One Piece Odyssey | Review

Για το φαινόμενο που ονομάζεται One Piece τα πολλά λόγια σίγουρα είναι περιττά, αφού ο αριθμός πωλήσεων του ιαπωνικού manga φτάνει νούμερα που προκαλούν ζαλάδα, ενώ και τα είκοσι τέσσερα χρόνια εκπομπής της anime τηλεοπτικής σειράς, σημαίνουν πως έχει δημιουργηθεί μια τεράστια εγκατεστημένη βάση, που ακολουθεί πιστά την ιστορία που αφηγείται ο Eiichiro Oda. Βέβαια σε όλα αυτά τα χρόνια δεν απουσίαζαν και οι απόπειρες υλοποίησης ενός παιχνιδιού, όπου, εν τέλει, δεν

υπήρξε κάποιος τίτλος που ξεχώρισε. Αυτό είναι λογικό, αφού, οι περισσότεροι τίτλοι ανήκαν σε κατηγορίες action-adventure, 3D fighting και warriors-musou. Οπότε, με την αρχική ανακοίνωση του One Piece Odyssey ήταν αναπόφευκτο να δημιουργηθούν θετικές εντυπώσεις και ελπίδες για ένα καλό αποτέλεσμα, αφού ο τίτλος θα είχε μια JRPG ταυτότητα ενώ η απόδοση στο εικαστικό τμήμα θα γινόταν με χρήση της Unreal Engine.

Πριν ξεκινήσουμε να αναπτύσσουμε τις εντυπώσεις μας από το One Piece Odyssey, καλό είναι να τονίσουμε πως το παιχνίδι απευθύνεται ξεκάθαρα σε όσους έχουν παρακολουθήσει τη σειρά, μια σχεδιαστική επιλογή λογική θα λέγαμε, αφού ο όγκος που έχει το πρωτότυπο υλικό είναι τεράστιος. Έτσι ακολουθείται η γνώριμη οδός απόδοσης περιλήψεων για ορισμένα -έως ελάχιστα- σημαντικά γεγονότα από την περιπέτεια των straw hats.

Η ιστορία του τίτλου βρίσκει τους ήρωές μας να ναυαγούν σε ένα νέο, μυστηριώδες νησί, το Waford, το οποίο λειτουργεί με τη γνώριμη συνταγή του αρχικού υλικού (αφού το σενάριο του τίτλου επιμελείται ο δημιουργός του One Piece, Eiichiro Oda). Στο νησί αυτό οι ήρωές μας εμπλέκονται με νέους χαρακτήρες και κατά επέκταση με την επίλυση του μυστηρίου που περιβάλλει το νέο αυτό νησί. Σε αυτό το σημείο μπορεί να υπάρξει η απορία για το πόσα από τα μέλη της ομάδας του Luffy λαμβάνουν μέρος στην ιστορία ή για το πότε διαδραματίζεται χρονικά το παιχνίδι με βάση τα γεγονότα του manga.

Η απάντηση είναι πως ο τίτλος δεν ξεκαθαρίζει, αφού έχουμε να κάνουμε με non-canon υλικό. Ωστόσο, από τα μέλη της ομάδας απουσιάζει ο Jinbe, οπότε τοποθετούμαστε πριν τα γεγονότα του Wano Country και μέσα από διάφορα γεγονότα που είδαμε, εκτιμούμε πως χρονικά ο τίτλος τοποθετείται μετά τα γεγονότα του Whole Cake Island. Από εκεί και πέρα, περιληπτικά, η ιστορία του τίτλου και οι χαρακτήρες ακολουθούν το ύφος που γνωρίζουμε, ωστόσο σίγουρα θα θέλαμε περισσότερο χρόνο ώστε να αναπτυχθεί καλύτερα το σενάριο αλλά και οι χαρακτήρες.

Συγκεκριμένα, αν και στα πρώτα λεπτά του τίτλου ξεκινάμε με την ομάδα των straw hats να είναι σε ισχυρή μορφή, λόγω των γεγονότων της νέας ιστορίας χάνουν ορισμένα τμήματα των αναμνήσεών τους, κάτι που σημαίνει πως επιστρέφουν σε αρχικά επίπεδα, και για να τις ανακτήσουν πρέπει να κάνουν ένα ιδιαίτερο ταξίδι στο παρελθόν. Εκεί λοιπόν λαμβάνουν χώρα γεγονότα από ορισμένα σημαντικά κεφάλαια, τα οποία είναι καλοδουλεμένα στο νέο JRPG ύφος, το οποίο όμως έχει κόστος διότι σε αρκετά σημεία ο τίτλος αφιερώνει περισσότερο χρόνο σε παρελθοντικά γεγονότα ώστε να προσεγγίσει νέο κοινό, παρά σε νέο υλικό που θα μπορούσε να δώσει περισσότερο χρόνο στους νέους χαρακτήρες και το σενάριο.

