Assassin’s Creed Origins Review

Η σειρά Assassin’s Creed μας έχει προσφέρει μερικές από τις σπουδαιότερες δημιουργίες στην σύγχρονη ιστορία του gaming. Παρόλα αυτά, ως γνωστόν συμβόλαιο με την επιτυχία δεν υπέγραψε ποτέ κανείς και τα τελευταία χρόνια υπήρξαν κάποιες διαδοχικές αποτυχίες. Μετά το φιάσκο που ακούει στο όνομα Unity, ακολούθησε το άτολμο Syndicate, θέτοντας μετέωρο το επόμενο βήμα της σειράς. Τότε η Ubisoft αποφάσισε το Assassin’s Creed να κάνει ένα αναγκαίο διάλειμμα ενός χρόνου, με απώτερο σκοπό

την ανασύνταξη ιδεών. Παράλληλα, από το 2013 και αμέσως μετά το Black Flag, η Ubisoft Montreal ετοίμαζε υπό άκρα μυστικότητα το νέο και “rebootαρισμένο” Assassin’s Creed. Αυτή τη φορά όμως, όχι για να μας διηγηθεί μια ακόμη συνέχεια, αλλά την γέννηση της αδελφότητας των Assassins. Καλωσήρθατε στο Assassin’s Creed Origins.

Πατώντας το κουμπί του animus λοιπόν, μεταφέρεστε εκεί όπου ξεκινούν όλα. Για να είμαι απολύτως ακριβής, το κουμπί δεν το πατάτε πρακτικά εσείς, αλλά η Layla Hassan, μια υπάλληλος του ερευνητικού και ιστορικού τμήματος της Abstergo. Η φιλόδοξη Layla πασχίζει επίμονα για την ένταξή της στο περιβόητο Animus Project, ωστόσο για κάποιον λόγο, πάντοτε βρίσκει τις πόρτες ερμητικά κλειστές. Έτσι, μαζί με την συνοδοιπόρο της Deanna Geary, αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας μια φαινομενικά δύσκολη αποστολή, ώστε να αποδείξουν την αξία τους στην Abstergo. Σχεδιάζοντας μια φορητή εκδοχή του animus, οι δυο τους επιδιώκουν την ανεύρεση του staff of eden, του φημισμένου σκήπτρου με το οποίο ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Rodrigo Borgia, κυριάρχησαν στην Ασία και την Αναγεννησιακή Ιταλία αντίστοιχα.

Άθελά της η Layla και από σπόντα, βιώνει συσσωρευμένες γενετικές αναμνήσεις που χρονολογούνται αιώνες πριν, οδηγώντας στην γέννηση της αδελφότητας των Assassins, η οποία λαμβάνει χώρα στην αρχαία Αίγυπτο το 49 πΧ. Την περίοδο εκείνη, η Αίγυπτος δεν θυμίζει σε τίποτα την άλλοτε σφριγηλή αυτοκρατορία που γνώρισε η ανθρωπότητα. Η χώρα μαστίζεται από τον εμφύλιο πόλεμο της Κλεοπάτρας και του Πτολεμαίου του 13ου. Τα δύο αδέλφια βρίσκονται αντιμέτωπα σε μια κούρσα για την διαδοχή του φαραωνικού θρόνου της Αιγύπτου. Συνωμοτούν και διχάζουν, επιδιδόμενοι σε ανελέητα παιχνίδια εξουσίας. Ο πληγωμένος αιγυπτιακός λαός εναποθέτει τις ελπίδες του στο ευγενές σώμα των Medgay, που είναι τοποτηρητές του αρχαίου φαραωνικού modus vivendi και προστάτες των αδύνατων. Οι Αιγύπτιοι τρέφουν μεγάλο σεβασμό για τους Medjay, τους οποίους θεωρούν πιστά τέκνα του παλαιού βασιλείου.

Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος.

Σύντομα αναλαμβάνετε το ρόλο του Bayek, πρωταγωνιστή του AC Origins και υπεύθυνου για την τήρηση της τάξης και ευημερίας της γενέτειράς του Siwa, καθώς και της συζύγου του, Aya, την οποία επίσης γνωρίζετε διεξοδικά. Ο Bayek και η Aya, Medjay της Siwa γαρ, αναγκάζονται να παραμερίσουν την τιμή και το καθήκον τους, ύστερα από ένα τραγικό οικογενειακό συμβάν που ταράζει τα θεμέλια της σχέσης τους. Η Aya δηλώνει πίστη και υποταγή στην εξόριστη βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα, ενώ ο Bayek ορκίζεται να πατάξει το Order of The Ancients, μια σκοτεινή ομάδα ανθρώπων που λειτουργεί και δρα σαν μια αόρατη απειλή, απλώνοντας τα νοσηρά πλοκάμια της σε κάθε πτυχή της αιγυπτιακής κοινωνίας και διοίκησης. Όπως ευκόλως γίνεται αντιληπτό, για άλλη μια φορά συνδυάζονται δυο διαφορετικά timelines, το παρελθόν και το παρόν, ώστε να εξηγηθούν οι αιτίες και αφορμές που εν συνεχεία οδηγούν στην γέννηση της αδελφότητας.

Η σκιαγράφηση των προσωπικοτήτων τόσο του Bayek όσο και της Aya, αποτυπώνεται μαεστρικά και κάλλιστα θα μπορούσα να τους κατατάξω στον πάνθεον της σειράς. Ο Bayek από νωρίς έρχεται αντιμέτωπος με τους εσωτερικούς του δαίμονες και σύντομα πρέπει να αποφασίσει αν αξίζει να συνεχίσει να μάχεται για την παρηκμασμένη Αίγυπτο και τις αρχαίες παραδόσεις της ή αν πρέπει να μετατραπεί σε ένα εκτελεστικό όργανο που κηρύττει την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων. Τον βλέπετε να δακρύζει, να κλαίει, να ουρλιάζει από απόγνωση, να φτύνει οργή, να ερωτεύεται κλπ. Η Aya από την άλλη, παρουσιάζεται πιο μεθοδική και απόλυτη. Κάνει τα πάντα για να δει την Κλεοπάτρα, Φαραώ της Αιγύπτου. Αγαπά παράφορα τον Bayek αλλά οι πράξεις και τα πιστεύω της έρχονται σε άμεση σύγκρουση με τον σύντροφό της. Αν νομίζετε ότι όλο αυτό που περιγράφω θυμίζει το κουραστικό ειδύλλιο του Arno και της Εlise, άδικα ανησυχείτε.

