Η σκοτεινή πλευρά της AI

Αντί προλόγου

AI, ή τεχνητή νοημοσύνη. Ένας όρος που χρησιμοποιείται αρκετά συχνά στη βιομηχανία, αλλά και από τα Μέσα ειδικού Τύπου, όταν χρειάζεται να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα σημεία που αφορούν στην ανάπτυξη ενός βιντεοπαιχνιδιού. Η ΑΙ ήταν (και, βασικά, εξακολουθεί να είναι) ένα πολυεργαλείο, απαραίτητο για κάθε σχεδιαστή, μικρό ή μεγάλο, καθώς συμβάλει σε μια πιο λειτουργική και αποτελεσματική διαδικασία παραγωγής ενός τίτλου, παρουσίασης του περιεχομένου του αλλά και του τρόπου προσέγγισης ενός τίτλου από πλευράς παικτών.

Τι σημαίνει

αυτό; Πολύ απλά, η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται να προσφέρει ένα αποτελεσματικό και λειτουργικό πλαίσιο ανάπτυξης και σχεδιασμού, όπου ο κάθε προγραμματιστής μπορεί να δημιουργήσει έναν πιο ρεαλιστικό, δυναμικό, ευμετάβλητο κατά τη διαδικασία ανάπτυξης και απόλυτα εναρμονισμένο τίτλο ως προς την αλληλεπίδρασή του με τον παίκτη. Όσον αφορά στους παίκτες όμως, οι οποίοι αποτελούν και το end goal της ανάπτυξης ενός παιχνιδιού, η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης κατά τη διαδικασία ανάπτυξης αποτελεί «ψιλά γράμματα», κάτι που δεν έχει απολύτως καμία σημασία για εκείνους.

Για την πλειοψηφία των παικτών, ο σπουδαιότερος ρόλος που καλείται να παίξει η τεχνητή νοημοσύνη αφορά στην αλληλεπίδραση και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι εικονικοί χαρακτήρες ενός τίτλου μαζί τους, όπως επίσης και με τους τρόπους με τους οποίους επιτρέπει το ίδιο το παιχνίδι την παραμετροποίησή των λειτουργιών του, έτσι ώστε να μεγιστοποιηθεί η χρηστικότητα και η λειτουργικότητα του παιχνιδιού από πλευράς παίκτη.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι βασικός πυλώνας του τρόπου λειτουργίας της τεχνητής νοημοσύνης στα παιχνίδια είχε να κάνει με τη δημιουργία ευφυών αντιπάλων, στο μέγιστο δυνατό επίπεδο. Αντί να βασίζονται σε προκαθορισμένα πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφωμένες μέσω ειδικού κώδικα και προγραμματιστικών επιλογών, οι αντίπαλοι μπορούν να εφοδιαστούν με τεχνητή νοημοσύνη που τους επιτρέπει να «μάθουν» από την εμπειρία και τον τρόπο με τον οποίο κινείται κάθε παίκτης.

Αυτό δημιουργεί μια πιο δυναμική και προκλητική εμπειρία για τον παίκτη, αφού οι αντίπαλοι μπορούν να συμπεριφέρονται εντελώς διαφορετικά, παρέχοντας ένα επιθυμητό επίπεδο πρόκλησης, ειδικά όταν αυτό συνδυάζεται και με ένα κλιμακούμενο επίπεδο δυσκολίας. Ακόμα και αν ο παίκτης δεν είναι σε θέση να επιδείξει επαυξημένες ικανότητες για να ανταπεξέλθει σε in-game προκλήσεις και δυσκολίες, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να προσαρμόσει το παιχνίδι έτσι ώστε εκείνο να μπορεί να κάνει την εμπειρία του παίκτη πολύ πιο βατή, άρα και πολύ πιο ευχάριστη.

