι. Ανεξαρτήτως τον πολλών collectibles που συλλέγετε αριστερά και δεξιά, τα σύμβολα του wealth και των mysteries μετατρέπουν τον κόσμο του Valhalla σε έναν εικονικό παιδότοπο με δραστηριότητες για όλα τα γούστα. Ξεκινάμε με τις επιδρομές στα αγγλικανικά αβαεία και μοναστήρια. Όταν ο Eivor φυσήξει το κέρας, η επιδρομή αρχίζει. Καμπάνες χτυπούν απελπισμένα, ιερείς τρέχουν πανικόβλητοι να σωθούν. Ένας χαμός! Κύρια επιδίωξη είναι το πλιάτσικο για ασήμι και προμήθειες. Ενεργοποιώντας την ενόρασή του (Odin’s sense) ο Eivor εντοπίζει (ακόμα και μέσα από επιφάνειες) σεντούκια με λάφυρα και με την βοήθεια των συντρόφων σας, τα ανοίγετε και αποκτάτε θησαυρούς, εξοπλισμό, προμήθειες ή αλλιώς wealth. Δεν είναι όμως τόσο απλό να βουτήξετε τα καλούδια. Υπάρχουν μίνι γρίφοι που στέκονται εμπόδιο ανάμεσα σε εσάς και το εκάστοτε “τρόπαιο”. Ένα κρυφό πέρασμα που οδηγεί κάπου, ένα βέλος που πρέπει να καρφωθεί κάπου, μια πόρτα που χρείαζεται κλειδί για να ανοίξει κάτι κτλ. Πεθαίνω για σπαζοκεφαλιές!

Τα mysteries αποτελούν μια νέα πρόταση στον τομέα της εξερεύνησης. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν ακουστεί διάφορα παράπονα για το περιεχόμενο των παιχνιδιών Assassin’s. Επαναλαμβανόμενο, μονότονο, ανέμπνευστο, ερωτηματικά και θαυμαστικά παντού, grinding στο φουλ, “καθαρισμός” οχυρών κτλ. Εγώ που είμαι ψυχαναγκαστικός με δαύτα, γούσταρα να τα κάνω. Συμμερίζομαι όμως απόλυτα κάποιον που βαριέται να τα επαναλαμβάνει. Εδώ το παιχνίδι δρα με... μυστικισμό. Συγχρονίζοντας τον Eivor σε ένα viewpoint φανερώνονται στον χάρτη λευκά, γαλάζια και χρυσά σφαιρίδια. Όπου λευκό και χρυσό, artifacts (collectibles) και wealth. Οι γαλάζιες σφαίρες υποδεικνύουν μυστική δραστηριότητα πάσης φύσης η οποία για να αποκαλυφθεί πλήρως πρέπει να την πλησιάσετε στα 100 μέτρα. Από περιβαλλοντικό γρίφο τύπου Hellblade, world events (side-missions), εξερεύνηση τάφων, σπηλαίων ή ενός εγκαταλελειμμένου assassin bureau, μέχρι boss fight. Ακόμα δεν μπορώ να απαριθμήσω πλήρως τα διαφορετικά είδη των mysteries. Το σίγουρο είναι ότι ποικίλλουν σημαντικά. Πέρα από αυτά, υπάρχουν και πιο απλές απολαύσεις όπως τα mini-games: το επιτραπέζιο παιχνίδι orlog έχει τη φάση του, διαγωνισμοί μεθυσιού και το flyting στο οποίο συναγωνίζεστε με τον αντίπαλο εκτοξεύοντας προσβολές ο ένας στον άλλον. Αν επικρατήσετε σε αυτό το άτυπο “rap battle” αυξάνετε τον δείκτη charisma σας.

Τα world events υπάγονται και αυτά στην κατηγορία των mysteries και αφηγούνται μικρές αυτοτελείς ιστορίες. Αρκετά εξ αυτών διαθέτουν μια χιουμοριστική διάθεση ενώ άλλα ζητούν να διελευκάνετε έναν φόνο ή μια εξαφάνιση, παρατηρώντας στοιχεία στο χώρο κτλ. Ακόμα θυμάμαι στην Νορβηγία τον Βίκινγκ που αντί να κάνει σκοπιά υπνοβατούσε και τελικά έπεσε στον γκρεμό ή την γριά στην Αγγλία που ζητούσε να φάει αυγά φιδιού για να με ανταμοίψει τελικώς με ένα περιποιημένο δηλητηριώδες... νέφος! Το δύσκολο στα world events έγκειται στην απουσία σημαδιών και objective markers. Καμία από αυτές τις δευτερεύουσες αποστολές δεν σας υποδεικνύει τί πρέπει να κάνετε, πού πρέπει να πάτε κτλ. Ο μόνος τρόπος είναι να καταλάβετε τί ζητάει από εσάς ο εκάστοτε quest giver. Αν δεν τα πάτε καλά με τα αγγλικά και κατ’ επέκταση με τις ξένες γλώσσες ίσως δυσκολευτείτε. Στην αρχή νόμισα ότι το παιχνίδι bug-άρει αλλά αργότερα αντιλήφθηκα ότι είναι επιτηδευμένη επιλογή. Αν μη τι άλλο πάντως, ο τρόπος λειτουργίας των mysteries κατ’ εμέ ενισχύει την εξερεύνηση και ιντριγκάρει τον παίκτη με αυτό που πρόκειται να συναντήσει.

