Gotham Knights | Review

Ναι, ίσως είναι αιρετικό στον υπότιτλό μας να συνδέουμε με την έναρξη του review για το Gotham Knights, Marvel και DC, αλλά με τα τόσα multiverse και parallel realities που έχουν γεμίσει αυτά τα comic, μάλλον βρεθήκαμε και εμείς ξαφνικά μέσα σε ένα από αυτά. Ένα σύμπαν στο οποίο ο Spiderman της Insomniac έπεσε ξαφνικά μέσα στην Gotham της WB Games Montreal

Ένα σύμπαν με διάφορα καλά, διάφορα περίεργα αλλά και διάφορα παράταιρα στοιχεία, που σίγουρα σηκώνουν πολλή συζήτηση, αλλά και ένα σύμπαν που -αν μη τι άλλο- είναι τουλάχιστον όντως κάτι διαφορετικό και όχι ένα ακόμα Arkham game. Ίσως και αυτό να είναι αιρετικό, αλλά μετά από τέσσερα Batman Arkham, εμείς θεωρούμε ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι το Gotham Knights δοκιμάζει κάτι το διαφορετικό, παρόλο που δεν του βγαίνει σε όλα τα σημεία. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

«Ο Batman πέθανε», μας είπαν οι δημιουργοί από το πρώτο κιόλας trailer, και το παιχνίδι ξεκινάει με καταιγιστικό ρυθμό για να μας δείξει τι ακριβώς συνέβη, πριν μας γυρίσει την ιστορία στη νυχτεριδοφαμίλια. Με τον Batman να μας έχει πλέον αφήσει χρόνους, οι παλιοί προστατευόμενοί του επιστρέφουν στη Gotham για να τον θρηνήσουν αλλά και ταυτόχρονα για να ανακαλύψουν τι ακριβώς του συνέβη και τι ήταν αυτό που ερευνούσε πριν πεθάνει. Nightwing, Red Hood, Robin και Batgirl ενώνουν για πρώτη φορά σε videogame τις δυνάμεις τους, και σε μία νέα βάση προσπαθούν να λύσουν το τελευταίο μυστήριο του Batman και να σώσουν για μια ακόμα φορά την αγαπημένη τους πόλη.

Οι δημιουργοί σοφά επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν ως βάση του παιχνιδιού ίσως την γνωστότερη, σύγχρονη περιπέτεια Batman, αυτή του Court of Owls από το New 52, δοσμένη φυσικά με έναν αρκετά διαφορετικό αλλά και καλογραμμένο, προσγειωμένο τρόπο, κρατώντας και ορισμένες πολύ εντυπωσιακές και μυστηριώδεις gothic style στιγμές.

Σε αυτό το σημείο βοηθάει πολύ και η επιλογή να μην μπουκώσουν μέχρι σκασμού το παιχνίδι με supervillains. H ιστορία είναι μία, και το βάρος όλο πέφτει εκεί και στους πολύ συγκεκριμένους χαρακτήρες της, επιλέγοντας πολύ ορθά να δώσει και τρεις μεγάλες, side quest ιστορίες σε τρεις μόνο supervillains, σαν να μας θυμίζει ότι τρέχουν διάφορα πράγματα στη Gotham, αλλά ότι δεν τρέχει ταυτόχρονα όλο το cast του Batman universe που βλέπαμε σε άλλους τίτλους.

Η λέξη «προσγειωμένο» θα δείτε ότι θα συνοδέψει το review μας σε πολλά σημεία και αυτό δείχνει την απόφαση των δημιουργών να κρατήσουν αποστάσεις από την παντελώς διεστραμμένη Gotham της Arkham series, αλλά να δώσουν μία ιστορία και μία πόλη πιο ρεαλιστική, πιο προσγειωμένη και πιο εύκολη σε κατανόηση. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια πόλη/ λούνα παρκ, που σε κάθε γωνία μπορεί να βγουν 5-10 εχθρικά τανκ να πολεμήσουμε, ή που κάθε οικοδομικό τετράγωνο έχει 20-30 εχθρούς που απλά καταστρέφουν ό,τι βρουν μπροστά τους.