Καθώς προχωράμε στα πιο τεχνικά τμήματα ενός παιχνιδιού, διαπιστώνουμε πλέον πως η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την βελτίωση της ποιότητας των physics, αλλά και των γραφικών σε ένα παιχνίδι. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βελτιστοποιήσει την απόδοση της μηχανής γραφικών που χρησιμοποιείται κατά τη διαδικασία ανάπτυξης ενός τίτλου, δημιουργώντας πιο ρεαλιστικές εικόνες και κινήσεις. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προσομοίωση της φυσικής των αντικειμένων και του περιβάλλοντος στο παιχνίδι, προσφέροντας έτσι πιο αληθοφανείς εμπειρίες στους παίκτες.

Και καθώς ερχόμαστε πιο κοντά στη σημερινή εποχή, δεν πρέπει να αγνοούμε τη δυναμική των τεχνολογιών DLSS και FSR, οι οποίες ανήκουν στις δύο κραταιές κατασκευάστριες καρτών γραφικών για υπολογιστές και άλλες συσκευές. Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για να βελτιώσει την απόδοση ή την ποιότητα ενός τίτλου, ακόμα και σε πιο αδύναμο hardware, υποδηλώνει περίτρανα το εύρος των δυνατοτήτων της τεχνητής νοημοσύνης στο κομμάτι των βιντεοπαιχνιδιών και της ανάπτυξης τίτλων.

Ιδανικά, κάπου εδώ θα έπρεπε να τελειώσει το κείμενο αυτό, ειδικά αν θέλαμε να επικεντρωθούμε αποκλειστικά στα θετικά της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης. Δεν το βλέπουμε, όμως, έτσι. Το βλέπουμε περισσότερο ως μια εκτεταμένη εισαγωγή, ως ένα κίνητρο για να μιλήσουμε και για την…αθέατη πλευρά της τεχνητής νοημοσύνης. Την πιο σκοτεινή. Η χρονιά που διανύουμε ξεκίνησε με ένα απρόσμενο ενδιαφέρον ως προς την τεχνητή νοημοσύνη και τις δυνατότητές της, δυνατότητες που ήρθαν στο προσκήνιο λόγω της δημοσιότητας που πήρε το Chat-GPT από μεγάλη μερίδα των χρηστών στο διαδίκτυο. Και ακόμα και αν θα θέλαμε να εθελοτυφλήσουμε και να συνεχίσουμε να στρέφουμε το βλέμμα μας προς τα θετικά της συγκεκριμένης τεχνολογίας, δεν μπορούμε να το κάνουμε. Δεν μας αφήνουν τα γεγονότα, έτσι όπως αυτά εκπορεύονται και δρομολογούνται από μεγάλες εταιρείες εντός και εκτός της βιομηχανίας των βιντεοπαιχνιδιών.

Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στη σύγχρονη εποχή

Ας δούμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Αρκετοί φορείς προσπαθούν να εντάξουν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης σε μια σειρά από τομείς της καθημερινότητας. Πρόβλεψη μετεωρολογικών φαινομένων, απόδοση της δικαιοσύνης, γρηγορότερη διάγνωση χρόνιων παθήσεων και ασθενειών που δεν είναι εύκολο να διαγνωστούν αμέσως, γρηγορότερη βαθμολόγηση εργασιών και προετοιμασία υλικού που θα χρησιμοποιηθεί στη διδασκαλία των μαθητών είναι μερικές από τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης εκτός της βιομηχανίας των videogames που φαίνεται πως γλυκοχαράζουν τη μέρα που ένα φωτεινό μέλλον θα έρθει για την ανθρωπότητα.