Proto-Templars.

Το σενάριο, ιδίως στο παρελθόν, είναι αριστοτεχνικό και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, δίχως να κουράζει ούτε στο ελάχιστο. Μπροστά σας ξεδιπλώνεται μια εκπληκτική ιστορική αναπαράσταση του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού, μπολιασμένη με το πλούσιο lore της σειράς. Μαιθαίνετε το origin story του hidden blade και του κομμένου δάκτυλου της παλάμης. Βλέπετε πως προκύπτει η ιδέα για το εμβληματικό σήμα των Assassins και ακούτε τα λόγια που ενέπνευσαν τον κώδικα και τη σύσταση της αδελφότητας. Αλληλεπιδράτε με γνωστά ιστορικά πρόσωπα της παγκόσμιας ιστορίας και γνωρίζετε ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Με δυο λέξεις: ρίγος και συγκίνηση.

Δυστυχώς, δεν μπορώ να γράψω το ίδιο και για το γεγονότα στο παρόν, που μάλλον υποτονικά κινούνται, πέραν μιας αναπάντεχης εξέλιξης που διαπιστώνετε στο απότομο μεταξύ άλλων κλείσιμο του present day. Οι δημιουργοί επαναφέρουν και υλοποιούν το χρόνιο αίτημα των φαν της σειράς, δηλαδή την παρουσία και τον έλεγχο ενός χαρακτήρα με υπόσταση στο present day, όπως ο Desmond Miles. Μπορείτε να αποσυνδεθείτε από το animus όποια στιγμή θέλετε για να χειριστείτε τη Layla και ακολούθως είτε συνομιλείτε με την Deanna μέσω ενδοεπικοινωνίας, είτε χρησιμοποιείτε ένα laptop στο οποίο υπάρχει ένας πακτωλός πληροφοριών, αποτελούμενος από emails, σχεδιαγράμματα, ηχογραφήσεις κλπ. Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο laptop συνιστά έναν παράδεισο για τους λάτρεις της σειράς, με τα πολύ ενδιαφέροντα easter eggs που προσφέρει απλόχερα. Πώς θα σας φαινόταν, αν τα γεγονότα των παιχνιδιών Assassin’s Creed έρχονταν σε πλήρη σύζευξη με τα γεγονότα της ταινίας Assassin’s Creed; Ή αν Assassin’s Creed και Watch Dogs διαδραματιζονται στον ίδιο κόσμο; Όλα εξηγούνται αναλυτικά στο σκληρό δίσκο του laptop.

Ο εντυπωσιακός ναός του θεού Πτα στη Μέμφιδα.

Ζητάω συγνώμη προκαταβολικά αν ξεχάσω να ονοματίσω μερικά open world games. Παλιότερα, η Rockstar με τα GTA και RDR και η Bethesda με τα Elders Scrolls, είχαν τα ηνία στο world design. Αργότερα η κορυφή δικαιωματικά πέρασε στη CD Projekt με το μαγευτικό Witcher 3 που άλλαξε τα δεδομένα στον σχεδιασμό ενός ανοικτού χάρτη. Ακολούθως, ήρθε ουρανοκατέβατα στη ζωή μας το Horizon Zero Dawn της Guerilla, ωθώντας την τοπογραφική λεπτομέρεια στα άκρα. Στο μεσοδιάστημα, η Ubisoft φρόντιζε, κυρίως μέσω των Assassin’s Creed, να αποδεικνύει ότι δεν υστερεί σε σχεδιαστικό ταλέντο. Οι χάρτες των AC2, AC Revelations, AC3, Unity, Syndicate και πολύ περισσότερο του Black Flag, έδειχναν ότι σημειώνεται σημαντική πρόοδος. Ώσπου η Ubisoft Montreal αποφάσισε να αναπαραστήσει ψηφιακά μια ολόκληρη χώρα απαράμιλλης ομορφιάς.

Ο χάρτης της αρχαίας Αιγύπτου του Assassin’s Creed Origins, εκτιμώ ότι θα κάνει αρκετό καιρό για να βρει ανταγωνιστή. Γνωρίζω πολύ καλά ότι ακολουθούν σπουδαία open-world παιχνίδια στο εγγύς μέλλον και ίσως διαψευστώ. Προτιμώ πάντως να πάρω το ρίσκο, από το να μην σας προϊδεάσω για αυτό που συναντάτε. Προσωπικά μιλώντας, τόσο άριστα εκτελεσμένο και αποδοσμένο χάρτη σε τίτλο κονσόλας δεν έχω ξαναδεί. Αυτό το πράγμα που βίωσα, κοντά δυο βδομάδες παίζοντας, ομολογώ ότι στερείται χαρακτηρισμών. Εξακολουθώ να κυνηγάω την πλατίνα (που είναι βατή), έχοντας προηγουμένως πατήσει τις 80 ώρες. Τουτέστιν, μια μέση διάρκεια προκειμένου να ολοκληρώσετε το main story είναι γύρω στις 50 ώρες.

Ο κόσμος του Origins περιστοιχίζεται από τρεις μεγάλες πόλεις: την ελληνιστική Αλεξάνδρεια, την μητροπολιτική Μέμφιδα και το εξωτικό Φαγιούμ. Η κάθε πόλη ξεχωριστά, έχει δικό της χαρακτήρα, ύφος και ατμόσφαιρα. Στην Αλεξάνδρεια επικρατεί η διάσημη αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική με τους πελώριους ναούς κορινθιακού ρυθμού να απλώνονται μπροστά σας, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεστε κάπου εκεί κοντά, παρατηρώντας την δαιδαλώδη κλίμακα και τις λεπτομέρειές τους. Τα αγάλματα του ελληνικού δωδεκάθεου δεσπόζουν και κοσμούν επιβλητικά την ξακουστή μεγαλούπολη της αρχαιότητας. Φυσικά υπάρχουν τα γνωστά μνημεία της εποχής: η διάσημη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, ο δαιδαλώδης Φάρος του λιμανιού, ο ναός του θεού Σεράπη και κάτι ακόμα που προτιμώ να το ανακαλύψετε μόνοι σας, αν και με λίγη σκέψη θα καταλάβετε σε τί αναφέρομαι. Μάλιστα το πλήθος των κατοίκων μιλούν στα αρχαία ελληνικά, χρησιμοποιώντας ολόκληρες φράσεις, με προσεγμένη διατύπωση και χειρισμό του συντακτικού και της γραμματικής παρακαλώ.