Εδώ το παιχνίδι αντλεί ξεκάθαρη έμπνευση από τη Νέα Υόρκη των πρόσφατων τίτλων Spiderman, δίνοντας μία αρκετά λιγότερο «εντυπωσιακή» ή «αξιομνημόνευτη» πόλη, αλλά ταυτόχρονα μία πόλη που μπορείς όντως να πιστέψεις ότι υπάρχει, ότι ζει κόσμος εκεί και ότι παραπαίει από τη διαφθορά των πλουσίων, χωρίς να είναι απλά ένα ατελείωτο -αλά-Fallout 4- πανηγύρι, στο οποίο ο παίκτης τριγυρνά με την ροζ Power Armor του και θερίζει ό,τι κινείται.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η επιλογή αυτή δεν φέρει και διάφορα προβλήματα. Καταρχάς, όπως και στο Spiderman έτσι και εδώ, ο ανοιχτός κόσμος υπάρχει στην ουσία για δύο λόγους: Πρώτον, για να τον διασχίσεις με «κουλ» τρόπο και να πας στην επόμενη κεντρική αποστολή, και δεύτερον, για να κάνεις μια μυρίαδα από ψιλοανούσια side activities απλά και μόνο για να ξεκλειδώσεις δυνάμεις και εξοπλισμό.

Το κάναμε στο Spiderman καταναγκαστικά για να δυναμώσουμε τα abilities μας, το κάνουμε καταναγκαστικά και εδώ για να ξεκλειδώσουμε νέα momentum abilities στη μάχη, αλλά και ορισμένα passive skills/ perks. Και στα δύο παιχνίδια, όλα αυτά τα περιβαλλοντικά mini missions είναι επαναλαμβανόμενο, φτωχό filler, χωμένο μέσα απλά για να δώσει στον παίκτη κάτι να κάνει στον ανοιχτό κόσμο και όχι για να του δώσει κάποια ουσιαστική ιστορία.

Τι να καθαρίσετε κάποια βάση, τι να σταματήσετε μια ληστεία, να σώσετε ένα θύμα απαγωγής, να αποτρέψετε εμπόριο οργάνων, όλα πάνω-κάτω είναι ίδια και τουλάχιστον στην αρχή του παιχνιδιού, θα τα κάνετε αναγκαστικά (και όχι ψυχαναγκαστικά) για να μπορέσετε να ξεκλειδώσετε τα απαραίτητα momentum abilities του κάθε χαρακτήρα.

Και όπως είπαμε, έχουμε τέσσερις χαρακτήρες και ευτυχώς και οι τέσσερις είναι ωραία σχεδιασμένοι και με αρκετά διαφορετικό gameplay, αλλά και διαφορετικούς τρόπους ταξιδιού μέσα στην πόλη (από bat glide μέχρι teleportation). H Batgirl είναι ο Batman brawler του παιχνιδιού, με πολλαπλά combos και έμφαση στη μάχη σώμα με σώμα. Ο Robin είναι ο ιδανικός χαρακτήρας για stealth, με ειδικές δυνατότητες για silent strikes, stealth και σύγχυσης του πεδίου μάχης.

Ο Red Hood, αναμενόμενα, είναι ο ranger χαρακτήρας μας, με υψηλή αντοχή στα χτυπήματα αλλά και πολλαπλές δυνάμεις για καταστροφικά αποτελέσματα από απόσταση. Και φυσικά ο Nightwing, πιστός στο origin story του ως ο πρώτος Robin, είναι ο πιο all-around χαρακτήρας, με μεγάλη έμφαση όμως στα ακροβατικά, την αποφυγή αλλά και τα χτυπήματα από τον αέρα. Ο παίκτης μπορεί ανά πάσα στιγμή να χειρίζεται μόνο έναν από αυτούς, αλλά μπορεί όποτε θέλει να γυρίσει στη βάση του και να συνεχίσει με κάποιον άλλον.

Οι δημιουργοί πολύ ορθά επέλεξαν τα XP να μοιράζονται σε όλους τους χαρακτήρες και το loot box να είναι κοινό, οπότε μπορείτε πολύ εύκολα να αλλάζετε χαρακτήρα. Πολύ κακώς όμως, δεν έκαναν το ίδιο και για το ξεκλείδωμα των momentum abilities και των Knighthood skills. Γιατί να χρειάζεται με κάθε χαρακτήρα να κάνω το Χ training ή να νικήσω 5 τυπάδες με ασπίδα ή να σταματήσω 10 εγκλήματα; Τα έκανα όλα αυτά με έναν, φτάνει, δεν υπάρχει λόγος να με αναγκάσεις να τα ξανακάνω όλα άλλες τρεις φορές για να ξεκλειδώνω όλες τις δυνάμεις του κάθε χαρακτήρα. Είναι ένας κάκιστος filler μηχανισμός, που θα θέλαμε πάρα πολύ να εξαλειφθεί από κάποιο επόμενο patch.

