A Plague Tale: Innocence Review

Tο A Plague Tale: Innocence, της γαλλικής Asobo Studio, μας πηγαίνει μερικούς αιώνες πίσω, στην μεσαιωνική Γαλλία, κατά την -όχι και τόσο ευχάριστη- περίοδο της Ιεράς Εξέτασης και της πανούκλας. Μέσα από έντονα φορτισμένες σκηνές και εικόνες θανάτου και καταστροφής, το παιχνίδι προσφέρει μια ασυνήθιστη εμπειρία, όπου οι εχθροί δεν είναι αιμοδιψή ζόμπι και φανταστικά τέρατα, αλλά ιστορικά γεγονότα.

Το A Plague Tale:

Innocence ξεκινάει σε φωτεινά και πολύχρωμα σκηνικά που θυμίζουν πίνακα, σε κάποιο δάσος της μεσαιωνικής Γαλλίας, όπου η Amicia, μια δυναμική αλλά συνάμα εγωκεντρική έφηβη της καλής κοινωνίας, ανυπομονεί να ζήσει μια ζωή γεμάτη δράση και περιπέτειες. Από την άλλη μεριά έχουμε τον πεντάχρονο αδερφό της, Hugo, που ζει απομονωμένος από τον κόσμο εξαιτίας μιας μυστηριώδους ασθένειας που έχει στο αίμα. Λόγω της κατάστασης και της ηλικίας του, ο Hugo είναι το επίκεντρο της προσοχής όλων, με αποτέλεσμα η Amicia να ζηλεύει και να νιώθει παραμελημένη. Η ζωή των δύο παιδιών αλλάζει ξαφνικά, όταν ο Μαύρος Θάνατος και η καταστροφή έρχονται για να τους χτυπήσουν την πόρτα χωρίς καμία προειδοποίηση. Με τις ημέρες της αθωότητας πίσω τους για πάντα, ο Hugo και η Amicia καλούνται να παλέψουν για την επιβίωσή τους ανάμεσα στα χαλάσματα που άφησαν οι “μεγάλοι” και να δραπετεύσουν από τους στρατιώτες της Ιεράς Εξέτασης.

Καθώς τα δυο παιδιά δεν περνούσαν πολύ καιρό μαζί, δεν γνωρίζουν πολλά ο ένας για τον άλλο κι αυτό είναι ένα ακόμα εμπόδιο που πρέπει να αντιμετωπίσουν. Στην αρχή μόλις που μπορούν να συνεννοηθούν, πότε φωνάζοντας ο ένας στον άλλο και πότε καυγαδίζοντας. Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός, τόσο δυναμώνει το “δέσιμό” τους. Κατά την διάρκεια της περιπέτειας, η Amicia εξελίσσεται από ένα αθώο κορίτσι που δεν θέλει να βλάψει κανέναν, σε μια νεαρή γυναίκα που θα έκανε τα πάντα για να προστατέψει τον αδερφό της, ενώ και ο Hugo, παρόλο που είναι μικρό παιδί, περνάει τη δική του μεταμόρφωση. Ευτυχώς, δεν είναι ολομόναχοι, καθώς συναντούν άλλους χαρακτήρες που στέκονται στο πλευρό τους, με τον καθένα να έχει την δική του ιστορία.

Εφιαλτικό σκηνικό.

Μετά τα Last of Us και God of war, στο A Plague Tale: Innocence έχουμε άλλη μια εμφάνιση πρωταγωνιστή που βελτιώνεται ως άτομο μέσα από την προστασία που προσφέρει σε ένα παιδί. Η αλληλεπίδραση και οι διάλογοι μεταξύ της Amicia και του Hugo θυμίζουν πολύ τους προαναφερθέντες τίτλους, με την Amicia να παρηγορεί κάθε τόσο τον Hugo, ο οποίος παλεύει να αφήσει πίσω του την παλιά τους ζωή. Μπορεί ως Amicia να τρέχετε ξοπίσω του και να του λέτε να σταματήσει για να τον πάρετε αγκαλιά αν κουραστεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν νιώθετε ότι κάνετε “baby sitting” στο αδερφάκι σας. Αν μη τι άλλο, ο Hugo είναι ένας συνταξιδιώτης με τον οποίο συζητάτε, ανά διαστήματα σας βοηθάει με την επίλυση γρίφων και ο ίδιος αποτελεί έναν ακόμα λόγο για να μην το βάλετε κάτω.

Τόσο ο stealth-action χειρισμός εναντίον των φρουρών όσο και η πανούκλα που κρύβονται πίσω από κάθε βήμα, δημιουργούν μια αίσθηση σασπένς που δεν σας αφήνει ποτέ να χαλαρώσετε. Όμως το “κυρίως πιάτο” της έντασης προέρχεται από τους αμέτρητους αρουραίους που έχουν κατακλύσει τον κόσμο του παιχνιδιού. Μολονότι ορισμένες έρευνες ισχυρίζονται ότι ίσως τελικά να ευθύνονται περισσότερο οι ίδιοι οι άνθρωποι παρά οι αρουραίοι για την εξάπλωση της πανούκλας, στο μυαλό μας αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Οι αρουραίοι βρίσκονται παντού, αλλά μισούν το φως και σας πλησιάζουν μόνο στο σκοτάδι για να σας φάνε ζωντανούς. Περιττό να πούμε πως αν έχετε οποιαδήποτε φοβία ή αποστροφή προς τους αρουραίους τότε καλύτερα να προσπεράσετε τον συγκεκριμένο τίτλο.