Την ίδια στιγμή, όμως, και σχεδόν παράλληλα με τις διάφορες μελέτες και πειραματισμούς ως προς τις μεθόδους χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης, εγείρονται ενστάσεις ως προς την ηθική και κοινωνικά αποδεκτή χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ξεκινήσει διαβουλεύσεις σε κοινοτικό επίπεδο, και οργανισμοί που προασπίζονται τα δικαιώματα των ανθρώπων ζητούν από τις κοινοτικές επιτροπές τη θέσπιση μέτρων τα οποία:

Θα προσφέρουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους και στους φορείς που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον να κατανοούν, να εντοπίζουν, να αμφισβητούν και να αναζητούν αποζημίωση όταν η χρήση των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης επιδεινώνει τις βλάβες και παραβιάζει τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών.Θα βάζουν διακριτά όρια όσον αφορά στη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για παρακολούθηση και συλλογή προσωπικών δεδομένων χωρίς την ενημέρωση (ή την άδεια) των πολιτών, ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει για λόγους ασφαλείας, προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος, ακόμα και διευκόλυνση των πολιτών με τις κρατικές συναλλαγές τους.Θα παρεμποδίζουν αποτελεσματικά και δεν θα υποκύπτουν σε πιέσεις μεγάλων κολοσσών του τεχνολογικού χώρου όσον αφορά στη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης και στην συλλογή δεδομένων που θα εξυπηρετούν συγκεκριμένα εμπορικά οφέλη και οικονομικούς στόχους των εκάστοτε εταιριών.

Όλα αυτά ακούγονται δυστοπικά; Μοιάζουν σαν να έρχονται από κάποιο πολύ μακρινό και άκρως σκοτεινό μέλλον; Η αλήθεια, φυσικά, είναι διαφορετική – και η άνευ όρων εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης σε όλο και περισσότερους τομείς της καθημερινότητας αρχίζει να αποτελεί ένα μεγάλο αγκάθι που εξελίσσεται σε ένα όλο και μεγαλύτερο, ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ο έλεγχος της πληροφορίας και οι συνεχείς προσπάθειες για πρόσβαση στην ιδιωτικότητα μέσω σύγχρονων δούρειων ίππων έχει συζητηθεί εδώ και πολλά χρόνια και αποτέλεσε ακόμα και την έμπνευση σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, ακόμα και βιντεοπαιχνίδια (έτσι, για να κάνουμε και τη σύνδεση με τον δικό μας τομέα…).

Τεχνητή νοημοσύνη και βιντεοπαιχνίδια

Δεν χρειάζεται να ταξιδέψουμε πολύ μακριά για να δούμε παραδείγματα μιας αληθοφανούς προσέγγισης των πραγμάτων από τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης. Ας εξετάσουμε το παράδειγμα των τίτλων της σειράς Watch_Dogs. Τρεις μεγάλες πόλεις, ένα ανεπτυγμένο λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης (ctOS), το οποίο υπόσχεται να κάνει καλύτερη τη ζωή των κατοίκων τους. Και όσο περισσότερο ο παίκτης εμβαθύνει σε αυτούς τους κόσμους, τόσο περισσότερο κατανοεί το πόσο πολύ καταστροφική είναι η παρέμβαση της τεχνητής νοημοσύνης ως προς τον τρόπο λειτουργίας της.

Φαινόμενα όπως η επιλογή από το σύστημα αναφορικά με το ποιος ασθενής χρειάζεται θεραπεία, παρακολούθηση της καθημερινότητας ανυποψίαστων πολιτών για λόγους ασφαλείας αλλά και για διαφημιστική προσέγγισή τους, αποφάσεις για δανειοδοτήσεις, ακόμα και χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στο Dark Web για σκοπούς απόλυτα μη ανθρωπιστικούς (απάνθρωπους, για να είμαστε περισσότερο σωστοί και ακριβείς) είναι μερικά από τα παραδείγματα που παραθέτει η σειρά παιχνιδιών της Ubisoft προς σκέψη και συλλογισμό. Για τον γράφοντα, άλλωστε, το τρίτο παιχνίδι της σειράς, παρά τα όποια προβλήματά του, απέδιδε εξαιρετικότατα (αν και πολύ ζοφερά) τα προβλήματα που προκαλεί η χωρίς έλεγχο χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, από τους εντελώς λανθασμένους φορείς.

