Xoρεύοντας με τα σκουπίδια

Μάτια κλειστά. Βουλωμένα αυτιά. Σφραγισμένα χείλη.Σκοτάδι.

Σκηνές βγαλμένες από βουβό κινηματογράφο.

 Το πανί ψηλά, φέγγει δυνατά. Θεατές… Χωρίς να ακούμε, χωρίς να αγγίζουμε, παρακολουθούμε στο σκοτάδι χιλιάδες καρέ να μας διηγούνται μια ιστορία, χωρίς επεξηγήσεις, χωρίς υπότιτλους, χωρίς να καταλαβαίνουμε. Περιμένουμε το τέλος για να χειροκροτήσουμε. Έτσι πάει…

Ο γενικός διακόπτης πέφτει, black-out!Επικρατεί πανικός. Φωνές τρομαγμένες, σπασμωδικές κινήσεις. Τα ιδρωμένα και παγωμένα χέρια του διπλανού σου είναι πάνω στο πρόσωπό σου και προσπαθούν να αναγνωρίσουν χαρακτηριστικά.