Το “σύνδρομο” του...προπονητή

Του Γιώργου ΠιπερόπουλουΕίχα διερωτηθεί πριν μερικές δεκαετίες για το τι είναι τελικά πιο δύσκολο και πιο συναρπαστικό – η πολιτική του ποδοσφαίρου ή το ποδόσφαιρο της πολιτικής;Η έναρξη της αιφνίδιας πολιτικής αναμέτρησης εκλογών για το Εθνικό Κοινοβούλιο σχεδόν συνέπεσε φέτος με την έναρξη της ποδοσφαιρικής σαιζόν μου έδωσε την αφορμή για κάποιες σκέψεις στο θέμα των «προπονητών» και ξεκινώ με ένα εντυπωσιακά περιγραφικό ανέκδοτο...Λίγο πριν τον σημαντικό αγώνα της ομάδας που διεκδικεί τον τίτλο από το “φαβορί” των τριών τελευταίων ετών ο τεχνικός ηγέτης της ομάδας - έκπληξης - της χρονιάς δίνει στους παίκτες του, με περισσή μυστικότητα, από ένα άσπρο χαπάκι μεγάλου μεγέθους.Έκπληκτος ο νεαρός αθλητικογράφος που αντιλαμβάνεται την μυσταγωγική κίνηση πλησιάζει τον προπονητή με τον οποίο τον συνδέει και μία αίσθηση οικειότητας και του ζητά σχεδόν επιτακτικά να του εξηγήσει“ τί ακριβώς είναι αυτά τα χάπια, ΝΤΟΠΑ;...”“ Α, μπα, είναι αθώα χάπια συμπυκνωμένης ζάχαρης” του εξηγεί με