Πόσο Prince of Persia μπορεί να χωρέσει σε μια εικόνα;

Επισκεπτόμενοι την ευρύτερη αμμώδη περιοχή της Γκίζας, το άγαλμα της Σφίγγας φρουρεί με υπερηφάνεια τις πυραμίδες που στέκονται από πίσω της. Το Φαγιούμ περικλείεται από μια τεράστια λίμνη, ενώ στα παράκτια εδάφη του η πυκνή βλάστηση που παράγεται από τα νερά που ξεβράζει ο Νείλος, καθιστούν το θέαμα το λιγότερο μαγικό. Τέλος, η Μέμφιδα, δηλαδή το σημερινό Κάιρο, αποπνέει έναν αέρα εγκατάλειψης και παρακμής, με ατέλειωτες παράγκες και ετοιμόρροπα κτίσματα να διαχωρίζονται από τα μικρά ποταμίσια κανάλια του Νείλου. Πέραν των παραπάνω, υπάρχουν κι άλλες ξακουστές περιοχές να επισκεφτείτε όπως η Κυρήνη, η Λετόπολις, η Siwa, το Δέλτα του Νείλου, το Ηράκλειον στο Βορρά, η Μαρμαρική κλπ. Είναι γοητευτικός ο συνδυασμός με τον οποίον εναλλάσσονται η αρχαιοελληνική παράδοση με τον φαραωνικό πολιτισμό. Από τη μία τριγυρίζετε δίπλα από έναν ναό αφιερωμένο στον Δία και από την άλλη ξαφνικά στέκεστε μπροστά από έναν ναό του θεού Άμμωνα. Μεγαλείο!

Ωστόσο, ο χάρτης δεν αρκείται σε μητροπολιτικά αστικά κέντρα. Υπάρχουν πολλών ειδών πυραμίδες προς εξερεύνηση, θαμμένοι τάφοι και ναοί που περιμένουν υπομονετικά να τους επισκεφτείτε, λίμνες και θάλασσες για να πλεύσετε με μια φελούκα (είδος αιγυπτιακής βάρκας), ατενίζοντας τον αιγυπτιακό ορίζοντα και βουτώντας παράλληλα στο νερό για να αντικρύσετε βυθισμένα αγάλματα αιγυπτιακών θεών και ναυάγια από ελληνικές τριήρεις που κείτονται σαν άψυχα κουφάρια στον υγρό τους τάφο. Επίσης, υπάρχουν μικρά χωριά με ανθρώπους να συνομιλούν στα αρχαία αιγυπτιακά και να δουλεύουν σε χωράφια, αγροκτήματα και λατομεία. Αξιοσημείωτη παρουσιάζεται η ποικιλία και η ποσότητα του ζωικού βασιλείου. Κροκόδειλοι, ιπποπόταμοι, λιοντάρια, ύαινες, ελέφαντες, λεοπαρδάλεις, ελάφια, φίδια κλπ. Το γεωγραφικό μωσαϊκό ολοκληρώνεται με βαλτοτόπια, οάσεις, βουνά, εχθρικά φρούρια, φαράγγια, σπηλιές και ερήμους, με τις αχανείς εκτάσεις τους να καλύπτονται από βραχώδεις επιφάνειες και την χρυσαφένια άμμο της Αιγύπτου.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το δυναμικό σύστημα του καιρού. Το πρωί, οι κάτοικοι ακολουθούν μια ρεαλιστική κοινωνική και εργασιακή καθημερινότητα, ενώ το βράδυ οι δρόμοι και οι πόλεις ερημώνουν με τους κατοίκους να μπαίνουν στα σπίτια τους για να γευματίσουν και να κοιμηθούν. Στην έρημο τα πράγματα είναι εξίσου εντυπωσιακά, με τις αμμοθύελλες να σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Κάπου εδώ, αξίζει να τονίσω μια σημαντική ιδιαιτερότητα όταν ταξιδεύετε στην έρημο. Ο Bayek αν μείνει για πολλή ώρα εκτεθειμένος κάτω από τον καυτό αιγυπτιακό ήλιο, υποφέρει από οφθαλμαπάτες που γεννά η έρημος. Δεν ξέρω κατά πόσον ποικίλουν οι οφθαλμαπάτες. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι συναντάτε οπτασίες ανθρώπων να σας υποδεικνύουν να οδηγηθείτε προς μια κατεύθυνση, με την κίνηση των χεριών τους. Ακολουθώντας την πορεία, μπορεί πράγματι να δείτε μια όαση από απόσταση και καθώς πλησιάζετε τη βλέπετε να εξαϋλώνεται μπροστά στα μάτια σας. Συχνά πυκνά, ακούτε ήχους σπαθιών και πολεμικές ιαχές από το πουθενά, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που πέφτετε πάνω σε ιππείς που έχουν την μορφή φλεγόμενων δαιμόνων. Εδώ πρέπει να υπέρτονίσω την μαγεία που διαχέεται όταν διασχίζετε την έρημο κατά την διάρκεια της νύχτας, με το σεληνόφως να φωτίζει γαλήνια και διακριτικά τις ατελείωτες αμμώδεις επιφάνειες. Η προσθήκη του photo mode βοηθάει να αποθανατίσετε μερικές καταπληκτικές εικόνες, αν έχετε ταλέντο και κλίση στη φωτογραφία.

Το ανέκδοτο με την προβοσκίδα του ελέφαντα το ξέρετε; Εδώ γίνεται πράξη.