Όσον αφορά τον εξοπλισμό, όπως προαναφέραμε το Gotham Knights είναι ένας loot based τίτλος, με ένα σύστημα εξοπλισμού χαρακτήρων που θυμίζει Destiny, AC, Borderlands και διάφορα άλλα παιχνίδια που δίνουν έμφαση στο min-max του loot για να πετύχετε το υψηλότερο δυνατό power rating.

Αυτό φυσικά δεν είναι κάτι καλό ή κακό, καθώς εξαρτάται από το γούστο του εκάστοτε παίκτη. Υπάρχουν εκατομμύρια παίκτες που λατρεύουν τέτοια συστήματα αλλά και πολλοί που δεν τα συμπαθούν. Ως μηχανισμός λοιπόν, δεν χρίζει κάποιας ιδιαίτερης κριτικής. Ως εφαρμογής από την άλλη, θα μπορούσε ίσως να έχει λόγο μεγαλύτερο βάθος. Ο παίκτης μπορεί να φορέσει τρεις διαφορετικούς εξοπλισμούς (βασική στολή, melee όπλο και ranged όπλο) που μπορούν να ενισχυθούν με ορισμένα mods που θα προσθέσουν έξτρα δύναμη ή elemental damage κλπ.

Όλα αυτά ή θα τα βρείτε, ή θα τα κάνετε craft χρησιμοποιώντας υλικά που «φαρμάρατε» από τα διάφορα side fillers και main missions. Είναι ένα σύστημα απλά ικανοποιητικό, που θα μπορούσε ίσως να έχει λίγο παραπάνω υλικό, λίγο περισσότερο βάθος και να αντλήσει ιδέες από τα πιο περίπλοκα looter games και όχι από τα πιο απλά. Θα πρέπει βέβαια να πούμε ότι οι στολές είναι πραγματικά υπέροχες, ίσως οι καλύτερες που έχουμε δει σε superhero game, και πιάνουν μια τεράστια γκάμα από όλη την ιστορία των χαρακτήρων, ενώ η κάθε μία μπορεί να παραμετροποιηθεί ακόμα παραπέρα.

Και δεν δείχνουν απλώς υπέροχες, αλλά κινούνται και υπέροχα. Μπορεί τα χτυπήματά σας να νιώθουν πιο ανάλαφρα απ’ ό,τι ίσως θα θέλατε (κλασικό στοιχείο των looter games), αλλά η κίνηση και το animation είναι εξαιρετικά, και όταν βλέπετε τον χαρακτήρα σας να κάνει μία από τις πάμπολλες finishing moves του, η όλη απόδοση είναι ονειρικά κινηματογραφική. Πανέμορφη απόδοση έχει και όλο το περιβάλλον του παιχνιδιού, με έναν κόσμο που αποδίδεται με πολύ λεπτομέρεια σε 4k ανάλυση, πλαισιωμένος από εξαιρετικές σκιάσεις, φωτισμούς και αντανακλάσεις.

Μπορεί το Gotham Knights να είναι στη βάση του ένας cross gen τίτλος, αλλά σε αυτά ειδικά στα στοιχεία αλλά και στα μοντέλα των χαρακτήρων έχουμε ξεκάθαρες new gen στιγμές. Θα πρέπει βέβαια να αναφέρουμε κάπου εδώ το «αγκάθι» που άναψε φωτιές τις τελευταίες εβδομάδες, αυτό του ότι το παιχνίδι δεν προσφέρει 60fps performance mode στα PS5/ Xbox Series όπως στο PC, αλλά περιορίζεται στα 30fps. Για ένα παιχνίδι με έμφαση στη γρήγορη δράση, είναι ομολογούμενος μια περίεργη επιλογή από τους δημιουργούς, καθώς η δυνατότητα 60fps εδώ θα ταίριαζε καλά.

