Still Wakes the Deep: Siren’s Rest | Review

Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του Still Wakes the Deep, η Chinese Room, μάλλον αναπάντεχα, μας φέρνει έναν επίλογο, το Still Wakes the Deep: Siren’s Rest, το οποίο αποτελεί την κατακλείδα της καταστροφικής μοίρας της πλατφόρμας εξόρυξης πετρελαίου Beira D. Το αρχικό παιχνίδι αποτελούσε μία συμπαθητική horror εμπειρία, στα πρότυπα αφηγηματικής εμπειρίας, ένα είδος παιχνιδιού στο οποίο μας είχε συνηθίσει η βρετανική ομάδα

Με έντονες επιρροές από το The Thing, το Still Wakes the Deep αποτελούσε μία προσεγμένη horror ιστορία, μικρής διάρκειας, περνώντας επιτυχώς την αίσθηση της απομόνωσης και της κλειστοφοβίας, παράλληλα με την εμφάνιση απόκοσμων όντων. Η αλήθεια είναι ότι, παρά τη μικρή διάρκεια, υπήρχαν σημάδια επανάληψης και το gameplay “λύγιζε” κάτω από την απλότητά του, αλλά οι αληθοφανείς ερμηνείες, μέσα από την επαγγελματική δουλειά των ηθοποιών, καθώς και το ίδιο το ιδιαίτερο σκηνικό αρκούσαν για να τραβήξουν το ενδιαφέρον.

Επίσης, ήταν μία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, με την εμφάνιση των αιμοβόρων όντων να μην έχει ανάγκη από περαιτέρω εξηγήσεις. Το Siren’s Rest ορθώς δεν επιχειρεί να δώσει άπλετο φως σε αυτόν τον τομέα, αλλά, αντιθέτως, έρχεται απλά ως ένας επίλογος, περίπου δύο ωρών, που μας επαναφέρει στο Beira D μέσα από μία διαφορετική οπτική γωνία.

Παίρνουμε τον ρόλο της Mhairi, μία δύτης που μαζί με το διμελές πλήρωμά της έχουν δεχθεί την αποστολή ανεύρεσης διαφόρων στοιχείων από τη -βυθισμένη πλέον- πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου, που θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν τον λόγο της καταστροφής της. Εξαρχής μπορεί να δημιουργήσει δυσαρέσκεια ότι το DLC διαδραματίζεται, σχεδόν εξολοκλήρου, υποβρυχίως. Άλλωστε, είναι κοινώς γνωστό, ότι τα υποβρύχια επίπεδα, σε οποιοδήποτε παιχνίδι (εκτός αν λέγεται Subnautica), αποτελούν τροχοπέδη για το gameplay.

Ευτυχώς όμως, η Chinese Room φαίνεται ότι ήξερε ακριβώς τι έκανε, καθώς ο χειρισμός παραμένει απλός (όπως απαιτείται σε αυτού του είδους τις αφηγηματικές εμπειρίες) και λειτουργικός, δίχως ποτέ να νοιώθουμε κάποια αίσθηση αποπροσανατολισμού, αλλά και αποφεύγοντας να δίνει την αίσθηση αργόσυρτης κίνησης. Η υποβρύχια φύση του παιχνιδιού τελικά είναι ένα από τα στοιχεία που λειτουργεί υπέρ της εμπειρίας, δίνοντάς μας μία διαφορετική προσέγγιση στο γνώριμο περιβάλλον του Beira D.

Η αυστηρά γραμμική διαδρομή μας στο συντρίμμι αυτής της κατασκευής παρουσιάζει ένα οπτικό ενδιαφέρον, παρακολουθώντας διάφορους γνώριμους χώρους μέσα από την πλήρη καταστροφή που υπέστησαν. Κάπου εδώ βέβαια βρίσκεται και το βασικό μελανό στοιχείο του DLC. Πέρα από μία καθαρά οπτικοακουστικά ευχάριστη εμπειρία, το Siren’s Rest δεν έχει να προσφέρει το παραμικρό λιθαράκι σε σεναριακό επίπεδο. Όπως αναφέραμε παραπάνω, δεν χρειάζονται τα πάντα επεξηγήσεις, αλλά στην προκειμένη περίπτωση θα λέγαμε ότι πηγαίνει στο άλλο άκρο.

