Aeterna Noctis review

Άλλη μία μέρα, άλλο ένα indie metroidvania με στοιχεία souls-like! Τα τελευταία χρόνια η συγκεκριμένη κατηγορία έχει την τιμητική της με μπόλικα παιχνίδια να ανταγωνίζονται για μία θέση στη συλλογή μας και το Aeterna Noctis είναι μία από τις πιο πρόσφατες προσθήκες σε αυτή.

Το παιχνίδι διαδραματίζεται σε έναν κόσμο που ονομάζεται Aeterna. Ο δημιουργός του σύμπαντος, το Χάος, γέμισε αυτόν τον κόσμο με πολλές και διαφορετικές φυλές. Όμως κάποια στιγμή, όλοι αυτοί οι λαοί, εναντιώθηκαν στο Χάος και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, η κάθε μία με τον δικό της άρχοντα να οδηγεί την κάθε φυλή σε πολέμους

και αιματοχυσίες. Έτσι λοιπόν, το Χάος αποφασίζει να τιμωρήσει τους δύο αρχηγούς, ονομάζοντας τους Βασιλιά του Σκότους και Βασίλισσα του Φωτός και καταδικάζοντας τους να πολεμάνε αέναα μεταξύ τους. Επιπλέον, τους καταράστηκε να είναι αθάνατοι, οπότε ούτε ο θάνατος μπορούσε να σταματήσει αυτόν τον αιώνιο κύκλο της μεταξύ τους μάχης. Η ιστορία ξεκινάει με πρωταγωνιστή τον Βασιλιά του Σκότους, αμέσως μετά την ήττα του και την επακόλουθη πτώση του στην Aeterna. Σκοπός του είναι να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του και να ετοιμαστεί για τον επόμενο κύκλο πολέμου μεταξύ Φωτός και Σκοταδιού. Όμως αυτή τη φορά δεν είναι όλα όπως δείχνουν και πρέπει να ανακαλύψει τί έχει συμβεί. Το σενάριο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά καταφέρνει να σας κάνει να θέλετε να μάθετε τι γίνεται παρακάτω. Έχει πέσει αρκετή δουλειά στους διαλόγους με τους διάφορους ΑΙ χαρακτήρες, ενώ ξεχωρίζουν τα λίγα αλλά πολύ όμορφα animated cutscenes. Ενδεχομένως θα μπορούσε να ήταν καλύτερο στην αφήγηση του, αλλά τουλάχιστον δεν απογοητεύει.

Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού πρέπει να εξερευνήσετε την Aeterna, που αποτελείται από 16 μεγάλες περιοχές, να πολεμήσετε τέρατα και boss, να ανακαλύψετε πολλά μυστικά και φυσικά νέες ικανότητες που σας επιτρέπουν να έχετε πρόσβαση σε μέρη που αλλιώς δεν θα μπορούσατε να επισκεφτείτε. Κοινώς, η βασική συνταγή του gameplay είναι αυτή ενός κλασικού metroidvania με σαφέστατες επιρροές από αγαπημένους τίτλους όπως το Hollow Knight, το Dark Souls και το Castlevania: Symphony Of The Night.

Ξεκινάτε με ένα σπαθί, και σταδιακά, σκοτώνοντας διάφορα τέρατα, αποκτάτε XP. Με κάθε επίπεδο που κερδίζετε, αποκτάτε και ένα skill point, το οποίο χρησιμοποιείτε για να ξεκλειδώσετε νέες ικανότητες στο skill tree που υπάρχει. Αν πεθάνετε, το XP σας μειώνεται, αλλά έχετε την ευκαιρία να να πάτε εκεί που χάσατε και να το πάρετε πίσω, a la Dark Souls, κάτι που κάποιες φορές μπορεί να γίνει κουραστικό, ομολογουμένως. Επίσης, μαζεύετε χρήματα που μπορείτε να ξοδέψετε στους διάφορους εμπόρους για αντικείμενα και καλούδια. Εκτός από XP και χρήματα, τα τέρατα ρίχνουν και αίμα, το οποίο απορροφάτε και γεμίζετε έναν μετρητή που όταν φουλάρει λειτουργεί σαν potion και σας δίνει λίγη ζωή πίσω, όπως στο Hollow Knight. Φυσικά, όσο εξερευνάτε, βρίσκετε και νέα όπλα που προσθέτουν νέες επιθέσεις και κινήσεις στο οπλοστάσιο σας. Βρίσκετε ακόμα διάφορα gems, τα οποία σας δίνουν κάποιες passive ικανότητες όπως πχ τα drops από τους εχθρούς να έρχονται αυτόματα σε εσάς. Ανάλογα τα gems που έχετε επάνω σας, μπορείτε να έχετε και διαφορετικά “builds” που ευνοούν διαφορετικούς τρόπους gameplay για τον κάθε παίκτη.

