Βικτώρια Χαλκίτη: Ο ευτυχισμένος γάμος και η απώλεια που την σημάδεψε!

14:18 9/6/2014 - Πηγή: Gossip TV

Για τον γάμο, την γνωριμία με τον άντρα της, όλα όσα θαυμάζει σε εκείνος αλλά και για την απώλεια που την σημάδεψε μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη της η Βικτώρια Χαλκίτη.

Είσαι έξι χρόνια παντρεμένη με τον Γιώργο Σταμπόλη και παρότι ήταν διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας Spicy, δεν συνεργαστήκατε ποτέ σε μια δουλειά, κάτι που προκαλεί εντύπωση, καθώς άλλοι στη θέση σου θα είχαν ενδεχομένως εκμεταλλευτεί αυτήν τη σχέση.
«Είμαι πολύ περήφανος άνθρωπος. Θέλω να στέκομαι στα πόδια μου με τη δική μου αξία. Αν ξέρω μέσα μου ότι για να φτάσω κάπου, έχω χρησιμοποιήσει

«αθέμιτα» μέσα, δεν το θεωρώ επιτυχία. Καθετί θέλω να το κερδίζω με το σπαθί μου. Θαυμάζω πολύ τον άντρα μου, αλλά δεν μπλέκεται ποτέ ο ένας στη δουλειά του άλλου»
Ήταν έρωτας από την πρώτη ματιά; «Συνεργαστήκαμε το 2002 λόγω του Φοίβου που ήθελε έναν ερμηνευτή να κάνει φωνητικά στα αγγλικά και έπειτα από τρία χρόνια γνωριμίας, η σχέση μας εξελίχθηκε»
Τι αγαπάς σε εκείνον; «Τον λατρεύω ως άνθρωπο και τον θαυμάζω. Είναι πολύ μεγάλο ταλέντο, έχει γοητεία Είναι τα πάντα για μένα»
Ποια είναι η πιο όμορφη και ποια η πιο δύσκολη στιγμή που έχετε περάσει μαζί; «Ζούμε καταπληκτικές στιγμές. Ακόμα και η καθημερινότητα μας για μένα είναι ιερή και υπέροχη. Θα ξεχώριζα την ημέρα του γάμου μας, γιατί ήταν δίπλα μας άνθρωποι που μας αγαπούν πραγματικά. Η πιο δύσκολη στιγμή μας ήταν κατά το θάνατο της μαμάς μου»
Σε επηρέασε η απώλεια της; «Πάρα πολύ. Έφυγε πριν από τέσσερα χρόνια. Με βοήθησε πολύ ο άντρας μου και η οικογένεια του»
Το έχεις ξεπεράσει; «Δεν πιστεύω ότι ξεπερνιέται ποτέ, αλλά το να ζω σε θλίψη, κατάθλιψη και άρνηση το θεωρώ λάθος»
Πόσο καιρό ήσουν σε φάση άρνησης; «Ακόμα και σήμερα περνώ άρνηση. Πολλές φορές ξυπνώ και λέω «Δεν είναι αλήθεια». Δεν είχα χρόνο να θρηνήσω. Έπρεπε να είμαι δίπλα στο πατέρα μου και να του σταθώ, γιατί ο αδελφός μου και οι συγγενείς μου ζουν στη Σουηδία»
Πρόλαβες να της πεις όσα ήθελες; «Πιστεύω πως ναι. Δεν το σκέφτομαι έτσι, γιατί ποτέ δεν είναι αρκετά αυτά που θέλεις να πεις. Μου λείπει η παρουσία της. Ο κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά την απώλεια», εξομολογείται στο περιοδικό Εγώ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords