S.O.S. Αθήνα από ψηλά.

Κάποια κείμενα μου εδώ, ξέρω έχουν φυτιλιάσει πολλούς εκεί έξω, που εύχονται να μου ανοίξουν το κεφάλι σε πετροπόλεμο. Η ζωή είναι τόσο μικρή, που όσο κινούμαι, βλέπω κι αισθάνομαι, θα εξακολουθώ να γράφω και να μοιράζομαι αυτά που αγαπώ και εκείνα που με θυμώνουν.

Γνωρίζοντας ωστόσο πως ίσως όλο αυτό είναι ματαιόδοξο. Όσο κι αν, η καραλατρεμένη μου φίλη πια Σεμίνα, που με πήρε από το χέρι και με έφερε εδώ στην παρέα μας πια, πιστεύει το αντίθετο. Ότι η καταγγελτική γραφή μας μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.

Τη Θέαση της Ζωής.