Ο οργανικός κόσμος του Origins απαρτίζεται από 25-26 (ίσως και περισσότερες) διαφορετικές περιοχές τις οποίες μπορείτε να επισκεφτείτε όποτε θελήσετε, είτε δαμάζοντας τα νερά με μια φελούκα, είτε ιππεύοντας άλογα, καμήλες ακόμα και άρματα, χωρίς την παραμικρή παρεμβολή κάποιου αόρατου τοίχους ή κάποιου loading screen. Η κάθε περιοχή προσεγγίζεται από οποιαδήποτε κατεύθυνση, δεν υπάρχει δηλαδή μια συγκεκριμένη διαδρομή για να ακολουθήσετε. Τα δε mounts αποδεικνύονται ιδιαιτέρως εύχρηστα μέσα μεταφοράς, αφού μπορούν να σας οδηγήσουν αυτόματα σε σημείο του χάρτη που ορίζετε. Με το πάτημα ενός κουμπιού, ακολουθούν μια πορεία GPS, αν βαριέστε τις μεγάλες αποστάσεις, γεγονός που μου ξύπνησε μνήμες RDR. Υπάρχει και δυνατότητα μετακίνησης με fast travel. Σε θέματα μεγέθους, ο χάρτης εκτιμάται από την ίδια την Ubisoft ότι έχει τρεις φορές το μέγεθος του Black Flag, ενώ συμφώνα με διάφορες “μετρήσεις” που έχουν γίνει, είναι τουλάχιστον διπλάσιος από τον χάρτη του Witcher 3. Προσωπικά, δεν είχα το χρόνο για να βγάλω πάνω χάρακες και μοιρογνωμόνια. Υπό άλλες συνθήκες, θα ισχυριζόμουν ότι η δουλειά των σχεδιαστών αγγίζει κυριολεκτικά ταβάνι. Μετά από αυτό που είδαν τα μάτια μου όμως, μάλλον θα αρκεστώ στο να γράψω ότι έπεται συνέχεια από τη συγκεκριμένη ομάδα ανάπτυξης. Οι τύποι είναι αρτίστες.

Παικτικά, το AC Origins κινείται ανάμεσα σε action platforming και σε απλοϊκές RPG επιρροές, δίχως να μεταλλάσσεται απαραίτητα σε κάποιο RPG κλώνο. Τώρα, για να μην μπερδευτείτε και προς αποφυγή παρεξηγήσεων: αν είστε διαχρονικοί λάτρεις της σειράς, παραμένετε ως έχετε παίζοντας το Origins. Αν εκτιμάτε δεόντως τα καθαρόαιμα action RPG, εγκλιματίζεστε εύκολα με το παιχνίδι. Αρχικά, στην οθόνη δεν υπάρχει κάποιο mini-map για να συμβουλευτείτε, παρά μόνο η παρουσία μιας πυξίδας α λα Skyrim, πάνω στην οποία εμφανίζονται πολλαπλά σημάδια ενδιαφέροντος. Ο Bayek κερδίζει XP και ανεβαίνει level, ανάλογα με τις πράξεις του στο παιχνίδι. Αποκομίζοντας ένα skill point, το εξαργυρώνετε στο skill tree του παιχνιδιού. Το skill tree αποτελείται από τρεις πυλώνες -warrior, hunter, seer- και διαμέσου αυτών, αναβαθμίζετε τον ήρωα. Oι ικανότητες του warrior στηρίζονται στην μάχη και στον γενικότερο χειρισμό του συνόλου των melee όπλων. Επενδύοντας skills στο hunter, αυτομάτως γίνεται κατανοητό ότι ο καλός κυνηγός, χρειάζεται ranged damage, με τις ικανότητες των τόξων να κλέβουν τη παράσταση. Τέλος, το άθροισμα των skills του seer, σχετίζεται με τον τρόπο που αλληλεπιδρά ο Bayek στο περιβάλλον του παιχνιδιού. Αναπτύσσετε τη χρήση των gadgets (poison darts, sleep darts, fire bombs, smoke bombs), ημερεύετε άγρια ζώα, απολαμβάνετε οικονομική εκπτωτική μεταχείριση από τους μαγαζάτορες, ενώ εξασκείτε τo dusk and dawn, ένα talent που εναλλάσσει τον κύκλο ημέρας και νύχτας όπως ο Geralt.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Το parkour είναι και πάλι εδώ, μέσω του οποίου σκαρφαλώνετε σε κάθε επιφάνεια, πηδάτε και πιάνεστε παντού, με ιδιαίτερη ευκολία. Μόνο προσοχή με τα άλματα γιατί το falling damage μπορεί να σας οδηγήσει σε απρόβλεπτους θανάτους. Ο platforming χειρισμός θυμίζει περισσότερο τα πρώτα Assassin’s Creed και λιγότερο τα “παρκουρίστικα” Unity και Syndicate. Κατά μια έννοια λογικό, αφού η Αίγυπτος είναι περισσότερο επίπεδη από το Παρίσι και το Λονδίνο. Όταν οι καταστάσεις απαιτούν stealth, πατάτε το ανάλογο πλήκτρο, με τον Bayek να σκύβει, κινούμενος γονατιστός, μακριά από τα άγρυπνα βλέμματα των εχθρών του. Η νοημοσύνη των εχθρών εμφανίζεται ελαφρώς βελτιωμένη σε σχέση με τους προηγούμενους τίτλους, αλλά εκεί που σας κάνει να χαρείτε, φροντίζει να σας υπενθυμίσει ότι είναι αλλοπρόσαλλη. Υπάρχουν φορές που οι εχθροί εντοπίζουν από χιλιόμετρα, ενώ άλλες φορές κάνουν τα στραβά μάτια. Τώρα που το σκέφτομαι, το stealth του Origins φέρνει αρκετά στο αντίστοιχο του Horizon Zero Dawn.

Photo mode: on.

Βέβαια εδώ, υπάρχει μια παράμετρος που πρέπει να σημειωθεί. Όλοι γνωρίζετε το πρόβλημα με τη νοημοσύνη που αντιμετωπίζει το 80% των παιχνιδιών εκεί έξω. Μεγάλες ΑΑΑ παραγωγές με λαμπρό υπόβαθρο και αξία, σφυρίζουν κλέφτικα σε ότι έχει να κάνει με την γραφή του κώδικα της νοημοσύνης. Τα παραδείγματα χαρακτηριστικά και αναρίθμητα, δεν θα κάτσω να τα απαριθμώ ένα-ένα. Σαν Κωνσταντίνος το έχω πάρει απόφαση πλέον. Δεν τους νοιάζει, δεν τους καίγεται καρφί, ορίστε το όπως θέλετε. Η Ubisoft από τη μεριά της, ανέκαθεν τόνιζε ότι τα AC χρησιμοποιούν social stealth mechanics, εννοώντας ότι προωθεί απλουστευμένους stealth μηχανισμούς, για να μπορέσει μερίδα του κόσμου που δεν αρέσκεται στα αμιγώς stealth παιχνίδια να παίζει απροβλημάτιστα χωρίς να επικεντρώνεται στο κρυφτό και στον σχεδιασμό τακτικής. Μεταξύ μας, από τη μια καταλαβαίνω την λογική της Ubisoft. Ενδεχομένως ορθώς πράττει, καθώς ποτέ δεν ώθησε τον άξονα του παιχνιδιού σε ατόφιες stealth πρακτικές. Δεν μπορώ ωστόσο να καταπιώ αμάσητα το χάπι, όταν μετά από εννιά τίτλους, δεν υπάρχει ούτε ένα σημάδι βελτίωσης. Ας έκανε ένα βήμα μπροστά τη φορά, ικανοποιημένος θα ήμουν. Επί του πρακτέου βεβαία, όλοι γνωρίζετε ότι τα AC είναι υβρίδια που οικειοποιούνται πολλές gameplay λειτουργίες. Δεν στηρίζονται αποκλειστικά στο stealth, όπως αντίστοιχα κάνουν με συνέπεια πχ τα Dishonored.

Η μερική RPG στροφή του Origins δεν περιορίζεται μόνο στο skill tree. Το παιχνίδι έχει crafting μηχανισμούς για να βελτιώνετε τον ρουχισμό και τον οπλισμό του Bayek. Αν αντιπαθείτε τέτοιου είδους χαρακτηριστικά, σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα συναντήσετε δυσκολίες. Σας το γράφω εγώ που δεν είμαι RPG-άς από τα γεννοφάσκια μου. Η εν λόγω διαδικασία απαιτεί τη συλλογή διάφορων υλικών (δέρματα ζώων, ορυκτά, μετάλλα, ξυλεία κλπ) για να ευδοκιμήσει. Πατώντας την επιλογή pin, πάνω στο κάθε κομμάτι του gear, εμφανίζονται στην οθόνη σας τα crafting materials που χρειάζεστε. Ακολούθως, μέσα από το μενού ανεβάζετε levels στα όπλα, στον μεταλλικό θώρακα, στο αριστερό γάντι του Bayek (για επιπλέον σταθερότητα όταν σημαδεύετε με το τόξο), στο hidden blade (αν θέλετε να μετατρέψετε τη λεπίδα σας σε εργαλείο ακαριαίου θανάτου) και τέλος αυξάνετε τη χωρητικότητα της θήκης με τα βέλη και του σακιδίου των gadgets. Χαρακτηριστική περίπτωση το hidden blade. Το παιχνίδι προσαρμόζει τα levels των εχθρών, σύμφωνα με την τρέχουσα κατάσταση του level/gear σας. Για παράδειγμα, αν δεν ασχολείστε με το crafting του hidden blade δεν μπορείτε να σκοτώσετε ακόμα και εχθρό ίσο με το level σας. Στην προσπάθεια σας να επιχειρήσετε stealth assassination, αυξημένες είναι οι πιθανότητες η λεπίδα να μην αποτελειώσει τον εχθρό. Επαναλαμβάνω, η συγκεκριμένη φόρμουλα δεν είναι κάτι κοπιαστικό ή πολύπλοκο. Δεν βρίσκεστε να φαρμάρετε άσκοπα και ανούσια, όπως στο Far Cry για παράδειγμα. Don’t worry.

Η μεγάλη διαφοροποίηση του Origins έγκειται στο σύστημα μάχης, το οποίο αλλάζει εξολοκλήρου. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η προσθήκη βαθμών δυσκολίας (easy, normal, hard). Ξεχάστε το συνδυασμό counter και attack που ξεπάστρευαν κάθε αντίπαλο. Ξεχάστε τα ασταμάτητα chain attacks που οδηγούσαν σε ποταμούς και θάλασσες από πτώματα. Υιοθετώντας ένα παραπλήσιο σύστημα μάχης με αυτό των Souls, το Origins εφαρμόζει ένα σύστημα hitbox που στηρίζεται σε χαρακτηριστικά όπως η εμβέλεια του όπλου, οι αποστάσεις στις μάχες και ο σωστός συγχρονισμός. Πρώτο σας μέλημα, το κεντράρισμα του εκάστοτε εχθρού με τη χρήση του αναλογικού μοχλού. Μην προσπαθείτε να τα βάλετε με παραπάνω από τέσσερις-πέντε. Θα μελανιάσει ο σβέρκος σας, ειδικά στην αρχή. Στη συνέχεια, οι επιλογές σας είναι η άμυνα με τη χρήση ασπίδας, το dodge για να αποφεύγετε χτυπήματα και το counter με το όποιο χτυπάτε τον εχθρό με την ασπίδα σας, τη στιγμή που προσπαθεί να σας επιτεθεί, δίνοντας σας την ευκαιρία να αντεπιτεθείτε. Με το νέο σύστημα μάχης κινείστε ελεύθερα στο χώρο, χωρίς να ενεργοποιούνται triggered locked animations, όπως συνέβαινε στους προηγούμενους τίτλους της σειράς.

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.

Περνώντας από την άμυνα στην επίθεση, υπάρχουν τα πλέον διαδεδομένα light και heavy attacks στη διάθεσή σας, όπως και ένα πληθωρικό σύστημα looting, για να εμπλουτίζετε διαρκώς το οπλοστάσιο του Bayek με σπαθιά, τσεκούρια, σφυριά, δόρατα, ασπίδες, ρόπαλα, dual swords και scepters (σκήπτρα). Τα είδη των τόξων ταξινομούνται ανάμεσα στο τυπικό τόξο ευθείας βολής (hunter bow), το τόξο που εξαπολύει βέλη με γρήγορο ρυθμό (light bow) και είναι ιδανικό για κοντινές αποστάσεις , το τόξο-καραμπίνα (warrior bow) που εκτοξεύει τέσσερα βέλη ταυτόχρονα για extra damage και τόξο-sniper (predator bow) με το οποίο σημαδεύοντας ρίχνετε ένα βέλος, ελέγχοντας το στον αέρα για περιορισμένη ώρα. Η σπανιότητα και η αποδοτικότητα των όπλων απεικονίζονται χρωματικά από τρείς κατηγορίες: common (μπλε), rare (μωβ) και legendary (κίτρινο). Κομβικής σημασίας είναι η επιλογή των όπλων που έχετε στη φαρέτρα σας. Το level των όπλων και τα στατιστικά στοιχεία τους ή αλλιώς attributes (πχ critical hit rate, attack speed, critical damage, bleeding damage, melee resistance) παίζουν σημαντικότατο ρόλο, για αυτό φροντίστε οι αριθμοί των όπλων σας να είναι αυξημένοι, με όσον το δυνατό περισσότερα attributes.

