Amnesia Rebirth review

Η σειρά horror Amnesia έχει αφήσει εποχή με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, τους μηχανισμούς φόβου και πανικού και τα παιχνιδίσματα με τις διάφορες πηγές φωτός που εισήγαγε. Μετά το Soma, η Frictional επιστρέφει στη σειρά που την ανέδειξε με το Amnesia: Rebirth, αποδεικνύοντας ότι είναι η ειδική του τρόμου.

Η ιστορία του Amnesia: Rebirth διαδραματίζεται περίπου 100 χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου Amnesia

και ακολουθεί την πορεία της Tasi Trianon, η οποία είναι αρχαιολόγος και μέλος μιας ερευνητικής ομάδας με αποστολή στην Αφρική. Το αεροπορικό ταξίδι της ομάδας καταλήγει σε τραγωδία, καθώς το αεροπλάνο πέφτει σε μια αφιλόξενη έρημο της Αλγερίας. Έχοντας καταφέρει να επιβιώσει από την πτώση και ανακτώντας τις αισθήσεις της, αλλά όχι το μνημονικό της, η Tasi διαπιστώνει ότι όλα τα μέλη της αποστολής έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς, ανάμεσα τους και ο σύζυγος της Salim. Εδώ ουσιαστικά ξεκινάει το παιχνίδι και ο έλεγχος της πρωταγωνίστριας, μέσα από τα μάτια της οποίας επανακτάτε τμηματικά την μνήμη της, κάνοντας επώδυνες αναδρομές στο παρελθόν, την οικογένεια και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν το αεροπορικό δυστύχημα. Συνδέοντας τα κομμάτια του πάζλ ανακαλύπτετε τη φρικιαστική αλήθεια για τα μέλη της ομάδας, την μοίρα του άντρα της, τη νέα ζωή για την οποία είναι υπεύθυνη προς αντικατάσταση μιας παλιάς και όλα εν μέσω μιας επικείμενης εσωτερικής και εξωτερικής μεταμόρφωσης. Όλα αυτά δια πυρός και σιδήρου, μέσα από μια επίγεια αλλά και υπερούσια συνάμα κόλαση κατά την οποία μοναδικά σας πολεμοφόδια είναι ο φανός, το μυαλό σας και τα γρήγορα αντανακλαστικά σας.

Mε την πρώτη ματιά και τις πρώτες ώρες ενασχόλησης, εντύπωση κάνει η αντίθεση του φωτεινού περιβάλλοντος της ερήμου με τον σκοτεινό χαρακτήρα του παιχνιδιού. Δεν υπάρχουν όπλα όπως προαναφέρθηκε και το μοναδικό σας “όπλο” είναι το φως και κάθε πηγή φωτός. Όσο περισσότερο η Tasi βρίσκεται σε σκοτεινό περιβάλλον τόσο περισσότερο αυξάνεται το επίπεδο άγχους και φόβου της, με αποτέλεσμα να έχει παραισθήσεις και να βλέπει δυσοίωνα και φρικιαστικά οράματα. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή πρόοδό σας είναι να φωτίζετε τους δαυλούς, τα κεριά ή οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εστία φωτός με σπίρτα που βρίσκετε στον δρόμο σας. Η εξερεύνηση του χώρου πρέπει να γίνεται ενδελεχώς ακόμα και στα πιο περίεργα μέρη (μέσα σε βάζα, κουτιά, ράφια) γιατί ακόμα και ένα σπίρτο μπορεί να κάνει την διαφορά ανάμεσα στη λογική και τη παράνοια. Το πρώτο σας μέλημα μπαίνοντας σε κάθε νέα περιοχή είναι να τη φωτίσετε όσο καλύτερα μπορείτε με όσο το δυνατόν λιγότερη σπατάλη εφοδίων. Παρόλα αυτά χρειάζεται φειδώ και ελεγχόμενη χρήση καθώς είναι πολύ εύκολο να βρεθείτε γρήγορα (τουλάχιστον στην αρχή) χωρίς σπίρτα, τριγυρνώντας σε αφιλόξενες σπηλιές και λαγούμια μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Και πιστέψτε με, το παιχνίδι ποντάρει σε αυτό γιατί εκεί πραγματικά σας σηκώνεται η τρίχα καθώς βλέπετε μεν με ελαττωμένη ορατότητα, αλλά κάλλιστα οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να πεταχτεί κάποιο αντικείμενο ή κάτι ακόμα χειρότερο (spoilers δεν κάνουμε) και να σας κόψει τη χολή. Αργότερα βρίσκετε και τον φανό τον οποίο μπορείτε να ανεφοδιάζετε με λάδι, που όμως με τη σειρά του εξαντλείται αρκετά γρήγορα, τονίζοντας την προσπάθεια του παιχνιδιού για απόλυτη σύγχυση και αποπροσανατολισμό του παίκτη.