Εξερευνώντας σαξονικά μπουντρούμια.

Ένα ακόμα υποκατάστατο των mysteries είναι τα animus anomalies. Πλησιάζοντας το anomaly βλέπετε την εικόνα μπροστά σας να glitch-άρει μέχρι να βρείτε το σημείο αλληλεπίδρασης (interact). Tότε αναλαμβάνετε τον έλεγχο της Layla Hassan και επιδίδεστε σε platforming ακροβατικά με παρκούρ μέχρι να φτάσετε στο περιβόητο data pack και να επιλύσετε τον γρίφο. Καλή προσθήκη και ακόμα καλύτερη η τελική cutscene όταν ολοκληρώσετε και το τελευταίο time anomaly. Για τους μυημένους, το βιντεάκι “The Truth” που προέκυπτε από το σκανάρισμα των συμβόλων στα κτίρια στο Assassin’s Creed 2, το θυμάστε; Αν ναι... περιμένετε και θα δείτε. Ξαναγράφω: δώστε βάση στη συγκεκριμένη cutscene και στην αντίστοιχη της μυστικής ιστορίας. Όλη η ουσία κρύβεται εκεί. Mindfuck!

O τεχνικός τομέας του Valhalla σηκώνει κάποια συζήτηση, αν και τα θετικά άνετα υπερισχύουν των αρνητικών. Η Anvil engine της Ubisoft προσφέρει καταπληκτικά γραφικά, φανταχτερoύς ογκομετρικούς φωτισμούς, εκπληκτικά χρώματα, draw distance που στραβώνει σαγόνια και στόματα, πλούσια και πυκνή βλάστηση, ζωντανές πόλεις. Οπτικά το παιχνίδι είναι άκρως εντυπωσιακό στο PS5. Ένα από τα καλύτερα στοιχεία των Assassin’s Creed είναι η ομαλή μετάβαση από ξηρά σε θάλασσα και το αντίστροφο. Προσωπικά, δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο παιχνίδι ανοικτού κόσμου που προσφέρει δυνατότητα προσέγγισης απομακρυσμένης στεριάς από θάλασσα και το αντίστροφο με τέτοια ομαλότητα. Παίζοντας στο PS5, ο μεγαλύτερος χρόνος φόρτωσης που μέτρησα είναι 10 δευτερόλεπτα! Συνηθώς στα 5 δεύτερα φορτώνει το παιχνίδι! Ασύλληπτο για τόσο μεγάλο open-world σε κονσόλα. Δώρο εξ ουρανού! Να σημειώσω επίσης ότι μετά από patch προστέθηκε δυνατότητα επιλογής μεταξύ performance mode και quality mode για τα γραφικά. Στο performance, το οποίο προτιμώ, το παιχνίδι τρέχει στα 60fps. Στο quality ενισχύεται η ανάλυση και η ποιότητα εικόνας, αλλά το παιχνίδι τρέχει στα 30fps.

Τα κακώς κείμενα εντοπίζονται σε κάποια τεχνικά ατοπήματα. Αρχικά, παρατήρησα λίγο tearing στις μεγάλες πόλεις και σε κάποιους διαλόγους. Όχι τίποτα ενοχλητικό, απλά το σημειώνω. Το μεγαλύτερο θέμα ειναι προβλήματα όπως glitches/bugs. Αν και δεν χαλάνε την όλη εμπειρία, τα βρήκα ασυνήθιστα πολλά και χαζά. Δεν ισχυρίζομαι ότι επιστρέψαμε στις εποχές του unplayable Unity. Φυσικά όχι. Το παιχνίδι είναι τεράστιο και απλά χρειαζόταν περισσότερο “γυάλισμα” για να αγγίξει το τέλειο. Σίγουρα κάπου έπαιξε ρόλο ο ιός και το ότι οι developers έπρεπε να δουλεύουν από το σπίτι, αλλά τον gamer που δαπανά τα χρήματά του δεν τον ενδιαφέρουν οι δικαιολογίες. Ελπίζω με μελλοντικά patch το παιχνίδι “γυαλιστεί” ακόμη καλύτερα. Πρέπει να τονίσω πάντως ότι ουδεμία σχέση έχει με τα απογοητευτικά gameplay βίντεο που βλέπαμε το καλοκαίρι.

