''Το παιδί, έχει εξετάσεις''

Της Χριστίνας Ζαρκάδα

-Χαμηλώστε το λίγο το ραδιόφωνο, είναι μεσημέρι.Τα ολόμαυρά σου μάτια με έκαναν χίλια κομμάτια…

-Αν δεν το κλείσετε θα φέρω την αστυνομία, επιτέλους το παιδί διαβάζει έχει εξετάσεις

Απότομα η μουσική κλείνει εντελώς.Γονιός και αυτός σκέφτομαι, η πανελλήνια αλληλεγγύη καλά κρατεί και συνοδεύεται με ένα «ωχ». Ή τα πέρασε τα θυμάται και ανατριχιάζει ή τα περιμένει και βογγάει προκαταβολικά.

Έτσι είναι καταραμένος μήνας ο Μάιος, η φύση ανασταίνεται,

τα λουλουδάκια ανθίζουν, τα πουλάκια τιτιβίζουν τα ζευγαράκια χάνονται στα πάρκα και εσύ στο Αλκατράζ να σκέφτεσαι τη μέρα της αποφυλάκισης.Τα ξεχνάω εγώ τα δικά μου τι τράβηξα από το βιβλίο και από την μάνα μου. Και καλά το βιβλίο, το βάζεις κάτω και το πατάς, τη μάνα σου, τι την κάνεις; Που αν της αγγίξεις τρίχα εκείνη την περίοδο όχι δικαστήριο δε σε αθωώνει, αλλά και ο Θεός ο ίδιο