Κάθε πηγή φωτός είναι πολύτιμη.

Στο παραπάνω συμβάλλει και η απουσία χάρτη. Προχωρώντας μπορείτε να χρησιμοποιείτε μια πυξίδα που πέρα από την σωστή πορεία που σας δείχνει είναι και το κλειδί για το ξεκλείδωμα πυλών τηλεμεταφοράς σε άλλους κόσμους. Σε αυτούς ανακαλύπτετε ότι ο χρόνος δεν κυλάει με φυσιολογικό ρυθμό και υπάρχουν πολλά επίπεδα στα οποία μπορεί να υποφέρει ένας άνθρωπος. Μέσα σε όλα αυτή την κόλαση, προστίθεται το γεγονός ότι η πρωταγωνίστρια βρίσκεται σε μια πολύ ιδιαίτερη προσωπική και σωματική κατάσταση που συμβαδίζει με το σενάριο μέσω πολύ ωραίων cutscenes και καλλιτεχνικών πινάκων οικογενειακής ευτυχίας και τη βοηθάει να χαλαρώσει στις πολύ δύσκολες και αγχωτικές στιγμές, για να ξαναβρεί την αυτοκυριαρχία της.

Ένα μικρό παράπονο που έχω είναι ότι, κυρίως στο πρώτο μισό, το παιχνίδι αναλώνεται περισσότερο με την δημιουργία ενός πέπλου μυστηρίου με μικρές αναλαμπές, μυστήριες σκιές και μορφές στο σκοτάδι να παρακολουθούν, στήνοντας ένα σκηνικό γι αυτό που έρχεται, παρά προσφέροντας μια τρομακτική εμπειρία. Τα φωτεινά περιβάλλοντα των αρχικών πιστών στην έρημο ενισχύουν περισσότερο αυτή την αίσθηση ενός απλού παιχνιδιού μυστήριου σαν ένα κοινότυπο adventure πρώτου πρόσωπου στο οποίο προχωράτε και λύνετε γρίφους. Στο δεύτερο μισό η εμπειρία αλλάζει, αφού με την ιστορία να έχει πια ξεδιπλωθεί και το στήσιμο των χαρακτήρων να αποδίδει καρπούς, το “βαρύ πυροβολικό” παίρνει μπροστά. Οι σκοτεινοί λαβύρινθοι στους οποίους μπλέκεστε αποκλεισμένοι παρέα με κάτι ανίερο και φρικιαστικό που ζητά το αίμα σας και φωνάζει το όνομά σας, ενώ η μοναδική έξοδος είναι αποκλεισμένη από σακιά που πρέπει να μετακινήσετε γρήγορα εν μέσω πανικού, προκαλούν συγκλονιστικά αισθήματα, όπως περιμένουμε από ένα Amnesia.

