Ελένη Φιλίνη: «Ήμουν πάντα προσγειωμένος άνθρωπος»

Πολλές από τις επιμέρους ιστορίες στα «Κλεμμένα όνειρα» πραγματεύονται το θέμα της κρίσης. Εκείνη η κρίση πόσο την άλλαξε;

«Ήμουν πάντα προσγειωμένος άνθρωπος. Ποτέ δεν έκανα ακραία πράγματα. Στο θέατρο μαθαίνεις πως η υποκριτική είναι σκληρό επάγγελμα. Δεν υπάρχει μονιμότητα. Δύο φορές τον χρόνο ψάχνεις για δουλειά. Αυτό σε κάνει προνοητικό. Αυτό που με πονά είναι να βλέπω ανθρώπους άστεγους να ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια. Πρώτη

φορά είδα τέτοιες εικόνες το 1986 στον Παναμά...» τόνισε στο TV Έθνος η Ελένη Φιλίνη.
-Τι είδες δηλαδή;
«Την τεράστια απόκλιση πλούτου - φτώχειας. Αυτή η ανισότητα είναι άδικη. Δεν ήθελα να το δω στη χώρα μου και το είδα. Όχι μόνο πλέον συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο, δυστυχώς και στις αποκαλούμενες εξελιγμένες χώρες. Όμως εξελιγμένος δεν είναι ο άνθρωπος που έχει χρήματα, άλλα ο άνθρωπος που σέβεται τον συνάνθρωπό του. Σεβασμός στον συνάνθρωπο δεν είναι να έχω εγώ τα πάντα και ο άλλος τίποτα. Σεβασμός είναι να έχουμε όλοι. Ένα σπίτι, δικαίωμα στην υγεία, στην παιδεία, στα κοινωνικά αγαθά. Αυτό που βλέπεις δίπλα σου όταν δεν αντιδράς θα έρθει και σε σένα.»

Keywords
Τυχαία Θέματα