Ο ρυθμός των μαχών είναι αρκετά γρήγορος, στιβαρός και ευθύς. Σημαντικό ρόλο παίζει η εξάσκηση με τα melee όπλα, αφού με τα τόξα εξοικειώνεστε γρήγορα. Το κάθε melee όπλο ξεχωριστά παρουσιάζει ιδιομορφίες. Δηλαδή, το σπαθί είναι γρήγορο αλλά απαιτεί να βρίσκεστε κοντά στον εχθρό, αλλιώς χτυπάτε αέρα. Τα dual swords είναι γρήγορα αλλά δεν κάνουν πολύ damage. Τα heavy weapons (τσεκούρια, σφυριά) διαθέτουν αυξημένο attack power αλλά δεν βολεύουν απέναντι σε σβέλτους εχθρούς. Σας συνιστώ να δοκιμάσετε όλα τα είδη όπλων για να πάρετε μια ιδέα από τον χειρισμό τους. Αγαπημένα μου όπλα αποδείχτηκαν τα dual swords και τα σκήπτρα, επειδή νιώθω ότι αποδίδω καλύτερα κινούμενος συνεχώς. Πάντως το παιχνίδι προσφέρει μερικούς υποστηρικτικούς μηχανισμούς για να μην σας ταλαιπωρεί με άδικους θανάτους διαρκώς. Στην κάτω πλευρά της οθόνης, όταν φωτίσει η μπάρα του adrenaline gauge, αμέσως πατάτε δύο από τις σκανδάλες του χειριστηρίου, εξαπολύοντας μανιακές επιθέσεις (overpower, berserk mode) για περιορισμένη ώρα.

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά της ενασχόλησής σας με το Origins, διαπιστώνετε ότι οι Ρωμαίοι brutes και ο υπόλοιπος εχθρικός πληθυσμός του παιχνιδιού δεν αστειεύονται. Μια καθυστερημένη αντίδρασή σας κοστίζει και τιμωρείται παραδειγματικά, αφού τα χτυπήματα των εχθρών “πονάνε”. Αν πέσετε πάνω δε, σε τίποτα λεγεωνάριους, εκατόνταρχους ή φύλακες (κυνηγοί επικηρυγμένων) των οποίων οι επιθέσεις συνοδεύονται από την τακτική συχνότητα του critical damage, τότε δύσκολα τη σκαπουλάρετε. Οι εχθροί επιτίθενται κατά κύματα, σας καταδιώκουν με άλογα, πετάνε βέλη, βόμβες φωτιάς κλπ. Δεν μένουν παθητικοί, περιμένοντας να πεθάνουν, όπως ίσχυε μέχρι πρότινος. Αντιθέτως, παίρνουν πρωτοβουλίες, αντιδρούν και σας αιφνιδιάζουν. Γενικότερα, αναπροσαρμόζουν τον τρόπο μάχης τους. Η εχθρική νοημοσύνη κατά τη διάρκεια των μαχών λειτουργεί υποδειγματικά. Αν οι εχθροί είναι δυο-τρία level πάνω από τον Βayek, με το εικονίδιο της κόκκινης νεκροκεφαλής να εμφανίζεται πάνω από τα κεφάλια τους, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν τους έχετε. Μπορείτε να δοκιμάσετε δηλαδή, καλό κάνει η εξάσκηση. Για αρχή πάντως, θα σας συμβούλευα να μην το παίξετε παλικαράδες και να τρέξετε. Επιπροσθέτως, αν θέλετε ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση, υπάρχουν και boss fights. Στις μεγάλες αρένες της Κροκοδειλούπολης και της Κυρήνης, πολεμάτε ορδές εχθρών μέχρι να καταλήξετε στον τελευταίο γύρο όπου ένα θανάσιμο αφεντικό σας περιμένει με ανοιχτές αγκάλες. Αν καταφέρετε να επικρατήσετε, ανταμείβεστε αδρά.

Bayek και Καίσαρας, ένα αντισυμβατικό δίδυμο.

Σε αυτό το μοναχικό ταξίδι, τον Bayek τον συντροφεύει η Senu, ένας αετός που εμφανίζεται ιδιαίτερα χρήσιμος στην πλοήγησή σας μέσα στον χάρτη. Η Senu αντικαθιστά κατά μια έννοια το παραδοσιακό eagle vision. Αντλώντας επιρροές από τα drones των Watch Dogs και τις κουκουβάγιες των Far Cry, το παιχνίδι σας επιτρέπει να χειρίζεστε τον αετό, σαρώνοντας τους χώρους από ψηλά και ανακαλύπτοντας στόχους αποστολών, είδη εχθρών και ζώων, σεντούκια θησαυρών (προαιρετική η συλλογή τους) κλπ. Η Senu βελτιώνει τμηματικά την αντίληψη και την όρασή της όσο εσείς συγχρονίζετε viewpoints. Τα viewpoints, πέραν της βοήθειας που παρέχουν στη Senu, ξεκλειδώνουν fast travel points, φανερώνουν τοποθεσίες προς εξερεύνηση και σημεία ενδιαφέροντος στον χάρτη. Εκ πρώτης όψεως, η αφαίρεση του eagle vision ίσως ξενίσει και όχι άδικα. Αν και θα αναφερθώ εκτενέστερα πιο κάτω, οφείλω να παραδεχθώ ότι η προσθήκη της Senu δικαιολογείται, διευκολύνει και αποδεικνύεται καθοριστική στη στρατηγική οργάνωση.