Σε κάποια οράματα του Eivor αντιμετωπίζετε μυθολογικούς εχθρούς.

Στον νευραλγικό τομέα του ήχου, το Valhalla τα πηγαίνει περίφημα. Από τους εντυπωσιακούς ηχοχρωματισμούς της φύσης και του περιβάλλοντος, την οχλαγωγία των κατοίκων στις πόλεις μέχρι τους διαξιφισμούς και τα τραντάγματα των όπλων στις μάχες. Το soundtrack επίσης απότελεί μια ακόμη τεράστια επιτυχία, αφού το επιμελήθηκε πραγματική dream team συνθετών, με τον σπουδαίο Jesper Kyd που επιστρέφει στη σειρά Assassin’s Creed, τη Sarah Schachner (AC Origins, Modern Warfare 2019) και τον Wardrun-ικό Einar Selvik από την τηλεοπτική σειράς Vikings. Πένθιμες οπερικές ψαλμωδίες, τύμπανα πολέμου, γκάϊντες, βιολιά που ορίζουν αλλά και ξεχωρίζουν την δράση από το συναίσθημα, ηλεκτρικές κιθάρες να κεντούν διακριτικά και sci-fi samples. Της Παναγιάς τα μάτια! Το voice acting είναι κι αυτό κορυφαίο, με τον Magnus Bruun να παραδίδει εκπληκτική ερμηνεία στο ρόλο του Eivor. Χαμηλά μπάσα, ποιητική χροιά στην φωνή και δίνει πόνο ο άτιμος.

Το Valhalla αποτελεί μια ακόμα επιτυχημένη συνέχεια της σειράς Assassin’s Creed. Oι επιδρομές των Βίκινγκ στα αγγλικανικά μοναστήρια αποδίδεται μοναδικά. Τα σκανδιναβικά και σαξονικά σκηνικά εικαστικά δένουν απόλυτα. Επιτέλους σημειώνονται σημαντικές εξελίξεις στο present day που σοκάρουν. Διορθώνονται και εμπλουτίζονται σημαντικοί τομείς του gameplay. Το αιματηρό σύστημα μάχης διατηρεί τα θετικά στοιχεία των Origins, Odyssey και προβαίνει σε μικρές αλλά καίριες αλλαγές. Οι RPG επιλογές πληθαίνουν και δημιουργούν έναν ευχάριστο πονοκέφαλο στον παίκτη. Το side περιεχόμενο και η εξερεύνηση ξαφνιάζουν ευχάριστα με την ποικιλία που παρουσιάζουν. Οπτικό υπερθέαμα με γραφικά που κάνουν σε σημεία το μάτι να σαλεύει. Πομπώδες και επιβλητικό soundtrack, όπως αρμόζει σε τίτλο της σειράς. Δίχως αμφιβολία, το Assassin’s Creed Valhalla αποτελεί μια κολοσσιαία action-RPG περιπέτεια την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα, ιδίως αν είστε... αρρωστάκια. Skal!

Ο Eivor προστίθεται με άνεση στο ηρωϊκό πάνθεον της σειράς Assassin’s CreedΙστορική πιστότητα και ωμός ρεαλισμός των σκανδιναβικών επιδρομώνΗ απεικόνιση παγανιστικών εθίμων και σκοταδιστικών αντιλήψεων της εποχήςΕξαιρετικό σενάριο με παρακλάδια και εκρηκτικό φινάλε στο present dayWorld building και ποικιλομορφίαΔιασκεδαστικό και βίαιο σύστημα μάχης ελέω dual-wieldingΆπειρες παραμετροποιήσεις και δυνατότητες που ενισχύουν τον RPG πυρήναΕνδιαφέρον δευτερεύον περιεχόμενο με περιορισμένες αγγαρείεςΑξιομνημόνευτα boss fightsΤα mysteries ενθαρρύνουν την εξερεύνησηΠανέμορφα γραφικά, level design και art directionΕπικό soundtrackΠολλές ποιοτικές ώρες ενασχόλησηςΣκαμπανεβάσματα στη νοημοσύνη των εχθρών κατά το stealthΤεχνικά θέματα (μέχρι να λυθούν)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X, PS4, Xbox One, PC, Stadia, LunaΑΝΑΠΤΥΞΗ:UbisoftΕΚΔΟΣΗ:UbisoftΔΙΑΘΕΣΗ:CD Media

Game20.gr, το Άσυλο των gamers