Σοβαροί… μεσήλικες

Νομίζω πως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μας , καθώς μεγαλώνουμε , είναι … η σοβαρότητα , η καλύτερα η σοβαροφάνεια . Υπάρχει μια γενική κατεύθυνση προς το κοινώς αποδεκτό , το «σωστό» , το ελεγχόμενο , το προβλεπόμενο ,το γκρίζο , το μουντό , το μέτριο .Η σοβαρότητα είναι φθορά και φθείρει πρώτα πρώτα τη ψυχή μας. Αφήνουμε στην άκρη το παιδί που είναι μέσα μας , την καθαρή και ακατέργαστη πλευρά του εαυτού μας, το βαθύ εγώ μας πριν την αλλοίωση από το κοινωνικό «σύστημα».Αυτή η τάση για σοβαροφάνεια , δε νομίζω πως είναι έμφυτη. Μας τη μαθαίνουν και μας την επιβάλλουν σιγά-σιγά. Μαθαίνουμε να φοβόμαστε τα χειρότερα και να αρκούμαστε στα όσα λίγα έχουμε (και δεν εννοώ μόνο τα χρήματα ) , μαθαίνουμε να είμαστε υπεύθυνοι , εργατικοί , συνετοί και ευγενικοί ακόμα και όταν μας εκμεταλλεύονται, και δουλεύουμε για το κέρδος τους , ακόμα και όταν μας στέλνουν στον "πόλεμο" τους , να "σκοτώσουμε" και να "σκοτωθούμε". Αυτή η σοβαρότητα είναι γεννημένη από το φόβο και την αδυναμία καθ