Το περιεχόμενο του Origins είναι μακράν το πλουσιότερο της σειράς. Οι δραστηριότητες που ακολουθείτε ποικίλουν σημαντικά και γι αυτό ευθύνεται η προσθήκη side-missions. Λόγου χάρη, καλείστε να εξιχνιάσετε κάποιο έγκλημα/εξαφάνιση/μυστήριο με τη χρήση του animus pulse, μιας στιγμιαίας έκτης όρασης που έχει ο Bayek, εντοπίζοντας αποδεικτικά στοιχεία στο χώρο. Αφού ενώσετε όλα τα κομμάτια του παζλ, είναι στο χέρι σας να ρίξετε άπλετο φως στην υπόθεση. Πολλές φορές, μερικά side-missions διηγούνται ενδιαφέρουσες ιστορίες και εξελίσσονται σε chain quests, με όμορφα cinematics να τα στολίζουν. Φυσικά δεν λείπουν οι τυπικές map cleaning αποστολές όπως το κυνήγι σπάνιων ζώων, πάπυροι-αινίγματα που σας οδηγούν σε πολύτιμους θησαυρούς, ιπποδρομίες και ένα είδος αστρικών γρίφων. To παιχνίδι περιλαμβάνει και κάποιες μικρές online δραστηριότητες. Εντοπίζετε πτώματα άλλων Assassins-παικτών και άμεσα αποδέχεστε μια αποστολή ώστε να εντοπίσετε τον δολοφόνο και να εκδικηθείτε τον θάνατο του παίκτη. Ανοίγοντας τον χάρτη, παρατηρείτε μικρά κουτάκια διάσπαρτα, τα όποια συμβολίζουν φωτογραφίες που τράβηξαν άλλοι παίκτες τις οποίες μπορείτε να χαζεύετε, παίρνοντας ιδέες για το πώς λειτουργεί το photo mode. Τέλος, η προσθήκη των ημερήσιων αποστολών του μικρού Reda είναι ο καλύτερος τρόπος για να συλλέγετε rare και legendary gear.

Τα εχθρικά οχυρά/στρατόπεδα στα οποία πρέπει να εισχωρήσετε για να ολοκληρώσετε διάφορα objectives (kill the captain, loot the treasure), εμφανίζονται περισσότερο προσεγμένα από αυτό που θα περίμενε κανείς. Ουσιαστικά, εφαρμόζεται η 360 μοιρών φιλοσοφία των blackbox missions των Unity και Syndicate. Οι χώροι έχουν δεκαπλασιαστεί, οι εχθροί πολλοί και θανατηφόροι, γι αυτό και η παρουσία της Senu κρίθηκε περισσότερο επιθυμητή από αυτή του eagle vision. Όταν βρίσκεστε σε κοντινή απόσταση από ένα οχυρό, ελέγχετε εναερίως τη Senu, ταγκάροντας μυστικά περάσματα μέσα από τα οποία εισέρχεστε κρυφά στο χώρο, τα είδη και levels των εχθρών που βρίσκονται εντός των τειχών, τις διαδρομές που ακολουθούν, τους επίδοξους στόχους που καλείστε να εκτελέσετε, όπλα (μεγάλες βαλλίστρες) που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας. Πρακτικά, το παιχνίδι σε αυτά τα σημεία τεστάρει τη stealth προσαρμοστικότητά σας, δίχως να καθιστά απαραίτητο το αιματοκύλισμα όπως πχ στα τυποποιημένα και άνευρα bandit camps του Witcher 3.

Ένας απο τους αμέτρητους και σαγηνευτικούς παραπόταμους του Νείλου.

Στο άκουσμα της Αρχαίας Αιγύπτου, το μυαλό ταξιδεύει σε περιπλανήσεις μέσα σε τάφους, μυστικιστικούς ναούς και σε όλα αυτά τα γνωρίσματα στα οποία μας μύησε η τριλογία του Ezio. Ευτυχώς, η επιστροφή της τυμβωρυχίας στη σειρά είναι και επίσημα γεγονός. Αναρωτηθήκατε ποτέ, τί μπορεί να κρύβεται στα έγκατα της πυραμίδας του Χέοπα; Είχατε ποτέ την απορία, αν κάτω από το άγαλμα της Σφίγγας υπάρχει κάτι που έχει μείνει ηθελημένα κρυμμένο από τον σημερινό κόσμο; Για να σας τσιγκλήσω λιγάκι παραπάνω, πώς θα σας φαινόταν αν ανακαλύπτατε ναό του First Civilization, καμουφλαρισμένο κάτω από πασίγνωστο αρχαίο αιγυπτιακό μνημείο; Το tomb raiding του Origins προσφέρει δυνατές συγκινήσεις, καθιστώντας ανεπανάληπτες τις ώρες που περιπλανιέστε σε σκοτεινές σήραγγες και στενόμακρους διαδρόμους με ένα δαυλό στο χέρι. Μέσα σε αυτά τα μέρη λύνετε διάφορους βατούς σχετικά γρίφους, επιδίδεστε σε parkour για να διεισδύσετε σε μυστικά δωμάτια, ενεργοποιείτε αλλόκοτους μηχανισμούς και ανοίγετε μυστικές πόρτες μέχρι να ανακαλύψετε τί βρίσκεται θαμμένο εκεί κάτω. Κάτι τελευταίο: προσοχή στις κόμπρες! Ύπουλα πλάσματα.

Στον ηχητικό τομέα έχει γίνει άριστη δουλειά, όπως άλλωστε αναμενόταν, με τους ambient και ανατολίτικους ήχους να εναρμονίζονται με ζηλευτή συχνότητα, κοσμώντας εντυπωσιακά το παιχνίδι. Υπεύθυνη για την καλλιτεχνική διεύθυνση της μουσικής, η συνθέτρια Sarah Schachner μας δίνει ένα από τα καλύτερα soundtrack στην ιστορία της σειράς. Οι νότες των αφηρημένων sci-fi samples εναλλάσσονται με ανατολίτικους αμανέδες, ενώ τα ρυθμικά κρουστά αυξάνουν την ένταση, μέχρι τη στιγμή που φιλαρμονικές ορχήστρες ξεσηκώνουν με την πομπώδη και μεγαλοπρεπή ακουστική τους. Αραιά και που, συνηθίζω μέσω των reviews που μου ανατίθενται, να ταυτίζω μουσικά ένα παιχνίδι με τα δικά μου heavy metal ακούσματα. Γι’ αυτό λοιπόν, οι metalheads του site, ας πατήσουν ένα play σε Melechesh, Orphaned Land και Nile, καλπάζοντας παράλληλα με τον Bayek στη Σαχάρα. Σειρά παίρνει και το voice acting, με τους Abubakar Salim (Bayek) και Alix Wilton Regan (Aya) να παραδίδουν εκπληκτικές ερμηνείες, δίνοντας πνοή και προσωπικότητα στους χαρακτήρες που υποδύονται έκαστος.