Πόσο πολύ, όμως, αλλάζουν τα πράγματα και πόσο εύκολα φαίνεται να ξεχνούν οι ιθύνοντες και οι δημιουργοί τίτλων, ακόμα και αν έχουν οι ίδιοι ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα στο παρελθόν! Η ίδια η Ubisoft φαίνεται πως μπήκε στον κόπο να δημιουργήσει μια εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης, η οποία θα χρησιμοποιείται για να γράφει διαλόγους και σχόλια που θα ακούγονται από τους NPCs της σε μελλοντικά βιντεοπαιχνίδια. Η ανακοίνωση αυτή, όμως, προκάλεσε αμέσως αντιδράσεις από το κοινό.

Ακόμα και αν η ίδια η εταιρεία προσπάθησε να διασκεδάσει τις κακές εντυπώσεις της ανακοίνωσης, ισχυριζόμενη πως δεν σκοπεύει να αγνοήσει τον ανθρώπινο παράγοντα, αλλά χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη ως μέσο εμπλουτισμού της βάσης δεδομένων που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς της, εν τούτοις οι χρήστες επεσήμαναν σημαντικούς κινδύνους. Μια από τις σημαντικότερες αντιδράσεις έχει να κάνει με την ποιότητα του έργου που παράγεται, καθώς τα κείμενα της τεχνητής νοημοσύνης δεν μπορούν να συναγωνιστούν την ποιότητα, τη φαντασία, τις ατάκες και την αίσθηση αληθοφάνειας που μπορεί να προσφέρει ένα κείμενο δημιουργημένο από ανθρώπινο μυαλό.

Στα ίδια ακριβώς πλαίσια κινείται και η NCSoft. Στα πλαίσια ενημέρωσης για το project της που τιτλοφορείται ως “Project M”, αναφέρθηκε πως η κορεάτικη εταιρεία χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη όχι μόνο για το τεχνικό κομμάτι του τίτλου, αλλά και για τη δημιουργία διαλόγων για όλους τους χαρακτήρες της σειράς. Σε αντίθεση με την Ubisoft, πάντως, η NCSoft δεν δέχτηκε τις ίδιες αρνητικές αντιδράσεις, πιθανόν είτε λόγω της αξιοθαύμαστης αποδοχής και ανεκτικότητας που δείχνουν οι ασιατικές κουλτούρες σε κάθε τι νέο τεχνολογικά, είτε λόγω του ότι μάλλον έχει γίνει καλή δουλειά σε αυτό το κομμάτι.

Φαίνεται, λοιπόν, πως αρκετές αντιδράσεις εστιάζουν στο πόσο πολύ η τεχνητή νοημοσύνη αναμένεται να απορροφηθεί από ποικίλα επαγγελματικά περιβάλλοντα και να σταθεί υπαίτια για να χαθούν πολλές θέσεις εργασίας. Είναι, όμως, αυτό εφικτό; Μπορεί όντως ο ανθρώπινος παράγοντας να αντικατασταθεί έτσι απλά από μια μηχανή;

Τεχνητή νοημοσύνη και θέσεις εργασίας

Δυστυχώς (και ξεκινάμε με αυτή τη λέξη, όσο δύσκολο και αν μας φαίνεται) κάτι τέτοιο είναι πολύ εφικτό. Αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, κάπου στον κόσμο γίνεται μια παρουσίαση από κάποια εταιρεία ή οργανισμό, όπου εξηγείται ο τρόπος με τον οποίο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βελτιώσει την αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα. Ιδιωτικά εκπαιδευτήρια χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη σε λογισμικά ενημέρωσης κηδεμόνων και αξιολόγησης μαθητών, απορρίπτοντας τη χρήση ενός διαχειριστή που θα αναλάβει το ρόλο του μεσάζοντα ανάμεσα στο εκπαιδευτήριο και το σπίτι.

