Ράλλυ Μόντε Κάρλο Debrief: Πρεμιέρα με νικητές και... προβληματισμένους (+videos)

Καθώς το χρονικό διάστημα ανάμεσα στην ολοκλήρωση του περσινού Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, με το Ράλλυ Monza στις αρχές Δεκεμβρίου και την έναρξη του φετινού, με το Ράλλυ Μόντε Κάρλο στις 21-24 Ιανουαρίου, ήταν μικρότερο από 50 ημέρες, οι ομάδες δεν είχαν πολλά περιθώρια για βελτιώσεις. Ταυτόχρονα, άπαντες έχουν στραμμένο το βλέμμα και στο 2022, όταν θα κάνουν ντεμπούτο τα υβριδικά αγωνιστικά της κατηγορίας Rally1, όπως προβλέπεται από τους κανονισμούς.

Το Μόντε είναι πάντα Μόντε

Παρόλα αυτά, κάθε αγώνας του WRC και ειδικά, όταν πρόκειται

για την πρεμιέρα που διεξάγεται παραδοσιακά στα βουνά των Άλπεων υπό τις εξεζητημένες συνθήκες του Ράλλυ Μόντε Κάρλο, έστω και χωρίς θεατές λόγω της πανδημίας, έχει το δικό του ενδιαφέρον. Με τις συνθέσεις των ομάδων να μην έχουν ουσιαστικές αλλαγές, πέραν της αποχώρησης του Esapekka Lappi από την M-Sport Ford, η προσοχή όλων είχε στραφεί στις καιρικές συνθήκες και στην επιλογή ελαστικών, τα οποία ιδιαίτερα φέτος αποτελούσαν τον άγνωστο Χ της εξίσωσης.

Highlights από τις ειδικές διαδρομές 1-2

Τα ελαστικά είναι πάντοτε ελαστικά, όπως μας είχε αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Thierry Neuville, όμως στο φετινό Μόντε Κάρλο, η αλλαγή ήταν σημαντική. Βλέπετε, η Pirelli επέστρεψε ως μοναδικός προμηθευτής ελαστικών της κορυφαίας -και όχι μόνο- κατηγορίας του θεσμού, αντικαθιστώντας τη Michelin, που είχε αυτό τον ρόλο για μια δεκαετία. Σε αυτό το πλαίσιο, η ακριβής απόδοση των ελαστικών αποτελούσε ερωτηματικό, αφού οι ομάδες είχαν πραγματοποιήσει μεν δοκιμές, αλλά η συλλογή δεδομένων θα συνεχίζεται για καιρό.

Όπως μας έχει συνηθίσει, το Ράλλυ Μόντε Κάρλο χαρακτηρίστηκε και φέτος από τις διαρκείς εναλλαγές πρόσφυσης στις ειδικές διαδρομές, που απαιτούσαν το μέγιστο της αυτοσυγκέντρωσης, αλλά και μεγάλη εμπειρία, από τους οδηγούς. Το οδόστρωμα ήταν στεγνό, βρεγμένο, παγωμένο, ακόμη και λασπωμένο, ενώ σε αρκετά σημεία το χιόνι αύξανε περαιτέρω το βαθμό δυσκολίας.

Ο χαρισματικός και πολυνίκης κύριος Ogier

Καλύτερος στο εγχείρημα του “διαβάσματος” των εναλλαγών πρόσφυσης και της αντίστοιχης προσαρμογής του ρυθμού ήταν, χωρίς αυτό να προκαλεί έκπληξη, ο Sebastien Ogier. Ο 7 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής και ο συνοδηγός του Julien Ingrassia ήθελαν όσο τίποτε τη νίκη στο φετινό Μόντε και δεν άφησαν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης στον ανταγωνισμό.

Highlights από τις ειδικές διαδρομές 3-5

Τι και αν ξεκίνησε με πρόβλημα στα φρένα, που μόνο αμελητέο δεν είναι σε βρεγμένο ασφάλτινο οδόστρωμα; Ο Ogier κέρδιζε τη μία ειδική μετά από την άλλη, δείχνοντας να “φοράει” το Toyota Yaris WRC και δεν προβληματίστηκε ούτε από το κλατάρισμα που τον έριξε προσωρινά από την κορυφή, ούτε από την παγωμένη ειδική διαδρομή όπου τα ελαστικά του είχαν μηδαμινή πρόσφυση, χάνοντας 42'', θυμίζοντας εποχές Volkswagen. Ο Γάλλος έχει το “χάρισμα” να αναγνωρίζει και να προσαρμόζεται καλύτερα από τον καθένα στις εναλλαγές πρόσφυσης σε μία ειδική διαδρομή, γεγονός που αντικατοπτρίζεται και σε μικτές ειδικές διαδρομές χωμάτινων αγώνων, όπου σπάνια έχει αντίπαλο στα ασφάλτινα κομμάτια με τρακτερωτά ελαστικά.

Το τετ-α-κε του Ogier λόγω του κλαταρίσματος

Επιστρέφοντας στο Μόντε, οι Ogier-Ingrassia έγραψαν ιστορία καθώς πέτυχαν την 8η νίκη τους, γεγονός που τους χρίζει πολυνίκες, αφού άφησαν πίσω τους Loeb-Elena, που έχουν 7 νίκες. Μάλιστα, αυτό επιτεύχθηκε με 5ο διαφορετικό αυτοκίνητο (Peugeot 207 S2000, Volkswagen Polo R WRC, Ford Fiesta WRC, Citroen C3 WRC, Toyota Yaris WRC), οπότε είχαν κάθε λόγο να χαμογελούν στον τερματισμό.

Μάλιστα, για αυτό το επίτευγμα ο Ogier, απέσπασε και τα εύσημα από τον έτερο μεγάλο Seb

Respect