Αυτή η γενιά έχει βαλθεί να με αποτελειώσει. Πριν μερικούς μήνες, έμεινα στήλη άλατος με την Decima engine, χαρακτηρίζοντας το Horizon Zero Dawn το ομορφότερο παιχνίδι της γενιάς. Ε, λοιπόν βρήκα μια μεσοβέζικη λύση, για να κόψω τον δικό μου γόρδιο δεσμό: αν το Horizon Zero Dawn είναι το ομορφότερο παιχνίδι της γενιάς, τότε το Assassin’s Creed Origins διαθέτει σίγουρα τον ομορφότερο κόσμο που έχω συναντήσει σε παιχνίδι κονσόλας. Παίζοντας στο PS4 Pro, συγκαταλέγω το Origins ως μία από τις αρτιότερες open-world εμπειρίες που βίωσα ποτέ. Οι προβληματικές εποχές των Unity και Syndicate δείχνουν να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Θα φάνταζε παράλογο στα όρια του οξύμωρου, αν μετά από ανάπτυξη τεσσάρων χρόνων υπήρχαν σημαντικά τεχνικά προβλήματα. Ή το διάλλειμα έκανε καλό ή η τεχνογνωσία και η αφοσίωση της ομάδας του Black Flag. Μπορεί και τα δυο εν τέλει.

Το tomb raiding επιστρέφει και είναι απολαυστικό.

Η Ubisoft χρησιμοποιεί εκ νέου την AnvilNext, την ιδιόκτητη μηχανή γραφικών της, η οποία παρά την ηλικία της (χρησιμοποιείται από το AC3), εντυπωσιάζει με τις τεχνικές επιδόσεις της. Το παιχνίδι οπτικά συγκλονίζει. Το draw distance προκαλεί διαρκή επιφωνήματα θαυμασμού. Τα γραφικά και τα μοντέλα των χαρακτήρων εμπλουτίζονται στον ύψιστο βαθμό, με τις εκπληκτικές λεπτομέρειες που παρέχουν τα facial animations. Το level design και το art direction συνδυάζονται με τρόπο μοναδικό, μεταφέροντας στην οθόνη ένα χορταστικότατο οπτικό αριστούργημα. Η κολοσσιαία κλίμακα των κτισμάτων και των περιβαλλόντων αναπαριστάται με περίσσια και μεγαλεπήβολη ορθότητα, γεγονός που ενισχύεται από τη σύμπλευση του αρχαίου αιγυπτιακού και ελληνιστικού πολιτισμού. Αν έπρεπε να παραθέσω μερικά τεχνικά προβληματάκια, αυτά είναι το ελαφρύ pop up που διακρίνεται όταν ο Bayek αναπτύσσει ταχύτητα με το άλογο, κάποια ανεπαίσθητα bugs/glitches εδώ και εκεί και οι κάπως προχειροφτιαγμένες εκφράσεις προσώπων του αιγυπτιακού πληθυσμού. Εντάξει, να χαμε να λέγαμε. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα. Επί της ουσίας, τα προαναφερθέντα τεχνικά ζητήματα δεν υπονομεύουν ούτε στο ελάχιστο την ποιότητα του τίτλου. Τέλος, πρέπει να σημειώσω ότι υπάρχουν micrοtransactions, αλλά ευτυχώς το παιχνίδι δεν απαιτεί να επενδύσετε πραγματικό χρήμα λόγω του άφθονου in-game looting.

Με το φαντασμαγορικό αιγυπτιακό setting, το backstory της ίδρυσης της αδελφότητας, το σύστημα μάχης που θυμίζει Souls, τις RPG πινελιές και την ουσιαστική επιβράβευση της εξερεύνησης, το Assassin’s Creed Origins όχι απλά επαναφέρει τη σειρά στον δρόμο των επιτυχιών, αλλά είναι και το πιο ολοκληρωμένο Assassin’s Creed μέχρι τώρα. Αν σταματήσουν να πιλατεύουν και αυτό το δύσμοιρο το present day, το μέλλον προδιαγράφεται ακόμα πιο λαμπρό. Ελπίζω μόνο η Ubisoft να έχει βάλει μυαλό και να κάνει μια γενναία αυτοκριτική, σκεπτόμενη τα λάθη του παρελθόντος, τερματίζοντας μια και καλή τις αλχημείες και τις κερδοσκοπικές καμπάνιες. Στην μετά-Desilets εποχή, ας φροντίσει να διατηρήσει ένα σταθερό κορμό ανθρώπων να σύρουν το άρμα. Όπως και να 'χει πάντως, στο μεταξύ ας απολαύσουμε ένα από τα καλύτερα action adventure της γενιάς. Bayek out!

Ο εκπληκτικός κόσμος της Αρχαίας ΑιγύπτουΗ ιστορία της γέννησης της αδελφότηταςΚαθηλωτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστώνΛειτουργικοί και εύχρηστοι RPG μηχανισμοίΠλούσιο περιεχόμενοΤο ανανεωμένο σύστημα μάχης κλέβει τις εντυπώσειςΑστείρευτη ποικιλία όπλωνΤο tomb raiding επιστρέφει δυναμικάΕξωπραγματικός τεχνικός τομέαςΤο present day, παρότι επιστρέφει στις ρίζες του, παραμένει στάσιμοΥποτονική εχθρική νοημοσύνη κατά το stealthΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (review στο PS4 Pro), Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Ubisoft MontrealΕΚΔΟΣΗ:UbisoftΔΙΑΘΕΣΗ:CD MediaΕΙΔΟΣ:Action adventureΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://assassinscreed.ubisoft.com/game/en-us/home/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:27/10/2017PEGI:18

Game20.gr, το Άσυλο των gamers