Έχουμε δηλαδή μια λογική, όπου για μια νέα μερίδα του κοινού θα παρουσιαστο΄ύν ορισμένα παλαιότερα, σημαντικά κεφάλαια, αλλά και πάλι αναπόφευκτα θα λείπει αρκετό υλικό (όπως χαρακτήρες και άλλα) και η απόδοση πολλών γεγονότων θα γίνει με το γνώριμο τρόπο αφήγησης πάνω σε εικόνες, πράγμα που δύσκολα θα κρατήσει το ενδιαφέρον των νεοεισαχθέντων στη σειρά.

Από εκεί και πέρα η χρήση της Unreal Engine αποδίδει με εξαιρετικό τρόπο το νέο νησί του Warford, το οποίο φιλοξενεί όμορφες περιοχές, εχθρούς και μικρά dungeons. Οι χαρακτήρες του τίτλου “ζωντανεύουν” με τις γνώριμες (ιαπωνικές) φωνές, που προέρχονται από την anime τηλεοπτική σειρά ενώ τεχνικά ο τίτλος προσφέρει τις κλασικές πλέον ρυθμίσεις ποιότητας και απόδοσης (quality και performance mode), οι οποίες λειτουργούν χωρίς προβλήματα.

Η περιήγηση στο νησί αποδίδεται με την κάμερα να είναι πίσω από τον Luffy (ή όποιον άλλο χαρακτήρα από τους straw hats επιλέξουμε) και το νησί, όπως και τα dungeons του, εξελίσσονται σε γραμμικό ύφος και χωρίζονται με οθόνη φόρτωσης που διαρκούν ελάχιστα δευτερόλεπτα. Οι περιοχές αυτές φιλοξενούν τις εχθρικές μονάδες και ο χάρτης προβάλλει σημεία ενδιαφέροντος, όπως σημεία για κατασκήνωση, αποθήκευση της πρόοδού μας και σημεία για γρήγορο ταξίδι (fast travel).

Βέβαια, στη γη των αναμνήσεων (Memoria, the land of memories), όπου διεξάγονται τα παρελθοντικά κεφάλαια, ένα από τα πρώτα είναι αυτό της Arabasta και εκεί ο χάρτης έχει μεγαλύτερη κλίμακα και αυτονόητα, περισσότερα σημεία ενδιαφέροντος, όπως μαγαζιά για αντικείμενα, εικονίδια για side quests και διάφορα άλλα. Επιπροσθέτως, αξίζει να τονίσουμε πως οι περιοχές των παρελθοντικών κεφαλαίων αποτυπώνονται εξαιρετικά ενώ το ίδιο ισχύει για τους χαρακτήρες, πράγμα που θα χαροποιήσει τους φίλους της σειράς.

Από την άλλη πλευρά, όσοι περίμεναν το επίσημο) OST από τη σειρά, ενδεχομένως να απογοητευτούν, αφού δεν θα το ακούσουν στον συγκεκριμένο τίτλο. Όμως εκτίμησή μας είναι πως το μουσικό θέμα που υφίσταται στο One Piece Odyssey, συνοδεύει με ωραίο και σωστό τρόπο τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο τίτλο. Επιπλέον, πέρα από τα σημεία ενδιαφέροντος, υπάρχουν και διαφορά αντικείμενα που μπορούμε να συλλέξουμε και σημεία για να αποκτήσουμε πρόσβαση, οπότε απαραίτητη είναι η εναλλαγή χαρακτήρα. Ο Luffy, επειδή το σώμα του είναι από λάστιχο (λόγω του φρούτου Gum-Gum), μπορεί να πιάνει από απομακρυσμένη απόσταση αντικείμενα. Με τη δύναμη αυτή μπορεί να πιάνεται από διάφορα σημεία του περιβάλλοντος ώστε να προχωρήσουμε στον χάρτη.

Από την άλλη, ο Chopper, λόγω του μικρού του μεγέθους, έχει πρόσβαση σε χώρους που δεν μπορούν να μπουν αλλά μέλη των straw hats. Με λίγα λόγια, το κάθε μέλος του πληρώματος προσθέτει με τη δική του ταυτότητα ένα τμήμα στην εξερεύνηση, που είναι είτε για πρόσβαση σε περιοχή είτε για εύρεση αντικειμένου. Όπως είναι κατανοητό, η ροή του τίτλου απαιτεί να μεταβούμε στο παρελθόν ώστε να ανακτήσουμε τις δυνάμεις-ικανότητες των straw hats. Στη συνέχεια πρέπει να βρεθούμε στους ναούς (dungeons-ruins) του νησιού, που έχουνε γραμμικό, και καλούμαστε να επιλύσουμε διάφορους απλοϊκούς γρίφους ώστε να αποκτήσουμε πρόσβαση στο δωμάτιο του boss.

