"If only.." - Σαν να λέμε party! Της Χ. Φωτοπούλου

Έχεις έναν

φόβο. Αναρωτιέσαι: μήπως είναι πολλά τα 60 λεπτά στη μούγκα; Χαζός φόβος, απομεινάρι από τα παλιά. Από τότε που οι βωβές ταινίες έκαναν το γυαλί ή το πανί να τρίζει από θλίψη και ή κάτι άλλο.

Φτάνεις στο Bios. Βλέπεις την αφίσα του "If only...", συζητάς, λες στον άγνωστο, που την παρατηρεί με προσήλωση: Η παράσταση δανείζεται το στύλ του βωβού κινηματογράφου για να αναπαραστήσει επί σκηνής μια ιστορία διαχρονική. Οι ηθοποιοί – ως περιοδεύων κωμικός θίασος – ανακαλύπτουν επί σκηνής την ιστορία στη μορφή καρτών και επιχειρούν να την εξιστορήσουν στους θεατές χωρίς την παραμικρή χρήση λόγου.

Εντάξει, με πιο..προφορικά λόγια. "Γεια, χάρηκα. Χρύσα". "Και εγώ".