Η πολιτική του φόβου

«Φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2011 αναφέρω ρυθμό αύξησης του AIDS 1000%. Κανείςδεν αντιδράει. Αναφέρω ότι βελτιώνεται η εικόνα των παρανόμων εκδιδομένωνγυναικών στο δρόμο. Εμείς, στο υπουργείο Υγείας ζούμε στο κέντρο της Αθήνας,ζούμε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Έβλεπα, λοιπόν, ότι άλλαζαν τα πρόσωπαμπαίνοντας και βγαίνοντας στο γραφείο μου και η αλλαγή αυτή, η βελτίωση τηςεμφάνισης, καθιστούσε

τις εκδιδόμενες αυτές γυναίκες ελκυστικότερες και ήτανεμφανώς προφανές ότι το πρόβλημα θα περνούσε στην ελληνική οικογένεια, απόκάποιον που ενδεχομένως θα πήγαινε μαζί τους, χωρίς προφύλαξη». Κοινήσυνέντευξη Τύπου υπ. Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και υπ. Υγείαςκαι Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ανδρέα Λοβέρδου για την προστασία της ΔημόσιαςΥγείας, 1η Απριλίου 2012

Η παραπάνω δήλωση του Α. Λοβέρδου ίσως να μην προκαλείέκπληξη. Ίσως χάθηκε μέσα στο διαγκωνισμό ρατσισμού μεταξύ των υπουργών για ταστρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και για τις χωριστές πτέρυγες για μετανάστεςστα νοσοκομεία. Ίσως παραμερίστηκε από τις αστυνομικές επιχειρήσεις μετηλεοπτική κάλυψη και από τα δημοσιεύματα σχετικά με την «κοινωνική δράση τηςΧρυσής Αυγής». Η δήλωση, ωστόσο, έχει ενδιαφέρον και δεν είναι απλώς μιακινδυνολογία.

Keywords
Τυχαία Θέματα