Εν συνεχεία έχουμε το σύστημα μάχης, το οποίο αν και χρησιμοποίει το παραδοσιακό turn-based ύφος, έχει τη δική του ταυτότητα και παρουσιάζει ενδιαφέρον. Συγκεκριμένα, για να ξεκινήσει η μάχη χρειάζεται να “αγγίξουμε” ή να μας “αγγίξουν” οι εχθροί, οπότε αποκτάμε το αντίστοιχο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα ως πως το ποια πλευρά θα εκτελέσει μια ισχυρή (critical) επίθεση πρώτα.

Στο πεδίο της μάχης λοιπόν έχουμε -εκτός του turn-based συστήματος μάχης- και το γνώριμο πέτρα-ψαλίδι-χαρτί, τουτέστιν, δύναμη-ταχύτητα-τεχνική (power-speed-technique). Για παράδειγμα, ο Luffy ως δυνατός (power) χαρακτήρας κάνει ζημιά σε έναν χαρακτήρα γρήγορο (speed). Σε όλο αυτό έχουμε και το σύστημα εναλλαγής χαρακτήρων, που θυμίζει το αντίστοιχο του Final Fantasy X, όπου μπορούμε να εναλλάξουμε χαρακτήρα με όλο το πλήρωμα των straw hats, ώστε να αποκτήσουμε πλεονεκτήματα στη μάχη.

Βέβαια, ο παραπάνω μηχανισμός εναλλαγής λειτουργεί αρκετά διαφορετικά από τη περίπτωση του Final Fantasy X. Συγκεκριμένα, το One Piece Odyssey δεν έχει την παραδοσιακή στοίχιση-formation (ο ένας διπλά στον άλλον) χαρακτήρων που συχνά βλέουμε σε JRPG. Αντ’ αυτού, οι χαρακτήρες από την τετραμελή ομάδα μας χωρίζονται σε διάφορα σημεία της αρένας, και κατά συνέπεια έχουν μπροστά τους -στο πεδίο τους- μια ομάδα εχθρών. Αυτό σημαίνει πως αρκετές φορές πρέπει να καθαρίσουμε αυτή την ομάδα, ώστε να βοηθήσουμε-μεταβούμε στην περιοχή αλλού χαρακτήρα.

Για παράδειγμα, ο Luffy μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν εχθρό που έχει το χαρακτηριστικό της τεχνικής, οπότε εύκολα μπορούμε να αλλάξουμε στη Nami που έχει ταχύτητα. Ωστόσο, αυτό μπορεί να μην είναι επιτρεπτό, αφού ορισμένες μάχες θέτουν κανόνες για την απόκτηση περισσότερης εμπειρίας. Με βάση το συγκεκριμένο παραπάνω παράδειγμα, μπορεί κατά την είσοδό μας στη μάχη το παιχνίδι να μας ενημερώσει πως πρέπει να νικήσουμε τους εχθρούς στο πεδίο του Luffy πριν ο ήρωας ηττηθεί, οπότε εκεί δεν έχουμε τη δυνατότητα αλλαγής. Αυτό σημαίνει πως η Nami πρέπει να νικήσει τους δικούς της εχθρούς για να βρεθεί στο πεδίο που είναι ο Luffy και να τον βοηθήσει.

Θα πρέπει λοιπόν να εναλλάξουμε τη Nami με έναν άλλο χαρακτήρα, ο οποίος μπορεί να μην έχει εχθρούς μπροστά του, ώστε να μπορούμε να τη μετακινήσουμε στον Luffy. Αλλιώς έχουμε και την επιλογή να εκτελέσουμε κάποια δεξιότητα, η οποία χτυπάει όλους τους εχθρούς (AoE). Έτσι, αν επιλέξουμε να επιτεθούμε, η Nami πλέον “κλειδώνει” και δεν μπορούμε να την αλλάξουμε με άλλον χαρακτήρα μέχρι τον επόμενο γύρο, πράγμα που σημαίνει πως η μάχη χρειάζεται μια στρατηγική προσέγγιση.