Όσο προχωράτε στην ιστορία, συναντάτε διάφορους ΑΙ χαρακτήρες. Κάποιοι από αυτούς σας δίνουν διάφορα side-quests, κάποια προαιρετικά και άλλα που είναι απαραίτητα για να συνεχίσετε την περιπέτειά σας. Συνήθως είναι αποστολές τύπου fetch-quest με αρκετό πήγαινε-έλα, κάτι σε “σκότωσε αυτό το τέρας” ή συλλογή ενός αριθμού αντικειμένων. Βρίσκετε επίσης διάφορους έμπορους, από τους οποίους καλά θα κάνετε να αγοράσετε τον χάρτη της κάθε περιοχής αλλά και τις τοποθεσίες των διαφόρων collectibles που υπάρχουν. Ο χάρτης θα μπορούσε να είναι λίγο καλύτερα δουλεμένος. Αν δεν αγοράσετε τον χάρτη της περιοχής, οποιοδήποτε σημείο εκτός της άμεσης περιοχής γύρω σας είναι καλυμμένο από σκοτάδι. Ένα άλλο πρόβλημα, είναι πως δεν υπάρχουν ξεκάθαρα markers για όλους τους ΑΙ χαρακτήρες εκτός από τους εμπόρους και μερικούς ακόμα. Οπότε, αν πρέπει αν βρείτε κάποιον συγκεκριμένο για να προχωρήσετε σε κάποιο quest, ή πρέπει να θυμάστε πού βρίσκεται ή να περιπλανιέστε μέχρι να τον βρείτε. Ακόμα, ίσως υπάρξουν φορές που χάνεστε και ψάχνετε από δω κι από εκεί για να βρείτε το ποιο είναι το επόμενο σημείο που πρέπει να πάτε, αφού το παιχνίδι δεν είναι πάντα τόσο ξεκάθαρο για τον επόμενο σας προορισμό. Γενικότερα, η διάταξη των διάφορων επιπέδων δεν ξεχωρίζει τόσο ώστε να γίνεται πιο “οργανικά” η μετάβαση από περιοχή σε περιοχή.

Το παιχνίδι έχει μπόλικο περιεχόμενο και σε συνδυασμό με τις τεράστιες περιοχές απαιτεί πολύ χρόνο από εσάς, από 20 έως και 60 ώρες αν πάτε για να ανακαλύψετε τα πάντα. Βέβαια, αυτό είναι και δίκοπο μαχαίρι, αφού προσωπικά πιστεύω πως πολλές περιοχές τραβάνε περισσότερο απ' ότι θα έπρεπε, και γενικά υπάρχει μία τάση προς την ποσότητα, αντί για την ποιότητα, σε σημείο που μπορεί να κουράσει. Αυτό από μόνο του δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά εδώ πρέπει να αναφερθεί πως το παιχνίδι είναι δύσκολο. Δεν έχετε ιδιαίτερο πρόβλημα στις μάχες με τους απλούς εχθρούς αν είστε προσεκτικός, όμως τα boss fights (που είναι αρκετά καλοφτιαγμένα) ζορίζουν αρκετά. Η μεγαλύτερη δυσκολία πάντως εντοπίζεται στα πολλά και συχνά σημεία όπου απαιτείται platforming ακριβείας και πολύ γρήγορα ανακλαστικά, όπως όταν συναντάτε εμπόδια όπως καρφιά (κινούμενα και μη) που σας σκοτώνουν άμεσα (ακόμα χειρότερα όταν τέτοιες περιοχές συνδυάζονται με εχθρούς). Σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι είναι αρκετά απαιτητικό και θέλει να είστε πολύ συχνά στην τσίτα. Ευτυχώς τα checkpoints είναι πολλά και αρκετά σωστά τοποθετημένα. Επίσης βοηθάει η επιλογή δυσκολίας Aeterna στην οποία μπορείτε να αλλάξετε οποιαδήποτε στιγμή και όπου τα πράγματα είναι σχετικά πιο εύκολα, αλλά όσο παίζετε έτσι δεν μπορείτε να ξεκλειδώσετε τα διάφορα achievements. Πιστεύω πως ο συνδυασμός του μεγέθους του παιχνιδιού και του ότι δεν συγχωρεί εύκολα τα λάθη, είναι κάτι που θα αποτρέψει αρκετούς, εκτός ίσως από τους πιο hardcore φαν των metroidvania.