Μεγάλο μέρος του παιχνιδιού είναι και οι γρίφοι, η συχνότητα εμφάνισης των οποίων ίσως ξεχειλώνει λίγο παραπάνω από όσο χρειάζεται. Υπάρχουν πίστες που αρχίζουν και τελειώνουν αποκλειστικά με την κατανόηση και λύση τους και δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω, προκαλώντας μια αχρείαστη “κοιλιά” στην όλη εμπειρία. Οι γρίφοι στο σύνολό τους διαδραματίζονται σε ένα αφιλόξενο εξωγήινο περιβάλλον το οποίο λειτουργεί τελείως διαφορετικά από τον ανθρώπινο κόσμο, με αποτέλεσμα μέχρι να εξοικειωθείτε με τον “εξωγήινο τρόπο σκέψης” να ψάχνεστε για το τί πρέπει να κάνετε. Τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους έχετε τη λύση ακριβώς δίπλα σας ή στο επόμενο δωμάτιο, είτε με την μορφή κάποιου εξαρτήματος, είτε με την γραφική απεικόνιση της λύσης σε κάποιο σχεδιάγραμμα. Ανά πάσα στιγμή μπορείτε να συμβουλευτείτε το σημειωματάριό σας, μέσα στο οποίο φυλάτε τις αναμνήσεις σας, τα objectives (υπό την μορφή reminders με χειροποίητες ζωγραφιές) που πρέπει να κάνετε και ότι σημειώσεις βρίσκετε σχετικά με την ιστορία και τους χαρακτήρες. Κάτι μικρό, αλλά στην πορεία αρκετά ενοχλητικό, είναι ότι οποιαδήποτε σημείωση βρίσκετε, αφού την διαβάσετε και την αποθηκεύσετε, παραμένει στη θέση της, δεν εξαφανίζεται σαν σημάδι ότι τη συλλέξατε. Αυτό, σε συνδυασμό με το πλήθος των χαρτιών, επιγραφών και σημειώσεων που βρίσκετε, πολλές φορές μπερδεύει. Περνώντας ξανά από τα ίδια σημεία και ψάχνοντας τη λύση για κάποιο γρίφο, θα αναρωτιέστε αν το ανοίξατε εκείνο το γράμμα πάνω στο τραπέζι ή μήπως κάτι σας ξέφυγε.

Κάτι παραμονεύει στο σκοτάδι.

Το πάντρεμα δύο κόσμων, της γήινης φωτεινής ερήμου με την άγρια ομορφιά της και του άγνωστου εξωγήινου περιβάλλοντος με τους απόκοσμους κατοίκους του και το αιώνιο σκοτάδι, σαγηνεύει ως οπτικό αποτέλεσμα. Οπτικά ερεθίσματα που δεν επιδιώκουν να σας φοβίσουν κοφτά και βραχυπρόθεσμα, αλλά να χτίσουν μέσα σας τον τρόμο για αυτό που είναι, γι αυτό που θα υπάρξει, αλλά και αυτό που θα καταλήξετε. Από υπόγειες πλημμυρισμένες σπηλιές, πόρτες που ανοίγουν στην απόλυτη φρίκη, μέχρι τεράστιους πύργους με αγάλματα λατρείας προς άγνωστους θεούς, ότι σας επιτρέπει να δείτε το παιχνίδι από τις πηγές φωτός που σας χαρίζει, είναι χάρμα οφθαλμών. Ο ηχητικός τομέας επίσης παίρνει άριστα. Στο voice acting έχει γίνει αξιοπρεπέστατη και επαγγελματική δουλειά, με την ηθοποιό της πρωταγωνίστριας να ξεχωρίζει με την ιδιαίτερη προφορά της αλλά και το ράγισμα της φωνής της σε στιγμές έντασης και συγκίνησης που είναι αρκετές στο παιχνίδι. Τα τέρατα επίσης με τα απομεινάρια ανθρώπινης συνείδησης που έχουν προσφέρουν ένα ηχητικό παραλήρημα, καθώς συγκρούονται η ανθρώπινη και η δαιμονική μορφή τους, αλλά πάντα με τελικό αποδέκτη τον παίκτη. Η μουσική συγκινητική, απαλή αλλά και έντονη όπου χρειάζεται, “ντύνει” άρτια την δράση.

Με διάρκεια κοντά στις 17 με 20 ώρες και τρία πιθανά φινάλε, το Amnesia: Rebirth αποτελεί την καλύτερη δυνατή αναγέννηση της σειράς Amnesia. Μια ιστορία που πραγματικά συγκινεί με το δράμα και την ματαιότητα της, τυλίγεται -αργά είναι η αλήθεια- πρώτα με μυστήριο και έπειτα με τρόμο και απέχθεια, με μοναδικό και τελικό σκοπό την επιβίωση ή την λύτρωση. Αντίθετα από ότι υποδηλώνει η ονομασία του, το Amnesia: Rebirth δεν θα το ξεχάσετε εύκολα.

ΑτμόσφαιραΙστορίαΓραφικάΉχοςΙκανοποιητική διάρκεια με τρία φινάλεΚάποιοι γρίφοιΑργεί λίγο να δώσει τον τρόμο που υπόσχεταιΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Frictional GamesΕΚΔΟΣΗ:Frictional Games

Game20.gr, το Άσυλο των gamers