Εξεταστικοί φορείς και οργανισμοί πιστοποιήσεων ανακοινώνουν σε συνέδρια και ομιλίες πως η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται ήδη στη διενέργεια διαφόρων διεργασιών όπως εξετάσεις πιστοποίησης εξ’ αποστάσεως, ελαττώνοντας σημαντικά το ρόλο του επόπτη/εξεταστή, ενώ δημιουργούνται ήδη ακαδημαϊκές μελέτες ως προς την ικανότητα που έχουν εφαρμογές generative AI όπως το Chat-GPT να δημιουργούν υλικό εξάσκησης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί απευθείας από τους μαθητές. Και ακόμα και αν οι ιθύνοντες υπόσχονται πως η χρήση των τεχνολογιών αυτών γίνεται για να επιταχυνθούν οι διεργασίες των οργανισμών αυτών, οι επιπτώσεις στο ανθρώπινο δυναμικό μπορούν να μεταφραστούν σε απώλειες θέσεων εργασίας όπως συντονιστών (coordinators) και επιμελητών (editors).

Αντίστοιχα φαινόμενα «πειραματισμού» με αυτές τις τεχνολογίες παρατηρούνται και αλλού. Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του Gareth Edwards, σκηνοθέτη του Rogue One: A Star Wars Story ότι επιχείρησε να χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη για να δημιουργήσει ένα soundtrack για την ταινία του, στο ύφος της μουσικής του Hans Zimmer, χωρίς ωστόσο να ζητήσει την συνδρομή του κορυφαίου συνθέτη. Και αν το αποτέλεσμα δεν ήταν απόλυτα ικανοποιητικό πριν από επτά-οκτώ χρόνια, και πάλι το μουσικό προϊόν που δημιουργήθηκε κατάφερε να τον εκπλήξει.

Την ίδια στιγμή, στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, η απεργία που έχει ξεκινήσει η WGA και που μοιάζει να οδεύει προς ευτυχή κατάληξη για τους σεναριογράφους, είχε ως βασικούς πυλώνες της τον τρόπο με τον οποίο μεγάλα στούντιο επιθυμούσαν να χρησιμοποιήσουν την τεχνητή νοημοσύνη για να δημιουργηθεί νέο περιεχόμενο, που δεν θα είχε ανάγκη τις καλλιτεχνικές ικανότητες και δεξιοτεχνίες μια ομάδας σεναριογράφων. Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, πως την απεργία στήριξαν και ηθοποιοί φωνής (voice actors), οι οποίοι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα άλλο ύποπτο φαινόμενο: την αντικατάσταση των φωνών τους με τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, που πείθουν για πραγματικές και κοστίζουν αρκετά λιγότερο σε σχέση με ένα συμβόλαιο με αληθινό ηθοποιό φωνής.

Μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αποκαλύψει διαφημίσεις εταιρειών που παρέχουν πρόσβαση σε λογισμικό φωνής που μπορεί να μιμηθεί σχεδόν οποιαδήποτε φωνή, σε πολλές γλώσσες και αρκετά είδη προφοράς. Την ίδια στιγμή, οι ηθοποιοί φωνής ξεκινούν δικαστικούς αγώνες ενάντια σε εταιρείες που κάνουν την απόπειρα να χρησιμοποιήσουν τέτοιες τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, με σκοπό να μιμηθούν τη δική τους φωνή ή να χρησιμοποιήσουν τις αποθηκευμένες φωνές που είναι αποθηκευμένες στις βάσεις δεδομένων των στούντιο με σκοπό να εκπαιδευτούν πάνω σε αυτές και να τις αναπαράγουν καθ’ υπόδειξη του εκάστοτε στούντιο.

