Είμαι ρατσιστής. Του Νίκου Σούλη

Αγόρασα ένα σπίτι πριν δεκαπέντε χρόνια, ένα όμορφο παλιό  ψηλοτάβανο,που μάλιστα στην προηγούμενη κατοχή οι Γερμανοί,χρησιμοποιούσαν τα υπόγεια …για κολαστήρια. Το οίκημα ανήκε στον Αυγουστίνο, έναν καβαφικό κύριο, που νωρίς έχασε τη γυναίκα του και βάδισε ο ίδιος στα ενενήντα μόνος, μόνος με τη μαγκούρα του την τσάντα του..το καπέλο και το φουλάρι.Ενα σπάνιο δε'ιγμα Έλληνα, υπάλληλος της ΔΕΗ..’ειχαμε όνειρο να ηλεκτροδοτήσουμε όλη την Ελλάδα..” μου είχε πει..και σκέφτηκα τώρα ΓΕΝΟΠ και δημοσιουπαλληλίκι στις μέρες μας, πρώτος τριγμός μέσα μου, ένας μικρός ρατσισμός,για όσους  χρόνια βολεμένοι μας δουλεύουν από δημόσιο μεριά!