Οπτικά, το παιχνίδι τα πάει πολύ καλά και θυμίζει και πάλι Hollow Knight. Σχεδόν τα πάντα αποτελούνται από 2D σχεδιασμένα στο χέρι γραφικά, με αποτέλεσμα πανέμορφα backgrounds, εκφραστικά animations και πολύ ωραία sprites για τους διάφορους χαρακτήρες. Υπάρχουν μάλιστα και κάποιες στιγμές που η όλη παρουσίαση μπορεί να γίνει εντυπωσιακή και φαίνεται πως έχει πέσει δουλειά και μεράκι (fun fact: δείτε πόσες οπτικές αναφορές σε κλασικά games μπορείτε να βρείτε, υπάρχουν πολλές). Η κάθε περιοχή έχει τον δικό της χαρακτήρα και ξεχωριστή προσωπικότητα, καθώς επισκέπτεστε μέρη όπως έρημα, ερεβώδη γοτθικά νεκροταφεία, υπόγεια ξεχασμένα μπουντρούμια, αλλά και ανοιχτά, πολύχρωμα λιβάδια, πύργους γεμάτους φως και λάμψη, μέχρι και τοποθεσίες που έχουν ξεκάθαρα μία πιο κοσμική, trippy αισθητική. Αντιθέτως, η μουσική είναι στην πλειοψηφία της πολύ απλή και γενική, αποτελούμενη κυρίως από απαλές συνθέσεις στο πιάνο που δεν θα τις έλεγε κανείς αξομνημόνευτες. Εξαίρεση αποτελούν οι μάχες με τα boss, όπου η μουσική γίνεται αναμενόμενα πιο έντονη αλλά και πολύ πιο δημιουργικά ευχάριστη.

Η αλήθεια είναι πως υπάρχει μία ενδιαφέρουσα διχοτομία στο Aeterna Noctis. Από την μία, είναι φανερό πως οι δημιουργοί του αγαπούν τα metroidvania και αυτό φαίνεται στις εμπνεύσεις τους από διάφορα άλλα παιχνίδια του είδους, όπως και από μερικές καλές ιδέες στο gameplay αλλά και το συνολικό εικαστικό του τίτλου. Από την άλλη όμως, πρόκειται για ένα ίσως υπερβολικά μεγάλο παιχνίδι που χρειάζεται πολλές ώρες για να εξερευνήσετε πλήρως και ταυτόχρονα αρκετά έως και πολύ δύσκολο κάποιες φορές. Αυτό είναι κάτι που, για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν προσφέρει αρκετές νέες ιδέες ή κάτι καινούργιο σε επίπεδο gameplay, ώστε να δικαιολογήσει τον χρόνο και την αφοσίωση που απαιτεί. Οπότε, αν περιμένετε κάτι βατό και όχι τόσο χρονοβόρο, μάλλον πρέπει να βρείτε αλλού την δόση δράσης και εξερεύνησης που θέλετε. Αν όμως είστε σκληροπυρηνικός φαν των metroidvania, και ειδικά αν αγαπάτε το Hollow Knight, θα περάσετε αρκετά καλά με το Aeterna Noctis, μέχρι να κυκλοφορήσει το Hollow Knight: Silksong.

Πολύ όμορφα, ενίοτε εντυπωσιακά, γραφικάΤο βασικό gameplay είναι καλoδουλεμένοΠοικιλία επιλογών για επιθέσεις στις μάχεςΩραία animated cutscenesΚαλά boss fights, ως επί το πλείστονΜεγάλη διάρκεια......ίσως υπερβολικά μεγάλη, ειδικά για τους completionistsΜεγαλύτερη έμφαση στην ποσότητα, παρά στην ποιότητα του περιεχομένουΗ δυσκολία και το platforming ακριβείας παιδεύουν αρκετά έως και πολύΜάλλον ανέμπνευστη διάταξη πιστώνΚάποιες φορές χάνεσαι, χωρίς ξεκάθαρο το τί να κάνεις στη συνέχειαΟ χάρτης και η επισήμανση των ΑΙ χαρακτήρωνΗ τοποθέτηση των σημείων fast travelΚυρίως αδιάφορη μουσική (εκτός από τα boss fights)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC, PS5, Xbox Series X/S, Switch (2022)ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Aeternum Game StudiosΕΚΔΟΣΗ:Aeternum Game Studios

Game20.gr, το Άσυλο των gamers