Οι άνθρωποι είναι εξίσου καταστροφικοί με την πανούκλα.

Μπορείτε να αλληλοεπιδράσετε με κάποια στοιχεία στο περιβάλλον, όπως το να χαϊδέψετε έναν σκύλο ή να χτυπήσετε μια πόρτα, όμως αυτές οι περιπτώσεις σπανίζουν και πολλές φορές πρέπει να στέκεστε σε συγκεκριμένο σημείο ώστε να εμφανιστούν. Γενικότερα, οι περισσότερες περιπτώσεις όπου εξερευνάτε τον κόσμο αφορούν την επίλυση απλών γρίφων, οι οποίοι έχουν να κάνουν με λεβιέδες, κιβώτια και το να ξεγλιστράτε από φρουρούς στα σκοτεινά. Σπρώξτε ένα κιβώτιο ώστε να περάσετε μέσα από ένα παράθυρο στην κορυφή ενός κτιρίου, ανάψτε φωτιά από ξύλα για να κρατήσετε μακριά τους αρουραίους ή σπάστε τις λάμπες για τους οδηγήσετε προς ένα σημείο, χτυπήστε ένα μεταλλικό αντικείμενο με τη σφεντόνα για να αποσπάσετε την προσοχή του φρουρού ή εφαρμόστε έναν συνδυασμό των παραπάνω για να προχωρήσετε.

Όπως καταλαβαίνετε, σπάνια εμπλέκεστε σε μάχες σώμα με σώμα. Το να κρύβεστε μέσα σε υψηλή χλόη ώστε να αποφύγετε τους φρουρούς, όπως και το να διώχνετε ή να αποφεύγετε τους αρουραίους, είναι μονόδρομος. Σταδιακά, το κάθε κεφάλαιο γίνεται πιο πολύπλοκο και αργά ή γρήγορα πρέπει να κρύβεστε, να προκαλείτε αντιπερισπασμό και να περιμένετε την κατάλληλη στιγμή προτού τελικά αλλάξετε θέση. Το παιχνίδι κάνει εκπληκτική δουλειά στο να σας κάνει να νοιάζεστε για την ασφάλεια των πρωταγωνιστών καθόλη την διάρκειά του, κρατώντας σας σε εγρήγορση κάθε φορά που σας προσπερνάει ένας φρουρός ή βρίσκεστε περικυκλωμένοι από ένα τσούρμο πεινασμένων αρουραίων με κατακόκκινα μάτια.

Οι γρίφοι δεν είναι ούτε πρωτότυποι ούτε μπορούν να λυθούν με διαφορετικούς τρόπους, όμως αυτό δεν χαλάει καθόλου τη γενική αίσθηση του παιχνιδιού. Μπορεί το σύστημα stealth που χρησιμοποιείται να το έχουμε ξαναδεί αλλού, όμως τα μοναδικά σκηνικά και οι πρωταγωνιστές κάνουν το παιχνίδι να ξεχωρίζει. Όντως, κρύβεστε μέσα σε υψηλή χλόη και πετάτε πέτρες για να μπερδέψετε τους εχθρούς σας, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ιστορικό περιβάλλον όπου η πανούκλα και οι αρουραίοι είναι πραγματικά γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας και όχι φανταστικοί εχθροί. Αυτός ο συνδυασμός ρεαλισμού και φανταστικού δημιουργεί μια ένταση στην ατμόσφαιρα που δεν συναντάμε συχνά σε παιχνίδια του είδους.

Αρουραίοι παντού.

Όμως, όσο καλή κι αν είναι η ατμόσφαιρα, δεν παύουν να υπάρχουν επαναλαμβανόμενα σκέλη και γραμμική εξέλιξη. Για παράδειγμα, στην αρχή έρχεστε αντιμέτωποι με φρουρούς εξοπλισμένους με πλήρη θωράκιση και πρώτα πρέπει να χτυπήσετε την πανοπλία τους με τη σφεντόνα σε σημεία-κλειδιά, ένα τη φορά, προτού τελικά τους καταφέρετε το τελευταίο χτύπημα στο κεφάλι (κάτι σαν μικρά boss). Αν το κάνετε μία φορά τότε οι επόμενες είναι παιχνιδάκι. Από την άλλη, ένα και μοναδικό χτύπημα από τους φρουρούς αρκεί για να σας κάνει να επαναλάβετε όλη την διαδικασία από την αρχή. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό δημιουργεί ένταση, αναγκάζοντάς σας να εστιάζετε προσεκτικά σε κάθε κίνηση, αλλά από την άλλη αν αστοχείτε συχνά, αν σας ενδιαφέρει μόνο η ιστορία ή αν είστε περισσότερο του stealth παρά της μάχης, τότε αναγκάζεστε να επαναλάβετε τις ίδιες σκηνές αρκετές φορές.