Καταληκτικές σκέψεις

O tempora, o mores, έλεγαν οι αρχαίοι Λατίνοι. Σε μια εποχή που η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία και η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης σε όλο και περισσότερους τομείς της καθημερινότητάς μας βρίσκει πρόσφορο έδαφος για κάθε είδους μορφή αξιοποίησης, δίνεται πολύ συχνά η αίσθηση πως κάποιοι εκεί έξω μπορούν να θυσιάσουν μάλλον τα πάντα, με σκοπό το κέρδος. Και φτάνουμε, έτσι, σε ένα σημείο που προσπαθούμε να δαιμονοποιήσουμε την τεχνητή νοημοσύνη, και το πόσο βλαβερή μπορεί να καταλήξει για την ανθρωπότητα.

Της αξίζει, όμως, τέτοια αντιμετώπιση; Αν θέλουμε να κάνουμε το δικηγόρο του διαβόλου, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις θετικές εφαρμογές της. Για παράδειγμα, υπάρχουν μελέτες ως προς το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να «αναστήσουμε» θησαυρούς και μνημεία του μακρινού παρελθόντος. Ως προς τον ανθρώπινο παράγοντα, η δίκαιη και με σεβασμό προς τον άνθρωπο χρήση της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί θετικά.

Για παράδειγμα, ο Earl Jones, ο ηθοποιός που για χρόνια δίνει τη φωνή του στον Darth Vader, έδωσε την άδεια για να χρησιμοποιηθεί η φωνή του από τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης σε μελλοντικά project, όταν εκείνος αναμφίβολα δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του – ή, αναπόφευκτα, όταν εκείνος δεν θα είναι πια εν ζωή. Και, καθώς είμαστε παραπάνω από βέβαιοι πως η Disney δεν θα αφήσει ποτέ τον συγκεκριμένο χαρακτήρα να αναπαυθεί οριστικά, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε το θετικό πρόσημο που φέρει αυτή η παραχώρηση.

Επομένως -και για να επιστρέψουμε στα καίρια σημεία της ηθικής εφαρμογής και της αντιμετώπισης του ανθρώπινου παράγοντα- το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην ίδια την τεχνολογία, αλλά στο πως κάποιοι επιλέγουν να τη χρησιμοποιήσουν. Πιστεύουμε πως, όταν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα πρόσθετο εργαλείο, για τη βελτίωση του αποτελέσματος και του έργου που παράγεται από ένα ανθρώπινο μυαλό, η μια ανθρώπινη φωνή, η κατάληξη μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά.

Το ίδιο ακριβώς θεωρούμε πως πρέπει να καταλάβουν και οι ιθύνοντες στη βιομηχανία. Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για δημιουργία περιεχομένου που μπορεί να αξιοποιηθεί περαιτέρω από τον άνθρωπο για βελτίωση της πιστότητας και ποιότητάς του είναι αυτό που χρειάζονται πολλοί τίτλοι εκεί έξω για διαφοροποιηθούν από ανταγωνιστικά προϊόντα.

Η τεχνητή νοημοσύνη, άλλωστε, έχει ήδη δείξει, σε επίπεδο τεχνολογίας, πόσο μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα απόδοσης και γραφικών ενός τίτλου που κάνει χρήση της. Αντίθετα, η πλήρης αντικατάσταση του ανθρώπινου παράγοντα από τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, χωρίς περαιτέρω έλεγχο και τις απαραίτητες τροποποιήσεις, θα οδηγήσει σε δημιουργία περιεχομένου που θα θυμίζει ακριβώς αυτό που είναι η τεχνητή νοημοσύνη: κάτι «άψυχο» και «ρομποτικό», που απλά θα προσφέρεται με ταχύτητα και σε ποσότητες.

Το μέλλον θα δείξει τον τρόπο με τον οποίο η τεχνητή νοημοσύνη θα καθιερωθεί από άποψη προσφοράς και περαιτέρω βελτίωσης…από τις ίδιες τις τέχνες, έως και τους τίτλους που απολαμβάνουμε σήμερα.

The post Η σκοτεινή πλευρά της AI first appeared on GameOver.

The post Η σκοτεινή πλευρά της AI appeared first on GameOver.