Ο παραφυσικός κίνδυνος που κατέστρεψε το Beira D, πλέον αποτελεί μία περιφερόμενη απειλή και τίποτα παραπάνω. Επιπλέον, δεν δίνεται καμία εξτρά πληροφορία για το προσωπικό που εργαζόταν σε αυτήν την κατασκευή, μία χαμένη ευκαιρία καθώς θα μπορούσε τουλάχιστον να εμβαθύνει στους χαρακτήρες που είχαμε ήδη γνωρίσει.

Από την άλλη, θα πρέπει να ειπωθεί ότι γίνεται αρκετά καλή δουλειά από τους ηθοποιούς που ενσαρκώνουν τους τρεις βασικούς χαρακτήρες, ακούγοντας διαρκώς μεταξύ τους συνομιλίες. Δημιουργείται ένα καλοδεχούμενο αίσθημα συντροφικότητας, με τη φωνή του Rob εμπράκτως να προσφέρει μία σημαντική στήριξη στο δύσκολο έργο της Mhairi. Μάλιστα, σε ορισμένα σημεία όπου η επικοινωνία χάνεται, η αίσθηση της κλειστοφοβίας και του κινδύνου διογκώνεται με φυσικό τρόπο, δείχνοντας με ιδανικά το πόσο υποστηρικτικά μπορεί να λειτουργήσει μία συντροφική φωνή.

Εντούτοις, παραμένει ένα θέμα ότι ως εξτρά υλικό λειτουργεί τελικά ως ένας υποτονικός σεναριακός επίλογος, που έρχεται για να μας δείξει το κατεστραμμένο περιβάλλον όπου περιφερθήκαμε στο αρχικό παιχνίδι και τίποτα περισσότερο. Στο θέμα του gameplay το Siren’s Rest δεν επιχειρεί να προσφέρει κάτι παραπάνω από την απλή περιφορά μας, ενίοτε απαιτώντας, σε καθαρά προδιαγεγραμμένα σημεία, να διαλύσουμε σκουριές με το φλόγιστρό μας, ώστε να ανοίξουμε περάσματα.

Ευτυχώς, οποιαδήποτε υποψία stealth απουσιάζει, απλά απαιτώντας σε (πολύ) λιγοστά σημεία να αποφύγουμε με εντελώς τυπικό τρόπο μία απειλητική οντότητα, η οποία σχολιάζεται τόσο αναιμικά από τους χαρακτήρες που θα μπορούσε απλά να αποτελεί έναν καρχαρία χωρίς να κάνει ιδιαίτερη διαφορά.

Ως ένας απλοϊκός επίλογος, το Siren’s Rest μπορεί να προσφέρει 2 εξτρά ώρες (το πολύ) σε όσους είχαν μία ευχάριστη εμπειρία από το βασικό σκέλος του Still Wakes the Deep. Παρέχει μία ευκαιρία να επανέλθουμε στο Beira D, βλέποντάς το πλέον ως μία ολοσχερώς κατεστραμμένη κατασκευή και μάλιστα στο τεράστιο βάθος του ωκεανού, κάτι που -τουλάχιστον οπτικά- μεταχειρίζεται ωραία η Chinese Room.

Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να έρθετε προετοιμασμένοι για ένα εξτρά κεφάλαιο που λειτουργεί κυρίως ως διόραμα και όχι ως μία ευκαιρία εμβάθυνσης είτε στους χαρακτήρες, είτε στη φύση του ίδιου του πλάσματος.

To Still Wakes the Deep: Siren’s Rest κυκλοφορεί από τις 18/6/25 για PC, PS5 και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC με review code που λάβαμε από τη The Chinese Room.

The post Still Wakes the Deep: Siren’s Rest | Review first appeared on GameOver.

The post Still Wakes the Deep: Siren’s Rest | Review appeared first on GameOver.