Το gameplay εξελίσσεται όσο περνάει η ώρα, καθώς κάθε τόσο μαθαίνετε νέα πράγματα που μπορείτε να κάνετε. Μέσω του συστήματος crafting, αναβαθμίζετε τον εξοπλισμό σας σε πάγκους εργασίας, συλλέγοντας υλικά που βρίσκετε στο δρόμο σας μεταξύ των checkpoints, όπως σπάγκους και εργαλεία. Αναβαθμίστε τη σφεντόνα σας για να ρίχνετε δυνατές βολές πιο γρήγορα ή αυξήστε τη χωρητικότητα της τσάντα πυρομαχικών. Κατασκευάστε ignifer για να ανάβετε φωτιά και βρίσκετε το δρόμο σας στο σκοτάδι ή somum για να κοιμίσετε τους εχθρούς σας, πλησιάζοντας αργά και πετώντας το στο πρόσωπό τους.

Οι δημιουργοί ισχυρίζονται πως εμπνεύστηκαν από κλασικούς πίνακες για τα γραφικά του παιχνιδιού και αυτό είναι προφανές. Τα καλοσχεδιασμένα και ρεαλιστικά γραφικά σας κάνουν να θέλετε να εξερευνήσετε περισσότερο τον μεσαιωνικό αυτό κόσμο, αντί να περιορίζεστε στη γραμμική ευθεία που ορίζει το παιχνίδι. Συρθείτε μέσα σε μαζικούς τάφους και πτώματα φαγωμένα από αρουραίους, δείτε το χιόνι να πέφτει στο σκοτάδι και λάβαρα να σιγοκαίουν στους τοίχους. Τα cutscenes είναι όμορφα, αν και το animation θα μπορούσε να είναι πιο ομαλό, με εικόνες παραμυθιού ή εφιάλτη να περνούν από μπροστά σας, ανάλογα την περίσταση. Φυσικά, όσο εξελίσσεται το παιχνίδι, τόσο τα πολύχρωμα σκηνικά, με τα δάση και τα όμορφα τοπία, δίνουν τη θέση τους σε σκοτεινές μέρες. Δεν λείπουν σκληρές εικόνες, όπου παρακολουθείτε ζώα και ανθρώπους να τρώγονται ζωντανά, χωράφια γεμάτα πτώματα και σκοτεινές σπηλιές πνιγμένες από σκελετούς.

Πάντα μαζί.

Όσον αφορά το voice acting, οι ηθοποιοί που παίζουν τους πρωταγωνιστές κάνουν εξαιρετική δουλειά στο να εκφράζουν τα συναισθήματά τους ανάλογα με την περίσταση, από το να δίνουν κουράγιο ο ένας στον άλλο μέχρι το να φοβούνται για την ζωή τους. Αξίζει πραγματικά να επιλέξετε γαλλικές φωνές, ώστε μπείτε περισσότερο στο κλίμα της χώρας και της εποχής (δυστυχώς δεν υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι). Επίσης διακριτική μουσική, πότε ευχάριστα μελωδική και πότε μελαγχολική, ταιριάζει με το περιβάλλον.

Το A Plague Tale: Innocence είναι ένα μείγμα ιστορικής πραγματικότητας και φαντασίας που διαρκεί περισσότερο από 10 ώρες, όσο πρέπει, δίχως να κουράζει ή να σας κάνει να θέλετε περισσότερο. Είναι μια εξαιρετική επιλογή για τους λάτρεις του stealth, των προσεκτικών κινήσεων και των βασικών γρίφων με μοχλούς, ενώ η ιστορία του μένει στο μυαλό για καιρό μετά το φινάλε. Αν σας αρέσουν οι stealth περιπέτειες, το A Plague Tale: Innocence αξίζει την προσοχή σας.

Έντονο σασπένςΕξέλιξη στοιχείων του gameplayΣυγκινητικό “δέσιμο” των πρωταγωνιστώνΑνατριχιαστικοί αρουραίοιΓραφικά που εναλλάσσονται μεταξύ ονείρου και εφιάλτηΡεαλιστικοί διάλογοιΓραμμική εξέλιξηΝοημοσύνη χαμηλής δυσκολίαςΑπλοϊκοί και ανά διαστήματα επαναλαμβανόμενοι γρίφοιΠεριορισμένη διαδραστικότητα με το περιβάλλονΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Asobo StudioΕΚΔΟΣΗ:Focus Home InteractiveΔΙΑΘΕΣΗ:IGEΕΙΔΟΣ:Action-adventureΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://aplaguetale.com/enHM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:14/5/2019

Game20.gr, το Άσυλο των gamers