Από την άλλη βέβαια, για τον γράφοντα τουλάχιστον, δεν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα να παίξει τον τίτλο στα 30fps, όπως παίζαμε σχεδόν όλα αυτά τα παιχνίδια τα τελευταία 20 χρόνια. Ναι, καλό θα ήταν πλέον να υπάρχει αυτή η επιλογή στις σύγχρονες κονσόλες, αλλά επί της παρούσης δεν μας δημιούργησε κάποια ενόχληση. Ίσως ο περιορισμός αυτός να έγινε λόγω αδυναμίας για optimization (λόγω χρόνου ή χρημάτων), ίσως για να μπορεί το παιχνίδι να τρέξει ολόκληρο απροβλημάτιστα σε online co-op. Πιθανόν να το δούμε σε κάποιο μελλοντικό patch -αν τα πάει καλά εμπορικά.

Πριν κλείσουμε όμως, ας πούμε και μερικά λόγια για το περίφημο co-op του τίτλου, μιας και πρόκειται ίσως για το καλύτερο στοιχείο του Gotham Knights. O τίτλος προσφέρει co-op μεταξύ δύο παικτών για το 100% του παιχνιδιού. Μπορείτε να καλέσετε έναν φίλο σας να συνδεθεί στην Gotham σας, να πάρει έναν από τους άλλους χαρακτήρες της ομάδας και να σας συνοδέψει σε οποιοδήποτε μέρος του χάρτη και σε οποιαδήποτε αποστολή θέλετε.

Και αν δε θέλει, δεν πειράζει. Μπορεί εσείς να είστε στο Arkham cemetery και να ψάχνετε για μυστικές σελίδες για την ιστορία του Court of Owls, και ο φίλος σας να είναι στην άλλη άκρη της πόλης και να σώζει αιχμαλώτους σε ένα υπόγειο club των Freaks. Αυτή η σχεδόν απόλυτη ελευθερία (σχεδόν, γιατί ο καλεσμένος σας δεν μπορεί να παίξει μόνος του main missions, μόνο εσείς μπορείτε να τα ξεκινήσετε και να τον φέρετε μαζί) είναι ίσως αυτό που ήθελε να δώσει το Avengers ή το Anthem και απέτυχαν παταγωδώς, αλλά το Gotham Knights το καταφέρνει με άνεση, σε επίπεδο που θυμίζει συνεργατική ελευθερία που μόνο σε MMO βλέπαμε ως τώρα.

Αυτά όμως θα λέγαμε ότι είναι δευτερεύοντα στοιχεία για κάποιον που είναι Batman nerd. Γιατί όταν μαζί με τον κολλητό σας, σαν Nightwing & Robin, ρίξετε και οι δύο το grapple hook σας και ξεχυθείτε σαν Batman team για να σώσετε την πόλη, η αίσθηση αυτή είναι απλά ανεκτίμητη.

Το Gotham Knights λοιπόν, θα λέγαμε πως είναι ένας τίτλος των άκρων. Ναι μεν είναι όμορφότατος, αλλά η ρεαλιστική ομορφιά του μπορεί να μην κερδίσει αυτούς που ήθελαν κάτι πολύ πιο στυλιζαρισμένο. Μπορεί ο Χ παίκτης να ψηθεί με το looting και ο Ψ να ξενερώσει. Μπορείς να απολαύσεις τη μάχη και το animation, αλλά να εκνευριστείς από το αρχικό grind για το ξεκλείδωμα των δυνατοτήτων σου. Να ξετρελαθείς καθώς κάνεις άλματα (σαν Spiderman) με το grappling hook παντού, αλλά και να ενοχληθείς που (ξανά σαν Spiderman) δεν υπάρχει λίγη περισσότερη ουσία στο δευτερεύον υλικό του ανοιχτού κόσμου.

Όμως, βάζοντας στην εξίσωση την ωραία κεντρική ιστορία (και τα supervillain side quests), τον έλεγχο τεσσάρων ιδιαίτερων χαρακτήρων, αλλά και το πολύ ωραία δοσμένο co-op, όλα αυτά σπρώχνουν το Gotham Knights στο να είναι ένας τίτλος που αξίζει να τον δει όποιος αγαπάει το DC universe και θέλει να δει κάτι το διαφορετικό.

Το Gotham Knights κυκλοφορεί από τις 21/10/22 για PS5, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από τη CD Media.

The post Gotham Knights | Review appeared first on GameOver.