«Όταν ήμουν φαντάρος έτρωγα φυλακές γιατί δεν είχα που να πάω» (Ποιος το είπε;)

Έχει περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια, όμως είναι ένας άνθρωπος που έδωσε μεγάλες μάχες στην ζωή του και τις κέρδισε.

Ο Θανάσης Βισκαδουράκης είναι παράδειγμα ανθρώπου που παρά τα όσα πέρασε κατάφερε να πετύχει πολλά στην ζωή του με την αξία του.

-          Στα 18 φεύγεις να πας στρατό χωρίς φράγκο στην τσέπη σου, τι θυμάσαι από αυτή την εποχή;

Δεν σκέφτηκα ποτέ τις δυσκολίες… θυμάμαι τον χαβαλέ, το γέλιο και τις πολλές φυλακές που έφαγα. Ήμουν μονίμως απένταρος.

-          Γιατί πολλές φυλακές;

Δεν είχα που να επιστρέψω. Όλα τα παιδιά έπαιρναν άδεια και πήγαιναν στο σπίτι τους. Εγώ δεν είχα σπίτι για να πάω, ακόμα δεν γνώριζα καλά την οικογένεια μου και δεν είχα το θάρρος να πάω στο σπίτι μου, έτσι έκανα διάφορα και έπαιρνα φυλακές και έμενα μέσα.

-          Αληθεύει ότι ήσουν ο καλύτερος καψιμιτζής στην σειρά σου;

Ναι αλήθεια είναι αυτό, πήρα και βραβείο!!! Έκανα λαθρεμπόριο κρουασάν και γλυκών. Τα πάντα σκαρφιζόμουν για να επιβιώσω, αλλά πάντα με καθαρό τρόπο.

-          Το έβαλες κάποια στιγμή κάτω;

Δεν είχα το περιθώριο να το βάλω κάτω. Προχωρούσα πάντα μπροστά χωρίς να ψάχνω το εύκολο κέρδος και να γίνω λαμόγιο. Μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες αλλά αυτό το σιχαίνομαι.

-           Βγαίνοντας από το ίδρυμα μετά από 12 χρόνια, είχες μέσα σου θυμό;

Βεβαίως και είχα θυμό μέσα μου με τις καλόγριες, αλλά στα 40 μου καταλαβαίνω πόσο καλό μου έκαναν. Οι φίλοι μου, μου λένε να πάω σε ψυχολόγο, αλλά αν πάω εγώ σε ψυχολόγο θα πάρει αυτός ψυχοφάρμακα και όχι εγώ (γέλια). Όλοι έχουν γνωρίσει έναν άνθρωπο που είναι χαβαλές, ωραίος τύπος, αλλά είμαι πολύ συγκεντρωμένος, συγκεντρωτικός και δυνατός.

-          Τη λέξη μάνα δεν την είπες ποτέ;

Όχι και ίσως τελικά να ήταν καλύτερα, προχθές συνάντησα ένα συμμαθητή μου από το ίδρυμα και μου είπε ότι πέρασε πολύ δύσκολα φεύγοντας από το ίδρυμα. Η μητέρα του τον απέρριψε, του είπε: «Δεν σε ξέρω δεν σε γνωρίζω».

Πηγή: entertv