Τι να πεις;

Τι να πει κανείς…Τρεις άνθρωποι (μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) νεκροί, καμένοι ζωντανοί από τις μολότοφ εξαγριωμένων «επαναστατών». Οργισμένοι πολίτες (αλήθεια, ποια εποχή σας θυμίζει η έκφραση αυτή;) να προσπαθούν να εισβάλουν με καδρόνια στην Βουλή. Η Αθήνα να καίγεται ξανά με καταστροφές και τραυματίες και εμείς να τα μαθαίνουμε (αρχικά) όλα αυτά από το Facebook και το CNN.

 Εντάξει, κατά βάθος γνωρίζαμε πως «κάτι» θα συνέβαινε-δεν περιμέναμε όμως σε τέτοια έκταση. Διαβάζαμε για μήνες βαρυσήμαντα άρθρα. Άρθρα που καλούσαν τον κόσμο να αντιδράσει. Όχι κάνοντας απεργίες και πορείες (όπως θα ήταν λογικό και απόλυτα θεμιτό) αλλά με την βία. Άρθρα που εκλιπαρούσαν τους Έλληνες να ανατρέψουν το σύστημα (σ.σ. την δημοκρατία) και να λυντσάρουν του «300» (όχι αυτούς του Λεωνίδα), τους οποίους οι ίδιοι έβαλαν στην Βουλή πριν μόλις λίγους μήνες. Βαθυστόχαστοι κονδυλοφόροι και τηλεστάρ όπλιζαν τα χέρια ατόμων με επικίνδυνα χαμηλό I.Q.. «Αριστερές» εφημερίδες, πο