Η χρήση ικανοτήτων θυμίζει τη λογική της JRPG σειράς Tales of. Αυτό σημαίνει ότι αν χτυπάμε με κανονικές επιθέσεις, αποκτάμε TP, τους οποίους μπορούμε να ξοδέψουμε στη χρήση ικανοτήτων -τις γνώριμες signature attacks του κάθε χαρακτήρα μας. Αυτές παρουσιάζονται με εξαιρετικό τρόπο και βοηθάνε πάρα πολύ την anime αισθητική. Το One Piece Odyssey δεν είναι ένα τόσο απλοϊκό JRPG, όπου οι χαρακτήρες ενδυναμώνontai μόνο μέσω των επιπέδων. Αντ’ αυτού υπάρχουν και διάφοροι μηχανισμοί όπως η επιλογή των αξεσουάρ, τα οποία είτε βρίσκουμε σε σεντούκια θησαυρού, είτε τα αγοράζουμε από μαγαζί. Αυτά με τη σειρά τους ενδυναμώνουν βασικά στατιστικά, όπως επίθεσης, άμυνας και αλλά.

Δεν απουσιάζει και η επιλογή συγχώνευσης των αξεσουάρ αυτών, ώστε να αποκτήσουμε ισχυρότερα στατιστικά. Εκτός αυτού υπάρχει και η μαγειρική, όπου αν έχουμε τα κατάλληλα υλικά, φτιάχνουμε φαγητά που χρησιμοποιούμε στη μάχη ώστε να μας δώσουν διάφορες βοήθειες (ενισχυμένα στατιστικά-buffs, αντίδοτο για δηλητήριο, αιμορραγία, παράλυση και διάφορα άλλα).

Από όλο αυτό το τμήμα δεν απουσιάζει και η ενίσχυση των αγαπημένων μας επιθέσεων, όπου μπορούμε να τοποθετήσουμε διάφορους κύβους σε κάθε κίνηση ώστε να προκαλούμε μεγαλύτερη ζημιά με τη χρήση τους. Αυτοί οι κύβοι διαφέρουν σε κάθε χαρακτήρα και τους ανακαλύπτουμε μέσω της εξερεύνησης στην κάθε περιοχή. Οπότε, ως αυτό το σημείο το One Piece Odyssey είναι καλοδουλεμένο και μπορεί να ξεχωρίσει. Ωστόσο, όπως είναι αναπόφευκτο, έχει τα δικά του μελανά σημεία, τα οποία ανήκουν κυρίως στο design διαφόρων μηχανισμών που θα κουράσουν.

Συγκεκριμένα, το σύστημα μάχης του One Piece Odyssey, όπως προαναφέραμε, παρουσιάζει ενδιαφέρον, ωστόσο η πρόκληση του τίτλου κατά κύριο λόγο είναι σε αρκετά χαμηλά επίπεδα. Για αυτό εξάλλου υπάρχει (και σωστά υπάρχει) το κουμπί της γρήγορης ταχύτητας (fast forward), το οποίο κάνει πιο γρήγορη την απλή μάχη.

Ωστόσο, αυτό δε δουλεύει πάντα διότι σε ορισμένες μάχες υπάρχουν εχθροί-“σφουγγάρια” που απαιτούν πάρα πολύ χρόνο για να ηττηθούν -ειδικά οι μάχες με τα bosses. Μια ακόμη δυσνόητη επιλογή είναι αυτή του ρυθμού, αφού κάθε δυο βήματα (σε μεγάλο τμήμα του τίτλου) πραγματοποιούνται cutscenes. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κλειδώνει και ορισμένες φορές το fast travel ούτως ώστε να παρουσιαστούν τα παραπάνω γεγονότα, κάτι που σημαίνει πως υφίσταται αρκετό backtracking.

Επιπροσθέτως, τα side quests θα λέγαμε ότι αποτελούν μια χαμένη ευκαιρία, αφού ανήκουν στη γνώριμη Filler JRPG, κατηγορία. Τουτέστιν, επιλύονται με μάχη και εύρεση αντικειμένου, ενώ υπάρχουν και οι ξεθωριασμένες αναμνήσεις (frayed memories), όπου συμμετέχουν συγκεκριμένα μέλη του πληρώματος, και με την ολοκλήρωσ΄ή τους αποκτούμε μια ισχυρή επίθεση.

Τέλος, η διάρκεια της βασικής ιστορίας του One Piece Odyssey φτάνει τις 25 ώρες, ενώ διπλάσιες ώρες θα χρειαστούν για την ολοκλήρωση του επιμέρους περιεχόμενου που ενδεχομένως θα έχετε προσπεράσει.

Εν κατακλείδι, το One Piece Odyssey είναι μια εξαιρετική πρόταση, που απευθύνεται όμως ξεκάθαρα και μόνο στους φίλους της σειράς, αφού θα βιώσουν έναν καλοδουλεμένο τίτλο και μια νέα ιστορία στο γνώριμο ύφος που αρέσκονται.

Το One Piece Odyssey κυκλοφορεί από τις 13/1/23 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από τη Bandai Namco Entertainment Greece.

The post One Piece Odyssey | Review appeared first on GameOver.